inloggen

Alle inzendingen over liefde

19589 resultaten.

Sorteren op:

LAIS CCVII

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 48
In de zoo van mijn verlangen heeft g*d de tijd nu afgezet: het is erg stil. Rozig ruist de hel. Ik kom niet tot besluiten, weet niet langer wat ik wil. Voel jij mij beter, dieper hoe ik tril? Verhult jouw hand in mij de dromen? Mijn lijf wil uit zijn grenzen komen, vrijheid wordt er mij en haar ontnomen en alles wuift vergeefs als hoge bomen…

LAIS CCCVI

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 60
Van haar lijden wil ik jou vertellen, (mijn hand ging door de weelde van heur haar) van haar nacht waaruit bij dag wil wellen in etterwonden al het schone daar (ik zoog haar pijn, 't verhaal werd zo gebaar). Ik wou haar geven jouw astrale glans (het kleed viel uit, wij speelden darts en dans) en de lust verdween in het bewegen (ik wou haar…

Velden met rozen

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 116
Op de mest van gedachten, bloeien mooie bloemen. Waar oordelen sterven. Opinies niet bestaan. Meningen vergaan. Velden, vol met rode rozen, bloeien in alle moederharten. In het hart van onze moeder, die ons haar leven gaf. Harten, die niet denken kunnen. Harten, waarin de liefde leeft.…

LAIS CCCV

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 105
Sinds ik mijzelf in jou verloor, wen ik snel aan elke weersverandering. Voortdurend met geheim omhuld ben ik alleen maar blij met wat verheldering, want in dit zijn vind ik geen zekerheid. Ik schrijf mij niet en jij niet jij en wij lachen in dit plagendal elkaar voorbij. Het eerste cijfer mijner ontstentenis, jouw hemelstraal, gaat nu aan mij…

LAIS CCCIV

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 78
Opdoemend bevrijding der luchten ziet de nacht, waarin 'k mij boven zee en land verheffen kan, jou strelen met dit lied van git dat in jouw kamer klatert en vlamt en doeken zet in lichterlaaie, zand van rotsen maakt, van tongen tentakels met de kleefgreep van ware verzinsels die mij gaar binden als sliert op een spoel. En in de tuin van de nacht…

LAIS CCCIII

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 49
Schoon wordt nooit een ding van goud of lood waar starre ogen hebberig naar staren. Schoon wordt nooit een mens die je stil en dood en ingelijst op foto wil bewaren. Schoon is niet wat ik voor jou vergaren kan, dat heb ik als een bloem al stuk geplukt. Want schoonheid wordt door hebzucht onderdrukt, haar parel met de taal van ’t zijn besmeurd…

LAIS CCCI

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 60
Jouw vingers de vlinders in mijn handen, jouw gouden haar de stralen op mijn wang, jouw armen omspeling van mijn wanden. Een onuitroeibare pijn in de zang, toen en nu, agonie die ik slaafs verlang. Jij ziet wat jij weet, jij kent wat jij ziet, ik zie wat ik voel en ik weet het niet. Vóór dood het raam sluit op dit verlangen, gun mij…

Lente

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 60
Voel jij dat ook Het tintelen van het lijf Dat fris opgewekt wordt Uit zijn winterslaap Dat de zang van vogels Blijft weerkaatsen Tegen de wanden In het hoofd Dat fluit Een overweldigende Energie maakt zich los Vanuit mijn onderlijf Het wil naar buiten Kolkt door mijn buik Wil vrij zijn Het lichaam danst Ademt uit en in In…
Rico Limmen21 februari 2021Lees meer…

LAISCCC

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 44
Hun dood is die van vele werelden kriskras kerven kervend door de harten, is blijvend deel, leed dat zal vergelden, aasgaten in de oogopslag, smarten die verbinden, wonden die verharden. Sterren zacht en zwart laten zij ontstaan, stof tot korrels ons in ons vergaan. Ons is de droeve pracht herinnering, ons de luister van verdwenen bestaan.…

LAIS CCXCIX

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 38
Ik ben de bodem die ik niet bereik. Ik ben het vallen dieper nog in 't zwart. Ik was een daad, maar smelt als sneeuw tot slijk. Ik was een lijf, maar ben tot naam verhard. Ik word gezegd, gezicht, mijn boek is hard. Wij vinden slechts elkaar in ons bestaan. Muziek heeft ons met liefde aangedaan, wij zoeken dat wat nimmer ergens was. Ik ben…

