Alle inzendingen over AA zomerdag

Op een zomerdag smaakt vruchtenlimonade als verboden wijn...…

uit Hoetmansmeer in het hoogveen stroomde voorheen de Pekel Aa het veen is weg en de Pekel Aa is veenkoloniaal alleen nog een kanaal recht als een lineaal behalve in Oude Pekela daar volgt de Pekel Aa haar oude bochten na betekent 'zoute rivier' de Dollard kwam immers met zijn zeewater tot hier tot Oude Pekela nu loopt de Pekel Aa…

Aa…

Aa…

tenminste… als ik de zomer nog een kans geef ahaa aa aa aaaa aaaaaaa…

Bijna vergeten een zomerse dag in april fietsers op de dijk de rivier rust uit en is stil Bomen botten uit takken hoeven niet te waaien de natuur als een jonge bruid zomerzon gaat vreugde zaaien…

een inwoner van limerick poëtisch wel een slimmerik die dichtte aa - bb - a miljoenen deden het hem na de allernieuwste dat ben ik…

bleekblauw is de lucht gewassen door de regen een zomers kleedje…

Met zinderende zonnestralen een blauwe lucht een strelende wind op het strand een zilte zee die eindigt in een zwoele avond met gouden glans in een koele serene nacht en er weer een zinderende zomerdag op ons wacht…

een vroege vogel op pad anderen vliegen hoog in de lucht stap voor stap zweetdruppels parelen waterhoentjes kissebissen in de sloot een verdwaalde hommel zoemt voorbij ergens bloeit en lokt lavendel in de tuin van mij af en toe een voorbij razende auto men heeft haast ik niet dit is genieten tussen hoge bomen bij het tuinhekje zie ik…

De zon spiegelt zich vrolijk in het water, met een zilveren glinstering. Het water rimpelt, als door en zachte hand bewogen, in de zoele zomerwind. De boot glijdt zachtjes over het water, de riempjes spattend nat. De lucht is vol met geuren... en aan de einder kleuren zich de bomen paarsig mat. Zo eeuwig door te varen, wat zou dat heerlijk…

wel een opgave in Ter Apel de kloosterenclave weer zichtbaar te maken omringende gracht is half verdwenen je ziet wel het klooster niet het omringende kloostergebied fundamentstenen van de verdwenen watermolen worden weer zichtbaar in de Molen Aa naast de Ruiten Aa als je weten zou waar het verdwenen poortgebouw stond het bakhuis…

je ziet het haast over het hoofd sta je naast de molen Wedderbergen of de kolk bij Lutjeloo ga over het pad langs de Ruiten Aa die hier, zoals je weet Westerwoldse Aa heet en weldra zit je in het riet de karekiet hoor ik wel zie hem niet dras moeras biezenlanden ook voorbij de kolk al die oeverranden richting Bellingwolde een lange…

ik weer blij het Pagediep voegt zich bij mij vroeger mondden we samen uit, we kwamen bij Wessinghuizen in de Ruiten Aa ook daar is niets meer van ons te zien de gemeentegrens alleen heeft de blije kronkels die we maakten voorheen we zijn afgeremd gekanaliseerd gedempt gestremd dichtgeplempt.…

Langzaam lopend langs de Aa maak ik fotos zonder camera Wolken wilgen vennen vogels en bloemen die ik zou willen kennen helpen mij niks te plannen Ik ben in t moment Ik besta…

Puur genot op een zomerdag toen de zon doordrong in mijn huid terwijl ik op mijn handdoek lag ritselende bomen als enig geluid Puur genot op een zomerdag toen ik over het strand heen liep en in de verte mijn hond zag spelend in water, niet te diep Puur genot op een zomerdag Toen ik op een heerlijk terrasje zat met alleen een biertje en…

Rond negentienhonderd kocht boer Swarts grond. Op de kavel lag een berg dat was niet erg de hemel te rijk zei hij: die maak ik met de grond gelijk. Weet waar je aan begint zeiden de mensen die berg is bekend berucht er loopt een gerucht die grond is met bloed doordrenkt. Die berg is slecht heren van het kasteel in Wedde stelden…

De Ruiten Aa ging op de schop kiepkeerl met de korf op zijn rug het sagenland is terug.…

chaos gaat liggen dwarrelt zacht naar benee hoofd rust op het kussen weg aa dee haa dee de nacht ordent en strijkt zacht door mijn haar chaos verdwijnt slaap nu maar…

Mijn liefste vriend in voor en tegenspoed; redder in alle nood dus Engelbewaarder en wel constant Veel te goed ook gewillig voor deze vrij harteloze boze wereld, ergens groot nadeel; men wordt uit afgunst vrij snel pedant Me nooit ofte nimmer in plan gelaten al was dat beslist geen evidentie; trouw Je steeds stilzwijgend op handen gedragen en daarom…

elke zomerdag weer voor in het maanlicht net de zon verdwijnt om in sterren te vervagen raap ik hem liefst op om in mijn hart te bergen elke zomerdag weer weerhoudt mij het liedje van spelende kinderen dat in mijn oren deunt als in hun kleine handen ouders een ijsje stoppen elke zomerdag weer herinnert mij het plezier van klein jong…

je verdween zo snel als een ijsje smelten kan op een zomerdag…

Van zomerdagen Nog wat zon Ook wind en regenbuien Nagenieten…

Een hortensia bloeit zo blauw als de hemel op een zomerdag.…

Ik loof de Heer voor de lange, zonnige zomerdagen 't blauwe zwerk en de zon als een gouden medaillon wiens zuivere glans ieder liefhebbend hart mocht dragen ik loof de Heer om de lange, zonnige zomerdagen met 'n onweerswolk of regenvlaag die durfde plagen voor een zomer die reeds vroeg in de lente begon ik loof de Heer voor de lange, zonnige zomerdagen…

Die droom ligt al aan stukken, maar cup AA, dat kan misschien nog lukken....…

De dag begon met een stralende zomerzon aan mijn voeten, in het gras omringd door bloemig leven en twee maal twee in ganzenpas langs de waterkant onder dons met blauwe rand een zachte lach en pril gesnater spelend in de wind zo kleurig mooi het zomerkind.…

Zo blij als de lucht nu is in de hitte van de zomerdag, terwijl ik, liggend in het veld... boterbloemen... luister naar de duizend vleugels als een erekrans van pastelkleurig geluid om de stilte, ben ik. Zou ik kunnen dansen? in de hitte, boven het veld... boterbloemen...…

je van het balkon Je blote lijf glanst zo mooi Daar krijg ik dan weer kriebels door Mijmerend kijk ik voor me uit Mijn fantasie die leeft zicht uit Je scheurt de kleren van m'n lijf We vrijen passioneel ik kus je onderlijf Geniet daar erg op mijn balkon En hoop dat het in het echt eens kon Je kijkt om met een lieve lach Op deze hete zomerdag…

De kat krabt de zon omlaag Kijk dan toch hoe zij dat doet voor mij die in de schaduw zit wonderen in een oogwenk bedenkt want ik schrijf de stenen tafelen vol Binnenkort gooit god ze naar je kop ik ruim de scherven wel op Zij zoekt haar plaats op mijn schoot draait zich behaaglijk rond tot een warme ronde plek Zij mist alleen nog mijn hand…