Alle inzendingen over AFTOCHT

de lippen spannen zich nog een keer samen trachten achter mijn gesloten deur de aftocht te blazen ik wilde nog nog een laatste eer beramen maar de diepe klank, tergend langzaam klimmend, blijkt al zwart van kleur in de verte hoor ik jou op zijn echo azen met amen in zijn geur…

Voor een regenboog blazen donkere wolken kleurloos de aftocht…

Als de bloedige aftocht van cijfers het zwijgen oplegt aan letters telt een generaal zijn medailles een stad zijn doden als de bloedige aftocht van cijfers het zwijgen oplegt aan letters blijven de straten zonder beeld en kleurenblind achter daar, op die plek waar één gelijk is aan negen en tien of aan oneindig en niets telt men medailles…

Nu Neerlands nuchterheid haar koorts heeft afgelegd en onze jongens al lang weer neergestreken zijn en van de buis koesteren vluchtige vlagen nog drie van de duizend vanen die de wind ooit dragen mocht. De straatlantaarn op de hoek houdt hen nog hoog en om de pit danst nog een wake.…

nu zij haar ogenschijnlijke bescheidenheid op haar verjaardag kleurig verspreid verheffen saaie bloedverwanten - onder oogcontact - uit het uitermate behagelijke bankstel zodat uitzwaaien bij de aftocht een geheel ontspannen draagkracht krijgt de witte en rode wijn het oude hassebassie staat nog half in het glaasje te wiegen de knabbelnootjes…

Een doedelzakspeler uit Cazen zat ook op een plekkie te azen, het liefst op de Dam, maar toen hij daar kwam moest hij dus de aftocht weer blazen.…

eindeloos zonder bedoeling ongebreideld in fantasie het openen van de derde fles drink en schenk rode bessen luisterrijke herfstbries hoge vogel en nabije merel transformerend panorama van luchten breedbeeldscherm onuitspreekbaar oneindig breedbeeldscherm nooit was de hemel zo aanwezig glorieuze aftocht onomstotelijk bewijs van niet…

door de opalen avond de droeve klank van een bevlogen klarinetsolo een avond in oud goud een avond zelve op fluwelen pootjes talmend de aftocht blazend…

De VVD vindt het nu oorlogstijd Wil fundamentalisten met geweld Tot orde roepen, maar dat kost veel geld Van Wilders’ aftocht heeft men dan ook spijt Want als hij in het kabinet belandt Maakt elke moslim zich vanzelf van kant…

De inzet tot een nieuwe aftocht kort als een gangpad lijkt lang als een levenslijn stroomt kinderkopjes onder de rolstoel onderweg achtergelaten draaipasjes rond de verkoolde as op spuugworp afstand.…

Liefde is ijdel, je wilt graag ieder helpen -- die lief voor je is.…

Vergeelde woorden boeken een terugblik kleurt het verleden flets naar het heden glans vervaagde gestaag de aftocht schittert nog de pijn van samen zijn twee boeken lazen elkaar uit verkreukelde omslag van die éne dag..…

de ukelele lalaat lustig verleidelijke lambada’s in zinderende zomernachten hahahawaiaanse schonen heupwiegen hitsig hijgend rond zijn besnaarde leest krioelen kronkelend om het springende beest tot hij kreunend de aftocht sjeest poëzie pure…

Betalen met gelijke munt Vanwaar is de aftocht geblazen? De wereld hoorde toch aan de voeten Was niet elk schot raak? Had het anders gekund? Toch eens in de geschiedenis wroeten…

In de zee van 't wijde wereldgebeuren draait een reusachtige kwal in de rondte werpt pijltjes vol venijn om zich heen vlak naast haar buldert de strijdlustige storm van het harde Arabische krijgswezen die aanzet tot steeds wreder aanpakken verder _ onder de lage hemelboog waar de golven rustig en vredig welven op de maat van diepe overdenking…

met stotterende benen blazen wij de aftocht voorbij de mooie verhalen verdwenen we wijzer en verwond in het landschap…

