561 resultaten.
Echt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 251 Als twee mensen in de echt zijn verbonden
zijn ze echt verbonden
Die echt moet dan eerst groeien om te verbinden
want echte verbondenheid is meer
dan de liefde met elkaar bedrijven
toch kun je aan een ander denken
Ben je dan nog echt verbonden en
bestaat echte verbondenheid
dan nog wel?…
VIJFENVIJFTIG JAAR GETROUWD
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 239 Thans is ‘t de zevenentwintigste januari
en waarachtig alweer zo’n heerlijke dag
Ik heb wederom zo’n overheerlijk alibi,
dat ik als altijd ‘t gedicht schrijven mag
Vijfenvijftig jaar zijn we thans getrouwd
het mooie meisje is nu nog even schoon
Zij wordt potdorie absoluut nimmer oud
‘t is mijn voorrecht dat ik bij haar woon
Vijfenvijftig…
Het huwelijk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 230 Er zit een blote man
op een tak in de perenboom
Ik zie hem door het keukenraam
Onder hem, in het gras
ligt zijn decorum
Op de tafel waaraan ik zit
staat een kinderloze foto
Ik ruik de strijkbout
die zich door een overhemd brandt
In de huiskamer, in zijn kooi
fluit de kanarie en ik denk:
"van het concert des levens
krijgt niemand een program…
Louise sprak
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 157 Ik had je beet
Het is geen grap
Ik had je hoog
Daar op die trap
Totdat je beet
Je nam een hap
Ik liet je los
Daar op die trap
Daar ging je met
Gezwinde spoed
Eerst je hoofd
Tot slot je voet
Ik dacht nog even
Dat je sprak
Het was je nekje
Het zei: “krak”…
Huwelijksnacht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 240 Ik stel mij zo voor
Dat na het beloven van mijn trouw
jij voor mij staat, de mooiste vrouw.
Op mijn blote knieën dank ik God
voor Zijn meesterwerk en mijn lot.
Dat ík mag zitten op de rand van dit bed.
En Hij mijn achternaam
achter jouw voorste zet.…
Een vreemde vogel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 215 Er streek een vreemde vogel neer
op de drempel van mijn huis.
Ik heb hem weggejaagd,
maar telkens kwam hij weer.
Ik wilde hem leren kennen, want ik
zag hoe mooi hij was.
Zijn ogen en zijn verenkleed erbij,
het liedje dat hij zong, alleen voor mij.
Het vertederde mijn hart.
Ik kon hem niet verjagen
en zei het hem: “Kom blijf bij mij.”…
Onvoorwaardelijk
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 296 Impulsief en onvoorwaardelijk.
vroeg je mij ten huwelijk, die dag.
Tussen twee zoenen,
klonk het antwoord zacht:
“Ja ik wil, maar ‘k poets niet jouw schoenen.”
Ik hoor nog steeds jouw schaterlach.…
omdat niets ons tegenhoudt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 223 alle dagen die wij samen tellen
springen wij dagelijks uit bed
met een lach op ons gezicht
om elkaar dan weer te zeggen
waar geen woorden voor zijn
wij willen en kunnen niet anders
dan met stomheid geslagen zijn
waar er geen tekst te vinden is
die daarvoor al eens verzonnen is
voor wat wij eigenlijk zeggen willen
het is als de liefde…
SCENES UIT EEN HUWELIJK
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 433 blik stem
oog vonk
vuur geur
lach dag
vuur dier
zoen ziel
bloed zaad
twee saam
sleur zeur
zeep serie
kind kat
één twee
eenzaam
zonde zucht
bonk schonk
schaam streek
praat traan
haat straat
drank nacht
wond zout
koffer deur
hap slik
over uit…
Bruid en bruidegom
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 328 Als ik neerhurk in het roodgekleurde
avondlicht
mij de tranen druipen langs ‘t gezicht
Ga ik als een volwassen bruid
naar mijn geliefde uit
Zo vurig heet dat ik mijzelf vergeet
de hemelgloed
die alle heiligen stralen doet…
IN WELKE DAGDROOM
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 402 Ik zou toch zo graag eens willen weten
waar jij je in al die dagdromen bevindt
Droom je van mij, in diep stilte gezeten
of droom je wellicht van een zwerfkind
Droom je soms over die hemelse dood
welke we beide ook mogen verwachten
Over de hemelse stilte in ’t avondrood
in zo’n wereld uit licht, zonder nachten
Droom je van ons twee, levend…
Elke dag
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 358 Altijd als ik naar bed ga,
dan lach jij me uit.
