889 resultaten.
KLOEKE WOONPLAATS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 10 Daken en muren van Rommeldams huizen
ogen enigszins schuin en ingezakt.
De gevels, roze en bleek groen gelakt,
hebben wat scheuren: werk van sterke muizen.
Gammel aanzien en achteloosheid suizen
door straten, worden door stenen vastgepakt,
spreken van verborgen kracht, die nimmer knakt.
De stad houdt stand, al kan zij soms vergruizen.…
Stadsdeel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Er lopen donkere schaduwen
samen met mij door zonnige straten
ik weet de namen niet van de ganzen
die mij vergezellen in de arme stad
dit stadsdeel geniet bekendheid
vanwege de kakelende kippen
de donkerbruine schapen
en het gebouw dat op een schip lijkt
vroeger was hier een buurt
met een telefooncel op de hoek
en kroketten die je uit…
thuis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 17 Mijn eigen bed
waarin ik in de stilte luister
naar jouw ademhaling,
en lieve woordjes tot je fluister;
De keuken
waar ik onze koffie maak
en met een broodje
rustig ontwaak;
Het hollen begint
in de hal
waar ik straks ook
weer thuiskomen zal;
Vervolgens door
naar de werkkamer, alwaar
ik eerst nog wat klusjes doe
en dan mediteer voor…
Over alle daken
poëzie
4.0 met 4 stemmen 584 Over alle daken
bloeit mijn bleke wake;
alle sterren toe
reikt ze, strak en moe.
Baart dan alle bangen
steeds een nieuw verlangen?
Is dan alle vrees
liefdes vrouwe en wees?...
- Over alle daken
bleek-gebloede bake;
over heel de wereld heen
liefde en leed, - alleen...…
Beuken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 Het taaie beukenhout, weerbarstig
door regen en de wind
geworteld in donkere grond
in het park waar de reiger wandelt
een droom over jou en mij
en de snel zwemmende vissen
omdat het zwijgen onder water lijkt
en beuken beginnen te bladeren
voor het dorp dat in de lade ligt
een brief zo ongeschreven blijft.…
Ochtendstad
gedicht
3.0 met 32 stemmen 8.691 Rotterdam voor dag en dauw. De bruggen zijn verlaten.
De geldpaleizen gloren in het Noord-Atlantisch licht.
Winst en verlies staan in de onbehouwen ziel gegrift
van deze warse stad - alleen met wind en water.
---------------------------------------------------
uit: 'Vermiste stad' (2004)…
Mandalika
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.176 Hier is geen ander gehoor dan 't verre gebrul van de branding,
Het droge geritsel der hoge pandanen,
Geen andre beweging dan 't wuiven der blaren
En 't lome deinen der golven.
Als 't leven op aarde opnieuw moest beginnen,
Zou het niet zuiver blijven, allen op dit eenzame eiland?
--------------------------------------
uit: Soleares II Islas…
Verre weidse luchten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 Naakte waarheid
in een zachte adem
longen proeven zilte lucht
langs oude lanen en wegen
in de mystiek van mijn eenvoud
witte meeuwen in hun vlucht
zoekend naar de juiste winden
ontdaan van alle oude kwalen
vragend aan mijn lieve vrienden
waar alle sterren zijn gebleven
in de verre weidse luchten
wat is er waar van de geruchten
het…
ZELFBOUW
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 44 Terras gelegen op het zuiden
En naast het huis een houten brug
Waarover nu en dan geluiden
De planken veren steeds terug
Dit paradijs ligt goed verscholen
Ik waan me in een hemel hier
In duizend jaar verrukking dolen
Seizoensgebonden kijkplezier
Wat een uitstekend woongenot
Ik heb je lief mijn huis en haard
Ben helemaal aan je verknocht…
NIETIG HUIS
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 35 Met het busje aan je hand
waarin gerinkel luidt
soms ook wat zwak geritsel
door straten langs gevers gaan
bij een oud krot
gaat de gammele deur
piepend en knarsend open
een verrassend aanzien
enige schemerlampen
brengen zacht gouden licht
in de kleine huiskamer
waar gelukkige ouders
tevreden kijken
naar hun vier kinders…
Het stedelijk landschap
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 73 Bomen en kroegen
zwervers die zwoegen
over straten en pleinen
met soms zelfs konijnen
in groene parken en tuinen
waarboven wolken bazuinen
stenen en beton
een zonnig balkon
oude kerken en nieuwe banken
en een tongval van klanken
tussen huizen en fabrieken
ziekenhuizen voor de zieken
het stedelijk landschap is nooit af.…
Den Bosch en passant
gedicht
2.0 met 13 stemmen 8.414 tussenstation nu
een hoeveelheid kou
om in over te stappen
op Nijmegen
schutsluis tussen huis
en huis
tand op een tandwiel
maar in vertraagder
opgenomen dagen
was die koude
louterende grensformaliteit
inwijdingsplechtigheid
onheil rondom het Heilsfeit
klaagmuur tussen trein
en drempel het neon-
gotische station en
een rijtje heilige…
Mooi Amsterdam
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 45 Mooi Amsterdam, bij tijd en wijle hoer van grauwe steen,
ter wereld kwam ik ooit in je warme moederschoot,
maar kleine jongens die niet kunnen praten worden groot,
en daarom zeg ik met jouw accent: we hebben elkaar slechts te leen.
