inloggen

Alle inzendingen over jaargetijden

2975 resultaten.

Sorteren op:

De lente is begonnen!

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 238
21 maart, de lente is in 't land Ik bedoel niet meteorologisch hoor Gewoon zoals we vroeger hoorden; De 21e is de lente in het land. De zonsverduistering gisteren Liet door mist niks van zich zien Maar de kalender kan zich niet vergissen Dus krijgt vandaag van mij een tien! De lente is begonnen Want het is 21 maart Maar 'k moet je eerlijk…

Voorjaar!

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 225
't is lente, 't is lente! Ik zie weer geel in het groen Niet langer die grijzige prenten Maar een pimpelpaars plantsoen 't is lente, 't is lente! Ik hoor gezoem in de zon Niet langer die lege momenten Maar een nestje op mijn balkon…

De lente

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 218
De lente is als een pasgeboren kind welkom, ongerept en teerbemind…
ria20 maart 2015Lees meer…

Leve de lente!

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 372
Vandaag kies ik bij zwart/wit zacht oranje, een sjaaltje losjes in een knotjesspeld, het schuimkoralen snoer van tante Anje en in mijn haar heb ik een bloem gespeld. Zinderend danst de lente door de lucht, er luiden voorjaarsboden in de zon, de kat miauwt zijn maartse lokgerucht, dekbedden kleuren fleurig een balkon. Vandaag stuift meel…

Zomerse dag in Frankrijk

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 464
‘t is een zeer warme en broeierige middag vandaag zo’n middag waarin zelfs de natuur amechtig gaapt en hijgt waar trillende hete lucht zwevend ten hemel stijgt terwijl vogeltjes zich verschuilen onder dakgoten of in de meidoornhaag hagedissen liggen te zonnen op de rand van een stenen muur de zwarte kater van de buren is in een boom geklommen…

BOSANEMONEN

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 212
De treurwilg bij de rand van het eikenwoud heeft gekromde vingers, vol neerslachtig grijs. Door zijn reuzenhand ruist een trotse wijs, die op strijdbaar, toch vreedzaam voorjaar bouwt. Bladknoppen in het zwaar hangende hout zien neer op een klein bloemenparadijs, geboren uit modder, verdwenen ijs. Het siddert onder sluipwind, ademt koud.…

jij wint

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 180
Op een zonnige dag in maart zit je ontspannen achter het huis tot je een grassprietje ontwaart dat brutaal tussen de tegels zich als rechthebbende openbaart Die tegels heb je vorig jaar vast aaneen gelegd juist om te voorkomen dat onkruid zich daar hecht Een rukje, helaas het sprietje breekt Nu houdt het worteltje voeling en groeit tot…
Karel14 maart 2015Lees meer…

MAGNOLIA STELLATA

netgedicht
1.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 157
Als sterren tegen een lenteblauwe hemel Gewemel tussen takken neem ik waar De bloemen verkopen er hun zachte huid Wit,witter,witst deze sterren die de morgen overleven En ach wie raakt er niet betoverd door de Magnolia Stellata?…

DE SEIZOENEN

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 732
Najaar, vluchtend langs de wegen, Bijna hebt gij afgelegd 't Rode kleed, dat losgeregen Enkel aan één gesp nog hecht. Langs de zoom der bruine heide Zweef zo ijlings niet voorbij, Zet Uw ben met fruit terzijde, En tot afscheid zegen mij. Ook Uw beide zusters duldden Bij het afgaan van dit pad, Dat mijn gul gebrachte hulde Om een gunst…

Opvallend

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 124
Overal deelt men groene lakens uit ze hangen aan de lijn te zwaaien zodat het patroon van witte bloesem en met bonte tekst goed te lezen is: ik ruik lente, de lieve lente komt.…

Lentelui

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 209
Dat scheelt weer een jas al knispert het nog wel. De bladresten van twee seizoenen terug zijn aardig opgedroogd. Ik kan de schade nog niet overzien van twee seizoenen niets te hebben uitgevoerd. Met verse boomschors schep ik nog wat orde. Haar inhalen hoeft niet meer. Tussen de troosteloos afgestorven herfstresten waren de bollen…

Primula veris.

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 445
Lief bloempje! dat met half-ontvouwde bladen, Veelkleurig, door het groene omkleedsel breekt, De tengre knop begerig opwaarts steekt Om vroeg zich reeds in 't zonnelicht te baden: Zeg, vreest gij niet, als zich de winter wreekt, Dat hij, met sneeuw en stollend ijs beladen, De sappen stremm' der pas ontloken bladen, Wier tederheid een…

Toe maar...

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 149
Hoe teer uw sneeuwklokje beweegt bij het trager zuchten van de wind zwak zonlicht haar kracht hervindt waar het lentezicht erachter leeft plots dagen krokkussende kleuren narcissen ontpoppen wit en geel bij de bosjes treurt geen gekrakeel zoiets zal hier vast niet gebeuren tussen bloemen heerst altijd blijheid staat in natuurwetten beschreven…

Zacht geel

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 143
Al zingend haalt hij de lente binnen overtuigd van zijn gevederde zangkunsten fluit hij in de schemer het hoogste lied narcissen blijven vooralsnog gesloten tot de zon ze verleiden kan om te schitteren in zacht geel licht ondanks zijn enthousiaste gezang houden ze voor nu hun kelk gesloten tot het moment daar is…

Land van koude klamme regen.

