882 resultaten.
of met een knik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 53 de moeder is een boom
een reusachtige eik
het onvermijdelijke onderdak dat
met machtige armen haar schaduw
werpt over de kinderschaar
wie waant zich veilig
wie bedwingt haar schaduw
wie ontbeert het licht
wie heeft geen schaduw
wie voelt gebrokenheid
de moeder is de meesteres
van de schaduw
ze onderschept het licht
na het schimmenspel…
[ Het meisje kijkt toe ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Het meisje kijkt toe,
haar ouders bouwen torens --
tot ze omvallen.…
dode takken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 51 ik haal de dode takken weg
van vader’s graf
wil hem aan vergetelheid
ontrukken
aan de dode taal van stenen
wil kijken als alwetend kind
dat vaders voor altijd duren
de man met wie ik
zonder weemoed nog
heel hard zong
die me het licht
aanraken liet
mijn verklaring van liefde
aan de man die me
groeien liet
ik haal de dode…
Als, bij moe-tanend avond-lichten
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.236 Als, bij moe-tanend avond-lichten,
angst daalt in onze aanwezigheid,
zijt gij 't, die voor onze aangezichten
de vreê der avond-lampe breidt.
Wij zitten, en ons leden wegen,
zwaar van stil-naedre dage-dood;
gij hebt zachte woorden die verplegen,
en breekt het vredige avond-brood.
En wij, die uwe gaven eten,
wij rusten in uw blijde…
Ouders
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 103 net zo’n hoed
en zo’n kamelenjas
die toen ook zo
in de mode was
en mijn stem
lijkt veel te veel
op die van hem
helaas aard ik
te weinig naar haar
als dat wel
zo geweest was
dan stak ik
pas echt goed
in elkaar…
[ Ik ken vader goed ]
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 70 Ik ken vader goed,
hij is blij om mij te zien --
al verbergt hij dat.…
[ Vaders koffertje ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 75 Vaders koffertje:
hij opent het, sluit het weer --
uitgeput en triest.…
Een Bijzondere Vogel
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 126 daar zit ze vanuit een boom
behaaglijk vredig te koeren
zo moederlijk bedeesd
uit een ooghoek met een glimlach
naar mij te loeren
en laat alles z’n gang maar gaan
ach die vogel met z’n bezorgd
behoedzaam afgewogen gedrag
zo niet bijzonder en een wonder
dat ze me soms even doet denken
aan mijn moeder die ons ook zo
van een afstandje…
[ Mijn oude moeder ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Mijn oude moeder
schudt haar hoofd, zij denkt anders --
over mijn leven.…
Heel iemand anders
gedicht
3.0 met 104 stemmen 35.766 Volgens de bovenmeester was ik een mulo-kandidaat
voorbeeld van grijze middelmaat, onopvallend
verlegen, tot niet bijster veel in staat
Toen mijn vader verhaal kwam halen
keek meester peinzend voor zich uit
zat zo'n jongen werkelijk in zijn klas?
Vader kwam briesend thuis: hij wist
niet eens je naam of wie je was
ik knikte maar wist: meester…
WIJDING AAN MIJN VADER
poëzie
4.0 met 30 stemmen 3.750 O Gij, die kommrend sterven moest, en Váder waart,
en míj liet leven, en me teder léerde leven
met uw zacht spreken, en met uw strelend hande-beven,
en, toen ge stierft, wat late zon op uwen baard;
- ik, die thans ben als een, die in den avond vaart,
en moe de riemen rusten laat, alleen gedreven
door zoele zomer-winden in…
[ Elf jaar: mijn liefste ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 101 Elf jaar: mijn liefste
gaat naar huis met de liefste --
die ik heb gehad.…
De moeder de vrouw
gedicht
3.0 met 193 stemmen 44.136 Ik ging naar Bommel om de brug te zien.
Ik zag de nieuwe brug. Twee overzijden
die elkaar vroeger schenen te vermijden,
worden weer buren. Een minuut of tien
dat ik daar lag, in 't gras, mijn thee gedronken,
mijn hoofd vol van het landschap wijd en zijd -
laat mij daar midden uit de oneindigheid
een stem vernemen dat mijn oren klonken.
Het…
gebogen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 81 moeder is een boom
een reusachtige eik
het onvermijdelijke onderdak dat
met machtige armen schaduwen
werpt over haar kinderschaar
wie waant zich veilig wie
zal zijn schaduw verliezen
of kan haar bedwingen
wie ontbeert het licht
voelt zich ongezien
moeder is een boom
haar schaduw spant de kroon
ze onderschept het licht in
een schimmenspel…
de jaren vijftig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 als vader uit zijn dak gaat
vliegen borden door de lucht
kalmte kan je redden kees
sust moeder dan nerveus
maar een vuurspuwende berg
heeft daar geen oren naar
zijn bijnaam Vesuvius wordt
met regelmaat eer aangedaan
als vader uit zijn dak gaat
kruipen de kinderen onder tafel
moeders handen vegen
scherven en tranen bijeen
maar drift…
Mijn vader sloeg planken mis
gedicht
3.0 met 32 stemmen 22.215 Mijn vader
sloeg planken mis
mijn broers glimlachten,
schreven elke misslag in een schrift,
mijn moeder deed de was
of lakte haar nagels
mijn vader
die zich in leven hield met schaamte, spijt en ongemak,
die zich dagelijks gewonnen gaf,
die hijgde
en onwerkzaam en achterstallig was,
die niemand iets te vertellen had,
die een spin was…
Aan ouders
poëzie
4.0 met 14 stemmen 2.275 Als ge in 't opvoeden van uwe kind'ren
Nu of dan niet recht weet hoe het moet,
Gaat tot hen, die nooit kinderen hadden;
Want die weten het altijd zo goed!…
Mijn Laatste Sigaret
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 204 Nog één trekje van mijn laatste sigaret
Oh wat voel dat toch goed
Bijna net zo goed als jij in bed
Na al die jaren weet je heus wel hoe het moet
Even een momentje met mijn laatste sigaret
Het is verworven met mijn bestaan
Na deze is toch echt klaar met de pret
Maar wat heb ik het toch graag gedaan
Twee tellen, voor mijn laatste sigaret…
Ouder
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 116 Als het aan mij ligt
word ik niet ouder dan de
ouder die ik ben…
Het huis
gedicht
2.0 met 52 stemmen 19.872 Het staat er nog het huis
waar moeder mij na negen
maanden dragen heeft gebaard
en waar ik in een bedstee sliep
m'n broer m'n zus en ik totdat
we wisten wat een meisje was.
