inloggen

Alle inzendingen over `weerzien

270 resultaten.

Sorteren op:

Drie november

hartenkreet
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 610
De nacht verdween en de zon liet zich zien Na die plechtige dag er voor. Waar je treurde om hen, die leefden met ons En die je zo maar opeens verloor. Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is, Want eens zal je weer bij elkaar zijn. Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij Om eeuwig gelukkig te zijn.…

Weerzien

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 1.193
Weerzien is niet vanzelfsprekend en zeker niet alledaags Wie verzekert er dat je degene die je vandaag vol vertrouwen gedag zwaait, waartegen je zegt: tot weerziens, dat je diegene na verloop van tijd heelhuids weer zult zien?…
hestia20 oktober 2005Lees meer…

Entree

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 76
Bij het doordraaien bleek het weerzien ongepland een binnenkomer…
Hylke Ma22 februari 2020Lees meer…

Weerzien

hartenkreet
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 945
Te lang heb ik je niet ontmoet. Te lang heb ik je niet begroet. Maar nu, op elke wang een kus en één vluchtig op je mond, die ik altijd al te vluchtig vond. Ben dolblij je te zien. Luister jij, luister ik naar dat wat ons beroert, en wat ons samenbrengt en bindt. Twee wegen door het land dat 'leven' heet en hand in hand waar wegen…

Weerzien

hartenkreet
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.167
Hoelang is het al geleden dat wij elkaar aanbeden? Niet konden wachten, steeds weer dachten dat het nooit voorbij zou gaan? En nu… daar staan we dan, voorbij de tijd, gelouterd door het leven. Herken je iets van wat eens was? Herken je iets van hoe ik was? Ik zie een lichtpunt in een traan. Spijt...? dat het ons zo is vergaan…

Weerzien...

netgedicht
3.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 1.697
Deze fragiele vleugels die mij maar nét kunnen dragen overwinnen de zwaartekracht Ik wil en ik zal slagen Ijle lucht tart mijn longen het gevecht escaleert Jij bent mijn verwachte redding als je het tij keert Jouw aanwezigheid laat me groeien geeft me kracht Zo veel tijd het blijft me boeien Ik kus je zacht…
Hans5 januari 2003Lees meer…

de trein naar kerstmis

hartenkreet
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 2.522
het afscheid valt over het perron, houdt de omarming innig vast tot een fluitsignaal ons losrukt en de deur onze lichamen scheidt mijn ogen spannen zich op achter gesloten oogleden en een diepe ademstoot opent ze weer, diep in de jouwe tekent zich het weerzien liplezen blijkt nu geen kunst en gebarentaal hoeft geen uitleg de trein begint…
Linde Vandam21 december 2004Lees meer…

Ik kom terug met de zon in mijn hart.

hartenkreet
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.279
Ik moest gaan, liefste ik moest gaan, hier ver vandaan Maar ik kom terug, ik beloof je, die dag komt eraan. Dan zullen we lachen en dansen Dan maken we plezier Want ik kom terug met de zon in mijn hart. Deze reis, deze lange reis is ook goed voor ons twee, want mijn geest laadt zich nu weer op En gesterkt kom ik thuis en dan zien…
Peterdw.21 oktober 2007Lees meer…

Nog in jou.

netgedicht
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 556
Het moest schijnbaar zo zijn -na al die jaren-, maar het was alsof je steeds hier bij me was, en ik dacht aan je, menig keer Het was zo vertrouwd en het gekke was dat het weerzien ons beiden -we zagen er eerst wel tegenop- best goed is bevallen We bezochten wat bekende plaatsen en -jij protesteerde niet- daar in de duinen vond ik…

Binnen handbereik.

netgedicht
2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 738
Als je straks terug bent weer hier, bij mij, zo binnen handbereik dan gaan we weer praten en lachen, maar ook zwijgen als het moet Dan zie ik je ogen weer en je mond en je haren, je heldere stem doet me goed maar van je aanwezigheid geniet ik nog het meest Daar zal ik me dan nog het meest over verbazen en knijp ik mezelf en weet…
Peterdw.13 november 2008Lees meer…

Wat komen gaat.

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 464
Reikhalzend kijk ik naar wat komen gaat vragend, vol verlangen, dromend ben ik nu al stil je schoonheid weer bewonderen doet me zweven Zal ik straks sterven, badend in het zweet of zal ik morgen verder leven Als ik het verschil dan nog maar weet.…
Peterdw.28 november 2008Lees meer…

Scheiden

hartenkreet
3.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 1.498
Hij mag op afspraak zijn kind nog zien, en mist haar elke dag opnieuw, telt de dagen, soms wel tien, tot een volgend weerzien. Het kind reikt tot zijn schouder, straks is zij wat jaren ouder, en niet afhankelijk van moeders gril, dan kan zij komen zo vaak ze wil.…

het weerzien

netgedicht
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 390
ik laat jou geboren worden in mijn nieuwe droom je was er al maar nu weet ik dat je ook in mijn heimwee bent vergeef me het gemis ik ken je al zo lang zoals de duinroos en de golven waarin ik schelpen gooi en waarin ik me op den duur ook eenzaam weet omdat jij de meeuwen niet kan zien ongeschreven zoals verwondering in het lichtste…

weerzien

netgedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 288
hoe stil legt herfst zijn hand over de aarde de verste klokken hoor ik nu geluiden die de witte berken voor me bewaarden en ieder die hier is ook de vogels grijs en traag zien bomen rillen ik wrijf over schaduwen maar er is niemand die wat vraagt…

