3115 resultaten.
Harteklop
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 285 Ach die tijd, onze tijd
van ondergang en overgang,
scheidt de dauw die we nu
vertrappen, in de middag al
verdampt, klampt zich aan
het tempo van elke harteklop
waarin we mochten hopen,
in iedere seconde start en
eindig ik, in de avond ligt de
ommezwaai met nieuw plaveisel
ingelegd, in nesten die we bouwden,
resten morgens alweer geslecht…
Passe-temps
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 251 ik keer de dagen die voor ons lagen
en draai de uren terug naar 't heden
verwijt gedachten die toen vergleden
dat zij de wens van vader niet zagen
in groei te weten van jonge jaren
waar met het klimmen de knikkers telden
als toegangsgelden voor boomhuthelden
in zwarte handen bekroond met blaren
het fikkie stoken alras vergeten
zal vuur…
Jeugdfoto
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 210 In fotoboeken zit de jeugd verstopt
zacht en bewegelijk het beeld
stout, arrogant en lief en zoet
Men kijkt en schept een verhaal
dat klopt allang niet meer vanwege
falend geheugen, ouderdom, tijdsbesef
Nog even luchtig kunnen zijn
op een zondag waar geen eind aan komt
alles ingepakt om weg te gaan…
Herinneraar als tijdreiziger
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 262 Door een stoornis in m’n brein of een gave, aan U de keus,
word ik bij intensief herinneren van ‘n gebeurtenis, er naar
toe getrokken, glij in ‘n waan naar tijd en plaats, herbeleef
een stukje verleden met familie en de vrienden van toen.
De waan waarin ik glij is krachtig, gevoelsmatig is er geen
verschil met…
foto
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 253 Nog drie zijn er in leven
Soms sta ik op
en heb energie
dan ga ik langs
langs alledrie
dag tante Jo
ben je nog bang
voor kikkers,
muizen of de kat
van tante Alie
die mijn moeder
al lang niet zag
niet zien wil
of doven woorden
net als daden
langzaam uit
dag ma
wat is er nog
na die kaalslag
wat kan ik nog
omhelzen…
zie
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 499 de waarheid
kan zij verdraaien
tot de echtheid
die ik zie
duizend woorden
kan ze fluisteren
tegen de maan
maar wie, zeg me wie
zal er luisteren
naar haar pijn
als zinnen vervliegen
woorden versterven
en sterren verwaaien
over de golven
van onze dode zee
de wind neemt ze mee
wie voelt nog de pijn
als al haar gedachten
onder zand…
Zen attitudes au coeur de l'hiver
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 172 De dag opent als een boterbloem
sodeju ik ben een vink en fluit
het is stil op de Blauwburgwal
de baggerboot is aan het verkassen
Een westlander tot het dek grijs vol
drap huisraad fietsen auto's en matrassen
mannen mager staan in overall
gebogen roerloos stil afgemat
dof te kijk aan de rand van de schuit
Dit is de gracht dit is de stad…
Woorden
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 426 Als een vlijmscherp mes
Kunnen letters woorden vormen,
Die in een zin gezegd,
Iemands ziel zo raken.
Als een pleister
Kunnen letters woorden vormen,
Die de pijn verzachten,
Al is de wond er niet mee weg.
Met letters die woorden vormen,
Die hele zinnen maken,
Kan je zeggen wat je wil,
Soms schieten woorden tekort….…
O tijd!
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 522 In mijn hoofd is alles tomeloos
en terwijl ik luister naar de wind
van zeven wereldzeeën
schrijf ik onvast in ’t zand
hoeveel ik voor je voel, lief kind:
Had ik maar hier met jou gevreeën!
Leeg is nu het strand,
de zee schreeuwt eb
De tijd die stond niet stil
en zacht fluister ik:
O tijd! Wat heb je ons aangedaan!
