2729 resultaten.
Rivierspiegel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 58 Toen de maan
de eerlijke spiegel
van mijn dromen was
ik eerzucht vond
in puur geluk
toen nam de rivier
mijn spiegel mee
naar het onheilspellende
van de machtige zee;
Nu geeft de rivier
mijn spiegel terug
heb ik mijn rugzak
op mijn rug
bomen en wolken
als kameraden
volg ik de golven
vastberaden.…
douleur en lecture
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 73 mijn ogen lezen al ruim
zeventig jaar maar zelfs
als kleine jongen las ik
al zonder te lezen
ik las de gezichten
van de grote mensen en
en passant het gedrag
hetgeen mij zo dikwijls
in grote verlegenheid bracht
terwijl ik dit schrijf en wat
over mijn leeservaring van
weleer zit te filosoferen
kan het mij niet meer deren
maar destijds…
Droom bij de rivier
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 41 Er was laatst een ontketende
in die vreemde droom
bij de onstuimige rivier
een mens niet langer slaaf
van het getekende verleden
Hij zag beladen schepen varen
naar de oude haven bij de zee
in het deinen
van het water
in het dromen
over later
ging de toekomst
langer mee.…
Groene vrijheid
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 55 Of je losgeld wilt betalen
voor iemand die berooid
op weg naar het einde is
met niets anders om van te houden
dan de donkere regenwolken
de natte grijze luchtkastelen
die over zijn heimwee hangen
of je een rooie cent misschien
over hebt voor zijn laatste
onbelegde bruine boterham
nu hij onderweg is
naar de groene vrijheid
van het…
Het mechanisme van de inspiratie
gedicht
3.0 met 11 stemmen 6.475 Met toevallig gekozen woorden
schrijft hij een gedicht
dat handelt over een droom
waarin hij zelf optreedt
als de glorieuze uitvinder
van een vreemde machine
die dromen voortbrengt
waarin hij voorkomt
schrijvend aan een gedicht
waarin hij
met toevallig gekozen woorden
handelt over een droom
waarin hij zelf optreedt
als de glorieuze uitvinder…
ik heb mij met moeite alleen gemaakt.
poëzie
3.0 met 79 stemmen 23.237 je zou niet zeggen: je zou niet zeggen dat
het zoveel moeite kost alleen te zijn als
een zon rollende over het grasveld
neem dan - vriend!- de mieren waar
wonend in hun paleizen als een mens
in zijn verbeelding -; wachten zij op regen en
graven dan verder: het puur kristal
is hen zand geworden.
in het oog van de nacht woon je als een merel…
Zombie
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 49 Arrogantie is als een verwelkte bloem
decadent op weg naar de ondergang
teloorgang van droevige dromen
het leven kent voorspoed en tegenspoed
tijd kent geen genade voor het noodlot
samen kijken we uit naar het nabije einde
wanneer de prille ochtenddauw
de absurditeit van de wereld herkent
in dwaze toespelingen van de ziel
vergankelijkheid…
Aanbod
gedicht
3.0 met 8 stemmen 5.678 Langs deze, langs deze mij
deze mij onsympathieke
weg, schuilnamenlaan.
Wat zal ik zeggen? Ik ben
schorpioen en heb hobby's, als
landschapsgeschiedenis enz.
Dat ik graag vis eet en veel lees
over vissen, dus waar ze van leven
en hoe wij van hen.
Verder een slank postuur,
afstand is geen bezwaar,
afstand is tijd en die neem…
Evenredig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 62 Ik ben al weg, rustig, geen nood
Al ben de redelijkheid zelf, geen malloot
Ik vraag u slechts af wat is hier omgekeerd
Evenredig aan wat, aan het binnenste buiten
Aan de contramine waar oren van tuiten
Aan oppositie, tegengesteld
Aan Achilles, die een schildpad voorbij is gesneld?
Verklaar u eens nader, dan scheer ik mij weg
En verdwijn…
Blaeskaek
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 72 Hoe zegt u, beste leerling-tovenaer
U blaest uw kaek en noemt mij kranki-jorum?
U laet mij schrikken, zonder uw decorum
Houd ik uw rede noch fatsoen voor waer!
Weer heeft de twijfel bij mij postgevat
Een storm op woeste hoogten in uw brein
Laait op zo nu en dan, krijgt hij mij klein?
