1534 resultaten.
Roekeloos.
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 533 Ik zie de sporen nog van oom
die zijn tassen moest omgooien
voor die hufters van het Duitse.
Ik heb hem nooit meer gezien
want hij is vast vermoord
door die lastpakken van het Duitse.
Ik kan ze wel rauw eten
omdat mijn oom verdwenen is
en niet meer dansen kan.
Ik bid nog steeds voor hem
dat hij toch is gespaard
door die rotzakken van…
Kind soldaat.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 198 Kind je bent
Nog zo klein
Je ziel leeg
Gedachten verrot
En je leven kapot
Is dit de bedoeling
Van een kinderleven?…
Een nieuwe mond om te spreken
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 251 ( Opgedragen aan de tweede generatie Oost-Indische Nederlanders )
Kaarsvet druipt op een gebroken sokkel
waar een laatste strohalm gestalte krijgt
Dan keert de dag naar binnen
Er kraait geen haan naar
gezonder of beter
Gezocht heb je
naar dat ene puzzelstuk
naar de naam
van voor je geboorte
naar een nieuwe mond om te spreken…
Onbegrijpelijk
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 286 waar zijn de kleintjes
van wie hun onschuld werd gestolen
wiens kleren zienderogen vergrijsden
bij het opspelden van een ster
werd het licht in hun ogen gedoofd
toen angst zich meester maakte
was het leven nog speels de ene minuut
werden ze weggerukt bij de volgende
vroegrijp door een onbegrijpelijke ideologie
die de wereld verstilde…
De vrouwen van Holland klagen aan
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.762 De vrouwen van Holland klagen
Onze onderdrukkers aan:
‘Gij harteloze tirannen,
wat hebt ge met onze mannen
en onze zonen gedaan?
Ge haalt ze weg in de nachten
of bij 't eerste begin van de dag;
laadt ze in knarsende treinen,
verbant ze, waar, ver van de zijnen,
elk hunner lijdt bittere pijnen
onder de hakenkruisvlag.’
De meisjes…
Decemberoffensief
gedicht
2.0 met 31 stemmen 10.722 Alleen de allerergste wanhoop is zo koud
als deze slotgracht; dit verdraagt
geen mens die niet bevroren is.
Soldaten hebben pijn die zij niet voelen,
bloed dat niet vloeit, grimmig gevecht
met slechts een schijn van woede.
Krakend verscheurt een paard het ijs,
galop gestold. Alles zit klem en nooit
komt het meer goed. Zie het vuur…
Een stap te ver
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 620 er schuilt een moeder
in het kind
dat zichzelf wiegt
en een treurlied zingt
blijf in het zandspoor
had ze gezegd
loop niet in de val
van de groene velden
elke grasspriet
is er één, dichter bij de dood
de kleine speelt
alleen nog in haar handen…
Mémoire 2
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 455 rust maar zacht
jij, naamloze ik
op velden met
eindeloze lanen
geëerd met marmer
of zomaar onder zoden
zonder tranen
stille held
ooit in bange dagen
uitgezonden
ook al dreigen
beelden te verbleken
je leeft nog
altijd voort
in verre wonden…
EEN VORIG LEVEN
hartenkreet
1.0 met 8 stemmen 760 Naast de muur van de toren
staat een oude appelboom
knoestig, dicht met mos en klimop begroeid
zijn takken zwaar door goudgele vruchten
daarvoor lag een hoop stenen met een sokkel
waarop vroeger een altaar of beeld had gestaan
ik klom erop, stond met mijn rug naar de boom
keek toe hoe de strijd verliep
ik wenkte een verpleger op weg naar…
Berfin (Koerdische heldin) 1
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 299 'Ik kan niks zeggen, ik ben mijn tong kwijt.
De politie kwam je de wacht aanzeggen en
ik sta met m'n mond vol tanden, geblokkeerd.
-vroeger was ik een held, nu alleen op sokken-
Op vier hoog werd je aangehouden en je ver-
zette je met alle macht en werd een soort hulk.
Ik moet er iets heroïsch van maken want dat
verdien je na zoveel jaren…
De golf van armen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 490 Een golf van armen overspoelt de straten, allen synchroon.
Een enge, nare periode in de geschiedenis, in de plaats waar ik woon.
Strenge regels en nieuwe wetten.
Het slechtste in de mens is door komen zetten.
De tijd is gekomen om te gaan.
Zo snel mogelijk… hier vandaan.…
Haat
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 668 Vertrapt, verstoten…
In het hart geschoten.
Weg moesten wij van deze plek, weg van huis…
Nergens anders vonden wij een thuis.
Een lange reis vol verlies en pijn…
Waarom zouden ze zo boos op ons zijn?
Ramen ingegooid en huizen vernield…
Ik weet niet wat die bruinhemden bezield.
Oproer en geweld…
Is de partij alles wat nog telt?
Afschuw…
mergtranen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 281 tranen, tranen, levensdans
bleke mergtranen liet je na
oorlog was je naam die dag
of het sterven zonder doden kan
natte woorden, inkt vermengd
met het gif van roemloze daden
kinderen huilen nog
wanneer zij boeken openslaan
daden, daden, held
waar was je toen die dag
dat vrede had moeten zegevieren
of geboorte zonder leven kan…
KORT OORLOGSGEDICHT
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.335 Een wagon, ik herinner mij
veel wuivende armen en handen
steeds denk ik aan die mensen
hun leed, hun tranen
het werd hun dood
ik leef er mee…
Echt
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 502 Bloed stroomt uit zijn aderen en over zijn gezicht.
Voelbaar in het donker en zichtbaar in het licht.
Geschoten, geraakt in het gevecht.
Vroeger leek het zo ver weg, maar nu is het echt.…
Overhalen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 491 Het enige wat ik doen moet is de trekker overhalen.
