Alle inzendingen over "het denken moet steeds opnieuw beginnen" heb ik ontleend aan Hannah Ahrendt

zet je rugzak vol vergaarde spullen even neer neem de tijd en pak hem uit niet alles is goed niets is altijd goed het denken moet steeds opnieuw beginnen…

het onbeschrijflijke slaapt nooit het sluimert hoog achter bergen niemand kan er bij kraaien doorboren de stilte met metalen gekras zo droef zo wijs zijn de diepe lagen van het zwijgen deze plek raakt het hart altijd weer aan het denken moet steeds opnieuw beginnen…

het denken moet steeds opnieuw beginnen om de liefde voor de wereld te bewaren met getekende ziel altijd opnieuw beginnen met denken dat de liefde het meest is om de liefde te bewaren steeds opnieuw…

het denken moet steeds opnieuw beginnen zoals het vliegen steeds opnieuw beginnen moet zoveel stiltes te doorbreken om niet te verstikken vrij te zijn van angst…

Ik ben heel erg van "DE VERLOREN ZOON" en in die zoon voel en zie ik ook een dochter een vader, een moeder een oma, een opa een nicht, een neef een oom, een tante een pleegkind, pleegouders een vriend, een vriendin een kennis en netwerk-relaties 'Daar moet op gedronken worden' Ik bedoel, dat mag, zelfs feesten tot diep in de…

It's B-Day, Back to Splendid Isolation Bevrijd van Brussels juk en de EU Met Branie en Bravour kwam Boris' zege Het middernachtlijk uur is slechts Uur-U Westminster zwijgt nu net als de Big Ben Met stomheid is geslagen, zonder end…

ik hang mijn wensen aan de wilgen & m'n liefde voor jou mag in een boom 't oude zeer zal ik verstrooien voedsel voor scheuten van 'n nieuwe droom…

Je vroeg me, je niet te gaan haten omdat je me wilde verlaten, je wilde zoals je zei opnieuw beginnen, zonder mij. Ver weg van haard en huis, je voelde je hier niet meer thuis. Je wilde de wereld ontdekken en daarom ging je vertrekken. Nu, jaren later, ben ik blij dat je bent gegaan, ik heb mijn eigen dingen gedaan.…

Op de puinhopen van mijn leven heb ik opnieuw een huis gebouwd de fundering is nog niet zo stevig maar het is er veilig en vertrouwd Het biedt bescherming tegen rampen en geeft me houvast als ik val ik kan er rusten na het strijden ik vocht omhoog, uit het eenzame dal Nu schijnt de zon door mijn raam naar binnen ik schuif het gordijn voorzichtig…

Opnieuw beginnen bewust van hoe het tijdelijke iedere keer weer in ons geheugen wordt bewaard. Bewust van het gevaar dat we te veel willen in de wetenschap dat ons verleden nog niet geheel kan worden verklaard. Onze ziel zoekt met visie, maar is nog steeds in revisie.…

iemand is heel stil opgestaan de verten in diepe rust verzonken zal iemand dan de eerste vogels horen nu het licht begint te wandelen de bomen kalm ruisen zal iemand dan het stromen van de blauwe rivieren zien iemand opent de handpalmen naar het licht zal iemand dan een pad tot aan de deur van het hart graven in het aanvangslicht…

Ik zou een rondedansje moeten maken Cirkels trekken in het zand Het einde is het begin steeds weer opnieuw en steeds weer huilend van het lachen…

gedenken en elk jaar weer afsluiten en steeds weer opnieuw gedenken hou de vrijheid vast zwarte foto's van het verleden dat zich tussen ons denken schuift met een bede om de vrede het licht knippert de muziek waait zacht golvend over de gracht het koningspaar lacht dat zich weerkaatst in de weerspiegeling van het volk gedeeld in…

Ben het eind al zoek Kan niet weer opnieuw beginnen Het doet pijn zovaak als ik denk aan Hoe graag ik jou wil beminnen Hoezeer ik ook probeer De leegte is niet te dragen In plaats van het gebeurde te vergeten Ontstaan er steeds meer vragen Als ik nu de kracht had Zou ik je willen vragen Ben je nu net zo zoek Kun je mijn afwezigheid verdragen…

men moet klanken proeven ritmes voelen stemmen vinden men moet poëzie wegen op schalen van eigenzinnigheid men moet secuur schrijven langzaam kauwen woord voor woord polijsten men moet lijstjes van het moeten maken tot het nieuwe weten men moet uit verlangen schrijven Laten wij nog eenmaal de kamer wit maken nog eenmaal…