Die zon die rood en warm nog even deze oude aarde wil warmen met een gouden gloed zal straks de regen niet trotseren maar onder gaan en aftocht blazen. Hoe kan dit alles ons verbazen als zoveel nietigheid het wint van licht en vreugde, hoop en zegen?…

ik voelde hoe de tijd verschoof hoorde paarden rook de geur van omgeploegde aarde in het schimmige voorbijgaan proefde ik hun angst en pijn zag de aftocht in het bloedige verslagen zijn vanuit mijn ooghoek werd het langzaam stil het zonlicht straalde helder als voorheen ik was moederziel alleen maar de sporen waren warm en vers…

Een gesmoord lachen in avondrust terwijl feeksen sluiers plukken voor magiërs zonder gelaat regent stilzwijgen neer op het papieren strijkorkest de fagotten wenken hem terug ergens zwenkt een vogel zijn aftocht tegemoet de strijkers wikkelen al strengen om hem te binden zijn tong is rap en zwierig voorop in de bonte maskerade draagt…

Hoewel de maan al wacht Op de aftocht van de zon Is de nacht nog niet begonnen En ergens tussen deze oerkrachten Kijkt een jongetje omhoog Gespannen wachtend op de eerste De tweede, en volgende Want wijsheid leert hem Geduldig te wachten Tot de kracht van de maan Haar kinderen om zich heen heeft Verzameld in vele prachtige vormen…

gesneden je contouren, hoe je oogde ik smolt als warme was ik was verknocht, verkocht voelde je roomwitte huid en heb je meteen genomen zo zacht deinend onder mij ontvouwden zich mijn dromen maar onze relatie begon te kraken jij kon de last niet langer dragen sprong soms letterlijk uit je vel en toch, oude bank, doet het zeer jouw aftocht…

iele goden niet langer de trom nog roeren noch stil noch luid maar zich bekeren tot de stilte in hart en hoofd en terugkeren naar het begin hij nog een soort visje was teveel al verspeelde hij woorden aan de dove oren der toeschouwers van zijn laffe daden daags het gevlucht onder het slaken van wel duizend oorlogskreten die hem de aftocht…

Een natuurtalent met wat narcistische trekjes gelukkig schept dat wat leven in onze brouwerij na zijn aftocht langs de mediahekjes, met misschien toch een lichte bewondering van mij maar daarin is iedereen vrij. Sorry Bram, Dat ik jouw foto heb opgehaald daaruit blijkt dat je ook bij mij weer de voorpagina hebt gehaald.…

muren van baksteen leem of gewapend beton ze brengen ons tot stilstand we worden gescheiden de muren om ons heen scheiden mij van jou muren breken wereldse verhalen af voor treurige aftochten zonder kleur koppen door muren vervangen kansen door pijnlijke twijfels ruggen tegen de muur verlammen lijven om liefdevol aan te…

Als het onweer de aftocht blaast, neemt de eentonigheid toe. Langzaam wordt het droog. Concert zonder dirigent.…

schraal bier kraait in je leden ontzet verzuurt wroeging de veelslachtige bronnen van je pijn het vocht verschalkt je weemoedige flanken genadeloos in je schroom zoeken besmette zenuwcellen wortel en goedkoop plezier klarinet speelt de aftocht ongeschreven brieven talloos splijten maag en nieren je droomt: je bekent een halfgod ontfutselt…

Na Partygate in coronatijd moet hij nu vrezen voor een roemloze aftocht... ______________________________ POKERFACE Boris Johnson, also known as Al New Yorker, classicus en journalist, Historicus die alles beter wist...…

de stem van het volk is dood leugens allemaal Loekasjenko erkent het witte in z’n land niet hoort niet hun verhaal z’n volk dat hem een vredige aftocht bood het zijn slecht oproerkraaiers die hij ziet nee dan is het hier veel beter hier wordt minder hard geslagen luisteren ze ook van geen kant en met de bijbel en de leer van het liberalisme…

Tussen waan en waarheid tussen belofte en gemis tussen verbod en genot tussen filter en duisternis Tussen ongekende hoogte en onbekende diepte tussen vreugde en heimwee tussen afstand en diepte Tussen stijgen en dalen tussen roof en tocht tussen slagen en falen tussen schoot en schot Tussen wal en schip tussen vloek en gebed tussen…

Hoe de verliezers de aftocht bliezen, beter te winnen dan te verliezen. Er was altijd het overtreffende waar mee men vereffende elkaars kwaadaardigheid. Nog is er altijd oorlog en vijandigheid. De mens wil niet op vrede wachten, blijft moorden plunderen en verkrachten.…