Op uw misnoegen krijgt een mens nooit vat
U houdt mij…
Zoet en zottekes
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 68 In je herinneringen d'une vacance
Op kiekjes van een zomer
die nooit slijt
Is 't prettig toeven in een ambiance
Met moeder in je chèr pays d'enfance
Memoires aan een zoete kindertijd
Je hebt veel fans, zie ik,
op de tribune
Familie, in die stad
achter de dune?
't Is zoet je tael,
het zweijmelt allemael
Maer als je 't mij vraegt…
Handelingsonbekwaam
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 49 Op dertienjarige leeftijd schreef ik
Gepassioneerde brieven aan de rechtbank waarin ik met klem verzocht
Om een verklaring van handelingsbekwaamheid
Tranen op het papier, een pen vol vuur
Nooit werden ze verstuurd,
Moe gestreden.
Een glimlach van meewarigheid
Als ik denk aan mijn jonge ik. Zij dacht
Dat het de rede was die de wereld regeerde…
Hulp
gedicht
2.0 met 25 stemmen 11.567 Vroeger kwam bij ons een vreemde vrouw
die jurken maakte van kapotte broeken
en soep van groente die was weggesmeten
die lappen breide van verdwaalde draden
en overvloed van bodems los kon schrapen,
die planten overreedde tot gedijen
en koeken vulde met een hart van spijs
en als het nacht was liep ze weer naar huis
en kroop in bed…
Adamskostuum
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 59 Het doffe duister heeft ogen
ergens in een nieuwe wildernis
onze lijven liggen naakt te wachten
op de hartklop van een medemens
om te leven, om te leven!
nu de dag afscheid neemt van de zon
de maan hangt te wachten op dromen
we dansen en dat is goed te merken
de hele wereld bestaat voor nu
uit muziek en dansende mensen
we zingen…
zoveel vogels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 55 hij was nooit in de Dodentoren
waar opgeslagen doden lagen
noch zag hij de vlucht van engelen
voortgestuwd door stormen
ooit dwaalde hij af van het broze
het zuivere blauw van de stilte
lang keek hij weg van het ene oog
dat verdrietig de wereld inkeek
nu is het tijd voor zijn pennenproef
hij scherpt de punt van de ganzenveer…
Wie 't meisje, dat hij liefheeft, aait en kust
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.224 Wie 't meisje, dat hij liefheeft, aait en kust,
Dat hij zich, wereld, God, zelfs haar vergeet,
Hij zoekt, zonder dat zijn ekstaze 't weet,
De vredige eenheid van wensloze rust:
Zo moest jij, maar nu denkend, klaar bewust,
Achter 't wiskundig weefsel van mijn kleed
- Paillet van ster en lach op nacht en leed -
Vinden het hart, waaraan je…
Doofpot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Liever had ik gezien dat het
Echt voorgoed in de doofpot zou zijn gestopt
Geschoten
Is er des-
tijds op de ver-
keerde persoon
't Raakt
Samen door
Horten en sto-
ten
'k Ziek, uit coma met een hart
Dat toentertijd zijn tijd ver vooruit was daar het
Onverdroten*
Volhardend
& IJverig
'k Kan het gewoon
maar
Nooit beter (=)…
Bezinning
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 61 Hoe je toe ziet
dat de wereld
van een landschap
in een woordenzeef
verandert
en bezinning
aangetast
door ouderdom
maakt van de rivier
een metafoor
voor onvoorspelbare
liefde
hoe je ondergaat
dat de zon zinkt
in de zee
wolken vreemde
verhalen vertellen
en de maanlach
om de ochtend bedelt.…
Het duister van de zomer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Het duister van de zomer
vertelde je
over een leven
in digitale brieven
officieel verzonden
door het moraal
van mensen
in een keurslijf
een ingeblikte zon
en zwermen vogels
rond de schemerlamp
iedere avond voor de beeldbuis
een vreemd en wild verlangen
Soms stond je stil
bij de schaduw
die waanzin vertolkte
dan was je even…
portret van de gevederde koekoeksbloem
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 67 zijn zonnehoed vindt weinig houvast
op het smalle hoofd
daaronder zijn licht spottende ogen
die kijkers op afstand houdt
de groene shawl rust als
een moeder over zijn schouders
alleen op de wereld maar niet helemaal
na het vallen wel weer opstaan
kijk een geluksklokje en hier
staat de gevederde koekoeksbloem
nee die naam is niet…
NON
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.824 Toledo 1934
Tussen de kloosterzaal en de kathedraal
was een dubbel getralied hek
en achter dat hek zat die non.
zij had haast geen tand meer in haar mond,
haar huid was geel, haar blik ongezond,
zij was niet wijs en niet gek.
en het leek of zij geen spaans verstond,
want op iedere vraag kwam hetzelfde verhaal
half huilend haast door dat hek…
HEMELS PARADIJZE.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 99 Helblauwe milde wijze hemelen waar sterren lonken en pronken
Nacht trekt haar gouden glitterende gewaad waardig uit en begint guitig te lonken.