Maar als ik mijn ogen sluit, En ik voel mijn ware ik van binnen, Dan kom ik deze cirkel uit, En kan ik steeds weer opnieuw beginnen.…

De kracht van opnieuw beginnen ontstaat door je macht van stoppen!…

zij is geliefd bij iedereen, als koningin word ze begroet, mensen lopen lachend om haar heen, dit doet haar zichtbaar heel goed, zomaar een zaterdagmorgen, voor het eerst openbaar, samen lopend zonder zorgen, hand in hand dat is ook waar, haar werk zo dichtbij, maar nu geen verstoppertje meer, het maakt haar oprecht blij, mijn schatje…

mijn gedachten zitten bij jou, al zijn wij kilometers uit elkaar, weet dat ik van je hou, je heel erg mis dat is waar, maar vandaag is alles zo koud, er staan muren tussen ons in, vandaag zeg ik niet dat ik van je houd, voor mij heeft dat geen enkele zin, zomaar woorden om niets, zomaar een hart vol smart, de gedachten waar jij voor kiest…

Glijden dan naar de ster en doven steeds zijn licht, maar niet mijn liefde van verre, voor altijd blijvend, aan jou gericht.…

De gloed aan de horizon De warmte van binnen Ik wou dat ik het weer zien kon En weer opnieuw kon beginnen Maar het gevoel is niet weg En mijn hart is niet gebroken Omdat ik weet dat het gevoel er nog steeds is En dat ik eigenlijk alleen mezelf mis Want dat heeft ze wel gedaan Ze gaf mijn gevoel en gedachten een naam Ze zag mij…

Wie wil niet opnieuw beginnen in een lichaam zonder pijn lijf als meewerkend voorwerp in plaats van broos porselein Keuzes opnieuw kunnen maken liefde als pril element op de juiste plek aanwezig nog voor elk kritiek moment Wie wil niet worden herboren zonder eerst de dood te horen…

de letters branden aan rokende regels knetteren de woorden in een zwervend font ik verpulver de papaver paverpa de ververpul de vingers aan de rol rullen geurige tabak monden slokken warm het slijk der aarde longen zuchten ontspannen dwars op geduchte werken ik verzilver de katapult tapultka de ververzil elastiek stil de spil sprong…

beginnen…

gerangschikt in alles zitten verschillen in kunnen en in willen maar alles heeft z’n belang die vogel die vlinder die bij dat bloemetje en ook jij in alles zit verbindende samenhang door dat te beseffen en in te zien verdwijnt de angst zijn we niet meer bang kunnen we mekaar motiveren wie weet een nieuw wereldbeeld misschien en weer opnieuw…

opnieuw op het grote bed van moeder aarde Onze kinderen leren we zingen…

leg je maar neer, liefste we bedekken je marmeren bed met geurige bloemen we sluiten de gordijnen als de loodgrijze regen de aarde zoekt leg je maar neer, liefste op het zachte bloemenbed laat ons de bewogen tijd bezweren en reizen reizen op papier we planten een boom, liefste in de tuin van traag tikkende stilte ons tijdperk…

weer opnieuw beginnen Als ik denk hoe ik hier nu zit soms voel ik mij moederziel alleen soms heb ik wat vreugde soms heb ik een traan maar er komt een tijd daar kan ik van op aan dat ik weer lachend door m'n nieuwe leven zal gaan…

terwijl de mist optrok bij heuvel 369, kwam de rauwe waarheid van de natte nacht in het licht. hij liep naar de heuvel die hij nog niet kon zien, maar wist wat hij daar zou aantreffen! dood en verdoemenis. links lagen twee boots, in die boots zaten twee voeten, afgerukt van het verschroeide levenloze lichaam dat verderop lag,…

Een man van hout en planten, van bloemen vogels, spinnetjes en vliegen van stenen, nerven en patronen van schelpen, touwen van lekker wonen, van zonlicht en van blauw van een ik-hou-van-jou van denken en van verzinnen bespiegelen en steeds opnieuw beginnen van een-soms-zat!…