19602 resultaten.
Ziek zijn voor heel even
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 125 Ziek zijn voor heel even.
Ziek zijn door een klein verdriet.
Ziek zijn door liefde ingegeven.
Ziek zijn van een pijn die je niet ziet.
Want liefde kan een hart raken.
Hartstocht is een gevaarlijk spel.
Kan er dan nog iets gelukkig maken?
Met veel geduld kan het wel.…
LAIS CCCXV
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 Jij, de korsten ik op jouw afwezigheid,
het verdwijnen waarin genadig blijkt:
onwetendheid, mijn onmacht en het respijt
dat niemand krijgt. Jij die nooit op jou lijkt,
een schelp waaruit de zee verdwenen is,
mijn hand waarin jouw weigering verzuurt
en hoe vervloekte liefde verder duurt
terwijl ik grijp en hijg en mij verzwijg.
Heb ik verlangen…
Hartensteler
hartenkreet
5.0 met 21 stemmen 118 Het afscheid duurt nu al een uur
Stiekem samen beneden in de schuur.
Jouw handen kroelen in mijn nek
Het maakt mij opgewonden en stapelgek.
Zachtjes fluister je lieve woordjes in mijn oor
De opwinding in mijn lichaam gaat maar door.
Jouw lippen strelen mijn mond
En jouw handen liggen op mijn kont.
Wij verdrinken in de liefde voor elkaar…
Héél worden vandaag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 De aarde leeft zoals cellen leven.
Zoals een cel leeft in een mens.
Zoals de kern in een atoom.
Zoals schrijvers dichten.
Cellen kunnen onmogelijk bestaan,
zonder andere cellen om hen heen.
Deel zijn kan niet zonder heel.
Planeten niet zonder zonnestelsels.
Zonnestelsels niet zonder melkweg.
Kinderen niet zonder moedermelk.
Moeder is kosmos…
LAIS CCCXIV
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 In de ondoordringbaarheid van mijn zijn,
het artefact dat jij als mij aanschouwt,
terwijl ik nergens ben, ontsta in pijn
als sparteling, terwijl jij muren bouwt
rond het gras met de walg die mij vertrouwt,
in het matte zwart van jouw stalen as
waar alles is, en blijft, dat er nooit was,
in't git waar niemand nog mij raken kan,
waar niemand mij…
Levensbroden bakken
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 117 Uit de dagelijkse verhalen,
die we van woordmeel bakken,
scheppen we ons leven.
Het bakken van smakelijk brood,
zullen we echt zelf moeten doen.
Leermeesters in het levensvak,
leggen ons de beste recepten uit.
Met liefde gebakken levensbrood,
smaakt zoals banket dat doet.
Meesterlijk gebakken leven,
doet ons leven super goed.…
LAIS CCCXIII
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 72 Waarheid, die wervelende verveling
die ruwer steeds te diep in mij ontstaat,
dat ik erbarmelijk te wiegen lig, zing,
lezing na lezing mijzelf ontdoe van haat,
haar in mijn vervoering breng, in 't gelaat
de verschrikking ontwaar van haar schoonheid
en in mijn stem haar onnavolgbaarheid
omwikkel met het naakte van mijn taal,
de galm ervan in letters…
LAIS CCCII
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 Mistroostig de kale takken reiken
van het zuigende naar de grijze lucht.
Geen ene plaats is nog te bereiken
want het zicht is van mijn stilstand vlucht
en klank versmelt tot onleesbaar gerucht.
Jij, trilling in mijn vingers, maakt je haar
los en schittering daalt neer, godsgebaar.
Ik was er niet, weigerde, was niet klaar.
Ik ben er nu, solitair…
zomerwind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 laten we weer jong worden
klimmen op een duin
spelen in een zandkuil
laten we ontdekken
wat voorbij de heuvels ligt
als was het de eerste keer
laten we naar zee lopen
naar schuimkoppen
in een vliegende storm
laten we zoeken
naar een plek
waar het veilig voelt
en weer bedeesd worden
verlegen strelen
gordijnen in zomerwind…
Vriendschap naar liefde
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 145 Een vriend als jij heb ik nooit gehad,
zo zou het nooit meer zijn.
Wat een vreemd gevoel is dat,
of is dat juist fijn?
Ik heb vaak gedroomd over jou en mij.
hoe het in de toekomst zou zijn.
Is het nog steeds ‘wij’,
of doen we elkaar alleen maar pijn?
Gaan we ooit dansen in het maanlicht
als hij helder schijnt tijdens Kerstavond?
