Alle inzendingen over Achterdocht

Vergeten in dalen schemerrood, dicht bij elkaar, verstopt onder vacht. Verdreven in jacht, als deelgenoot. Verborgen in vroege ochtenddauw, met flarden aarzelend licht. Het drijven van warmte op de kou. Verraden door een mozaïek van geurig zwakke vleugen. Haastig vlucht de leugen, angstig en ziek.…

Gefluister van achter in het hoofd Scherper dan gebroken glas Je had het toch beloofd De brand achter m'n oogkas Tussen de regels wilde ik dat ik anders las Nooit was ik zo onaangenaam verdoofd De gedachte die niet looft Ben ik pas tevreden wanneer het echt was? De angst van het verliezen De vrees maakt me onaangenaam Valt de vrijheid…

We hoeven niet achter elke onbaatzuchtige daad een koele berekening te vermoeden...…

Vragen en twijfels, en achterdocht, dat monster -- met teveel hoofden.…

'We weten wie je bent.' Huh? Zwarte krul als monocle omringt rond oog. Trein valt langzaam stil. Vrouw - vrouw? - stapt op, verdwijnt. Weg. Twee rode stippen -twee!- zweven duister van ruimte in. Trein aarzelt - wat nu te doen? Zet zich naar vreemd signaal weer in beweging. Ze weten wie ik ben. --------------------…

hij stamtafelde tegen het [on] recht rafelde de haring schokkebrokkend en met ui geglazuurde speeksel richting zijn open wond, aandachtig om het gebeuren zaten we genietend maar ook aflatend te wachten op een kleine wonder niet dat hij zich zou verslikken maar toch een stilte in zijn verorbering zou zich in zijn oorsprong kunnen manifesteren…

Het is een soort achterdocht Alsof je een kat in de zak hebt gekocht Waar je nu mee loopt rond te sjouwen. Het is natuurlijk wel fijn Om ook eens kritisch te zijn.…

zij beeldhouwen achterdocht als een standbeeld zonder voetstuk zielig zoeken ze verklarende woorden ze liegen de richting voor door een oplossing aan te reiken en daardoor vallen de verraderlijke kegels om zogezegd zie ik het niet voel ik het niet maar ik weet dat ze vanbinnen beven…

De overheid was 'blind voor mens en recht' Daardoor viel veel ellende te betreuren Toch kan het morgen net zo goed gebeuren We zijn aan onze achterdocht gehecht De draagkracht blijft voor vullen van de zakken Zolang er armen zijn om aan te pakken…

Zeg “NAM” en zie de woede in hun ogen, Zeg “Kamp” en zie terechte achterdocht. Wat staan de noorderlingen op de tocht, Ze zijn besodemieterd en bedrogen. Met Kampse kluitjes in het Gronings riet: “Uw woning daalt, alleen de waarde niet.”…

De vroege warmte pleegt ons blij te maken Maar als het met die zon zo door blijft gaan Dan zullen we dat zeker wijten aan De aardkorst en daarmee verwante zaken Genot en achterdocht gaan hand in hand Zo is het D.N.A. van Nederland…

Wanneer ik nu een voetbalmatch bekijk, Een blunder zie die achterdocht gaat wekken, Kan ik me aan de indruk niet onttrekken: Van die fout worden mensen stinkend rijk. Sinds kort wordt dat aan match fixing gelinkt, Een zaak die echt aan alle kanten stinkt.…

Vol achterdocht als alles vreemd blijkt en van een ander jaargetijde De wind maakt storm raakt bladzijden lang in uiterste verwarring…

Het rimpelen van zinnen geregen door een naald krijgen eindelijk taille de uitvoering wordt bepaald De achterdocht geroken het slinkse iets geproefd in de geest vastgehaakt zodat uitleg niet behoeft Argwaan is geen illusie de afwerking kost tijd het zomen van het leven dat sloopt een mens geheid…

stiller ben ik als voorheen mijn tong is lamgelegd verloren lig ik in de schaduw van jouw lijf verbaas me over gonzen in mijn oren laat jou geloven dat ik dit te boven ben sluit mijn ogen en slaap gaten in geluidloze dagen die ik vul met mijn achterdocht zodat het dragen niet zo zwaar weegt…

Als de volle zinnen ontbloot zijn van geraffineerd aangeklede woorden dan nemen wij je vliegensvlug onder onze matte vleugels…