Ik geef je mijn…
geef
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 442 leef
als haar geluk
als een bloem
die de winter overleeft
het water
koud en bevroren
ontdooit
groeit
en daarna weer bloeit
teder groen
haar kwetsbare blaadjes
opent ze
traag
een licht brandend hart
als een vraag
middenin
haar leven
als mijn spiegelbeeld
in jou
zoek ik
vind ik
haar evenbeeld…
oponthoud..?
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 393 op het eerste perron
loopt een man in looppas
met een windzak op z'n rug
het is alsof hij zeggen wil
hier leef ik van...
doch met de wetenschap van
dat er treinen zijn vertrokken
met de haast van ergens
op tijd te moeten zijn
blijf ik zitten waar ik zit
morgen gaat er weer een trein...…
stroom
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 241 voort,voort,
wat er is
is nu niet meer,
het is al verleden.
ga, ga, stap snel,
de volgende,
haast, haast.
pak, neem, struikel, stap, hinkel, til,
sta niet meer stil.
vort, vooruit daar ligt het,
daar, daar ligt het te wachten,
te wachten in rust.
de rust van ruisen,
van niets,
van bomen en bladeren
en wind,
van vogelgezang en vissen…
Tovertijd
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 245 De tijd staat niet stil
wanneer ik dat wil
al ren ik voor mijn leven
alles haalt mij steeds weer in
en wat ik onderweg verloor
kan niemand mij meer geven
wat heeft het nog voor zin
dat jachten en dat jagen
er zijn soms van die dagen
daar spring ik midden-in
dan stopt de tijd voor even
ontstaat er een begin
het leven echt beleven
dat is…
Leef zonder wijzers
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 De tijd
een onzinnige dimensie
Meetbaar
Maar niet in emotie
Waarde onbekend
Nut de vraag
Alles afhankelijk
Van met wie je bent
Gebruik geen wijzers
maar geef
Ruimte aan gevoel
En leef…
tijdelijk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 106 ik pleng mijn tranen
hier voor u en de uwen
voorschot op de dood
eens zijn wij gelijken
ook al bent u het daar
niet eens mee
inmiddels heb ik de klok
een uur verschoven…
nachtrust
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 138 Ik ga soms slapen
met de wens
niet meer wakker worden
want de droom
is zoveel sterker
dan zonneglorend
leven van oost naar west
een dag begint en
zinkt weg in de Noordzee
en een lijf in schemer
de ratio zakt weg
in een bed of op de bank
opstaan is een optie…
De pendule
gedicht
2.0 met 29 stemmen 11.070 Tik, tik, tak, zegt de pendule,
'k voel me zwak, zegt de pendule,
ik ben bijna van echt goud,
maar ook zoveel eeuwen oud.
Ik ben oud en ziek geworden
en dus echt antiek geworden.
Ik loop uren achter, maar
niemand kijkt daar werklijk naar.
Vroeger zag ik kaarslicht glanzen,
mooie dames deftig dansen
met een generaal of vorst…
Aan alles komt een einde
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 869 De zon die ‘s ochtends opkomt,
de regen die neervalt,
Aan alles komt een einde,
Ook als het even tegenvalt.
Na het einde komt een nieuw begin,
Een nieuwe ochtend een nieuwe dag,
Aan alles komt een einde,
Dus leef je leven van dag tot dag.
Lach als het kan,
Geniet van het leven,
Aan alles komt een einde,
Hopelijk duurt dat nog…
Gisteren...
gedicht
2.0 met 14 stemmen 6.819 Gisteren was ik in de werkelijkheid van anderen
Naar anderen gemaakt is die natuurlijk zelf
Maar alle daden komen uit hun handen
En het is ze aan te zien waartoe zij dienen
Morgen zal alles verschillen van vandaag wijder
Dan hemelsbreed. En de anderen, verbeurd geworden,
Herkennen zich niet in de lateren. Maar of zij verblijven
Onder derden…
Terugblik
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 402 Dozen vol vergeelde foto's
in een stoffige zolderhoek
vertellen zonder woorden
meer verhalen als een boek.
