2975 resultaten.
De lente is begonnen!
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 238 21 maart, de lente is in 't land
Ik bedoel niet meteorologisch hoor
Gewoon zoals we vroeger hoorden;
De 21e is de lente in het land.
De zonsverduistering gisteren
Liet door mist niks van zich zien
Maar de kalender kan zich niet vergissen
Dus krijgt vandaag van mij een tien!
De lente is begonnen
Want het is 21 maart
Maar 'k moet je eerlijk…
Voorjaar!
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 225 't is lente, 't is lente!
Ik zie weer geel in het groen
Niet langer die grijzige prenten
Maar een pimpelpaars plantsoen
't is lente, 't is lente!
Ik hoor gezoem in de zon
Niet langer die lege momenten
Maar een nestje op mijn balkon…
De lente
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 218 De lente is als een pasgeboren kind
welkom, ongerept en teerbemind…
Leve de lente!
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 372 Vandaag kies ik bij zwart/wit zacht oranje,
een sjaaltje losjes in een knotjesspeld,
het schuimkoralen snoer van tante Anje
en in mijn haar heb ik een bloem gespeld.
Zinderend danst de lente door de lucht,
er luiden voorjaarsboden in de zon,
de kat miauwt zijn maartse lokgerucht,
dekbedden kleuren fleurig een balkon.
Vandaag stuift meel…
Zomerse dag in Frankrijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 464 ‘t is een zeer warme en broeierige middag vandaag
zo’n middag waarin zelfs de natuur amechtig gaapt en hijgt
waar trillende hete lucht zwevend ten hemel stijgt
terwijl vogeltjes zich verschuilen onder dakgoten of in de meidoornhaag
hagedissen liggen te zonnen op de rand van een stenen muur
de zwarte kater van de buren is in een boom geklommen…
BOSANEMONEN
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 212 De treurwilg bij de rand van het eikenwoud
heeft gekromde vingers, vol neerslachtig grijs.
Door zijn reuzenhand ruist een trotse wijs,
die op strijdbaar, toch vreedzaam voorjaar bouwt.
Bladknoppen in het zwaar hangende hout
zien neer op een klein bloemenparadijs,
geboren uit modder, verdwenen ijs.
Het siddert onder sluipwind, ademt koud.…
jij wint
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 180 Op een zonnige dag in maart
zit je ontspannen achter het huis
tot je een grassprietje ontwaart
dat brutaal tussen de tegels
zich als rechthebbende openbaart
Die tegels heb je vorig jaar
vast aaneen gelegd
juist om te voorkomen
dat onkruid zich daar hecht
Een rukje, helaas het sprietje breekt
Nu houdt het worteltje voeling en
groeit tot…
MAGNOLIA STELLATA
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 157 Als sterren
tegen
een lenteblauwe hemel
Gewemel
tussen takken
neem ik waar
De bloemen
verkopen er
hun zachte huid
Wit,witter,witst
deze sterren
die de morgen overleven
En ach
wie raakt er
niet betoverd
door de Magnolia Stellata?…
DE SEIZOENEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 732 Najaar, vluchtend langs de wegen,
Bijna hebt gij afgelegd
't Rode kleed, dat losgeregen
Enkel aan één gesp nog hecht.
Langs de zoom der bruine heide
Zweef zo ijlings niet voorbij,
Zet Uw ben met fruit terzijde,
En tot afscheid zegen mij.
Ook Uw beide zusters duldden
Bij het afgaan van dit pad,
Dat mijn gul gebrachte hulde
Om een gunst…
Opvallend
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 124 Overal deelt men groene lakens uit
ze hangen aan de lijn te zwaaien
zodat het patroon van witte bloesem
en met bonte tekst goed te lezen is:
ik ruik lente, de lieve lente komt.…
Lentelui
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 209 Dat scheelt weer een jas
al knispert het nog wel.
De bladresten van
twee seizoenen terug
zijn aardig opgedroogd.
Ik kan de schade
nog niet overzien
van twee seizoenen niets
te hebben uitgevoerd.
Met verse boomschors
schep ik
nog wat orde.
Haar inhalen hoeft niet meer.
Tussen de troosteloos
afgestorven herfstresten
waren de bollen…
Primula veris.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 445 Lief bloempje! dat met half-ontvouwde bladen,
Veelkleurig, door het groene omkleedsel breekt,
De tengre knop begerig opwaarts steekt
Om vroeg zich reeds in 't zonnelicht te baden:
Zeg, vreest gij niet, als zich de winter wreekt,
Dat hij, met sneeuw en stollend ijs beladen,
De sappen stremm' der pas ontloken bladen,
Wier tederheid een…
Toe maar...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 149 Hoe teer uw sneeuwklokje beweegt
bij het trager zuchten van de wind
zwak zonlicht haar kracht hervindt
waar het lentezicht erachter leeft
plots dagen krokkussende kleuren
narcissen ontpoppen wit en geel
bij de bosjes treurt geen gekrakeel
zoiets zal hier vast niet gebeuren
tussen bloemen heerst altijd blijheid
staat in natuurwetten beschreven…
Zacht geel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 143 Al zingend haalt hij de lente binnen
overtuigd van zijn gevederde zangkunsten
fluit hij in de schemer het hoogste lied
narcissen blijven vooralsnog gesloten
tot de zon ze verleiden kan om te
schitteren in zacht geel licht
ondanks zijn enthousiaste gezang
houden ze voor nu hun kelk
gesloten tot het moment daar is…
Land van koude klamme regen.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 129 Het regent,
zo’n stromende,
telkens terug komende
altijd koude,
eeuwig klamme,
regen.