Op de zielsnede van achterdocht; Manieren waren ver te zoeken Vol lof deed ik ze uit de doeken waar menig man protesten zocht Vertoornd heb ik mij gescheurd, bevangen door de langste dagen Hunkerend naar naakte vragen, werd dwaling terstond aangesleurd Rake woorden achter noch, die ware kwintessens verbeeldden, stuntelden missend…

Een streepjespak, een hand die schrijft, alles maakt me achterdochtig. Ik noteer het kleinste teken van verandering: wat omgewoelde aarde, een gemerkte boom, een breder spoor. Iemand beraamt met zorg de ondergang. ------------------------------------------- uit: 'De wetten van de zwaartekracht', 1992.…

wetenschap we lachen er wel om maar het is natuurlijk om ten hemel te schreien nooit klikte het tussen ons de dichter en jou afgemeten man plus chemische vrouw laboratoire tweeling der vooruitgang samen petrischalen vullen jaja leg het maar uit op witte gangen heb ik anders gehoord wisselen jullie in smetvrije…

Als jij er niet bent, raak ik in de dood verzeild dus voor mij blijft in dit heden weinig over het sarrende repertoire van mijn achterdocht een eenzame kermis, een gekkenhuis op maat.…

Pijn kan een deel van een mens zijn gevoel als een steek in het hart ik kan er niet aan ontwijken toch weet ik zeker hoewel door tranen verward ik over dit leed spreek de schoonheid en kussende tederheid van genezing steeds zal blijken zoals de wind mijn gezicht streelt wanneer ik als een vogel mijn vleugels…

Met mijn luchtig schip van Resten en afval van gisteren Overschrijd ik grenzen Hou gedreven halt bij Gedenkwaardige kastelen Ik neem haar bij de mouw en Wijs haar de kunstige taferelen Maar in mijn nonchalant ongeduld Prikkel ik haar aanstellerige achterdocht ‘Je bent een halve minnaar’, zegt ze Terwijl ze mij in de haren strijkt.…

Het nepnieuws komt eind maart wel heel dichtbij, Wie achterdochtig door zijn krantje bladert Bemerkt al snel dat 1 april weer nadert, Zelfs niet één pretpark is er nepnieuwsvrij. Lees maar eens waar die ons nu mee bestoken: Je mag per 1 april (!) daar niet meer roken.…

Weg van toezicht, uit het gebied van achterdocht kreun ik het uit: er is voor mij geen therapeut. Ik kan niet rusten in de onbeheerde tuinen die ik zelf ontworpen heb en snijdend onderhoud. ----------------------------- uit: 'Dieptevrees', 1993.…

M’n lieve kind, het leven glipt je door de vingers De werkelijkheid verandert in een waanidee M’n arme kind, verstrikt in een web vol achterdocht en leugens op een rij ‘K zie soms het verdriet in je ogen maar zie je ook dat van mij?…

Niet zeug of Hollandse big, Steeds achterdochtig. Hoogtepunten, veel? Nooit nat uit Hollandse keel, Onbesproeid prieel. Lol in het leven? Vermoedelijk heel even. Als Sint Pieter belt.…

Na Roodkapjes bezoek ging d'r broertje naar oma; het werd geen retourtje, want grootmoeder was achterdochtig en gooide de jongen hardvochtig na 'n mep, die ze gaf in d'r drift, in een slootje, dat vol zat met gift. 'Wie naar oma gaat, gaat naar z'n grootje,' beweerde de wolf bij het het slootje.…

vuilnisbakhypnotiseurs de nieuwe jezussen profeten complotten ter verrijking van een paar individuen hagediskeizers duistere krachten voodoo engelen die advies geven de vreselijke en totale samenzwering de achterdocht met reden de waarheid van de waarheid van de waarheid blijven allemaal voor altijd maar mijn zonnebril ligt in de kralingseplas…

Geeft mijn nadenken mij achterdocht ben ik nu weer opgestaan met dat nare idee waarom staar je mij zo aan?…

Het wekt verbazing dat ik in gedachten bomen laat wortelen met meer inzicht dan jouw achterdocht in diepste overpeinzing kan bevatten maar in jouw ogen lijkt mijn wereldrijk niet groter dan het pad achter de bossage wanneer jij danst heb je niet meer dat houterige waarmee jouw gebarentaal bekendheid verwierf misschien moet je…