Beelden van een leven
vol van blijdschap maar ook pijn
nemen je mee naar het verleden
tijdmachine in het klein.…
misschien
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 391 niets is
wat het lijkt
het is zoals het is
en hoe je het bekijkt
of iets lijkt
op wat het lijkt
jij bent als ik
op een dag
ik kijk naar jou
en glimlach…
na
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 282 eerst alles op een rij zetten
letters dwalen nonstop door
het woud waarin wij wonen
zie de zon al glinsteren
in het nog koude water
lach
zie je later
de poorten zien wij al voor ons
opengaan
rond lijken ze
blauw als een waterval
die wijsheid wijd verbreid
over het land waarin wij zweven
tot dat wachten we
dagen en nachten
opengaan
tot…
Duel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 203 vechtend tegen de tijd
die er geen minuut
minder om geeft
haast ik me om
in te halen wat
verloren bleek
en kwam
bedrogen
uit…
VALLEN
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 521 Was jij dat
die plotseling
een andere weg in moest slaan
nadat wij jarenlang
hetzelfde pad waren gegaan?
ben jij dat die ik hoor
als een fluisterende stem
in de nacht
terwijl ik mijn oor
als een schelp te luisteren leg
en nergens meer op wacht?
de woorden zijn zacht
komen geruisloos binnen
en vormen, onhoorbaar de zinnen
van een verhaal…
kasteel van zand
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 306 geluiddicht zijn de wanden
de ruimtes gevuld
met steenwol
niks kun je daar horen
alleen in jezelf gekeerd
alsof de tijd stil staat
wanneer de kier geen zonlicht meer doorlaat
weet je
ga
en leef
niet snel
niet langzaam
maar deins daar ergens tussen in
voorlopig staat alles nog stil
muurvast geplakt
aan regels die nu eenmaal gelden
wij…
Ik droomde dat het anders was #4
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 260 Ik droomde dat het anders was
Vrij van geest de dagen lengde
De uithoeken des levens verkende
In rust volledig van de angsten genas
Explosies van verblindend licht
Zwepen sloegen in mijn gezicht
Implosies van vergaan vertouwen
Die muren tussen lichaam en ziel bouwden
Flarden mist mijn stad omsloten
Schaduwen verdwaalden in het duister…
interbellum
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 173 de winter schreef
geschiedenis
het voorjaar waar wij
reikhalzend naar uitzien
laat vooralsnog wat
op zich wachten
ik noem dit tussentijd
een soort gevechtspauze
waarin wij op zoek
zijn naar warmte
dus kruipen voor even
behaaglijk
tegen elkaar aan…
Tijd (én wat ze meevoert)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 220 Tijd (én wat ze meevoert)
Tijd vliegt niet
maar gaat aan mensen voorbij.
Als het goed gaat te snel.
Wanneer het tegenzit,
zit het ook echt tegen.
Tijd is altijd in balans
in perfecte cadans.
Weten en vergeten.
Wanneer het hart stopt
tikken gedachten aan wat was weg.
Niet voor niets beginnen sprookjes met
'Er was eens ...'
Nergens…
Zo lang
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 271 Solange denkt de dingen op
zij hoort niet meer zo goed
haar ogen fladderen naar binnen
gaan een eigen innerlijke weg
Buiten schijnt de zon
de noordenwind bijt
in een ontbloot gezicht
het wit tot avondrood
Aan de ronde tafel maakt zij
opnieuw de cirkelgang
weer een jaar, twaalf maanden
twee en vijftig weken
Om haar heen vloeit de tijd…
Herinneringen zingen, kind
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.298 Herinneringen zingen, kind, uw wit gelaat,
en 't zoet verhaal van úwe dagen en míjne dagen
die vredig in ons leve' als stille tuinen lagen
in 't tere licht van late schemering gebaad,
wijl d'hemel is om tuine-groen een stil gewaad
van trage, kalme schaduwen, en de bomen dragen
een laatste vogel-stem van lang-verglooiënd klagen
dat kwijnt…