1525 resultaten.
Waanzin
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 165 Er is een oorlog gaande verderop,
En alles wat we doen is die verlengen,
Door wapens, kogels, tanks daarheen te brengen,
Waarom hoor ik haast niemand zeggen: ‘Stop!’?
De afloop is op voorhand al bekend:
Wéér een herdenking bij een monument.…
blijven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 78 aan de rand van de nacht
tussen kogels en oorlogstaal
wortelt een boom in het bergravijn
achter de binnenkant van de buitendeur
danst rouw zijn staccato dans
in onbuigzaam verdriet
boven de huizen sluiert
de meedogenloze geur
van verbrande schoonheid
aan de rand van de nacht
slapen de mannen
in watten van duisternis begraven…
bloemen strooien
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 75 onder zwarte grond
ademen fragmenten van
een vastgelopen granaat
op verstoorde aarde
groeien zachte mossen
bodem van bestaan
we strooien bloemen
drinken op de vrijheid
in een stilte die verwondt…
BURGERKRIJG
poëzie
3.0 met 3 stemmen 457 De koning was dood; in de wieg lag zijn zoon;
De broeder des konings verlokte de kroon.
Hem schonken de ridders het hoogste bewind;
De bisschoppen kozen en huldigden 't kind.
Hoog vlamde het twistvuur, verwoed streed het volk;
De zoon zocht de vader met strijdbijl en dolk.
Het vee werd geroofd en de huizing verbrand:
Slechts 't onkruid…
Dagboek van een soldaat - Chaudardes 1940
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Zie je het? Een bom viel op het huis,
Het verscheurde dak, de verbrokkelde muren.
De Église Saint-Jean-Baptiste is ongeschonden.
De oude vrouw verbergt het voorhoofd in verkleumde hand.
Raakt zij het venster aan? Kijkt ze door het kapotte raam?
Huilt zij om verwoeste huizen van verdwenen mensen?
Onder het stof het portret van de gesneuvelde…
Verbrijzelde Tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 62 Nu zij hem vertelt over
een verboden liefde in Nevers
Hij over de verschrikkingen
van Hiroshima spreekt
weten ze hoe het is
hoe het verlies van geliefden is.
Ze zegt: mijn kale hoofd van toen
is dezelfde als de kaalheid na de bom
Hij onderbreekt: wij delen een trauma
herinneren is een daad van herscheppen
je bent niet begiftigd met een…
Komt er toch gauw een einde aan?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 Als je in Oekraine leeft
Gebeurt het dikwijls dat alles om je heen hard schudt en beeft
Je al je energie aan stress en vechtlust geeft
Weer een raketinslag
Die je van ver komen zag
Of je werd gewaarschuwd door het luchtalarm
Continue sta je zelf aan, in de alarmstand
Steeds op je hoede voor de terreurdaden van Rusland
Het put een mens echt…
In tijden van oorlog
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 93 voor Andriy en Alina
In de donkere kamer het bed waarin
nevelige dromen je verzwelgen
Je smalle bovenlijf ontbloot
ontdaan van het haastig losgeknipte gevechtstuniek
In de schaduw een gehavend lichaam
je terneergeslagen blik die niets dan het niets ontmoet
In tijden van oorlog moet gesneuveld worden
lichaam en ziel uit elkaar gedreven…
Wrede zomer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Ze zwijgen, en ze blijven zwijgen
over de oorlog, de wrede zomer
door de mobilisatie van jonge krijgers
en alles wat je verkeerd formuleerde
komt terug in de lucide gedachten
onder de heldere zomerhemel
de priemende zon en wolken
alles terug in de gedachten
ergens in het park ligt een condoom
en is de pure waarheid zo ver weg
waar de…
S-Top!
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 111 Het is de diepste wens van alle Zweden,
Om toe te treden als nieuw NAVO-lid,
Maar dit lijdt tot geruzie en gevit,
Want Erdogan is niet zo gauw tevreden.
