2174 resultaten.
Senseo Blues
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 139 Het is nu ongeveer een jaar of twee geleden
dat ze nog elke dag volop visite had
de pot voortdurend vol met verse koffie zat
en het gebak rond kwart voor elf werd aangesneden.
Maar haar vriendinnen, broers en zusters, nichten, neven
-het ging zoals het meestal door de jaren gaat-
die werden slecht ter been en bleven van de straat
of waren ondertussen…
De zijderups
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 127 Wanneer ik fris en glad geschoren voor de spiegel sta
om me te kleden voor een mooie avond Opera
of een diner voor twee in restaurant ~Chiqutroelala~
dan wel met nabestaanden van een vriend naar ‘t kerkhof ga
en dan het brede lange taps gevormde linkerdeel
van de beschaafde zacht getinte stropdas rond mijn keel
voor doorsteek twee keer om het…
Gekakel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 119 Hoe zit het met de kip dan wel het ei?
‘t Probleem beheerst de wereld al sinds jaren.
Geleerden maak je met die vraag niet blij,
men draait een beetje rond de hete brij
of strijkt de hand bedachtzaam door de haren.
Kon God zonder de kip het klusje klaren
dus dat er zo ineens een eitje lei,
daar ergens op een eenzaam stukje hei
te glanzen…
Dagje Vondelpark
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 118 De stad heeft zich weer gemeld
de balkondeur open, straatgejoel
zwelt aan door jengelende logistiek,
scherp gedrein van tramrails snelt
door de sirene geest en ijle lucht.
De linden werpen met een
hoofse neiging in hun kale
kruinen elkaar de zwarte
jassen van de kraaien toe,
boven de daken van deze
verbale dramatiek schildert
een…
Katinka’s teloorgang
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 401 (een smartlap)
Katinka was een schone maagd van even twintig jaar
Door zorgen werd ze niet geplaagd en iedereen die hield van haar
Ze rookte soms wel eens een joint doch vaker een sigaar
Maar pruimen nee dat deed ze niet dat vond ze iets te zwaar
Al in haar campertje compleet met douche en ledikant
Trok zij als meid met pit door 't binnen…
Op voorhand
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 107 Wanneer ik op verjaarsvisite ga
hoor ik een kamer vol met hen die klagen.
Het blijkt voor bijna niemand te verdragen:
een sleetse moeder of aftandse pa.
Zo’n vader wandelt in zijn blote kont
en ma heeft steeds haar slipje vol gescheten;
het oordeel van ‘t gezelschap volgt terstond:
~In een tehuis~ en dan de zaak vergeten.
Ik heb misschien…
Vandaag de dag
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 114 Vandaag de dag valt niemand te vertrouwen
want niemand blijkt te zijn waarop hij lijkt.
Bankiers, zij spelden sprookjes op de mouwen
en hebben slechts zichzelf riant verrijkt.
Politici, zij laten villa’s bouwen
van toegestoken geld, zoals nu blijkt.
Haast niemand kun je heden nog vertrouwen
want niemand blijkt te zijn waarop hij lijkt…
Toekomst?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 185 Aan de oostelijke kim begint de dag weer vroeg te dagen,
de zon in haar gestage klim laat traag de nacht vervagen
en sterren en de maan verdwijnen in de morgenstond,
het eerste vleugje hittegolf beroert de droge grond.
De gloeiend gouden bol beweegt zich langs de hemelboog,
gehoorzaam aan haar eigen tijd en gang kruipt zij omhoog
en treitert…
De Sonnettenbakker
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 172 Hij heeft het in zijn hersens opgeslagen:
juist veertien zinnen en niet eentje meer,
ook eentje minder doet hem danig zeer.
Een ander aantal kan hij slecht verdragen.
Het metrum, als het even kan, van vijf
want zes geeft weer zo’n rommelig geheel
en vier leidt meest tot kinderlijk gespeel.
Ja vijf is hem geschreven op het lijf.
Het rijm…
30 januari 2014
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 110 Het maken van pleziergedichten wordt vaak onderschat,
je denkt al snel dat flik ik wel, vooruit, ik doe maar wat.
Een vleugje ritme, ‘n snuifje rijm dat giet ik zo in ’t vat,
maar als je ’t zaakje overleest, dan is het nooit ~je dat~.
