Alle inzendingen over mystiek

vertrouwd in vele handen rood op licht blank hout het achteloze spel van engelen in de dop verandert echter snel in strijk en zet vlamt explosief geweld de potentie is geveld het blanke hout brandt dansend fel de zwarte engel naar de hel…

vanaf het prille moment waarop de gevederde zijn lange hals om haar verlangen windt de snavel neervlijt in de welving van haar borsten haar naaktheid toedekt met zijn verentooi wéét zij zijn vermomming zij laat de vogel en wiegt het kind verjaagt de onrust uit zijn ziel haar buik wordt verlangen maar zij wacht tot de man in de…

Duizelingwekkend is de kosmos in al zijn diepte. Maar in de zeeën van de tijd kreeg zelfs de aarde eigen ruimte. Maar als je jezelf nog niet begrijpt is er een vergezicht in je eigen hart. Want jij bent minstens even duizelingwekkend als de kosmos in al zijn verten. Achter de sterren in jouw hart verborgen, is een veld vol met wilde bloemen…

Daar ligt ze. Een nieuwe prinses, gevonden in een nieuw Egyptisch graf. Nooit heeft iemand van haar gehoord. Dochter van een onbekende koning en zijn geliefde. Ingebed in raadsels en eeuwige slaap Een onderaards mysterie voor zolang als het duurt. Ik weet het. Archeologen moeten graven, opgraven, uitgraven en doorgraven. Met houwelen, spades…

de warmlauwe zon verdreef langzaam de laatste regenflarden dampend stond jij daar, een zijden huid glinsterde onder gouden lokken een hemelsblauw meisje stond trillend in de lucht ik strekte mijn armen voor een stralende ontvangst en ik verdronk in jouw ogen…

In het woord bedoelen, zit verborgen doel een doel dat je moet volgen, met of zonder gevoel, in het woord bedoelen zit verscholen bed, dat wordt bedoeld met verve, ik bedoel gewoon de slaap overvalt me net, in het woord bedoelen, zit zoveel interessants, dat kan ik heel niet uitleggen, dus ik ontspring bij deze, de dans!…

Er bloeide een nieuwe belofte in haar blozend hart en lichtstralen tekenden een jonge gloed op haar rozige koontjes Het beeld had iets vrooms door het stille ademen boven het onbeweeglijke meer Zo droomde zij haar Camelot, over de koningen van weleer over riddereer en de hoofse liefde - even ontwaakt zij, ziet zij de wereld om haar…

vertel niets nog te vergeten en verloren gaan in de cirkel die ons beweegt of juist soms stil te laten staan dit besef je vroeg maar meestal veel te laat donker je ogen donker dit huis donker bestaan zo verdwijnt blad na blad onderuit een instrument een straat iemand riep een naam…

Abcoude is, van oudsher al, een sprekend dorpje, omringd met water, hagen en hortensia's, nog nét niet opgeslorpt door Amsterdam. Met cum laude willen wij daar snel ontwaken. Het weidelandschap is er zo plat aan; een koe schrijdt er traag voort bij een plataan. Wij willen sneller vliegen dan geluid en met ijver moeder aarde eren. Zij hoeft…

Ik bevind me tussen leven en dood tussen waken en sterven het is waar ik heers waar ik mijn gemoed, mijn stemming en de woorden beheers.…

je bent met geen pen te beschrijven niet te voorspellen stiekem glad doordacht dat ik niet bang ben is een feit het plaatst mij boven jou ik ontneem je de macht…

Als het goddelijke tegen me praat zomaar plotseling iets verschijnen laat zonder uit mijn ziel te verdwijnen, dan ben ik blij en voel intens geluk en in één ruk vlieg ik even boven de aarde, los van lichaam en geest, en dan voel ik vervulling in mijn diepste, grote wezen, zelfs in mijn kern van de ziel net totdat ik weer op aarde…

Tussen de rekken vol oude rommelpoppen stond jij te glanzen als een engel, in een jurk van pure zijde en lopend tot aan de grond onthulde je mij je troostende naaktheid via magische talenten. We zoefden door elkander heen als dorstige winden ineen. De draken en vijanden die aan ons kleefden lieten zich vallen van de bergen liefde en…

In 't wijd gedachteloze ruim der nacht Ligt er mijn ziel als een te blazen veder, Die, opgenomen, kwam op de aarde weder Na 'n winde-vaart gevallen schommel-zacht. Gelijk met donzen pluizen gans omzwacht, In molge schaûw ter rust gelaten neder, Schouwt zij in 't aanzichtloze en volgt het teder Geadem van 't gekamerte der nacht. Blosloos…

de storm eist de gedachte aan zachte stilte tussen hier en nergens het perspectief van een orkaan…