In plaats van dat gesoebat op die top:
Los eerst die klereoorlog maar eens op!…
Guess who
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 86 Laat ons de laatste dagen
van de vuile handen vieren
de laatste dagen van het bloed der kleine korte kale man
de laatste nachten van repressie
door tienduizend oligarchen
De laatsten die de 'grote broer'
die korzelige kremlinman,
bij leven zonder welzijn in zijn
koepelvormig ondergronds
raket- en bomvrij ijspaleis
voorlopig en zolang…
Van filosoferen kun je leren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 Het volk wordt bespeeld
en opgejut
elke dag zijn er weer
van die eenzijdige verscheurende
beelden die worden getoond
zwangere vrouwen
bebloede kindergezichten
en strompelende oudjes
tezamen schreeuwend
half of geheel
onder de puinhopen bedolven
we kunnen er niet meer tegen
en voelen ons machteloos
en steeds meer
machtelozer…
Plotseling verdween al de luister om ons heen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 72 Ze negeerde de uitslag
van het referendum
en strooide zand in onze ogen
kom en zie wat is gebeurd
nu heel Europa treurt
plotseling verdween
al de luister om ons heen…
Veteranen van wat?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 In de pas, buikjes vooruit
De Nederlandse veteranen
Nooit gevochten
Nooit uiteengereten kameraden
Nooit gevangene in gore kampen
Als het spannend wordt
bellen we de minister op
Sneuvelen is ten strengste verboden
want dat geeft thuis ruis
Srebrenica telde 8000 doden
Op een podiummetje staat de Koning
Rijk gedecoreerd groet hij zijn…
Teerbeminde
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 47 Hoe schrijf ik je Teerbeminde
aan de rand van de Styx dat ik
veer in het oeverriet
ieder uur de stof van vrede
als een engel van geduld
onzichtbaar met elkaar verbind
Hoe schrijf ik je Teerbeminde
met een blad voor mijn mond
dat ik me in afgemeten tijd
ademloos vasthoud aan
deze stengel de enige die ik heb
aan de oever van de Styx…
mooi als de middag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 58 brandbommen
vallen als roofvogels
uit de lucht
een sissend geluid
het klinkt als ruw ijzer
dat over stenen schuurt
het snijdt
door merg en been
een hoog geluid
de opengesperde mond
van mijn moeder
haar Schreeuw
een kind springt in
het riviertje buigt het
hoofd onder water
het wacht op stilte
een bamboe rietje steekt…
MOSKOUS SCHRIK
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 46 Boven Ruslands hoofdstad draaien en brommen
ijzeren vogels met scherpe ogen,
waarin loep en verrekijker pogen
verbogen vijanden op te sommen.
Vol vernielzucht van valgrage bommen
vliegen de gevaartes in fraaie bogen,
terwijl ze hun vernuft verscherpen mogen,
toeslaan, als voldane roofdieren grommen.
De harde strijdlustige Russische aard…
Oorlog strijd vult het hart van de tijd
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 43 Oorlog strijd vult het
hart van de tijd
als uiteengebarsten
planeten daalt het vuur
uit de hemel neer
weerkaatst de
hel op aarde
oorlog is weer in
krijgt een
podium
hunker naar strijd dood
en verderf
schopt peinzend
de kogel
voor ons uit
alsof we
het nooit zullen leren…
De hospikken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 45 Snorrend hoort hij ze 's nachts overvliegen.
Hoeveel? Zeven, acht, misschien tien?
Dreunend slaan de granaten in bij As Siddiqine.
Kort daarop braakt de radio
de panische stem van de luit:
"Stuur de hospikken, verdomme, de hospikken!"
De hospikken rukken uit.
De hospikken zijn terug,
ze zitten met gebogen rug,
ze zijn bleek, kijken elkaar…
Post
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 49 Vandaag alweer geen post.
Hij voelt zich alleen,
ook al heeft hij, dag in dag uit,
twintig man om zich heen.
Hij besluit zelf maar te schrijven:
lieverd, hoe gaat het met jou en de kids?