Het blijkt toch minder simpel dan aanvankelijk gedacht:
dat vorm-vast-rijmen moeilijk is, dat had je niet verwacht…
Volharding 1
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 116 Volharding 1
Met de Volharding 2
fiets ik een eindje mee.
Een plons en luid gesnater.
Daar lig ik in het water.
Volharding 2
Daar lag ik in het water.
Het werd later en later.
Op de Volharding 8
heb ik maar niet gewacht.…
16.000 Kilometer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 125 Het rijtjeshuis u weet wel ~aanelkaar~
daarvan staan er in Nederland zo velen,
je vindt ze zelfs aan plein en boulevard,
haast nooit architectonische juwelen.
Ze zonnen door, ja dat is vaak wel waar
en hebben tuintjes waarin kinderen spelen.
Het rijtjeshuis u weet wel ~aanelkaar~
daarvan staan er in Nederland zo velen.
Het groeit maar…
28 januari 2014
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 90 Je denkt ~Nou dit geheimpje houd ik onder eigen pet~
maar ondertussen mail je ’t wel naar je vriendin Janet,
want die is te vertrouwen vanaf A tot en met Zet;
dat is ook zo, maar onderwijl zit je op ’t internet.
En daar is waar het misgaat, want je waant je onbespied.
Dat had je maar gedacht want diep in ‘t virtuele riet
verschuilt zich de AIVD…
Badwater
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 183 Wanneer ik 's avonds in de tobbe lig te weken
diep onder 't schuim, van af mijn tenen tot de kin
gelijk een licht en luchtig uitgespreide deken,
dan krijgt mijn droge leven weer een beetje zin.
Want als ik 's avonds in de badkuip ben gekropen
dan zwerven mijn gedachten op de wilde vaart.
Ze zeilen weg over de zee tot in de tropen,
ik voel…
25 januari 2014
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 114 Je ziet ze op een vliegveld en in havens aan de zee,
want juist daar sjouwen mensen heel vaak contrabande mee.
U vraagt zich af: Waar gaat dit over, u heeft geen idee?
Ik zal het u vertellen, het betreft ~De Douanier~.
Zo’n man die met gefronste blik jouw zenuwen belaagt
en ter verhoging van de angst je en passant nog vraagt
~Iets aan te geven…
Van baarden en borsten
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 131 Toen ik als kleine jongen eens per jaar ter kermis ging,
kreeg ik van Oude Oma een rijksdaalder te verteren.
Dat was een godsvermogen om in één dag te spenderen
aan draai en zweef en al zo meer en menig suikerspin.
Als ik mijn ogen toedoe zie ik nog steeds in mijn geest
hoe Jack Ladero, bijgenaamd ~Het Knetterende Beest~,
zijn rondjes draaide…
24 januari 2014. Dag van de:
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 119 Kunst en cultuur en ook nog wat van taal;
de koppen worden bij elkaar gestoken.
In Groningen gebeurt het allemaal.
‘t Docentenkoor gaat er zijn pot weer koken.
Zo veel op ’t repertoire is niet frugaal;
ja vuur genoeg om ’t flink te laten roken.
Kunst en cultuur en ook nog wat van taal;
de koppen worden bij elkaar gestoken.
Voor ’t onderwijs…
Poes
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 150 Wanneer ik zo terloops de kat bekijk
terwijl zij op de sofa ligt te slapen,
voorafgegaan door levensgrote gapen,
dan denk ik vaak ~wat heeft die poes het rijk~
Zij hoeft haar kuch niet bij elkaar te schrapen.
Er staat voor haar steeds binnen pootbereik
een bak met voer, een vorstenmaal gelijk.
Haar bek hoeft het alleen maar op te rapen.…
De overstijgende stap?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 Het jaar doet er weer toe, de teugels
van de toekomst zich nestelen op de takken van
de avondschoot en hun kwetterende muzen…
Het Pissende Vrouwtje
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 148 (Naar de ets van Rembrandt - 1631)
Bezij een kromme wilgenboom zat vrij van enig schroom
- haar rokken opgeschort, aan het ontblote onderlijf -
een pront en potig boerenwijf
te poepen en te pissen.
Het was daar waar de Amstelstroom zich uitmondt in het IJ,
juist op de plek die Rembrandt meestal als zijn stek verkoos
ter studie van een…
Afkomst verloochent zich niet
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 130 Bij ’t graven in het centrum van Den Bosch
-men gaat er een parkeergarage bouwen
met als gevolg veel zand en grind verstouwen-
kwam onverwacht wat prehistorie los.