Meditatie en dankbaar gebed uitnodigend kersverse pure dag wijs te begroeten
Keer bij mijn eigenste zelve wensend erg veel moois te mogen ontmoeten.
Ochtendgloren zo vervuld van verwondering, verbijstering…
Het lied des storms
poëzie
3.0 met 23 stemmen 2.743 Door 't woud der pijnen kreunt en zucht de wind,
En machtig wuiven de gepluimde toppen,
En strooien rond de zware schilfer-knoppen,
Die stuiven over 't knerpend naalden-grint:
En uit het hemel-groen dier ruige koppen,
Die schudden: ja, en neen, van woede ontzind....
Daalt daar een lied op 't bevend mensenkind,
Dat van een groots ontzag de…
'K weet dat vlak bij me, in 't hart van God gedoken
poëzie
3.0 met 23 stemmen 1.686 'K weet dat vlak bij me, in 't hart van God gedoken
De grote liefden van mijn leven wonen:
Daar staan ze, veilig, stil als anemonen,
Door geen orkaan van 't oppervlak gebroken.
Ik weet dat liefdewoorden, ongesproken,
Het wonder van de Godheid rijker tonen,
Dan perken van bliksemende Orionen,
Tot tijdelozen uit Zijn kiem ontloken.
Voor…
Kerk
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 84 bewandel het mozaïek van je ogen
voel je wimpers troosten
ze stroken tegen het blote van je
bange ruggengraat
en spoel je voeten dan in je tranen
en was je handen en je hoofd
gedoopt ben je verdoofd
beloofd een herborene…
Ik draag van alles
gedicht
3.0 met 35 stemmen 24.262 Ik draag van alles, brood, kaas
een bom of een verminkte kat.
Dragen is mijn redding.
Ook van binnen draag ik,
vragen, tranen, gedaas
en een karrenvracht solaas.
Als ik niet draag
is er een gemis
dat niet te dragen is.
Het dood dier dat ik droeg
heeft mij gelikt
tot ik geen gezicht meer had.
----------------------------------
uit…
Gefaciliteerde droom
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 69 Ik loop door de nachten
zonder mijn naam
op blote voeten
om dagen te vergeten
langs oude vloedlijnen
op het nachtstrand
de zwoele wind
over mijn schouders
voorgoed ontheemd
en zonder ouders
het laat me niet los
die andere werkelijkheid
tussen droomwereld
en toekomstig verlangen
waarachtige vriendschap
zonder leugens en bedrog…
Nachtelijk dwalen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 43 Je probeert breekbare stilte
voor jezelf te aanvaarden
in het diepe duister
van de zwoele zomernacht
na angstig nachtelijk dwalen
bij de begroeide oevers
van het verlaten zoetwatermeer
met een uit slaap ontwaakt geweten
zodra jouw aardse ziel
bloeiende glans krijgt
er is een stemmig
onhoorbaar fluisteren
in dit verstilde zwijgen…
De oude dichter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 52 De oude dichter struikelt over zijn woorden
ze hebben niet meer de betekenis van toen
ze een weg naar een waarheid vonden
liefhebben, beminnen, houden van
het gevoel is nu anders geworden
woorden hebben hun volgorde verloren
de ouder dichter stottert wanneer
hij over stoere brandweermannen droomt
die een binnenbrand komen blussen
verlangens…
HET WERK
poëzie
3.0 met 4 stemmen 996 Bij dag buig ik gewillig en strijk loon
mijn zwarte hand gedurig in zijn arbeid,
mijn zwarte kop nijgt onder 's meesters hoon
en krimpt; en lacht; en doet naar hem gezeid.
Maar 's avonds op mijn kamer in 't gouden lampelicht
maak ik gedichten zangerig en zacht
en zie niet, dat terwijl heel knokerig en spicht
op hoeken van mijn tafel een…