Weerzien

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 163
Ik pelde de jaren één voor één uit hun schil draaide elke maand om hun as Terwijl de tijd rozen baarde vroeg ik me af waar jij was Intussen hebben wij Abraham gezien En sjouwen moeizaam ons verleden argeloos tussen twee popsongs door het zonnige terras van Badlust op Tussen bier en wijn keken blauwe ogen ogenblikkelijk verstilde de tijd…

Dag moeder

hartenkreet
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 146
verdriet van een liefhebbende moeder zij die haar volwassen kind niet meer zag MOEDERDAG iedere keer verdrietig terugdenkend aan die baby/kinderlach MOEDERDAG jarenlang verlangend naar weerzien toch kaarten stuurder op zijn geboortedag MOEDERDAG stierf vermoedelijk hopend op eeuwig amenzijn in wonderland zou het toch hand…

zwerftocht

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 108
waarom zocht je de maagdelijkheid van onbetreden terrein als nachtblinde vogel in gekooid niemandsland, met zeewater reikend tot grijze horizon, echo’s langs doofstomme gewelven gelijkend op avondstilte, op aankomst in marmeren afwezigheid gevuld met bomenschemer en bladerloze beenderen?…
Iniduo2 maart 2019Lees meer…

de lange weg naar huis

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 101
achter de lens legt iemand een vader en zijn kleine zoon vast hij laat me kijken naar het kind dat teer verschanst in het landschap van vaders armen rust zachte gebaren betasten het kindergezicht mollige handjes vleien zich op mannenschouders het geraakte hart wordt licht in ademloze tijd iemand achter de lens legt het weerzien vast…
J.Bakx28 juli 2022Lees meer…

Vroeger

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 101
Vroeg ik je naam, Waar je woonde, Je nummer Met dubbeltjes Belde ik Om je te horen En te vragen, Of ik je Mocht weerzien.…
Dieho1 augustus 2015Lees meer…

Weerzien

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.518
Weer tesamen na zoveel jaren... en onze mond is stom. Is er dan niets te zeggen - kom laten we eens zien waar we gebleven waren. 't Was in dit Centraal station van Amsterdam, je had me naar de trein gebracht, in onze ogen waren de tranen reeds droog, er kwam geen klacht meer over je lippen, onbewogen leek je daar in die nauwe couloir nu…

GEEN WEERZIEN.

hartenkreet
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 605
Als je iemand uit het oog verloren bent en je ziet hem dan nooit weer, dan durf je niet gaan zoeken dat lef heb je dan niet meer. Toch blijft het aan je knagen en je vraagt je af waar hij nu is, je krijgt geen antwoord op je vragen en steeds groter wordt dan je gemis. Je ligt er nachtenlang van wakker gaat in gedachten terug in de tijd…

Weerzien

hartenkreet
2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.170
fluister maar je verlangen de tijd van missen zie je lach tussen tranen door…

Weerzien

hartenkreet
4.0 met 44 stemmen aantal keer bekeken 1.430
Hij loopt daar gebogen Zijn schouders afgezakt Zomaar in de regen Ik herken zijn houding Iets van vroeger komt boven Tussen liefde en afscheid Zijn jas net iets te groot Hoofd naar beneden gericht Ik zie zijn handen als vuisten Verkrampt net als die ene keer Toen hij elke deur dicht deed En mij alleen achterliet in tranen Ik volg hem in…
car25 november 2005Lees meer…

weerzien

hartenkreet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 754
laatst zag ik een vriendin van vroeger maar zoveel ouder dat ik even dacht het is haar moeder later toen ik thuiskwam en in de spiegel keek herkende ik mijn vader…

Weerzien

hartenkreet
2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.515
Een traan die zachtjes langs wangen rolt, Een glimlach die vervaagt, Handen die trillen, Een kind dat vraagt. Lang geleden weg gevlogen, Engel op haar vlucht. Een boodschap in dromen gefluisterd, Omhelzing in hogere sferen, Verdriet wordt weg gekust. Even afscheid genomen, Alles een plaats gegeven, Eindelijk is alles duidelijk, Uiteindelijk…
Saskia24 januari 2006Lees meer…

Weerzien

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 275
Waterig trekt stilte langs tintelend slapen. IJl flankeren van rechts noch links. Haastig zwermt zich wat waar is en daar en hier steeds. Hijgt vooruit en duwt vlijend in argeloos passen.…

Weerzien

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 529
samen op de roltrap kwart over zeven wijde broek verhult je manke been arm in een mitella zwarte haren kleuren vele tinten grijs breekbaar, gebroken staren blikken in de verte waar zij eenzame leegte vullen met hoop al mijn vragen kennen slechts één antwoord ‘oorlog’, zeg je nauwelijks verstaanbaar snijdt ijzige wind woorden af…
Marianne29 januari 2007Lees meer…

Weerzien

gedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 10.611
De zomers speelden in Arcadië. Vlinders - in soorten die al lang niet meer bestaan - vlogen zenuwachtig en geluidloos in grillige lijnen langs de droge struiken. Soms stak mijn vaders donkere hoofd boven de duinpan uit maar altijd was zijn vlindernet te zien dat driftig gaten sloeg in schijnbaar niets, op zoek naar razendsnel onzichtbaarheid…

weerzien

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.238
waar het verlaten huis nog voelde als een warme huid zag ik ze gaandeweg weer staan, klonk in de geur van het oude nest hun stem als in vroege jaren, van kinds been af nog zo vertrouwd…

Weerzien

gedicht
2.0 met 187 stemmen aantal keer bekeken 39.724
Je bent er nog. In deze zachte vreemde heb je op mij gewacht. De deur staat aan. Mijn lippen raken je. Ik neem de stille bewijzen waar van je bestaan. En naar de dood getekend door de jaren hervinden wij met onze ogen dicht het leven in eenvoudige gebaren. De eerste merel zingt het donker licht. De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…
Meer laden...