Men onderzoekt diepgravend in ’t Zandt.
Daar vraagt immers een slimme rechercheur
De mensen stuk voor stuk van deur tot deur:
“Stak u hier telkens weer de boel in brand?”
Dus als hij aanklopt bij de pyromaan
Zegt die vast: “Ja hoor, dat heb ik gedaan.”…
’t Zandt, waar menigmaal op tijd en stond
een bouwsel brandde, ademt opgelucht.
De pyromaan zit vast, klinkt het gerucht,
het nieuws gaat als een lopend vuurtje rond.
Wie was ‘t ? Waarom ? Hoe kon hij zó lang slagen ?
Het vuur is uit, al branden nog veel vragen.…
Een biscuittje bij de thee
korrel blijft in stil verlangen
aan d`r volle lippen hangen
lispelt dorsten met haar mee
lepel wordt afwezig roer
in de goudgelige stromen
die warm in het kopje dromen
zilver wervelt parelmoer
Porselein ginnegapt breekbaar
terug met vlaag melancholiek
tuimelt zwervend in bouquet
Kruimel zandt in het verzet…
Als iemand de techniek antidateerde
Dan zag je in bijvoorbeeld Doetinchem
Hoe Joseph Luns zijn hese voorkeursstem
De bus inwierp en dat fotografeerde
Dat was dan net zo nutteloos als nu
Maar mooi voor Hermans stemschermenrevue…