inloggen

Alle inzendingen over tijd

3115 resultaten.

Sorteren op:

lente in november

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 143
als ik in de dood het verderf niet kan vinden en klokken luiden verdoemenis dan weet mijn oude jas dat de huid geborgen is in een vals gelaat patronen liggen stil te wenen tegen de werkelijkheid waarin ze zijn gelegd, het zwart overheerst het rectale brein dat van onrust zich bevuilt met dagen die schrijnend het lot willen bepalen toch…
elze1 november 2015Lees meer…

Bittersteen

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 82
dwars door het duister ligt een steen ter hoogte van de afdruk in destijds deze ruimte bespaart geen zwaarte- kracht, deze vogel vangt geen kat zo gaat er een steen aan elke dag voorbij, die ingesneeuwd en vergeten daar al lag voor het ochtendgloren en zal blijven liggen tot na de dood…
Iniduo27 oktober 2015Lees meer…

verdwijnen

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 65
de wereld krimpt bij zo veel stille uren op de dag een droom op zoek naar houvast valt ontredderd uit de lucht we raken verloren in een mengsel van beelden woorden en wie we waren het wassende water verorbert het land het land wordt weer water eenmaal in de wolken zie je niets tijd om te gaan…
J.Bakx27 oktober 2015Lees meer…

Wintervuur

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 94
loop tot waar een stenen muur u zal keren, vrees de koude niet die is maar zo dun als een spiegel van de hitte, overbrug de afstand die niet valt te dichten, vergeet de cijfers, de wijzers, het uur de fragmenten van een verwaaide tijd, het geritsel in de marge, voel het kraken van uw botten, het knagen aan het vlees van uw geest…
Iniduo25 oktober 2015Lees meer…

wervel maar

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 79
het was de wind waar je ooit van hoorde strelingen van wat nog komen zou ze lachten als glinsters op water tussen de kruinen van de toekomst bewogen de jaren stormen had je in de hand luwte opende een meer om op te blijven en van het dwarrelen van de vogels dacht ik kon je leren…
simeonson19 oktober 2015Lees meer…

Cappuccino

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 285
Ik zie honderden bruine belletjes, waarin aromatische geuren wonen. De belletjes glinsteren en versmelten, voordat ze samen op reis gaan, door mijn neus en langs mijn tong. Ik sluit mijn ogen en drink aandachtig, totdat ik langzaam koffiedronken word. Ik waan me in het Ethiopische bergland. Genieten van koffie voelt als reizen, naar een…

Eendagsvlinders

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 136
al veel eerder maar ook later hadden wij de illusie laten varen we gingen de tijd stoppen, alle rivieren verleggen, de zee bevloeien onze gedachten herschikken de schrijver leren brood bakken het bleef bij machteloos rommelen bij morrelen aan de machine de eeuwigheid of het niets maar wel de moeite waard…
Iniduo18 oktober 2015Lees meer…

In permanent daglicht

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 91
ter hoogte van het middaguur stopt de tijd met tikken tot diep in het tegenlicht met sprakeloze woorden aaneengeregen tot buiten zinnen, met vaste intervallen verstommen de stemmen en verstarren de stormen zodat alles bij het oude blijft zonder dat de avond valt…
Iniduo16 oktober 2015Lees meer…

Herinneringen

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 189
Ik spin mooie herinneringen in het weefgetouw van mijn brein en weef ze tot een prachtig web waar ik later profijt van heb tot het eind van m'n zijn…
marijke15 oktober 2015Lees meer…

aan de rand

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 109
aangekomen aan de rand van het stille leven kijken we ontroerd naar de dans van de spreeuwen in de schemering opgetild uit onaanzienlijkheid waaiert de zwerm uiteen verdicht om dan weer open te vouwen bestaan in geleende tijd vanwege elkaar in de stilte schuilen we boten varen aan ons voorbij wie zal ons in verlatenheid kennen onze…
J.Bakx4 oktober 2015Lees meer…

Vak E, rij 11c

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 119
het kan even duren geduld is niet gehinderd door haast doch schatplichtig aan een geheugen van grachtwater; slechtziend en doof nee, dan de heldere beek die eindeloos woorden herhaalt, de letters spelt tot in omgewoelde grond, een verzande oever. Het graf blijkt geruimd ooit, bij het zilverlicht van de spade op een doordeweekse morgen…
Iniduo4 oktober 2015Lees meer…

Archeoloog

gedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 3.714
Hij is niet gelukkig nu langzaam na jaren voorbereiding zijn handen de bedolven stad bevrijden. Kranten en vakbladen zullen over zijn vondsten juichen - maar hij is niet gelukkig. Oude vormen van wanhoop, de resten van het leven dat hij aarzelend blootlegt, vullen zijn hart. 1200 jaar voor Christus sterft hij dan bij de verwoesting van…

Tijdperk

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 165
Wij mensen die wonen in ons eigen tijdperk voelen ons daar al soms zo onbeduidend klein toch is het beter er te blijven en niet steeds je tijd vooruit te willen zijn…

Fluisteren

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 96
Ik hoor verstrijken van de tijd, in het fluisteren van de bomen. Ik zie ontelbare kiezelstenen rollen, tijdens voetstappen door het grind. In het rollen en het fluisteren. In het kloppen van mijn hart. Daarin proef ik eeuwigheid.…

hoe stil het was

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 100
de leilinden, windbrekers van het eerste uur verankerd in boerengrond de eindeloze korenvelden de kleine boerderij de grote graanschuur erachter uit het landschap gewist de blaffende hond aan de ketting de kakelende kippen op het erf de altijd kraaiende haan het getjilp van mussen onder de dakpannen de gewortelde boer op klompen…
J.Bakx30 september 2015Lees meer…

