1629 resultaten.
Gebiedende wijs
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 340 Loop door, laat je niet tegenhouden.
Stap door, je bent niet te vertrouwen.
Pak af, alles is er voor jou.
Mat af, met een grauw of snauw.
Kom weer, ik moet je even zien.
Zet neer, ik pak het later
Misschien.…
Stuifzand
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 185 Ruist de mottige regen langs de schaapskooi
van mijn wollige verwachtingen, het priemend
daglicht is schreiend heengegaan,uit de sikkel
van de maan welt zijn allerlaatste traan.
Daaronder op de grote stille heide kuisen kuddes
schapen de braakliggende taal , ontsnapt en aan de
herders van de ledigheid, ten prooi gevallen aan de
zwarte…
Woorden die te kort schieten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 173 Als woorden te kort schieten,
zeg dan niks,
wanneer woorden teveel zijn,
houdt dan stil
als woorden gewenst zijn,
open dan je mond,
maar zwijg,
als de ander spreken wil!…
Het gewicht van woorden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 De woorden
op het schaaltje,
legden net niet genoeg
in gewicht neer,
zodat de schaaltjes
nu alleen maar zwiepen,
heen en weer,
heen en weer!…
liever niet windstil
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 226 sommige gedichten zijn windstil
ze ademen een sfeer van luie dagen
van weinig dynamiek en niet veel speels
ze missen in de eerste zin al dat
wat wakker schudt, een frisse wind
van reuring of vernieuwend vragen
of, hoe toepasselijk,
het dapper wapperen van vlaggen
tijdens hoogtijdagen
ze zijn er ook die zelfs de spanning
vóór de storm…
zonder woorden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 139 ik geef je een hand
ik raak je aan
we kennen elkaar
ik geef je een zoen
ik beroer je wang
we zijn vrienden
ik geef je een kus
'k beroer je lippen
we houden van elkaar
in een simpel gebaar
ligt een heel verhaal
we spreken zonder woorden
vaak heel klare taal…
Zinvolle zinloosheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 137 Wanneer zinvol,
zinloos wordt
zijn verdere loze
woorden overbodig.…
Het denkraam (naar: Marten Toonder)
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 248 Achter gesloten ogen
Ligt de nog ongedachte
Gedachte onbewogen
Te wachten
Op een grofstoffelijke trillingsvibratie
Ontvouwt zich een sidderende sensatie
Een kaleidoscopisch kleurenspectrum, een repeterende ringcollage
Niet te koop, onbetaalbaar
En geenszins geschikt als handelswaar
Stromen mijn gloednieuwe gedachten
Naar mijn gedachtenetalage…
’k Zie schapen, witgewold
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.212 ’k Zie schapen witgewold,
’k Zie rid- en runders draven,
’k Zie vo- en vlegels zich
Aan wa- en bitter laven.
Al is de stad ook vol
Van stu- en decadente'
Die speel- en alcohol
Verkiezen boven lente,
U, boe- en kippen-ren,
U, lust- en korensc-hoven,
U var- en vlinderken,
U stel ik ver daarboven!
In ’t mooie voorjaarsweer,
Gaan…
Le mistral
gedicht
2.0 met 18 stemmen 3.264 welke naam de wind ook heeft
hij is mannelijk in alle talen
of liever jongensachtig
overal blaast hij jurken bol
rukt hij aan wasgoed
en slaat verwoed en wispelturig
de bladen om van boeken
en van kranten
waar het niet waait
vallen geen bladeren
en maakt niemand bewegingen
zoals jij nu met je hand
door je haar zo sierlijk
en…
mediatheek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 65 woorden
na elkaar
marcheren in gelid
naar verre vreemde landen
boeken…
Waarheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 78 de dichter moet
scheuren
vormen
slopen en delgen
zodat de waarheid
over blijft…
het land van de dogma's
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 336 Niet meer dan wat wol
aan mijn voeten, hetzij wat katoen
als de winter haar vacht weer intrekt
en ik een insteek heb aan de wereld
waarom trekt de lucht zich samen
in 't blauw met zwijgzame strepen
het gesprokene is nog niet koud
als de donderwolken zich verweiden
Aan elke druppel hangt een wit woord
dat ik in onvruchtbare grond gezaaid…
Te wijde mazen?
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 112 Iedere spartelende letter
als vis vaak gevangen in
vertroebeld water, het
wijze net met wijde mazen
bleek te groot, om daarmee
nieuwe alinea's in te blazen,
ketter tot in de schoot.
Iedere verwachting
teruggevallen als
afgeschoten pijl,
bedoeld om doel te
raken, gegrepen door
de zwaartekracht van
het cynisme, terug te
vallen…
het schrift
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 188 het schrift wil
luisteren naar
een ander woord
dat vers en rijm
in de nacht
verstoort
met de klinkende
letters van
een zingend
lied
dat als water
tegen rotsen
stiet…
Liever líever
gedicht
2.0 met 21 stemmen 7.258 Je leest een heel dik boek
Je bent er door geboeid
En liever daarmee dan met mij
Is 't dat je je bemoeit
'k Schrijf achteraf dit op
Ik schrijf wat op papier
En liever dan de fantasie
Had ik jou levend hier
-----------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1958.…
Mijne moedertaal
poëzie
3.0 met 2 stemmen 645 Mijne moedertaal, mijne moedertaal,
Wie of haar ook kleinere,
Min ik als mijn vaderland,
Sta ik voor met hand en tand!
