Alle inzendingen over 3. Haiku

Vroeger kende het feestje tien gasten en één fles het was leuk, gezellig Heden feest men met tien flessen en één gast het eindigt veelal in een drama…

Weg met de inlogplicht! Lezers vertikken het Dus zijn het cijfers Van inside-publiek Ik maak geen punt van een Score-ontregelneef Stemrecht voor allen Geeft meer dynamiek…

in de onderwereld neemt Thanatos afscheid van zijn moeder de nachtgodin hij gaat op reis om mij te halen grondig snijdt hij een haarlok af ik weet het mijn tijd is gekomen de doortocht op aarde loopt dood zijn tweelingbroer Hypnos sluit mijn bange ogen en sust het vasthakende lijf in diepe slaap de veerman brengt me over de rivier…

Ik wilde de tijd doden maar hij was me voor....…

lastiger dan beloften aan de ander is afspraken nakomen met jezelf te schrijnend om te negeren te moeilijk om mee om te gaan wie kent zich zelf beter dan de ander de ander nog beter dan zich zelf te weinig om mee door te leven te veel om nu al weg te gaan een kille wind schraalt je tegen daar is hij toch, dat straaltje zon te kort om…

Ik droomde dat ons elftal had gewonnen Door oersterk spel of speling van het lot. Aansluitend werd Louis gekroond tot god - Ik heb die droom, echt waar, niet zelf verzonnen. Hij sprak: "er zij voortaan oranje regen". Van schrik werd ik toen wakker -wat een zegen!…

~vervolg~ Ze zat daar zo triest alleen -Mogen we even naast je uitrusten dansen is best vermoeiend en het uitzicht is hier mooi veel ruimte nemen we niet in we zullen je niet storen als je dat niet wilt- ze maakte een gebaar van uitnodiging gaf hem toen een halfvolle fles wijn -drink deze eerst leeg dan praten we verder maar neem niet…

Genesis 1 - 9:13 Toen God zijn adem weer hervond Ging Hij dra aan de slag Het was al water wat er stond Geen enkel vruchtbaar stukje grond Dat op het droge lag Hij zei: ~Hier moet iets aan gedaan Met al die nattigheid Kan er geen boom of plantje staan Ik pak het met de dragline aan Er is maar één dag tijd~ Hij groef wat kuilen in…

Ooit had ze een naam, familie en status. Nu lepelt ze hapjes vla van een onzichtbaar bord, kauwt op een breinaald, verstopt wc-papier onder haar bed. Zijn ramen bedoeld om te zien dat deuren open kunnen? Ze weet alleen dat ze van haar tas af moeten blijven. Dan fluister ik haar naam.…

Ik was voor de TV niet weg te slaan Dat kwam niet door de zadels of de wielen Laat staan door sturen spaken of ventielen En ook de renners trokken mij niet aan Maar wat me boeide en dat zeer geducht Was ~Neêrlands Groene Hart~, in vogelvlucht…

Ze was pas achttien toen ze trouwde De man die haar de zijne maakte - En als de beste haring kaakte - Zag hoe ze in de ander schouwde Hij zag hoe haar dat zeer benauwde En dat ze naar alleen zijn haakte Hoe ze steeds meer gevangen raakte Ze zich als mensenschuw ontvouwde Met op haar schouders alle last Van wereld en van dorpsgenoten -…

Mijn handen zijn het Die kiekeboe spelen Met de dochter van je broer. Dol als ze is op dat gekoekeloer. Schaterlach in de box. Mijn handen zijn het Die haar de lucht in gooien, Keer op keer, telkens weer. Verlangend naar steeds meer. Paardenstaart in haar nek. Mijn handen zijn het Die plotseling beseffen Nooit jouw kind te zullen…

Als ik om kwart over elf mijn zuster huiswaarts voer doemt plots op voor mij in het schijnsel der autolampen een donker voorwerp op het beton van de weg Hodonk-Werbeek ter hoogte van de Nieuwe Boer. Vlakbij zie ik -mijn ogen worden almaar zwakker- een kat lang uitgestrekt in al haar gaafheid zo liggend of zij nog warm van leven is -de…