Slaap

hartenkreet
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 210
Doezelen en dwalen Niet wakker willen worden Niet willen omkijken Naar dat wat er niet meer is Hoofd voelt vol en leeg tegelijk Vol met cognities en verlangens Leeg qua niveau van energie en vreugde Omdraaien en weer wegzakken Soms gelukzaligheid Heel even op gaan in dat moment Vliegend naar de oneindigheid Naar een wereld zonder betekenis…
MF Westenburg30 september 2015Lees meer…

Iedere naamdag is zoals die heet

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 181
Zeven dagen in een week, Een wachten op de dood. Geen dag krijg ik te veel. Tevredenheid is mijn brood. Wat zal mijn leven zijn? Zeven dagen zonder pijn? Het lijkt een illusie zonder Wet. Een continue strijd kent Geen verlet. Maandag, dinsdag gaan nog wel. Op woensdag is het beter dat ik Verder tel. Donderdag's kijk ik Even achteruit…

Terminaal leven

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 153
Ons einde is nabij. Terminaal leven wij allemaal. Een paar dagen of een mensenleven. Voor onze aarde is dat niets. Voor een mens duurt een leven even. Waarom leven wij alsof even eeuwig is? In sleur, in verveling of lusteloos? In angst of in beven? In oorlog, in haat of altijd boos? In anderenverwijt of in zelfbeklag? Geniet toch van…

Het was nog warm die dag

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 214
Toen het eerste zilvergrijs zich toonde wist hij, mijn zomer gaat voorbij. Een bladzijde wordt nu omgeslagen een nieuw seizoen, het is nabij. Een nieuwe tijd, met mogelijkheden het nieuwe pak, zowaar al klaar. De eerste posthoorn schalt van verre straks bent u méér, dan vijftig jaar! Het eerste voordeel komt al naar u toe en komt tot u…
Evert de Boer26 september 2015Lees meer…

Gedachten slapen nooit

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 184
Geplaveid in het labyrint van ons brein bewaren we mooie herinneringen ook het verdriet en de pijn omdat ze deel uitmaken van ons zijn soms komen ze in duizenden gedachten naar boven als een duveltje uit een doosje en gaan gepaard met een traan want gedachten slapen nooit ze reizen een leven lang mee tot het eind van ons bestaan…
marijke22 september 2015Lees meer…

Im Altes Heim

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 105
door hoe het nu is zou ik bijna vergeten hoe het ooit was en nooit meer zal zijn door hoe het ooit was ben ik bijna vergeten het leven je gaf er nooit meer zal zijn doch mijn hart dat herinnert aan liefde die blijft en het vergeten gemis dat er altijd zal zijn…

Zoals de dag begint

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 103
Zoals de dag begint, met de opgang van de zon, zo begint ook mijn leven. Dagelijks, elke dag opnieuw, besef ik dat mijn leven eindigt, maar vandaag opnieuw begon. Zoals de dag eindigt, met de ondergang van de zon, zo eindigt straks mijn leven.…

Kassandra

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 76
Hoe volmaakt goed is hij die veranderen moet? Dat hij van haar houdt zegt zij moet uit zijn daden blijken en stelt zich op zoals een boom die als men haar doormidden zaagt en tellen kan het geheim van de tijd prijsgeeft en de waarheid van geschiedenis…

Een tijdperk

gedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 3.204
Strenge stemmen verlaten de aarde, bezingen de razernij der dingen en het geween van bloeiende bloemen: de oogst van een roekeloos tijdperk. Was het een offer op verlaten altaren? Het bleek een halsstarrig ademen. ----------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…
Armando17 september 2015Lees meer…

Tijd

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 157
Het is donker en koud de avonden worden sneller oud weer meer rimpels in de tijd voor je het weet glij je de hemel in tenminste als je hebt gedeugd onderwijl lacht je jeugd je uit.…

Interlude

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 90
er onttrekt zich nooit ook maar één dag aan de strengheid van kalendercijfers gelukkig hebben we een schrikkelhuid van vel over been, een pas op de plaats opnieuw werpt het voetlicht een kronkelende schaduw over stenen vloeren zonder zon we zien de straat die zich uitrolt tot platte naaktheid, verlaten van regen en beschutting het wachten…
Iniduo9 september 2015Lees meer…

Zee van Tijd

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 189
Zwemmen in zeeën van tijd, in water dat eeuwig vloeit. Waar geen te laat bestaat, daar is het nooit te vroeg. Oceanen zonder nieuw begin, kennen ook geen eindigheid. Waar water lijkt stil te staan, maar door de tijd verglijdt. Zwemmen naar verre horizonnen, waar momenten ons leven leren, waar wolken eeuwig verder drijven, waar zandlopers…

een springlevend in memoriam

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 257
ik heb nog een oude foto van mezelf als baby een zwaar gehavend exemplaar maar ook een oud luciferdoosje met de krullen van mijn allereerste haar... beide bewaar ik als herinnering aan het kind in mij dat zich bij vlagen nog wel eens ontheemd voelt…

plons...

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 141
een duik in het verleden is met een plons in de vorige eeuw terechtkomen wentelen in weemoed watertrappelen in de moederschoot van herinneringen en dit vol blijven houden tot je bent geslaagd voor zwemdiploma A…

rust roest

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 285
(requiem voor een oude Ford) roest van jaren heeft het vehikel gemaakt tot wat het is geworden…
Meer laden...