Dan legt hij de pen even neer,
gaat languit liggen op zijn brits,
denkt aan de beschieting van gisteren,
god, wat was hij bang,
schrijft dan verder met…
Gezamenlijk besef
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 215 Wat draagt een gezamenlijk besef
bij aan de waarde van het leven
terwijl landen in oorlog zijn
het geweld niet kunnen stoppen
de bron van kennis
geplengd met zware tranen
in een poel van lief en leed
de wereld niet-verder verdeeld
het gezamenlijk besef..
dat een vreedzame dageraad
de mensen beloftevol omringd
met licht aan de horizon…
VERRE BERGSTEM
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 83 De Oekraïense aarde
vol gezegende groeikracht
dreunt onder zwaar geschut
voetstappen van felle krijgers
en bange vluchtelingen
de bodem verlangt als altijd
voedzame gewassen
te mogen baren
maar voelt klamme angst
bij het krijgsgebulder
oostenwinden uit de bergen
van de woeste Kaukasus
blazen bemoedigend
over de vlakke akkers
brengen…
Herbeleving
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 60 Onweersdreunen riepen je uit bed,
je was beneden gaan zitten
en staarde in het nachtelijk duister,
je had de fles voor je op tafel gezet.
Zo kon je het noodweer beter verdragen
verklaarde je, maar ik wist
dat je de flitsen en donderslagen
beleefde als granaatinslagen.
En dat je nu vergeefs probeerde,
gehuld in een nevel van ouwe klare,…
Volkren-broederbond bevrij 't Mensdom van zijn schande.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 709 Volkren-broederbond bevrij
't Mensdom van zijn schande.
Volkren wensen de' oorlog niet
Laat uw Wil beslechten!
Wraak- en roemzucht dreige of vlei' -
Voert de duivel Heerschappij
Als 't hem faalt aan Knechten?
Herfstmaand 1914.…
Niet te geloven
gedicht
3.0 met 71 stemmen 34.754 Niet te geloven
dat ik knaap nog
een vers schreef over de
zilverwitheid van een berkestam
en om mij heen
grootse dronkenschap
van de bevrijding:
het water was whisky geworden.
Alles zoop en naaide,
heel Europa was een groot matras
en de hemel het plafond
van een derderangshotel.
En ik bedeesde jongeling
moest nodig
de reine berk…
Kwaadaardig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 Aan Y. van Alphen
Hoe onvoorstelbaar hard sommige mensen
Zijn ze vergeten jullie te vergassen?
Haar ogen puilden bijna uit hun kassen
Het herbegon, het aloude verwensen
Vaak kreeg zij 'vuile rotjodin' te horen
Zij moest zonodig hier in Holland wonen
Bracht vijf jaar oorlog, doodde vaders, zonen
Totdat de Duitsers eindelijk verloren…
4 mei
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 68 Oorlogsslachtoffers
Overal in de wereld
Blijf ze herdenken…
Hollands lied
poëzie
3.0 met 17 stemmen 7.687 Ik weet, ik weet zo zeker als mijn hart
Zijn eigen maatslag kent,
Dat Holland, thans geteisterd en gesard
Herrijzen zal in 't end.
Daar zal geen dag, geen uur meer zijn voortaan,
Dat ik niet voor mij zie,
Het puin in straten die ik ben gedaan,
De doden die zijn voorgegaan,
Weerloos, langs Maas en Schie.
Ik vraag het elke vijand, die…
In de trein
gedicht
3.0 met 106 stemmen 36.485 Bij Vught dacht ik: 'Hier is broer Jan gestorven.'
En 'k zag mijn vader, met zijn oud gezicht
rood opgezwollen, toen het doodsbericht
zijn late leven toch nog had bedorven.
Voor moeder kwam een eind aan haar pakketten.
Zij streed, zolang Jan zat, met eigen wapen,
stond aan 't fornuis haar moed bijeen te rapen,
zond zeven broden, zeven…
Bomba's zwijgen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 49 In de spiegelruit is te zien
dat het flink druk is in de zaak,
mensen lopen haastig in en uit,
worden geknipt, geschoren,
er is veel beweging en geroezemoes
er valt nauwelijks iets te horen.
Bomba knipt rustig en zorgvuldig
een wat oudere grijzende man,
zegt dan voor iedereen verstaanbaar:
ik knipte van de joden het haar
voordat ze de gaskamer…