Hij staat er nog de plee waar
veertien buren hun behoefte deden.
Waar het op warme dagen stonk.
Het huis waar vader werd gemeden
omdat hij werkloos was en dronk
en af…
Verzoening
gedicht
3.0 met 52 stemmen 23.011 in haar was ik geborgen
en breidde ik mij uit
en werd ik steeds kompleter
en rijpte ik als fruit
en ik voeten, handen
en reuk en stem en wil
totdat ik met een gil
geboren werd en banden
die ons verbonden hielden
en die ik niet meer ken,
gebroken werden met
een slag, een donderslag.
o moeder, die mij baarde,
die haar vermoeide schoot…
voor vader
poëzie
3.0 met 43 stemmen 22.722 o vader wij zijn samen geweest
in de langzame trein zonder bloemen
die de nacht als een handschoen aan-
en uittrekt wij zijn samen geweest
vader terwijl het donker ons dichtsloeg.
waar ben je nu op een klein ritje
in de vrolijke bries van een groene auto
of legde de dag haar handschoen
niet op een tafel waar schemering en
zachte genezing zeker…
De schoonste bloem
poëzie
3.0 met 30 stemmen 3.061 Hoe schitteren duizend bloemen
in heid' en veld en woud
hier bloeiend aan de glooiing
daar slingrend om het hout.
Maar niet alleen daar buiten
bloeit menig bloemelijn:
de lieflijkst aller bloemen
bloeit in ons huisje klein.
Die bloeme heet de liefde
van moeder tot haar kind.
Een bloem die ieder onzer
thuis altijd bloeiend vindt.
Een…
Begin
gedicht
2.0 met 23 stemmen 15.372 Hoe werd ik begonnen die nacht?
In welke schuwe, onzegbare woorden?
Of sliep zij, schoof in haar slaap
zijn hand op de tast? Het was zomer,
met open ramen. Zij hoorden het erf,
het gerucht van de hond, het donker
gestamp van onrustige paarden.
Lagen zij naakt, het dek weggeschopt,
speelde hij tot zij duizelig werd
en heel zacht? Of lagen…
MOEDER
gedicht
3.0 met 126 stemmen 49.468 Mijn moederke, ik kan het niet verkroppen
dat gij gekromd, verdroogd zijt en versleten,
zoals een pop waarin een hart zou kloppen,
door 't volk bij 't heengaan in een huis vergeten.
Ik zie uw knoken door uw kaken steken
en diep uw ogen in het hoofd gedrongen.
En ik ben gans ontroerd en kan niet spreken,
wanneer gij zegt 'kom zit aan…
Het goede voorbeeld
poëzie
3.0 met 39 stemmen 10.420 Vader leeft met onze moeder
altoos vergenoegd en blij!
), hoe lieven zij elkander,
nimmer knorren zij als wij.
Toont er een iets te verlangen,
dan zegt de ander: dat is goed.
Moeder is het best tevreden,
als zij iets voor vader doet.
Vader poogt altoos te weten,
wat de wens van moeder is,
En hetgeen haar moet vervelen,
geeft…
De tweede vrouw
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.454 Ik was der kinderen tweede moeder,
En als ik in de woning kwam,
Daar stonden ze allen rond hun vader,
Gelijk de scheutjes rond de stam.
Hij zette 't kleinste op mijne knieën,
En lei zijn handjes in de mijn,
En zei, dat het mij lief zou hebben,
En dat het zou gehoorzaam zijn.
Ik ging er mee aan 't open venster,
En toonde 't schaapje…
[ Als moeder wil je ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Als moeder wil je
bezorgd de levens leven --
van je kinderen.…
ELISABETH DE TWEEDE OP DE EERSTE PLAATS MOEDER VAN HAAR KIND
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 175 Elisabeth II geeft het goede voorbeeld
Een moeder laat haar kind niet alleen
Laat haar zo beschadigde zoon niet los
De zichzelf zo beschadigde zoon niet los
Natuurlijk heeft ze hem, haar zoon
Alle hoeken van het paleis laten zien
Natuurlijk heeft ze hem ook gestraft
Natuurlijk heeft ze hem ook geleend
Want het blijft haar kind
Haar…
Het huisje in de duinen
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.766 Het scheepsvolk lichtte de ankers
En hief een kreet van heil;
Het schip schoot door de golven;
De zeewind zong in 't zeil.
Hoog, in de top der masten,
Stak ene kleine hand
Vooruit, door vlag en zeilen,
Naar 't verre vaderland.
Daar zat de jonge scheepsknaap;
Een lach zweefde om zijn mond.
Och! hij dacht aan zijn huisje
Dat in de duinen…