Samen…
Teleurstelling
hartenkreet
5.0 met 23 stemmen 123 Wat een teleurstelling ben jij
Jij maakt ons als ouders niet echt blij.
Elke dag moest ik dit horen
Vanaf de dag dat ik werd geboren.
Kinderen zijn toch een ouderlijke spiegel
Dat gezeur maakte mij elke dag kriegel.
Elke stap die ik mijn leven deed
Zorgde weer voor een woordenwisseling die je niet vergeet.
Al snel was voor mij duidelijk…
LAIS CCCXII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 Het is lente, haar lach wordt weer lelie,
haar tred een rijgen van zijde in
het zuchten van lucht, haar evangelie
murmelen de beken de weiden in.
Lijsters bezingen zoet haar blijde zin,
tuinfluiters doen krokussen tuiten:
't is al elysisch feest daarbuiten.
Omsluiten echter doet het zwart mijn hart,
angsten beklijven die 'k niet kan uiten…
LAIS CCCXI
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 56 In ’t wit opgebroken schaduw was ik,
de fout gelopen wens om één te zijn,
gemarteld alleen tot de laatste snik
door zwaarlijvige hoeders van de pijn,
loeders die spuwen het schurft van hun zijn.
Ik was jouw zwarte zon die hen bescheen,
van aarde wenteling, tot jij verdween
en nu ik niets omhanden heb, jouw maan
zich oplost in de naam die ik…
Dage raad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Tussen fluisterstille nachten,
en de wanen van de dagen,
fluistert de dage raad.
Tussen slapen en ontwaken,
zingen de merels opgewekt,
in licht dat rustig gloort.
Zweef zoals vogels vliegen.
Stroom zoals rivieren doen.
Zie gedachten doelloos drijven.
Ze komen en gaan in wolkenlicht.
Luister naar de dageraad.
Zie wat ons te doen staat…
Weten wat liefde is.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 132 Liefde is een vruchtbaar verbinden
van twee handen in een menselijke
solidariteit.
Een verstrengeling van twee handen
die tasten voor de eeuwigheid.
Twee handen die elkaar erbarmen.
Elkaar vertrouwen. Elkaar verwarmen.
Twee handen een gelukkig paar.
In ware liefde voor elkaar.…
LAIS CCCX
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 59 Ik wurm als wormen door jouw tuinen al.
Ik wil verbranden in jouw dageraad.
Ik wil met jou naar 't einde van 't heelal
en jij verdoet mij zonder woord of daad?
Alsof je jou dan niet met mij verraadt?
Dit lied heb ik geheel voor ons bedacht,
ik schonk jou luister, lijfelijke pracht.
Er is geen wereld waar jij niet bestaat,
omdat jij alles doet…
Zo lastig is het echt niet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 137 Hoe moeilijk zijn de woorden:
ik hou
hoe lastig te zeggen
van jou?
Hoe intens klinken ze
uitgesproken door
juist die je bemint?
ik hou
van jou!
Hoe zoet klinken ze
die lieflijke woorden
vanzelfsprekend bijna
tot je ze niet meer
hoort!
Toch zijn die vier
woorden, de mooiste
die je horen kunt en wilt
ik hou van je.…
LAIS CCCIX
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 48 Ongenadig licht, door huid en handen heen.
Lente heerst wrang, maar ik heb in tranen
jouw lied bewaard, door alle lusten heen:
kristallijne weerschijn, vrij van wanen,
gelouterd door elk feit van het gedane,
eisende slechts 'n gebed om de aarde.
Deemoedig mak schuilt wat ik vergaarde,
stralenschicht in 't stof van kathedralen,
zachte wens van…
Mijn geheime ontdekking
hartenkreet
5.0 met 36 stemmen 300 Ik was als meisje niet als iedereen
Van jongs af aan voelde ik dit meteen.
Spelen met de jongens was leuk en oké
Met meisjes spelen daar kon ik niets mee.
Bij de jongens voelde ik mij op mijn plek
Het waren mijn maten dat voelde ik direct.
Meiden met hun gegniffel en geteut
Als ik wat zei was ik direct de pineut.
Altijd mij maar katten…
LAIS CCCVIII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 92 Straks versteen je weer in mij, doods en kaal,
een teken in een wereld van tekens,
zuiver gefluister in de dodentaal,
restbeweging onder honderd dekens,
naam van het niets, herhaling die telkens
mij roept maar zonder klank in dit bestaan.
Ik wil jou voelen, nooit van mij vandaan.