In je snelle straten voelde ik me vaak hopeloos verloren,
maar je voorgoed verlaten heb ik nooit gekund of gewild…
DE VLIEREN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 62 In Breda 's buurt "Heuvel" prijkt een gebouw,
toont in zijn zalen schone afbeeldingen
van 't winkelpleins gewezen woningen,
is vol zachte schemer, wazig, bleek blauw.
Hierbinnen daalt stemming als milde dauw
neer op gezelschappen en eenlingen.
In de ruimte galmt soms welluidend zingen;
stemmen luiden plooibaar: wijd, dan weer nauw.…
Schuur
gedicht
3.0 met 8 stemmen 2.960 Liekes huis ruikt naar appelen.
Mijn huis zal ook ergens naar ruiken. Niet naar appelen. Dan
had ik geen verschil gemerkt.
Appelen ruiken lekker, maar bepaald bezoek niet. Daarna
moet ik luchten.
Mijn huis moet ook ergens naar ruiken.
Daarvoor moet ik speciaal een week weg. En weer
terugkomen.
Als ik de bank van Lieke krijg, ruikt…
HOLLAND
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.881 Wat zijt gij klein Holland
Met al uw velden en vlakke wegen,
Met uw rampzalige aardappellanden,
En uw vreeslijk droefgeestige regen,
En uw lage goedaardige stranden - -
Maar groot toch is de zee Holland,
Waaraan gij langzaam zijt verschenen,
Waaruit ge als een schelp zijt geboren,
Die zingt door uw hele land henen,
Dat elk in zijn ziel…
EFTELINGEEKHOORN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 55 Te midden van roerig sprookjesgebeuren
rent onze kleine roodbruine kameraad
heen en weer, duikt bij mensen op, en gaat,
gewenkt door boomkruin en verre geuren.
Het diertje klimt, wil ijverig speuren
naar eikels en noten voor wintervoorraad,
daalt weer, waagt zich op plein en wandelstraat,
proeft kabouterkookkunst naast eethuisdeuren.
Tijdens…
GRONINGEN
gedicht
4.0 met 20 stemmen 3.234 Stad, langs uw blinkend water liep ik voort,
ik zag uw markten in het morgenlicht,
ik heb van u gedronken en gedicht
en 't stromen in uw aderen gehoord.
De toren met het trillend vergezicht,
een schrale trambel, die de morgen stoort,-
ik daal en wandel langs het water voort
het ruime land in, dat rondom u ligt.
En zijn die u bewonen nors…
Zomerbartanka
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 87 In de Werbeekbar
uitzicht op het ouderhuis,
mijn zolderkamer.
Een vloedgolf van nostalgie,
mijn heerlijke kindertijd.…
GOD KENT GEEN WONINGNOOD
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 50 Het is zondag, de 13e augustus
Van het jaar des heren 2023
Met blijdschap ga ik naar het Huis des Heren
Gods onderkomen in de bergen
Hier in Waldkirchen, Zuid-Duistland
Laat Hij zijn nederigheid zien
Niets groots, ’n altaartje, wat bankjes
Geen orgel, toeters of bellen maar wel
De kruisweg, Christus smalste weg,
Mooi gehangen doch…
ZUIDERHOGEWEG DENKT
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 Eens was ik een rechte zandweg
tussen bloeiende weiden
waar vogelzang en -strijd
moed en bescherming gaven
voor het verzorgen van nesten
boerenwagens hobbelden
over mijn ruggen en kuilen
koeien en varkens
kietelden me dikwijls
met hun trappende hoeven
wanneer de haastige tocht klonk
tussen stal en open leven
over heel mijn huid
werd…
Naar huis
poëzie
4.0 met 1 stemmen 757 Zoet gevoel naar 't lieve thuis te stomen,
En, al naderende, u om niets bekreund
Dan te zien of ge, uit 't portier geleund,
't Dak ziet schemeren achter lindebomen!