Er kwamen stenen werktuigen naar boven,
zoals een schraper, messen en een bijl
en scherven als de punten van een pijl;
men kon welhaast de ogen niet geloven.
Ook jachtbuitresten…
20 januari 2014
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 117 Blue Monday, ‘k voel de tranen in mijn ogen;
mijn levenslied klinkt verre van Majeur,
wat ik me voornam is reeds lang vervlogen
al hangt er nog een oliebollengeur.
De zon te zien blijft bij een ijdel pogen,
de dagen zijn te kort en zonder kleur .
Blue Monday, ‘k voel de tranen in mijn ogen;
mijn hartenklop klinkt danig in mineur.
‘k Verzuip…
ik kom er vierkant voor uit (niemendalletje)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 koffierondje
theekransje
ksta er
vierkant achter
alhoewel...
de lengte van zo'n
rondje
of het
kransje
wordt nog wel
eens
gehinderd
door het
tekort
aan stof
teveel aan
lucht
een luchtig
koffierondje
dan maar.
pffffff…
Genezen tijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 187 Als een larve sluip ik door het januarilicht
de klok van maangoud kruipt langs de ramen
hel verlicht wordt de cocon van mijn winterslaap
waarin de liefde zich langzaam kan verstoppen
Ik schuur en stamp tegen een rupsenhuid van ijzer
het lichaam door de seizoenen vastgesnoerd
waarin de ziel zich ongestoord kan verpoppen
ik blijf een wezen…
Uh
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 101 Een versje schrijven, was allang mijn wens
Bij deze dus maar eens begonnen
'k heb zo wat zinnen bij elkaar verzonnen
Die zoetjes zingen voor een lezend mens
Zo'n versje schrijven, nee geen hindernis
Een kwestie van wat woorden brullen
Om daar de lijntjes mooi mee op te vullen
Zo simpel is het, voor mij kattenpis
..............…
Violissimo
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 142 Het meisje is een jaar of zes
en speelt heel leuk viool.
Ze gaat nu al een poos op les,
beheerst knap de triool.
Haar vader groots van ijdelheid,
daarbij gefortuneerd,
ziet wond’ren in de kleine meid:
zij wordt geadoreerd.
Dus geeft hij haar op heur verjaar
een prachtig instrument.
Een eeuwen oude Stradivaar.
Hij kijkt niet op een cent…
Wolken kunstsneeuw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 Koud en onvruchtbaar
als de polen wordt mijn
glazen aardbol
gevuld met winterlicht, in
de draaiende bewegingen van
de mooiste wensen ontkiemt
het noorderlicht.
Wolken kunstsneeuw
drijven behoedzaam
binnen, het zijn de
souvenirs van openbaringen,
gebloesemde herinneringen van
een laatste rustplaats aan
de buitenzijde van mijn…
't Begon zo goed
gedicht
5.0 met 2 stemmen 3.344 Zoals een straaltje zonneschijn
de dag wat vrolijkheid verschaft
zo zal ook dit gedichtje zijn
waarin het leed wordt afgeschaft.
Woorden als: hartzeer, spijt en dood
zult u niet horen deze maal.
Integendeel, als schoon kleinood
bied ik u dit keer zoeter taal.
Vol blijdschap zing ik in dit lied
hoe 't vrolijk straaltje zonneschijn
reeds…
De éénpitter
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 157 Ik zie het ding nog in het schuurtje staan;
op zondagavond werd ie aangestoken,
een nachtlang stond er wasgoed op te koken
want ’s maandags moest en zou de was gedaan.
Ook op het keukenaanrecht stond er een,
een groen geëmailleerde naar mijn weten.
Een kleintje, nee ik zal het nooit vergeten.
Het was een éénpits ~Beccon~ naar ik meen.
Ma…
In eigen boezem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 156 Ik zeg u, wat mij zo aan Kerstmis stoort,
-’t is wel niet veel maar toch moet u het weten,
al is ’t alleen maar dat ik word gehoord-
is dat er zo godsgruwelijk wordt gegeten.
Iets extra’s met die dagen, nou akkoord,
maar wat er niet naar binnen wordt gesmeten,
is wat mij met de kerst toch danig stoort
en dat mag u van mijn part best wel weten…