Dan mopper ik op je:
“Grijns niet zo, jongetje.”
Elke dag weer, tot besluit.
Jouw foto op het kastje,
hij staat er al een jaar of elf.
Dicht bij mijn bed.
Zo heb ik hem neergezet.
Elke dag opnieuw
hetzelfde ritueel.
Ik praat dan nog wat met je.
Het wordt me nooit teveel.
Soms ben ik…
Zij en hij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 347 Zij is moeilijk te bewegen.
Hij schiet alle kanten op.
Hij is druk met woorden.
Zij is stil met eigen zijn.
Elkaar begrijpen doen ze niet,
maar voelen elkaar goed aan,
terwijl ze eigen wegen gaan.
Samen horen ze bij elkaar.
Zij met hem, hij met haar.
Gebonden, maar ook vrij.…
ECHTELIJKE TWISTEN
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 294 In een huwelijk zie je ‘t meningsverschil en
menig keer loopt dat uit op slaags met elkaar
Soms mondt ‘t zelfs uit klappen op de billen
mishandeling dat is zelfs helemaal laakbaar
Slachtoffers zijn toch meestentijds vrouwen
die zich aanvankelijk schamen voor hun man
Zij ontvangen herhaaldelijk een rot snauw en
dan volgt de tik van ’t tegenvallen…
Turkse Bruiloft
gedicht
2.0 met 203 stemmen 49.869 een zachte fluit, een dreigende trom
zijn plotseling in de maartse straat
waar bomen nog kaal zijn en
mensen moe van wijn en winter
daar komt de bruid
ze stapt in een bakbeest
haar familie staat er biddend bij en
heel haar Barentszstraat
stroomt vol van heimwee
naar een warm land van herkomst
stroomt vol van hoop dat een vertrouwde
vreemde…
Echtpaar
poëzie
2.0 met 20 stemmen 3.456 De vrouw is voor de man, wat voor de boog, de pees,
Zij buigt hem, maar gehoorzaamt hem;
zij trekt, maar dient hem steeds.
Tezaam een nuttig paar,
Is zij niets zonder hem, en hij niets zonder haar.…
Ruzie aan het diner
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 353 Ruzie aan een diner.
Ze zaten wat verder aan een tafel,
zwijgend in hun eigen chagrijn.
Een knappe vrouw, niet zo jong meer,
boos starend in haar glas wijn
en een wat rossig uitziende heer.
In het conflict dat er duidelijk heerste
werd niet gepraat maar kwaad gezwegen,
het “eigen gelijk” was kennelijk erg groot.
Een toenadering wordt zo…
Huwelijkstragedie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 286 Hun huwelijk was als een huis,
een huis niet afgemaakt,
waar eens geborgenheid,
liefde en zorg zou wonen.
Een huis in verval geraakt,
waar boosheid en verwijt
zich nog maar vertonen.
Aan een stille weg verscholen
staat een ruïne met holle kamers,
vervallen in de tijd,
waar op regen en stormdagen
de geesten nog dolen
die gierend huilen…
Angst voor geluk
gedicht
2.0 met 562 stemmen 166.461 Soms in de nacht als je naast me ligt,
als je naast me ligt met je meidengezicht,
dan heb ik je weer zo lief.
En ik denk met trots aan ons kleine gezin,
en ik denk: er zit wel samenhang in,
het biedt wel perspectief.
Daar komen nare gedachten van:
dat het zo niet altijd maar duren kan,
het is allemaal…
De bruid zegt:
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.167 Hoe wordt mijn lippe week
van honig-smaak?
- 't Is of 'k met tanden-reek
uw tanden raak...
Hoe zijn uw ogen klaar
van vreemde schijn!
