1017 resultaten.
Al dat gesnater
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 576 De vele woorden die de kranten vullen,
ze zijn soms goed
maar vaker van geen tel.
Wat haalt het uit,
al dat geschrijf en dat gesnater,
wat blijft er over voor wie later
opnieuw voor onze vragen staan?
Dus laat ons zwijgen nu en dan
en enkel glimlach zijn,
alleen maar stilte.…
geef het liever nog geen naam
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.650 terwijl mijn gedachten
gaandeweg verweren
besluipt een vage angst
mijn lijf en geest
ik geef het liever nog
geen naam, verstop van
dag tot dag mijn ongemak
in zwijgend verder leven
voel de tijd reeds
vluchtig verwaaien
zoek mijn houvast
in wie ik was
verweesd en verward
koester ik mijn schrale
zegeningen…
zo kalm als grote stromen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 551 Hoe klonk Franciscus over bidden,
aanbidden en in stilte leven?
Je zou dan zijn
zo kalm als grote stromen
die door de wereld gaan,
maar hebben wij dit toch misschien
niet al te goed verstaan?
Wij die zo haastig leven,
wij gaan onszelf voorbij
verliezen ook de vreugde...
O, God, ontferm U over mij!…
nieuw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 629 demonen van de nacht
hebben mijn hoofd verlaten
en zijn nu stil verdwenen
zonder met een deur te slaan
de slierten van de morgen
omringen ochtendlijk gevoel
van nieuw en weer herhalen
de aarzeling van sluipend licht
een dag met vormeloze blik
nog ongevuld en ongevreesd
en schakel in een lange rij
door wie mij opgedrongen?…
niets
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 548 ik begin er mee
wit schittert eenzaamheid
diep in de nacht
door dromen verzacht
schrik ik wakker
in vogelengezang
of was het de wekker
ontwaakt in dadendrang
nachtmuts, godendrank
slaapt mij op de bank
poeslief ligt morgen lief op mijn lijf
wat wil ik meer, niets toch !…
afzuigen, inspuiten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 616 uitdijend
liposuctie
in vulling van
mijn dunne lippen
zo vet
verkeerde plekken
te klein, besmet
ik wil verrekken…
sint-oedenrode
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.036 slenterend langs de korenvelden
ruik ik de zwoele zomerlucht
gedragen door het Brabants land,
over zandpaden, tot stof geworden
en wilde bloemen aan elke kant
waar het kruid van sint jan
nog steeds ongewild getuigt
van een natuurlijke orde
ik ontwaar in de nabije verte
stram en fier de toren met de knop
al eeuwen wakend over Roois…
ik slenter, dus ik ben
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 850 ik slenter, stelt u zich dat voor
en ga zo mijn weg
vaak in gedachten diep verzonken
dat hoort ook zo
immers een kip neemt ook tijd
voor de leg
ik heb oog voor ernstige zaken
niet dat ik perse tot meer wijsheid
zal geraken
neen, ik denk omdat ik ben
zoals een wijs man
al eerder zei
ik ben een slenteraar, zo een van:
als het nu niet…
innemend
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 515 is laven
ter ontschaven
van weerbarstig
kreupel
hout van 't woud
al heel jong
gekapt bekneveld
gebutst domme nagels
zomaar in getimmerd
uitgedroogd ingeteerd
afgestempeld verzegeld
voor onbekend en onbestemd
ziet nu:
loten lopen uit
lang leve de brouwerij
zo ziet men maar
nog ongelaafd
is onbeleefd…
nog niet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 636 wil ik dood
klamp vast
aan kleinood
mezelf vergast
op onsterflijk lijden
ongewoon verrast
einde der tijden
onaangetast…
Gevlogen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 756 Genezen wonden helen pijn
Een geprezen tactiek waar ik in verdwijn
Geen terugslag te veel
Laat staan te hoog
Die goeie tijd waarin ik vloog…
Bergkristal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 580 De steen doorgloeit de vezels
Hij licht veelvuldig op
Als een gepolijste ijsscherf
In de schatkist van kwakzalvers en kwezels
Klem hem in jouw vuist!
De helende steen
Die door jouw cellen suist
Hij verkwikt de wil
Krikt de weerstand op
Vult het gebrek
‘Een warm aanbevolen gril’
Is het standpunt van de gek
De jeugdbrand wijkt van…
herboren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 719 ik vul de kuip tot aan de rand
schuif schoorvoetend in
het hete water
zoek in mijn hoofd het laatste
woord van een moeizaam
gedicht
laat mijn gedachten stilaan
varen, dobber en drijf weer
als een golvend schip
geniet van het pure moment
waarin het spelend kind
met rust wordt gelaten…
Theedoek
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 939 Eindelijk had zij het canvas willen zijn
het beroemde landschap of portret
met de eerste blauwe draad
in haar linnen weefsel
zij naam afscheid van haar wensen,
de vier richtingen van deze wereld
in plaats van ogen
gaven vorm aan haar teleurstelling
en zij werd
het kompas van de keuken,
vriendinnetje van ieder,
ideale opportunist en bijdehandje…
Bevrijdende slaap
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 716 Seconden glijden in minuten
groeien uit tot lange uren
gedachten maken overuren
in het verre holst van de nacht
De slaap komt als bevrijdend
voor de gedachtenvolle geest
die de dag niet los kan laten
de nacht niet kan laten komen
Dag volgt wreed op korte nacht
uitstel helpt niet op den duur
een wereld van uitgeslapenen
wacht meestal vol…
Zomerzang
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 803 Voor Ine en Huub
Een merel zong recht in mijn hart vanmorgen
een lied uit de stilte, een lied zonder zorgen.
