Alle inzendingen over 18 jaar

Ik bloeide maar de vorst kwam over me. Ik groeide met honger met veel dorst. Ik bloedde met haat mensen vol woede. Ik verlang ernaar om in zonlicht, de stralen van mijn bloem te laten dalen over al wat leeft. Ik ben bang dat degene, die van mij houdt, de bloemblaadjes telkens plukt met de woorden in vragen: "Houdt ze wel houdt…

tegen stekeligheden die in het leven grauwe kleuren gaven je pakt een kleurpotlood en tekent de oude boom een gezicht dood en verval liggen in herfst besloten het masker, reeds jaren afgestoten krijgt nu een plaats in het museum iedere letter is voortaan leven.…

De kinderen rond de tafel de kleinkinderen aan het spelen op de wip de grote schommel, de glijbaan af en toe even bij de grote mensen om wat te drinken Opa en oma veertig jaar getrouwd in de tuin van Heidelust ik was net negen een van de oudsten van de vijfentwintig die er later zouden zijn Als enig kind van de oudste zoon voelde…

Wat mogelijk gaat storen, 2013 heeft zijn onschuld al verloren. Het plaatje laat misschien Wel het duidelijkst zien, Wat wij feitelijk verstoren. Genetisch zijn we als mens Toch gelijk; homo sapiens.…

de crocus in bloei belooft in geur en in kleur het wordt weer lente! de zee glooit en gloeit wij zwemmen en zweven op golven van geluk... de nevel in wit bedekt het land in eenvoud het is zo mooi stil de winter trekt aan sneeuwt een strakke trui van ijs binnen is het warm.…

Zij de Majesteit: "Wij Beatrix bij de gratie Gods" is de beste 'Koning' van Nederland in vredestijd! Zij en wij van harte gefeliciteerd Zij leve hoog, zij leve hoog en uit-einde-lijk in de Gloria! Hoera, hoera, hoera!…

een halve eeuw terug klonk ja en nadien ik mijn duifje heb geringd Bij dat ogenblik is ‘t dat ik nu stilsta daar ons huwelijk nog steeds swingt In elkaar opgaan en altijd méér één vanwege die liefd,e die ons verbond Mijn liefje riep het jawoord meteen zodra ze daar een gaatje voor vond Gezelligheid, ach dat kent geen tijd zesenveertig jaren…

het lijkt een onbereikbaar ideaal toch strijdt men hier hartstochtelijk voor vrede de wapens heten wijsheid, recht en rede geen oorlogskreten, doch juristentaal de stenen van dit trotse tribunaal zijn dienstbaar aangereikt door mogendheden die lessen trokken uit een wreed verleden de toekomst kreeg een zonnig voorportaal de witte duiven…

Eenenvijftig jaar baande ik mezelf nuchter een weg tussen liefdesbrieven van eenzame vrouwen boodschappenlijstjes voor de slijterij en de dierenwinkel minnaars en minnaressen die de dood vonden in mijn hart zonder weerschijn of klatergoud dikwijls alleen in wildernis waar eenzaamheid een kleinood bleek voor mij toevertrouwde…

Het is de moeite waard Die benoeming van het paard. Zonder het te weten Hebben we allemaal paard gegeten Of bent u dat nu al weer vergeten? Eigen paard is goud waard…

Nu al zevenenveertig jaar getrouwd, potverdorie wat gaat de tijd toch snel Adembenemend lang, welbeschouwd doch kort voor ons, als gelukkig stel Zoveel jaar reeds bij de zelfde schat na ons ja woord sloeg die tijd op hol Geen seconde hebben wij spijt gehad noch mijn lief, noch haar krullenbol Door de ware liefde aaneengesmeed ontstond de…

50 gaat het grote tellen beginnen niet het aftellen, juist het optellen van wat je hebt bereikt, verkregen, ontvangen Soms blijft de teller bij 2 hangen soms slechts bij 1: Die grote eerste eigen plaats: de compilatie van jezelf met je verleden, je heden, je kansen, je bedreigingen, je winst, je verlies en het netto resultaat van 50 jaar…

De zwijnenstal van mijn voorouders wíl en zal ik in tachtig jaar persoonlijke levensgeschiedenis (gaan) transformeren in de hemel... een prachtige hemel van een aarde. Ruim tweeduizend jaren sinds Jezus Christus gooi ik de beuk erin!…

och, hij was toch nog maar acht jaar zijn gezichtje was zo smal geworden haar hart ging naar hem uit ze wilde hem in haar armen nemen en wiegen, als was hij een baby verdriet te groot voor woorden hij begreep dat Mamma dood was de wereld stond op zijn kop.…

Precies 1 jaar geleden, Dat jij bent verdwenen. Niet voor even, Maar helaas voor de rest van dit leven. Als kids groei je samen op, Samen shinen op weg naar de top. Iedereen kiest z'n eigen wegen, Om daar naar toe te racen. Op mijn paden kwam ik jou vaak tegen, en dan deelden we visie om de beste route af te wegen.…