Ik hoef dit zonlicht niet, ik wil duister,
het droeve donker waar…
LAIS CCVII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 48 In de zoo van mijn verlangen heeft g*d
de tijd nu afgezet: het is erg stil.
Rozig ruist de hel. Ik kom niet tot
besluiten, weet niet langer wat ik wil.
Voel jij mij beter, dieper hoe ik tril?
Verhult jouw hand in mij de dromen?
Mijn lijf wil uit zijn grenzen komen,
vrijheid wordt er mij en haar ontnomen
en alles wuift vergeefs als hoge bomen…
LAIS CCCVI
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 60 Van haar lijden wil ik jou vertellen,
(mijn hand ging door de weelde van heur haar)
van haar nacht waaruit bij dag wil wellen
in etterwonden al het schone daar
(ik zoog haar pijn, 't verhaal werd zo gebaar).
Ik wou haar geven jouw astrale glans
(het kleed viel uit, wij speelden darts en dans)
en de lust verdween in het bewegen
(ik wou haar…
Velden met rozen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 117 Op de mest van gedachten,
bloeien mooie bloemen.
Waar oordelen sterven.
Opinies niet bestaan.
Meningen vergaan.
Velden, vol met rode rozen,
bloeien in alle moederharten.
In het hart van onze moeder,
die ons haar leven gaf.
Harten, die niet denken kunnen.
Harten, waarin de liefde leeft.…
LAIS CCCV
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 105 Sinds ik mijzelf in jou verloor, wen ik
snel aan elke weersverandering.
Voortdurend met geheim omhuld ben ik
alleen maar blij met wat verheldering,
want in dit zijn vind ik geen zekerheid.
Ik schrijf mij niet en jij niet jij en wij
lachen in dit plagendal elkaar voorbij.
Het eerste cijfer mijner ontstentenis,
jouw hemelstraal, gaat nu aan mij…
LAIS CCCIV
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 78 Opdoemend bevrijding der luchten ziet
de nacht, waarin 'k mij boven zee en land
verheffen kan, jou strelen met dit lied
van git dat in jouw kamer klatert en vlamt
en doeken zet in lichterlaaie, zand
van rotsen maakt, van tongen tentakels
met de kleefgreep van ware verzinsels
die mij gaar binden als sliert op een spoel.
En in de tuin van de nacht…
LAIS CCCIII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 49 Schoon wordt nooit een ding van goud of lood
waar starre ogen hebberig naar staren.
Schoon wordt nooit een mens die je stil en dood
en ingelijst op foto wil bewaren.
Schoon is niet wat ik voor jou vergaren
kan, dat heb ik als een bloem al stuk geplukt.
Want schoonheid wordt door hebzucht onderdrukt,
haar parel met de taal van ’t zijn besmeurd…
LAIS CCCI
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 Jouw vingers de vlinders in mijn handen,
jouw gouden haar de stralen op mijn wang,
jouw armen omspeling van mijn wanden.
Een onuitroeibare pijn in de zang,
toen en nu, agonie die ik slaafs verlang.
Jij ziet wat jij weet, jij kent wat jij ziet,
ik zie wat ik voel en ik weet het niet.
Vóór dood het raam sluit op dit verlangen,
gun mij…
Lente
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 60 Voel jij dat ook
Het tintelen van het lijf
Dat fris opgewekt wordt
Uit zijn winterslaap
Dat de zang van vogels
Blijft weerkaatsen
Tegen de wanden
In het hoofd
Dat fluit
Een overweldigende
Energie maakt zich los
Vanuit mijn onderlijf
Het wil naar buiten
Kolkt door mijn buik
Wil vrij zijn
Het lichaam danst
Ademt uit en in
In…
LAISCCC
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 44 Hun dood is die van vele werelden
kriskras kerven kervend door de harten,
is blijvend deel, leed dat zal vergelden,
aasgaten in de oogopslag, smarten
die verbinden, wonden die verharden.
Sterren zacht en zwart laten zij ontstaan,
stof tot korrels ons in ons vergaan.
Ons is de droeve pracht herinnering,
ons de luister van verdwenen bestaan.…
LAIS CCXCIX
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 38 Ik ben de bodem die ik niet bereik.
Ik ben het vallen dieper nog in 't zwart.
Ik was een daad, maar smelt als sneeuw tot slijk.
Ik was een lijf, maar ben tot naam verhard.
Ik word gezegd, gezicht, mijn boek is hard.
Wij vinden slechts elkaar in ons bestaan.
Muziek heeft ons met liefde aangedaan,
wij zoeken dat wat nimmer ergens was.
Ik ben…