Schieten op een man die ik niet ken, maar wiens gezicht ik duidelijk zien kan.
Het idee dat ik op het punt sta iemand te vermoorden, blijft in mijn hoofd malen.
Ik heb de kracht er niet voor en daar schrik ik van.
Hiervoor heb ik toch getraind, maandenlang?
Het vernietigen van mijn vijand.…
Duitse kruizen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 465 Op tafel springen de glazen,
iets wat mij tot op de dag vandaag blijft verbazen.
De immense kracht en het harde geluid,
de explosies en de geur van kruit.
Muren knallen uiteen,
op straat verliest een soldaat zijn been.
Hij schreeuwt het uit van pijn,
maar er is niemand om bij hem te zijn.
Deze eens zo mooie straat is niet meer,
door deze…
Symbolen van geven
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 399 Stil loop ik tussen
wit marmeren kruizen
van jongens die
hier zijn geland
achter mij de zee
het uitgestrekte
Normandische strand
onder elk van deze
symbolen van geven
ligt een mens
die vocht
voor ons leven
met een ziel
en een gezicht
denkend terwijl
ik daar loop
aan mijn leven
zijn dood
weet ik nog beter
waarom een kruis…
1944
gedicht
3.0 met 53 stemmen 13.136 De week voordat mijn moeder gehaald werd
op haar duikadres was ik bij haar met
mijn zoontje
elf maanden oud
ze nam hem op schoot
hield hem met een hand omklemd en
legde met de andere een plaat op de
grammafoon
wil je even? vroeg ze mij
ik liet de plaat spelen
mijn zoontje begon te schommelen
zie je wel
zei mijn moeder
hij is muzikaal…
Bevel is bevel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 521 De laarzen kletteren op de keien.
Plots komt het peloton tot een halt.
Daar staan ze stil, strak opgesteld in rijen.
Om ons allen heen klinkt het vuurgevecht, het knalt.
Alle staalhelmen recht vooruit gericht.
De blik van hen allen is star en vast.
Het geloof in hun natie en leider geeft ons een duidelijk bericht.
Hun rood met zwarte vlag wappert…
Normandie
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 273 Vergeten
of niet
vergeten
de pijn
van de doden
is aanwezig
bij de
levenden
die hier eerst
ronddwalen
en dan weer
weten…
Anne Frank
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 461 ‘Ik zal hoop ik aan jou alles kunnen toevertrouwen’
Je eerste zinnetje; het dagboek is rood-wit geruit
de troost in ’t Achterhuis, de enige die jouw geluid
begrijpt, geen ruzie maakt, zoals de beide vrouwen
om niets en al die ‘grote’ mensen halen altijd ouwe
koeien uit de sloten, vinden je brutaal en een flapuit
Anne Frank, je liefste dromen…
- De Strijd van Kracht als Vrede -
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 331 Sjalom..je smeekt als kracht om vrede
in mijn hoofd daar zag ik jouw zang,
deze gigantische muur..
de allerheiligste oude inscriptie
symboliseert eeuwenoud verlangen,
een zang des strijds waarin jij leeft..
Ooh Sjalom..
hebreeuws hart, dat bloedend spreekt..
het zwaard van zeezout,
vluchtelingen van ongekende vrede
dat zijn vele doden…
Het Gegeven
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 184 Als een Kut
de strategie bepaalt
weet de Generaal
Het is zinloos
Ik heb verloren…
WO II
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 496 'Vertel eens van de oorlog opa! U zat toch in ’t verzet?'
'Ik vocht bij de Grebbelinie, Afsluitdijk en staakte
't volgend jaar in februari en eigenhandig maakte
ik illegale krantjes en radio Oranje hoorde ik in bed
Persoonlijk heb ik menigeen van d’ondergang gered
door naar Engeland te varen in een boot die kraakte
van ellende, toen de Majesteit…
Brieven aan haar
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.269 Vaker wilde ik je schrijven
van hoe mooi het hier toch is
hoe zielsgelukkig sterrenlicht valt
tussen omgewaaide bomen
vader die mij meer dan eens zei
hoe de wereld mij nog mist
ik kon hem bijna niet geloven
maar hij heeft zich nooit vergist
Ik ben allang niet meer dat kind
dat achter poppenhuizen zit
niet meer dat kind dat ramen tekent…
Putten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 300 De troosteloze aanblik
van de oorlog,
verstilde schuren
in het schemerlicht
een levenloze boom
tekent zich af
als een skelet
tegen de
bloedrode lucht
die lijkt te roken
in een hemels schijnsel
gekrompen is de hooiberg
die schuilgaat in het donker
wachtend op de morgen,
voor elk geluid beducht
in een zucht
lijkt Putten uitgestorven…
Met een pen viel te beschrijven.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 675 een kinderstem sprak de wereld toe
niet meer te vechten -
met haar sprekende ogen
wist ze ieder mens te raken.
haar mond was en is nog steeds stil
omdat doden nu eenmaal niet praten.
maar de klanken van dit meisje
heeft iedereen diep ontroerd -
met een pen kon zij precies omschrijven
hoe harten werden ontnomen en ontvoerd.…
Ingeschonken Orde
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 416 Ingeschonken orde,
proevend als een vleugje chaos.
Het kopje als de zekerheid,
zo zeker als de smaak.…
De schreeuwende stilte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 218 Gedachten glijden naar sombere diepten,
gedrochten van oorlog verminken mijn geest.
Ik hoor weegeklaag in deze schreeuwende stilte,
het wanhopige bidden van een vader, een zoon,
van hen die wenend van heimwee en pijn
hun kapotgeschoten dromen en levens hier gaven.
Maar wat is een soldatenkerkhof toch schoon.
Witter dan wit zijn de duizenden…