De zon zakt de nacht valt je moet alweer op pad De maan staat hoog de muziek roept je was al zolang je richting zoek Niemand weet waar wij heen gaan niemand weet waar wij zijn Maar wij behoren tot de stad Wij behoren tot de nacht lopen in het duister tot de zon weer naar ons lacht…

Uit jouw stilte plukt leegte grijze bloemen maar in ieder hoofdstuk van jouw armoedig bestaan bezingt een erudiete nachtegaal mysteriën van de duisternacht tot aan de laatste woorden van het verloren boek probeer je uit de waanzinnige droom te ontsnappen maar een onzichtbare hand brengt je terug naar de mystiek die in jouw ziel…

Omdat ik het leven graag doe ik dit graag De hemel is slechts een schouwspel Sinsdien ligt zij bij een behaarde zweetplek Wij maar gek zijn alles lost zichzelf vanzelf op Snij jij mij uit in hout Meer was ik nooit Een verbeelding in een beeld vastgelegd Zou ik nu nog een punt zetten houd je hout maar vast Dit…

ik zoek de tijd in kleine uren ver van gaan en komen in hetzelfde huis waar naast rust en stilte ook mijn dromen wonen en seconden eeuwigheden tikken als mijn blikken buiten de dimensies treden waar het aardse heden slechts als rode draad in het verleden zichtbaar wordt die ik moet grijpen bij mijn beladen terugkeer uit immense…

Als een goddelijke Engel wonderstof in jouw gezicht doet blazen, dan komt het inzicht, heb je het geheim te pakken, voel je je verlicht van ballast.…

Er is een nieuwe dimensie ontstaan, die vriendschap in heel ander licht laat staan, want wanneer een vriendschap ophoudt te bestaan, komt er een boodschappen briefje achteraan, met dit heb ik allemaal, voor jou gedaan! Een nieuwe dimensie is opeens een opsomming geworden, van wat ik voor jou deed en wat jij voor mij gedaan hebt! Een…

Mooi was ze - Onvertelbaar mooi, De juf van klas één En toch was ze Streng zoals Geen één Opgedragen aan juf Beeftink, 1961-1962…

Het was er weer, het diepste wezen Dat zij tijdens haar reis vergat Er kwam ook zoveel op haar pad Het wou haar vormen leren lezen Achter de dingen die verrezen Symbolen van een habitat In haar inmiddels postgevat Nadat uit haar Achillespezen De pijlen van de lessen staken Die de rabbijn haar had geleerd Het universum is een laken Waarop…

deze stad bij de molen waar alles eerder was gebroken het vlees gerookt langer houdbaar waar eitje is gekookt iedere scheepswerf ieder die in verbeelding heeft gesurft heeft nooit gedacht nooit gedurfd in herinnering gebleven is meer als leven en wij draaien mee…

Als ik alles opgaf wat van waarde was in mijn leven, kwam het, na verloop van tijd, toch terug naar mijn leven, zoals na eb de vloed op komt afhankelijk van die mooie, mysterieuze maan.…

Mijn tuin staat vol met bloeiende bloemen, die met hun nectar de mooiste vlinders zullen aantrekken, bevredigen. Mijn tuin is een Aarde, een Oase vol warmte en geborgenheid, voor degene die erin wil kijken, voelen, wandelen. Mijn tuin herbergt nestjes voor de allerliefste vogels ... Mijn tuin is een combinatie van Aardse tijd met besef…

Wie toch wijken in de eiken, immer wijken als wij kijken? Wie verschuilen zich als uilen in hun zwarte bomenhart? Zou ik dromen dat mijn lome voetstap gladde schedelkap boven hoge wenkbrauwbogen nog geen tel te vroeg verjoeg? Ruisen koel door bomenhuizen hun gewaden? Nauw verraden blâren met trage gebaren een bewegen, zó verzwegen…

op die strand in sand soek ek die see ek hoor haar ek voel haar maar kan haar nie betas nie sy is weg vertrek in die aand sonder woorde ek nie verstaan nie soveel te sê sy hoor nimmermeer sy is weg vertrek in die aand sonder woorde…

De drugs wringen m'n gedachten in rare bochten tonen me de mensheid zijn verborgen krochten maar het zijn paden die ik graag verken de gek die ik ben Het rechte noch het kromme pad een kaart heb ik niet nodig gehad De Ster heeft mijn pad geplaveid met ervaring, bescherming en wijsheid Ontspoord geweest extreem geleefd maar kijk me…

Kind van de zon iedereen opzij hier kom je voorbij diep is de gong vang m'n woorden bewaker als 'n sidderaal onder spanning ze is 'n mythologische druppel water De reis begint pas na de landing Treurvogel zoen de nacht blijf feiten veranderen het ritme lacht verlicht zalf kan je veranderen…