Alle inzendingen over Afblijven

Hij zag in de Dolomieten een paar lekkere grieten maar het speet de asceet uit de Sunshine State dat hij ze door zijn vingers moest laten schieten.…

Zo prachtig staat daar midden op de tafel in breekbaar rood (Maar hoe kan jij dat weten?) dat mooie ding waarin je handje zeker past Je hele lijfje voelt plezier je danst haast op je wiebelige beentjes en lacht je lacht Je strekt je kleine handje uit Maar dan Ineens: Eh! Eh! Niet doen! Alwéér! Alwéér! Niet doen! Je mama…

Elke week met de buurman mee Al riep ik huilend steeds weer nee. De buurman is een vieze man Die mij apart lokt als het kan. Hij zet mij op een krukje in de schuur Of hij drukte mij tegen de muur. Altijd zit hij met zijn handen overal aan Als klein kind moet je dat ondergaan. Thuis gekomen vertel ik het verhaal Dat lok jezelf uit, want…

waarom is het steeds weer raak waarom voel ik steeds weer pijn ik wil zo graag bij je zijn ik wil zo graag van de drank afblijven waarom grijp ik de fles steeds weer?…

Passie, een gevoel die je niet kunt beschrijven, we kunnen niet van elkaar afblijven. Passie, de erotiek geurt als rode rozen, mijn roosje heeft voor jou gekozen. Passie, jou warme handen trekken een brandend spoor ventje ik moedig je aan, ga door. Passie, een spel van warme kussen, die de honger moeten blussen.…

zet dit, mijn wijnglas water, voor het raam en laat het staan, laat het water staan tot u er niet langer door kunt zien, daardoor echter, in de welving van het glas om het water, wel het herfstlicht zilveren ziet laat het nog een wijle staan, nee, afblijven, laat het staan tot u door het opgehelderd water opnieuw het glas niet ziet en door…

De vreugde van de zwangerschap is voorbij wij waren o zo blij Maar twee en een halve week te laat zolang alles goed gaat is dat geen probleem Maar helaas, die weken te laat waren het zeker niet waard Je was zo'n lieve kleine meis echt een prachtige mooie prijs Je hebt maar 31 minuten bij ons mogen blijven we konden niet van je afblijven…

De bomen schieten voorbij ze vormen een wazige streep en brengen mijn hart weer tot bedaren nadat ik eerst naar jou had zitten staren De trein spoedt voort en neemt jou op ook je lieve ogen, je markante kop ik kan maar niet van je afblijven mijn ogen zijn mijn handen die schrijven met kleine virtuele letters op je borst mijn god wat ben je…

dragen dan mijn passen normaal zijn om meelijden wil ik niemand vragen verdrink mijn pijn in donker rode wijn mijn lichaam pijnig ik tot bloedens mijn hart verwart de regelmaat in slag en mijn ziel wil immer sterk wezen maar mijn ledematen zijn te zwak ach en wee hier valt te lezen iedereen vindt mij een slappe zak ‘k wil wel van de fles afblijven…

Van de drank afblijven, ’t wordt overal gepromoot, roken erbij, waarom zou je het rechte pad volgen, als dat andere weggetje meer lokt? Misschien omdat ouders het goed met je menen, evenals onderwijzers, kortom een ieder die volwassen is.…

er waren bij passeren teveel ogen die keken later nog eens omkeken hoe wij samen liepen een lach een dolletje we konden gewoon niet van elkaar afblijven omdat alles lading had wij waren geen stil stel met ieder een eigen filosofie die samen wandelden zonder vuur wij hadden al de drukte van een gezin ieder die wilde…

Afblijven, als je 't tóch niet laten kon. Kijken met je ógen, riep ik mijn koters altijd toe, als ze iets te gretig in de winkel liepen te grasduinen. Hánden op je rug, niet aankomen, láát dat, dat ál die kinderen er geen trauma aan hebben overgehouden is op zijn zachtst gezegd wonderbaarlijk te noemen.…

de een gelooft het vol zin de ander vindt het onzin ik geloof er eerlijk gezegd niet in maar het tegendeel werd me al snel bewezen jij kwam in het licht en de hemel zij geprezen de eerste dag zijn we de hele tijd bij elkaar gebleven we konden de hele dag nauwelijk van elkaar afblijven en langs de waterkant blijven we ook nog even drijven…

De kous op de kop krijgen, wèèr onderaan beginnen, elkaar blijven vasthouden, de kinderen niet kwijt raken, niet de baas naar de strot vliegen, van de drank afblijven, zorgen je baan te houden, de dubbeltjes omkeren, storm over je hoofd!…

We moeten rechts rijden, stoppen voor rood licht we moeten afblijven van andermans spullen dus kijk uit dat je daar niet voor zwicht. We moeten belasting betalen, we moeten op de zebra lopen we moeten zo waanzinnig veel, dat je er moedeloos van zou worden.…

Zij voelen zich belaagd, de ‘binnenlanders’ Aan hun tradities wordt zo wreed geknaagd Dus wordt op Facebook Simons 'afgezaagd' Zeer grof, want ‘buitenlanders’ zijn zo anders ‘Uit vrees’ ging men Sylvana maar bedreigen Je zou haast medelijden met hen krijgen!…