'k Zie er me lévens-waar
spieglend in zijn...
'k Hou mijne leden, als
ware ik beschaamd...
- Uw adem, om mijn hals,
die zoelig aêmt...
- Is het een lente-gloed
die dóor me gaat?
Hoe toch uw strak…
Men zoekt zich
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.556 Men zoekt zich en men raakt elkander kwijt,
men volgt met vreugde en ontvlucht in spijt,
men twist en ruziet en is ontevreden
en weer verzoend en alles zonder reden.…
Lief konijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 335 Mijn vrouw is geen ijskonijn.
Het tegendeel is waar.
Ze is warmbloedig.
Ze is liefdevol.
Ze is fijn.
Het NU is haar eeuwigheid.
Het hier is haar domein.
Ze is ieders toeverlaat.
Mijn vrouw steunt.
Is geen filosofe.
Wel stoïcijn.…
Een halve eeuw samen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 218 Het toeval dat ons samenbracht
is het lieve lot dat ons vertrouwde.
Meer dan een halve eeuw geleden,
veranderde toeval in bedoeling.
We weten wat falen en wat vallen is.
We weten nu wat samen opstaan is.
We weten wat samen balanceren is,
tussen lief en tussen leed.
We houden van onze kinderen.
Van vrienden en vriendinnen.
We houden van…
Getijdekracht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 171 Dit hoofd ziet zelfs in het zonlicht
dat de nacht altijd wacht
op haar kans,
terwijl het hart altijd de onzichtbare maan
zoekt.
Getijdekracht, splijtend,
er heerst pijn achter het zwijgen
uit verdeeldheid.
Sterren zetten hun koers uit
vanaf hun geboorte, groeien
planeten die mij huizen –
waarnemingshorizon,
geen ander deeltje…
Liefste, wat kan ik je zeggen?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 167 Misschien dat een blik vaak voldoende is ?
Dat goed kijken ook onzeker maakt
Dat onzekerheid je wel laat denken
Dat het niet om denken maar om voelen gaat
Dat voelen niet zonder pijn bestaat
En dat die pijn bij groeien hoort?
Maar is op een platgetreden pad ook plek voor bloemen?
Wat te doen wanneer zekerheid juist twijfel brengt
Wanneer…
37 Jaar samen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 452 37 jaar samen
Ook te vieren?
Hoe te vieren?
Toen betere tijden
Nu coronatoestanden
Speciaal om te vieren:
Bloemenwinkels toe
Restaurants gesloten
Vrienden op sociale afstand
Het gemaal van de tijd
Dromen in stukken en brokken
Keer op keer gestuit
Vallende sterren met hopen
Wij genageld aan de grond…
Huiselijk geweld neemt toe; corona-crisis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 406 In voor en tegenspoed
bij gezondheid en ziekte
ik hou van jou
ik blijf bij jou
wij blijven samen
kerkelijk amen
ik wil een kind van jou
blijf jij mij eeuwig trouw
wij samen, ons gezinnetje
ruimte voor eigen willetje
de corona-crisis proef op de som
in prilste begin vallen beloftes om
er wordt gescholden en bij vlagen
wordt…
Trouwdag 1975
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 262 De hand van Jotie
ligt loom over de schouder
van zijn evenbeeld...…
zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 244 ik wil je zijn op alle fronten
zoals ik je lief, zoet zout
bitter zuur, het geeft niet want
mijn smaak wordt door
jou nimmer betwist
mag ik je zijn wanneer je pijn
verschijnt met scheuten
die slechts in de herfst
ten gehore worden gebracht en
ik jouw grimas mag dragen
zodat de lente zich nestelt
op en in jou gelaat
ik ben je, lief ik…
Een man en een vrouw
gedicht
2.0 met 580 stemmen 155.957 Zij hadden de tafel af vijftig jaar
niet meer afgeruimd, een man en een vrouw,
en bleven levenslang samen,
omringd door eierdopjes, koffiekopjes,
portretten van oude beminden
wier namen zij vergeten waren.
Zij spelden al vijftig jaar, dag in dag uit,
de krant van dezelfde dag,
een man en een vrouw,
om de wereld eindelijk stil te doen…