Het sprong uit een leegte van wondere geuren
en vulde mijn kamer met zachtgroene kleuren.
Een leegte vol liefde die zomaar bestaat
zich dromerig uitbreidt in ritme en maat
die alles omvattend ons leven doordringt
en telkens weer vraagt…
prille dag
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 986 mijn blik geniet de prille dag
betast het zwijgend ochtendlicht
een vroege fietser kruist mijn oog
en een vrouw die het raam openzet
ik loop nog heimelijk buitenspel
terwijl de dag zijn tred hervindt…
Ongelood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 718 Ik verdrink me
- zoals een ieder -
zorgenloos in de massa,
met een litertje ongelood,
Belangenloos en onverschillig,
scheid ik mijn rijkdom uit,
steun hierbij een goed doel,
massadood…
Dit leven is mij niet gewoon
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.109 vervallen in een leefpatroon
alleen zijn leef 'k gelaten
dit leven is mij niet gewoon
ik ga het bijna haten...
de dagen rijgen zich aaneen
geen onverwachte dingen
nu ben ik even slecht ter been
je hoort mij zelden zingen...
de tijd dat ik nog sprong en zong
lijkt ver nu achter mij
toch is het nog maar kort gelee'
dat'k vrolijk was…
Kokerkijken
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.008 De ogen achter de bril
zijn blindgeslagen door de dood
werkloos liggen de glazen
in een montuur
dat uit de tijd schuift
niemand neemt de bril op
waagt te zien
wat geen kijken is
door glas dat cilindrisch is
multifocaal en jampotdik geslepen
de dode had de goeie ogen
voor het doorzichtige stilleven
in zijn opengeslagen verpakking…
Concessie -2-
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 599 Mijn schaal van Richter
heeft zijn best gedaan
mij door elkaar geschud
met herhaling gedreigd
Voordat alles instort
trek ik de conclusie:
Tegenover elke negatieve gedachte
moet minstens één positieve staan…
Naschrift
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 534 Een frisse voorjaarsdag
een boeket roze rozen
op een marmeren graf.
Afscheid van de broer die je had
het kind dat je niet kon zijn
het dorp van toen.
Kerkhof en gracht
Toren en schip
Kind en onschuld
Respectloos gescheiden
in onachtzaamheid.
Mettertijd komt verandering van kern.…
kabouter
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 640 Stilletjes ligt hij daar,
rustig met de armen,
onder zijn hoofd.
Hij geniet van de zonnestralen,
zijn ogen dicht,
een grasspriet in zijn mond.
Net beland in luilekkerland.
De zachte bries, doet hem
alles vergeten.
Zijn oren zijn verstopt,
met de zachte muziek,
van zijn cd speler.
Zijn examentas ligt,
mijlenver weggeschopt,
tussen…
Vastloper
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 629 Och, was het menselijke brein
toch als de digitale inhoud
zoals in een computer ingebouwd;
dat zou pas een uitkomst zijn!
Zodat men na een vervelende ervaring
of na beschadigingen aan het hart
de opdracht kon geven: “Schijfopruiming”.
Zodra je de innerlijke computer opstart
zou alles weer zoals in de oorsprong zijn.
En werkte dat dan niet…
ontwaakt, verzorgenden der aarde
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.012 Ontwaakt, verzorgenden der aarde
De macht van het management is voorbij
Zorgen voor zieken heeft weer waarde
Er komt een einde aan de bureauheerschappij
Ontwaakt, verzorgenden der aarde
Gooi uw zorgplannen in het open vuur
Of vouw er hoedjes van of vliegers met staarten
Er komt een einde aan de klerkencultuur
Ontwaakt, verzorgenden der aarde…
Water
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 734 water om me heen
en even ben ik alleen
voor een moment ben ik het water
los ik op
ben ik opgelost
en vloei ik
als kwik over een spiegel
niks achterlatend dan het verleden…
vermomming
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 961 de zon die de schaduw overschaduwt
Het gevoel van eeuwig geluk
dat maar een uur zal duren
we malen de woorden met onze kiezen
Ze denken dat we over wolken lopen
Maar we rennen over hete kolen
En alles lijkt rozengeur en maneschijn
Maar we hebben jullie toestemming nodig
Om ons zelf te zijn
Ik tel tot drie
en dan zetten we tegelijk…
GOEDE VOORNEMENS
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.660 De goede voornemens voor het nieuwe jaar
staan strak geformuleerd in de computer.
Als hiervan één tiende wordt gerealiseerd,
bloeit er iets super schoons op, voorwaar:
Het in elkaar slaan van hersens en zakken,
opgeblazen of niet, wordt gestaakt. Bedrog
naar een onherbergzaam oord verbannen.
Spil- en bedilzucht slaan met doorntakken
op de…
Polikliniek
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 870 De gang is grijs
Zoals de gezichten
Afwachtend starend
Naar blauwe deuren
Grijs het linoleum tot
Barstens toe gedweild
Langs de gekleurde lijn
Deuren openklappend
Rolstoelen vanzelf
Men komt en gaat
Zwijgend gevangen
In eigen gedachten
Dood of leven
Vraagt geen stem
Alleen het kind
Kan dwars door
Zware stilte springen
Breekt de…
Mistaanval
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.303 behoefte aan buitenlucht dwingt
me de deur uit de dichte mist in
die mij snel omringt ontelbaar
vele druppeltjes nemen letterlijk
bezit van mij mijn jas indringend
bedekt met een grijze laag vocht
die een aanval doet met speren
bewapende micromisten doorboren
mijn hoofdhuid het spierweefsel
de schedel bevolken de hersenpan
leggen het…