Levenslang zijn

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 46
Dromen doe ik. Kijken. Zien! Ik zie me door straten lopen, zoals ook de tijd dat doet. Een waarnemer ben ik, die getuigen moet. Een getuige ben ik, die het leven ziet. Een dichter. Dichtbij nu. Hij ziet hoe hij geboren wordt. Hij ziet zijn moeder baren. Hij ziet haar droef verdriet, toen zij sterven moest, en hem verliet. Hij ziet…

Hij kwam weder

hartenkreet
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 388
Vroeg in de herfst kwam hij weder in ‘t schemerlicht zag ze zijn schaduw staan zij liet juist de stores neder zag hem over ‘t grindpad gaan. een zware deur ging open… traag trad ze hem tegemoet en nu was ‘t voor beiden hopen dat alles weer kwam goed. ‘t leek of hij nooit was weggeweest zijn aanwezigheid was lief en teder of liefde alles…
Greta Casier19 februari 2021Lees meer…

LAIS CCXCVIII

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 43
Ik wil schoonheid schoonheid laten raken jouw wimpers langs mijn lippen, wang aan oog, zacht, jouw lichaam zee, jouw lust mijn baken: beweging is geen doel van een betoog. Jij bent moment waarin het toen bewoog, straal waarin het licht zichzelf betekent, een stroom die in de stroom zichzelf herkent, parel in de zin van jouw verlangen, geheim…

Liefde is

hartenkreet
5.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 187
Liefde is je aan elkaar verwarmen Hunkerend in elkaars armen. Liefde is een en al tederheid Elkaar beminnen tot in de eeuwigheid. Liefde is samen naar een doel Het altijd bij elkaar blijven gevoel. Liefde is meer dan deze ene nacht Door de wederzijdse aantrekkingskracht. Liefde is samen naar een onbekende plek Door het lint gaan en…
Alou19 februari 2021Lees meer…

LAIS CCXCVII

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 44
Door een veld van afgeknotte stengels, bevroren aarde, lage zon, verblind, verkleumd, de kraai crowd (ik breek in tengels) mischief brokkelt af mijn woord, niets verbindt mijn stelsel nog, eyes break, mijn huid vertint. Airborne mijn lijf wordt flies files lifes go up in designated lies, my name's a stub. Mijn hand crumbles into code, mijn nood…

LAIS CCXCVI

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 43
Fragiele stralen, noorderwind en schriel de meeuwen krijsen boven 't stort. Nood brandt in de magen der verdoemden, de kiel maakt water, het zoute wordt vuur, het zand verglijdt in de klemmende hand, de wand stuurt leegte naar de andere wand, niets houdt nog stand, het licht is van kant, iets heeft in mij een pop van stro verbrand. Ik wou je…

En elkaar

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 51
De grootste worden. Wat heb je gewonnen, wanneer je de hele wereld wint? Wanneer je de baas geworden bent? Wie ben je nog, wanneer iedereen denkt zoals jij. Wanneer je over alles heersen kan. Wanneer iedereen je gehoorzaamt. Wanneer niemand meer luistert, naar jouw liefdeloze macht. Niemand kun je meer vertrouwen, omdat niemand je vertrouwt…

Als ik toch ooit ...

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 146
Als ik toch ooit … Ik durf niet te hopen. Ik zal wel nooit innig naast je lopen, hand in hand, arm in arm … Wanneer ik met je praat op de hoek van de straat, hoop ik stiekem dat vóór ons ‘doei’, zonder protest of geloei, onze ‘koetjes en kalfjes’ stilaan zoetjes overgaan in een lange, oneindige zoen. Ik zou er een ‘moord’…
Lied16 februari 2021Lees meer…

LAIS CCXCV

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 52
Op het einde der tijden, de dood van de nacht zal mijn zachte ster verschijnen, minnaar van uw al. Ik kleur uw wangen roodzacht, mijn glans is jurk, glijdende zijde daar als uw oker zich onthult, luid gebaar van u in het nieuws van mijn verlatenheid. Ik laat mij door uw leden leiden, scheid hemel van aarde, hel van ons zijn, lik de tong van…

Het krantenmeisje

hartenkreet
4.0 met 66 stemmen aantal keer bekeken 373
Voor mijn slaapkamerraam zit ik op de uitkijk Te wachten op het meisje van de krantenwijk. In haar ene hand heeft zij de krant En maakt een kom beweging met haar andere hand. Snel ren ik van de trap af naar buiten Van blijheid begin ik te fluiten. Maar was haar wenk wel voor mij Of was ik voor niets blij. Al vlug was ik bij haar fiets…
Alou16 februari 2021Lees meer…