O mijn Neerlands, ja mijn Neerlands,
Dat houd ik steeds in ere!
Mijne moedertaal, mijne moedertaal,
Wat andre komt daarnevens!
Zwaardgekletter, klokkenklank,
Snarenspel en minnezang,
O mijn Neerlands, ja mijn Neerlands,…
Amstelstation 7.1.76/9.15 uur
gedicht
4.0 met 12 stemmen 5.045 Je hebt me in de trein
opnieuw getroffen
er is geen beeld, er staat een scherm
van woorden
dat je aan het oog onttrekt
hoewel door jou gewekt en twintig jaar
geschaduwd
wist je altijd ongezien te blijven
men mocht niets meer van je weten
dat je in je brieven schreef
”Ik ben geschonden
en gebeten
maar ik leef”
je schreef…
daglicht
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 492 daglicht
dág licht
iedere dag weer
dag ligt voor me
oneindig…
Het vege lijf ?
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 187 Als de dag z’n zegeningen telt
en zijn blik laat lopen over mens en
dier waarin het licht zich in de
schaduw versnelt, vermaak ik mij met
spellingen, speling van herinneringen
op een onafgemaakte tocht, het hart en
hoofd op papier te hebben opgeslagen.
In een strak regime uitgevoerd,
waarin ik menig dagboek heb
verbrand, verhoedt de…
Afnemende kinderlijkheid
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 196 Wijds landschap waarin touwen door woorden gebonden
een witte roos in taal opnemen.
Zo slepen tergend langzaam traag touwen de woorden
witte roos voort.
Verloren nu in holle stemmendraperieën.
Afnemende kinderlijkheid.
Asfaltbravoure nam beiden over.
En haar mastodonten geweld walste deze woorden weg.
De touwen gerafeld, de witte roos…
vieren
hartenkreet
0.0 met 5 stemmen 327 of je nu
all1
met 2en
of 3tjes bent
het leven is
om te 4ren…
Wallenkant
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 182 Waar is de loopplank om als
dichter bij je aan te leggen,
helpt de tijdsbrokken te verleggen
in het onvoltooide droomlied van
vroeger, als dwaas te dromen
van reizen om dan te zeggen ik
ging vrij in jouw wereld rond,
werd die valreep mij ontnomen.
Gehechte waarde aan onze stappen
herinneringen aan het onuitgesproken
woord, leg het…
Verweer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 67 enkel een verzameling woorden als verweer
verdwaal ik soms in wat ik schrijven wil
welk bewijs zoek ik
in welke vraag
het is allemaal onwerkelijk
omdat toch niemand antwoorden wil…
Woordmolens.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 272 Vermijd de woordenschat op
lange duur waarin ik onderga,
machteloze strijd tegen taal en tijd,
vaak niet te begrijpen wat te doen,
vertil me aan een lege letterkast,
streep de barcodes van gisteren.
Denk ik de waarheid te benaderen,
er zijn zo velen, mogen die bestaan
om tegen wil en hoon, de vlinders
van de Muzen aan te mogen raken…
Laatste woorden
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 208 Moedeloos zijn de laatste woorden
een droom van taal is heengegaan
ontvoert als voer in vreemde oorden
misschien geschikter voor de maan
en leedvermaak heeft ook gesproken
de langste neus, leven gestaakt
bevestigt liever tussen spoken
dat taal zijn ziel heeft uitgebraakt.…
Inburgering
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 90 Je eerste leesboekje
van de stoffige zolder halen
gretig op zoek
naar primaire klanken
wat....leest dat moeilijk.…
dág nacht [senryu]
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 265 nacht plaagt haar zinnen
prikkelende fluistering
wakkert schrijflust aan
[Gedichtendag 2011]…
Nachtritme
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 212 stilte bemantelt de aarde
enkel de bladeren ritselen
vol is de maan
de dichter is opgestaan
waarom nog
in woeligheid wachten
zijn hand wrijft langs het gezicht
hij plukt woorden uit zijn gedachten
strijkt een zwaluwstokje
een kaars brengt hem licht
hij schrijft en schrijft
zijn rijke poëtische klanken
niets blijft meer verborgen…
Boven de taalgrens
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 152 Tergend langzaam worden
gedachten weer begaanbaar,
verbleken metaforen in de tijd,
zwerven purper deeltjes taal
in kortstondige regenbogen,
gekastijd door toevalligheid,
kwinkslagen schieten droom –
kastelen aan flarden, associaties
van herinneringen uit het niets en
uit wollige kluwens van overtal
en hernieuwde nalatigheid.
Toch weer…