Beschermt achter het glas geef jij mij een dynamisch inzicht in ons houvast terwijl de aanraking van een afstand transparant voelt mijn poriën zuigen jouw souvenir door middel van verzachte tintelingen tijdens mijn bezinning en trekt de spanning uit het lichaam zoals jij het altijd hebt bedoeld. Bewaakt in een omlijsting met goudblad…

vandaag breek ik door het cellofaan heen vandaag heb ik het leven lief vandaag haal ik de deksel eraf vandaag buig ik voor het verlies vandaag dans ik met het lot…

Tijd, tijd talmend groter Cyclische spijt met cynische boter Oh vuur onblusbaar in lengte en breedte menig uur in duur meer eeuwig dan alle vrede Gebroken in geile geeuwen Tedere tirannie van trots Kwijning van koldervreemden Irreële ijzersteen maakt interkots Bladen zorgen beroemen zich op een dag Doch parabels zijn er voor morgen…

de vlinder fladdert als flarden van gedachten door het geheugen de vader ontwaakt een vergeten droom voorbij de zon schijnt altijd de moeder beschermt het is zo zielig voor hem de vlinder verdwijnt…

voorbij de tomeloze tijd zal het niet koud zijn als je roerloze hoofd de bevroren diepte raakt in gesloten grond rust je ontzielde hoofd niets meer kan je overkomen beroer de aarde blijf even bij me…

Koud, het is koud hier, het lijkt winter, maar de lente laat zich temmen. Ook ik ben het verdriet, de stilte, het gebrek aan, licht, ruimte, ontferming. Ik zie springvossen paren, en ik zie karkassen kraken, kadavers branden, dat het zich laat zien, staren. Ook ik ga ongemerkt voorbij, door de woestijn, en door de consternatie…

De nachten dat wij waakten en je angst in tederheid probeerden te verjagen, zijn lang voorbij, mijn moeder. De uren die wij telden en telkens weer je hijgend vragen: 'Hoe laat is 't kinderen?', helaas, het komt niet weer. Nu ben jij tijdeloos geworden, en wij, verbijsterd, niet begrijpend, staren naar de klok. En in ons hoofd de…

muren van baksteen leem of gewapend beton ze brengen ons tot stilstand we worden gescheiden de muren om ons heen scheiden mij van jou muren breken wereldse verhalen af voor treurige aftochten zonder kleur koppen door muren vervangen kansen door pijnlijke twijfels ruggen tegen de muur verlammen lijven om liefdevol aan te…

Om meer naar binnen af te dalen in onze wortels hoe die zich kronkelen de fijnste uitlopers onttrokken aan het oog en microscoop oplossend in weidsheid energiebron, intelligentie die niet te bevatten verbinding met de grootste stilste macht die elke bloem, spriet en kind dier, insect virus en bacterie laat leven en transformeren tot…

Voor dans en show gaf ik haar een tien, maar na die ene keer had ik het ook wel weer gezien.…

de wind jaagt de wolken over de kling het frèle verenkleed verdwaasd en verlamd op roerloze aarde nooit meer geborgen in zwarte vogelwolken we kijken naar hem onze handen groot en leeg troostend spreken we hem toe…

Mijn liefste wie ben jij? mijn anker kompas fundament waarop ik mijn leven bouw soms wilde ik dat het anders was Mijn liefste bij wie ik mijn zielenroerselen geheimen en angsten zonder schaamte kan droppen Je bent zo sterk dat je dit kunt dragen al die woede somberheid het voortdurend vragen onze liefde is onuitsprekelijk…

ik adem, ik leef ademloze beweging lucht en levenskracht…

Zoals altijd, ook op 3 november.…

In het oog (3) In het oog lopend nu, dit duister achter mijn ogen – zwarte maan boven wind; water, golvend langs niet zichtbare lijnen, voelbaar buiten dit lichaam – het kleine duister wacht altijd totdat ik weg kijk van het meer, en doet me geloven dat in de diepte een kelpie waart, levend geworden vrees.…

Papier, pen Open ogen, open oren, voelend lichaam En natuurlijk, expressie, essentie, en Zo ontstaat de Waarheid Innerlijk En uiterlijk…

Een pracht van een pak stond er ‘s nachts voor jou klaar. De eerste Surprisepiet had het gekocht. En onder gegiechel en veel commentaar van zijn assistent die mee inpakken mocht vermaakten ze zich met de plak en de schaar. Daar stond dus dat pracht van een pak slechts te wachten om mee op het dak naar jouw schoorsteen te gaan. Toen kreeg er…