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 129
Het regent, zo’n stromende, telkens terug komende altijd koude, eeuwig klamme, regen. Zo’n naar gordijn van nattigheid boven het zompig grauwe gras en de verzopen sloten : ik word daar toch zo droevig van.…

Natte neus

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 212
De zon schijnt volop, het waait, zeg maar stormt, Zullen we een ommetje, al is het zonder hond? Schoenen, jas aan wind wordt getrotseerd Net uit de zon, pakt de wind ons stevig beet De wind op de voorkant en net als met de hond Hebben we een natte neus, nou weet ik wat die ervan vond!…

Flirt

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 132
ze lonkt verleidt geurt sjanst schittert zo is ze de Lente…
LadyLove27 februari 2015Lees meer…

Het wordt weer lente

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 310
Wat ben ik blij, dus stuur ik dit bericht: dat vogels weer uitbundig zullen zingen, dat bloemen je weer overal omringen en dat weer alles kleur krijgt in het licht. En dat weer alles kleur krijgt in het licht, dat zoveel maanden haast leek opgeborgen en dat de mensen groeten, ook al zijn er zorgen, ze voelen zich tot vreugde weer verplicht.…
Adeleyd22 februari 2015Lees meer…

Voorjaar lonkt.

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 370
als de mimosa bloeit aan de Côte d'Azur en zuidelijke winden de kust en rotsen treffen, dan beginnen de kustbewoners te beseffen dat het met de winter is gedaan…
Leonardo15 februari 2015Lees meer…

Kamperfoelie Tanka

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 92
ware pionier moed van eerste blad lentekriebeling nu kracht van zon noordwaarts lengt volgt groeikracht ongebreideld…

Weer "oh dat weer"

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 122
Zalige winterzon, die alsmaar schijnen kon, witte wolkjes van mijn adem, hier en daar nog iets te zien van sneeuw, te weinig maar; zalige winterzon schijn volop, zodat mensen lachen, het liefst volop!…
Johanna6 februari 2015Lees meer…

Witte Stilte

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 134
Dikbuikige wolken, al dagen uitgerekend van talloze vruchten. Hoogzwangere luchten, niet meer bij machte de last te dragen. Bij vlagen waaien hun pasgeborenen dwarrelend naar benee. Een witte mêlee ontgroent het landschap tot een besmettelijke pers, muilkorft ieder vers.…

Leven onder het witte

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 141
turig is de koude wispel gisteren was hij milder dan vandaag in zijn vastgevroren natuur rondom zie ik krokussende kleintjes in het geel en paars gekleed wijsneuzerig boven hun witte mutsjes ze staan vriendschappelijk naast hun evenknietjes met pietepeuterige smoeltjes waaruit dove klokjes klingelen. als koude wispel de zin doorzet…

Winters boerenland.

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 751
Een zonnestraal schittert tussen kruinen van kale bomen schaduwen strekken zich naar voren uit, werpen grillige patronen op de modderige grond van een verlaten bospad dat glimt in 't frisse winters nat terwijl een klein meisje er stil loopt te dromen. Harde windvlagen doen kale toppen van bomen bewegen terwijl laatste dorre…
Leonardo26 januari 2015Lees meer…

Wintersfeer

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 126
De winterwarme zon als goud zo zacht. Het winterkoud geluid als knappend ijs zo schel. Het winterkale beeld als een japanse tekening zo fijn. Het wintersneeuw gevoel als rust zo stil.…

Dwarrelt zacht

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 131
ik ontwaak kijk verbaasd naar het eind van de nacht iets dwarrelt zacht in eerste blik raakt glinsterend het licht kaatst en zet vaart verdwijnt abrupt flitst even later weer terug waar het speelt langs muren en grachten naast mensen die verrast op de tram staan te wachten het proeft en ruikt naar anders en nieuw vandaag is…
wil melker22 januari 2015Lees meer…

Somber

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 331
Niet mijn humeur, nee zeer zeker niet, maar als je de buitenwereld momenteel ziet, is somberheid troef! De zon, vergeet te schijnen, de regen valt gestaag, toch lijkt het me het wijste, veel te lachen maar vandaag, want; Morgen is alles anders!…
Johanna18 januari 2015Lees meer…

Van woordenstorm naar winterslaap

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 169
Wind vliert voorlangs de efter vlouwt een menigte brindels mee een slijver zwaakt tegendraads maar laat zich uitlaatst meegleren met de vreemde woordenstroom Ik staar door het raam herfst lijkt nu weer begonnen ook dieper in de spiegel kijkend mis ik mijn trouwe ogenzon zon, waar zijt gij nu ik u wil zien en dan is winter nog slechts…
geeraardt13 januari 2015Lees meer…

Een miezerige rot morgen.

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 324
als een regendruppel voel ik mij op deze troosteloze januarimorgen zo'n nietig deeltje in de natuur dat even zichtbaar is alvorens op te gaan in de natte massa…
Leonardo10 januari 2015Lees meer…

Tweetonig winterlied

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 203
De ruwe aard is verraderlijk weggestoken in valse vormen van schijnheiligheid worden de ijskoude tonen verborgen een arglistig zomers gezicht dient warme, bekorende beelden op façades vol venijn hemels toneelspel chanson zonder zuiverheid afgestorven handen strekken zich hulploos naar het voorgespiegelde seizoen een hunkering naar…
Meer laden...