Ze zijn te tellen al, de laatste uren van dit jaar dus laat ons teder zijn en omzien naar mekaar; vanmorgen was ik nog bij een begrafenis en dan weet je heel goed hoe laat het is. Ons leven is zo kort en straks komt 't Nieuwe Jaar laat ons maar liefde schenken en vrede aan elkaar.…

Daar is hij weer die nieuwe dag, die ik vol vrolijkheid zou moeten begroeten. Dankbaarheid dat moet er ook nog bij en lief, veel liever doen. Zou ik toch zo vergeten. Met elke nieuwe dag dan denk ik weer, wat doe ik hier, wat moet ik hier, ik wil hier helemaal niet wezen. Ik hoef niet ver, ik hoef niet duur ik wil alleen maar weg…

Ik houd je woorden In mijn hand - Een schelp vol verzen Die jij voor ons achterliet, Je band met de Eeuwige, Met zijn onvolprezen natuur, De schepping die Hij Voor jou en mij achterliet - Ik doe mijn ogen dicht En draag mijn jaren in de hand, Droom van mijn studentenjaren Waarin jij ons begeleiden mocht In de zoektocht van ons…

maar toch zo dichtbij het lieve snoetje van toen oh zo lief Jaren.... zo voorbij warm gevoel aanwezig mooie herinnering Dag.... bijzonder moment verrassing nooit te vergeten Veel geluk, mooie sterke vrouw!…

Hoewel de tijd vaak als zon en soms als maan zijn ronde doet schenen die vijf jaren vaak zwart Licht begon door spleten te kieren toen doden besloten niet meer door de vijand te gaan sterven…

wij hebben hem gevonden de kerstboom van jaar nul naar hedendaagse maatstaven met slingers en wat ballen een onverkoopbaar prul een kant door de stal gekaald de koude winter had pril groen vervaald hij heeft de ezel en de os zien staan de kribbe en het wonder van geboorte langs zien gaan is uitgegroeid tot het symbool van kerst…

Vijf en dertig jaar Heb ik er over gedaan Voor ik je door En door leerde kennen, Nu kom ik Erachter dat Ik mezelf Niet meer ken…

zag je al kalenders lang maar heb nooit de juiste datum kunnen prikken van liefde voor het eerst in pril beginnen vochten we om de seconden minuten en daarna de uren in het speels elkaar steeds liever vinden later daagde het maanden we de jaren in samen sparen hebben we bereikt dat onze liefde altijd lenteachtig blijft…

wijsheid in het nieuwe jaar loslaten is krijgen, krijgen is geven ontvangen is dankbaar zijn loslaten is gelukkig zijn denken is vast houden accepteren is laten gebeuren En ook al dit is niets dan een gedachte van iemand die z'n best doet in het nieuwe jaar. Wat wijsheid te vinden en geluk.…

Dag witte tuin waar zwarte letters groeien Vorm gevend aan het menselijk bestaan Tot Moeder Aarde ronduit is vergaan Charon niet langer heen en weer zal roeien Dag witte tuin waar trieste zinnen bloeien Straks is het met mij- gardenier gedaan Ik zal je nogmaals innig gadeslaan Je tot die tijd met printerinkt besproeien Totdat ik met je opga…

ze dekt hem toe en kust het voorhoofd van haar geliefde zoon voor de laatste keer voordat hij rusten zal in de schoot van Moeder-aarde onschuldig net als al die anderen die bij Srebrenica het leven lieten in gedachten kust ze hem nog één allerlaatste keer…

of geweld Roze ouderen die in de zorg terecht komen, worden vaak weggezet, met ‘wie wast die vieze homo vandaag’ of die is zeker van de verkeerde kant mensen die niet welkom zijn aan de koffietafel omdat ze ouder zijn van een vuile flikker onbegrepen en vernederd gaan ze weer in de kast zeg nou eerlijk: Hoe vrij zijn wij eigenlijk na 75 jaar…

Zij, die streden voor onze bevrijding en vrijheid. Zij, die blijven strijden voor een leefbare en rechtvaardige wereld. Zij die strijden tegen armoede en honger. Zij, die strijden voor vrede en harmonie voor ons allen. Zij, die thans waar ook ter wereld onvermoeid strijden tegen onrecht in welke vorm dan ook. Mijn respect, dankbaarheid en dierbaarheid…

Vandaag vieren wij 75 jaar vrijheid op een heel andere manier dan we gedacht hadden. Vijf mei zou een groot feest moeten zijn, maar helaas het mag niet zo zijn. Het wordt een speciale viering,ingetogen maar gelukkig kunnen we toch iets doen. De vlag in top, rood, wit,blauw met een oranje wimpel, de kleuren van ons land.…

Daar wordt vruchtbare grond al jaren niet bevloeit is het hebzucht en haat zelfs jalousie wat er bloeit. Al ben ik op deze dodenherdenkinsdagen aangeslagen de herinneringen aan al dat leed blijven wij meedragen.…