Zo’n naar gordijn van nattigheid
boven het zompig grauwe gras
en de verzopen sloten :
ik word daar toch zo droevig van.…
Natte neus
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 212 De zon schijnt volop,
het waait, zeg maar stormt,
Zullen we een ommetje,
al is het zonder hond?
Schoenen, jas aan
wind wordt getrotseerd
Net uit de zon,
pakt de wind ons stevig beet
De wind op de voorkant
en net als met de hond
Hebben we een natte neus,
nou weet ik wat die ervan vond!…
Flirt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 132 ze
lonkt
verleidt
geurt
sjanst
schittert
zo is ze
de Lente…
Het wordt weer lente
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 310 Wat ben ik blij, dus stuur ik dit bericht:
dat vogels weer uitbundig zullen zingen,
dat bloemen je weer overal omringen
en dat weer alles kleur krijgt in het licht.
En dat weer alles kleur krijgt in het licht,
dat zoveel maanden haast leek opgeborgen
en dat de mensen groeten, ook al zijn er zorgen,
ze voelen zich tot vreugde weer verplicht.…
Voorjaar lonkt.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 370 als de mimosa bloeit aan
de Côte d'Azur en
zuidelijke winden de
kust en rotsen treffen,
dan beginnen de
kustbewoners te beseffen dat
het met de winter
is gedaan…
Kamperfoelie Tanka
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 92 ware pionier
moed van eerste blad
lentekriebeling
nu kracht van zon noordwaarts lengt
volgt groeikracht ongebreideld…
Weer "oh dat weer"
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 122 Zalige winterzon,
die alsmaar schijnen kon,
witte wolkjes van mijn adem,
hier en daar
nog iets te zien van sneeuw,
te weinig maar;
zalige winterzon schijn volop,
zodat mensen lachen,
het liefst volop!…
Witte Stilte
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 134 Dikbuikige wolken,
al dagen uitgerekend
van talloze vruchten.
Hoogzwangere luchten,
niet meer bij machte
de last te dragen.
Bij vlagen
waaien hun pasgeborenen
dwarrelend naar benee.
Een witte mêlee
ontgroent het landschap tot een besmettelijke pers,
muilkorft ieder vers.…
Leven onder het witte
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 141 turig is de koude wispel
gisteren was hij milder dan vandaag
in zijn vastgevroren natuur
rondom zie ik krokussende kleintjes
in het geel en paars gekleed
wijsneuzerig boven hun witte mutsjes
ze staan vriendschappelijk
naast hun evenknietjes
met pietepeuterige smoeltjes
waaruit dove klokjes klingelen.
als koude wispel de zin doorzet…
Winters boerenland.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 751 Een zonnestraal schittert
tussen kruinen van
kale bomen
schaduwen strekken zich
naar voren uit, werpen
grillige patronen op
de modderige grond van
een verlaten bospad dat
glimt in 't frisse
winters nat terwijl
een klein meisje er stil
loopt te dromen.
Harde windvlagen doen
kale toppen van
bomen bewegen terwijl
laatste dorre…
Wintersfeer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 126 De winterwarme zon
als goud
zo zacht.
Het winterkoud geluid
als knappend ijs
zo schel.
Het winterkale beeld
als een japanse tekening
zo fijn.
Het wintersneeuw gevoel
als rust
zo stil.…
Dwarrelt zacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 131 ik ontwaak
kijk verbaasd
naar het eind van de nacht
iets dwarrelt zacht
in eerste blik
raakt glinsterend het licht
kaatst en zet vaart
verdwijnt abrupt
flitst even later weer terug
waar het speelt langs
muren en grachten naast mensen
die verrast op de tram staan te wachten
het proeft en ruikt
naar anders en nieuw
vandaag is…
Somber
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 331 Niet mijn humeur,
nee zeer zeker niet,
maar als je de buitenwereld
momenteel ziet,
is somberheid troef!
De zon, vergeet te schijnen,
de regen valt gestaag,
toch lijkt het me het wijste,
veel te lachen maar vandaag,
want;
Morgen is alles anders!…
Van woordenstorm naar winterslaap
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 169 Wind vliert voorlangs de efter
vlouwt een menigte brindels mee
een slijver zwaakt tegendraads
maar laat zich uitlaatst meegleren
met de vreemde woordenstroom
Ik staar door het raam
herfst lijkt nu weer begonnen
ook dieper in de spiegel kijkend
mis ik mijn trouwe ogenzon
zon, waar zijt gij
nu ik u wil zien
en dan is winter
nog slechts…
Een miezerige rot morgen.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 324 als een regendruppel voel ik mij op
deze troosteloze januarimorgen
zo'n nietig deeltje in de natuur dat
even zichtbaar is alvorens
op te gaan in de natte massa…
Tweetonig winterlied
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 203 De ruwe aard is verraderlijk
weggestoken
in valse vormen van schijnheiligheid
worden de ijskoude tonen verborgen
een arglistig zomers gezicht
dient warme, bekorende beelden op
façades vol venijn
hemels toneelspel
chanson zonder zuiverheid
afgestorven handen strekken zich
hulploos naar het voorgespiegelde seizoen
een hunkering naar…