Of de buren reeds te voorschijn komen?
Of door 't rijden, waar de straat van dreunt,
In de muren, door het dak gesteund,
Spleet en barsten niet zijn toegenomen?
Maar…
Thuis
gedicht
2.0 met 3 stemmen 2.386 Ik ben een Deen
In een oud café.
Boven een glas bier
Hou ik de boel in de gaten.
Ik word gezocht, een etmaal lang,
In en rond de dampkring.
De mist trekt op,
En de deur van het café gaat open.
Ik trek de kraag van mijn leren jas omhoog,
En zie de vlag wapperen.
Nog even en een harige folkie zingt
Over huizen, haringen en hakmessen…
Dorp
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 51 De ochtend valt in droomschaduw
hij betreedt regels der heimwee
een tante die de was doet in de rivier
de oude vader die sigaren rookt
krachtige wortels zwijgen in lage mist
wanneer landelijke tongen verdwalen
geen leugen haalt de horizonnen
een harde zon prikt door de nevel
kraaien vliegen boven het groene weiland
terwijl jij droomt in…
BRABANTSE VLAG
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 62 Rode en witte vierkantjes
glanzen vrolijk in rijen
op de zwaaiende doek
van het land aan de Maas
dat trotse aanzien
vol rechte lijnen en hoeken
lijkt enigszins in strijd
met de aard van dit gebied
waar men ongaarne denkt
aan straffe tucht
ongedwongen uitkijkt
naar wachtend avondrood of
het volgende ochtendgloren.…
Trampolinepoëzie
gedicht
3.0 met 4 stemmen 2.213 Mensbeeld als wensbeeld van generatieve foetussen.
Beweeglijke gevoelshorizonten en hun zelfadaptaties.
In ons lichaam om de 120 dagen geheel nieuw bloed
waarin nog visvormen zwemmen.
Nog maar 70.000 jaar geleden waren we bijna uitgestorven.
De ramp als natuurlijk experiment.
Net als bij gifslangen niet sterven aan je eigen vergif.…
Oost west, thuis best
poëzie
5.0 met 3 stemmen 3.266 In hoven en hoeven,
in Oost of in West,
Moog 't goed zijn te toeven:
thuis is het best.
Geen plekje zo heilig,
Geen kerk of geen kluis
Zo vreedzaam en veilig
Als 't vreedzaam Tehuis.
't Zij prachtig in 't Oosten,
't zij heerlijk in 't Zuid;
Natuur sprei er schatten
en wonderen uit;
Het goud moge er lokken,
de wellust, of de eer;…
Sneeuwdoos (Window dressing)
gedicht
3.0 met 4 stemmen 2.131 Elke winter die valt is als een huis dat smelt
wat we moeten vasthouden en iedere vorm van spel
Gelaarsd en gepakt gaan we de boer op
spreken we van nestwarmte en een nieuwe dracht
Koperen onderleggers, smaragden vazen
elke kast heeft recht op haar uitzet
O u kan niet tegen knus
het maakt u wee en naar
Dat u dat dan uitlegt aan die man…
onder de luifel aan de overkant van de straat
gedicht
3.0 met 11 stemmen 4.483 onder de luifel aan de overkant van de straat
staan kinderen met rode jassen verwelkt
kleven krullen op hun hoofd
in de tuintjes wacht alles nat
er hangen lakens aan een waslijn
waar iemand niet thuis is
om ze binnen te halen
of waar iemand wel thuis is
maar achter het raam staat en kijkt
hoe de wind ze tot zwaaipoppen blaast
-------…
Expatjer
netgedicht
1.0 met 11 stemmen 59 Jarenlang was ik een stadjer
Maar van buiten, als student.
Kom ik terug, ben ik expatjer
Die verdwaald lijkt, niets herkent
Van A-Kerk tot Martinitoren
En aan de Vismarkt Huize Maas.
Promenade, stadsgeraas
Voel 'k mij nog thuis, ben ik verloren?
Een krolse kater 's nachts op pad
Laat onbedorven feuten huilen
Bij alma maters Vindicat…