Alle inzendingen over AI

Ik hoor de laatste tijd heel vaak 'AI' Maar een computer kan dan heel goed schaken En kan de mens daarin nog beter maken Echt slim zijn is a different cup of tea Want die AI kan hier nog heel wat leren Zoals een sonnettette produceren…

Mijn baas is een computer met AI, hij ordonneert mijn werk met algoritmen, hij wenst en wikt en weegt, ja hij bezit me, verstoken van elk greintje empathie. Ik wend me tot de ondernemingsraad, hoewel die nu als chatbot slechts bestaat.…

alles en veel goedkoper ai is geboren onder het teken kruis ook uit een onbevlekt ontvangen munt en gedigitaliseerd zij hij of het wordt de verlossersrol toegedicht iedere ambtenaar kent zijn gezicht houdt zijn stoel stevig bezet als de ai binnen zoeft om de werksfeer te proeven natuurlijk bluetooth…

woorden als voetstappen soms vereeuwigd in cement volgroeid bedekt met tegels ben ik je gelijke of gescheiden met een buffer tussen ons beide melancholiek geschreven verborgen heden niet meer dan een geest van de nacht geen drama geen raadsel maar dit leven op zich…

Er vliegt een vogeltje mijn gulp in. … en nog een vogeltje. … en nóg een vogeltje. Hemeltjelief! Het vliegt storm. Tientallen vogeltjes vliegen in mijn broek. Kwetter kwetter fladder fladder. Ik spits mijn oren en wacht angstig af op het eerste geluid van een specht.…

Ai, ai, ai wat ben ik traag, lang niet zeker dat ik slaag. Ik geraak haast niet vooruit en toch zou ik zo zielsgraag er nog aankomen vandaag. 't Is niet dat ik altijd klaag maar daar bij de beukenhaag is er een feestje bij de buren en het is nog zeer de vraag of 'k er geraken zal vandaag.…

Hoge golven Snijdende wind Tranende ogen In mijn mond, mint Koude handen In mijn ogen zand Een grijs gevoel In dit koude land Paarse lippen Rood zijn mijn wangen Ai Ai Kapitein Een gloed van verlangen Was het maar altijd zomer Op het strand Zodat je soms even kon vluchten van dit koude land Aan zee…

ze mijmert in een huis van glas waar de dag in zachte tinten vervloeit de laaghangende wolk het zonlicht weerkaatst de lucht aan het donkergrijze water raakt de azure zee het schip op handen draagt de tedere takken van de plataan de westenwind weerstaan ai solitas ai saudade weemoedig zingt haar bitterzoete…

ik kriebel poes op haar buik ze houdt de nagels in ai aai ajaai zachtjes ligt ze op haar rug…

nieuwe onderwerpen die je misschien leuk vindt: - feta (21k volgers) - boerderijdieren (7k volgers) - van de weg af (147k volgers) - cartoons (15k volgers) - witte keukens (45k volgers) [verbose] maar nu het aggregaat van de neigingen(conatus) de diep in het plasma van de aansturing geborgen traan van verlatenheid…

Oogloos en eenzaam, voor Samson de krachtige was de verveling de ergste straf En na de dood van zijn blindengeleidehond kwamen de muren al snel op hem af…

waar proef ik dat jij geen artificiële intelligentie bent een ai maar dan zonder eigen naam je rijmt technisch goed je zinsopbouw lijkt menselijk maar toch mis ik het kinderlijke dat speelse dat volwassenen pas durven laten zien als zij het echt ooit aan den lijve beleefd hebben dat laatste stukje onderscheid kan een ai niet…

Er is, zo’n zestig jaar na hun debuut, Alsnog een gloednieuw nummer uitgekomen Met samenzang die van weleer doet dromen De song ontroert en raakt mij absoluut Toch krijg ik ook een naar gevoel hierbij Is dit nu kunst of lijkenpikkerij…

Ai zie, hoe mij de zonde heeft gestoken. Waarom te klagen? wordt de zoetste peer Niet 't eerst door de venijnge wesp geroken?…

bibberwoorden, gegrift door een leven van dood en verlies een kind veegt met spuugvingers alles weer weg een rood krijtje tekent een groot hart "Ai luf joe"…

De anderen zijn de hel je altijd kiezen moet achteraf keuzes betreurt Zo gaat dat nu eenmaal alles verandert en groeit naar een onverbiddelijk einde Je zou niet anders willen dan scheppend roepen van ai en oei, het doet pijn…