[ Ik ben verliefd spul ]

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 38
Ik ben verliefd spul en vergeet uit te stappen – verdwaald in haar geur.…
Zywa16 februari 2021Lees meer…

LAIS CCXCIII

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 49
Dag jij. Ik kus jouw huid, zilte parel van de dood die mij omsluit, ik draai om en om de zuil van git, het is een spel, staatsgreep, grijplok, ik voel mij heerlijk dom omdat ik zoveel later dan jou kom. De ochtend dan. Ik blijf erin bestaan. Jouw lach was nacht, geen zon wil in mij gaan. Rest mij de nevel in jouw vilten kleed dat ik tot golemrijk…

LAIS CCXCIV

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 95
Het inzicht flitst, de schichten verblinden en met haat zijn de randen afgezet en met verachting wil u verbinden verkregen kennis met de strakke wet, het eenzaam kot waar tijd werd stilgezet, al de dingen die in 't duister zweven, vol van wezens die er niets beleven. Alles is nu af en om het even, want uw leven wordt nu het gegeven dat het…

Liefdesverdriet

hartenkreet
5.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 185
Liefde doet toch geen pijn Liefde hoort juist fijn te zijn. Maar op een dag breekt de liefde je hart Het rood van liefde wordt diep intens zwart. Vloeken, schreeuwen en huilen Van ellende onder het dekbed schuilen. Dagen, weken of maanden echt ziek Een gebroken hart en een hoofd in paniek. Flashbacks van gelukkige tijden in je hoofd…
Alou13 februari 2021Lees meer…

Jouw ogen...

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 131
Vlak boven de tafel, zie ik jouw ogen. Vanaf jouw portret, kijk je me aan. Ja, ze lachen een beetje, vormen de vreugd in mijn bestaan. Jouw blauwe ogen, het was het eerste wat ik van jou zag. Ik was een kind van zestien en wist er van de liefde niets, tot ik in jouw blauwe ogen keek, die dag. Je zei: ‘Ik kom je halen, durf je achterop?…
Antje13 februari 2021Lees meer…

LAIS CCXCII

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 83
In eindig licht zie ik de ondergang bewegen van verlangen naar de dood en stilte sneeuwt haar wonderlijke zang: “o dwarreling, gebrek aan deel of nood, het ruisen van uw wit vergeet ik nooit”. En handen plooien rust in de handen. En aarde onttrekt zich aan de landen. En zeeën ruisen als een zijden kleed. En stormen vuur verglazen de stranden…

Hartendief

hartenkreet
5.0 met 77 stemmen aantal keer bekeken 581
Intensiteit straalde uit je ogen Jij keek mij aan, onverstoord en onbewogen. Ik kon alleen maar staren naar jou Mijn hart sloeg over en mijn hoofd zei wow. Liefde zei mij nog helemaal niets Ik had geen enkele ervaring met zoiets. Kippenvel en mijn mond werd droog Niet in staat tot een normaal gesprek of dialoog. Mijn gevoel zegt je…
Alou11 februari 2021Lees meer…

Hartelijkheden

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 111
Mensen die hartelijk zijn, schenken aan alle harten, een gelukkig leven. Een mensenhart klopt trouw, meer dan drie miljard maal, gedurende een leven lang. Trouw stroomt bloed, totdat. Totdat het stoppen moet. Vraag aan een mensenhart, waarom het blijft kloppen. Vraag aan uw eigen hart, waarom u best vaak lief bent, maar ook haatdragend…

LAIS CCXCI

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 50
'k Zie de stemmen en de melodieën strak verstrengelen tot bazuin en klank. Eén toon verbrijzelt alle elegieën, 't geluk, 't gegeven leven zonder dank. Negeer vertwijfeling, blaas weg mijn stank, kots mijn denken uit in 't hopeloze, breek de oude ketting van het boze, verzet mijn hart tot slag in het gelid. Mijn lijf is offerande, verkozen word…

LAIS CCXC

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 63
In Onterecht woon ik, en Nergens ga ik ’s zondags heen: die ene dag van licht telt de weken duisternis en week na week vergroot in mij ’t gruwelijk inzicht dat ik ontbonden word en zonder zicht op toekomst, bij ontstentenis van hoop vernauwt aldus mijn nare levensloop. Mocht morgen mij alsnog jouw beeltenis d’ ogen schroeien, dan wordt mijn…
Meer laden...