Want onderaan las ik tot mijn verdriet: ‘Je krijgt de groeten van AI en Piet’.…

Ai, zwijg toch stugge Wijsgeer, Of - 'k zweer 't bij Fillis ogen -! Of 'k zal der grote Liefde Van uwe trotsheid klagen, En dan - dan moogt gij beven!…

Ik heb geen moeite zeg nog niet geen enkele moeite doch ik zeg nu ik heb geen moeite met AI, Artificial intelligence: kunstmatige intelligentie omdat de mijne mijn eigen ik, mijn eigen zijn mijn Eigen Intelligentie: EI prefereert omdat deze altijd unieker, actueler is dan die kunstmatige en dat maakt mijn persoon nog kredietwaardiger…

Ze krijgen hier twee daagjes, ai, niet veel Want elders in Europa plenty weken Is Mark soms in de oertijd blijven steken? Hij riep toch: “langer is controversieel” Nou moe! Nog langer Rutte als premier Da's pas een écht controversieel idee!…

Die homo-optocht ligt weer aangemeerd Een mooie dag voor mij als potenrammer Alleen dit jaar – en dat is rete jammer - Wordt homo’s meppen niet getolereerd Ze mogen ‘m van mij wel over slaan Want zo vind ik er dus geen flikker aan…

Ik laat me gaan in de stroom, met de stroom de bedding, de oevers tast ik af mijn vingertoppen strijken langs de rotsen en de krokodillen voelen waar ze verpletteren in welke hoeken ze snijden ik ken de spanning van hun spieren, poten, kaken en laat hen gaan in mijn stroom, met mijn stroom mijn bedding en wijkende oevers geven hen de ruimte…

vloedgolven volgen, tsunami’s en plagen? Europa een slagveld of steppe met wolven vooral? "de mens is een blinde die wroet in een pijp weg van zichzelf", verzucht nu in rust het stokoude ik. met ter staving het kreng van een mol in de hand. kom: sla dit blad ook maar om. morgen sneeuwt weer de getekende dag haar beton op wat we kenden als…

Het is haast niet van echt te onderscheiden, Zo’n tekst geschreven door die slimme ‘Chat’, Hoe weten wij nog of dit snelsonnet Wel van een dichter is? ‘t Zijn rare tijden. Ik vrees dat het nog erger wordt, m’n kind, Die chat weet vast al wat men hiervan vindt.…

Niet elke vernieuwing is een verbetering maar AI: Artificial Intelligence zal dat bewijzen Ik omarm kunstmatige intellegentie, als toevoeging omdat ik niet bang of arm ben, maar rijk aan eigen EI: eigen intellegentie en dat 'eige' dat zal zeker blijven Dat bewijs ik bijna elke dag dat het mag met m'n schrijverij soms met een traan soms…

Die ’t al, èn lijf èn goed, ook voor de Godsdienst waagden, Ai, ziet mij gunstig aan, hebt achting op mijn druk Hebt meelij met mijn lot, en dit mijn ongeluk!…

Ik vlieg door tijd en ruimte Mijn toekomst achterna Het kompas wijst naar de einder De vraag waarom ik besta Vecht tegen het orakel als donker met het licht Weersta de ultieme kracht Of wees een slaaf van het lichaam Dat toegeeft aan materie – bang is voor haar macht Iedereen is een mirakel Wonder boven wonder Van biologisch evenwicht…

stront eigenwijs stuk vreten de bah-ballade braakt een noot in vuil verwikkeld stik de ademdood je persoonlijkheid gespleten met zicht op diepe loze kreten een dorre poel of is het sloot het geurt gelijk de ochtendmond heeft zelfs een dood vogeltje gewiekt doch uitgevlogen kort voor hoge nood maar haar vleugels zijn versleten de verlossing…

Toen ik me abusievelijk interesseerde Voor wat boeken en een geleerde Werd het een levenslange dwaling Aristoteles gaf me de lach terug En maling aan de daling Die zich vanaf de Grieken in de mens manifesteerde Teruggevallen in onzekerheid Is de massa nu bereid Zichzelf de oorlog te verklaren Niets kan mij meer zorgen baren Dan dat we…

De aria van het aureooltje klinkt zwaar en moedeloos Ze spreekt de taal der lichtekooien Vloeiend over de tong Een keelgeluid verklapt het einde Geen kik, maar hese windhoos…