Alle inzendingen over Afhankelijk

De tijd een onzinnige dimensie Meetbaar Maar niet in emotie Waarde onbekend Nut de vraag Alles afhankelijk Van met wie je bent Gebruik geen wijzers maar geef Ruimte aan gevoel En leef…

Zij zijn niet afhankelijk van giften van anderen. Zij geven hun spirit door aan anderen. Door hun aanwezigheid worden wij verrijkt. Free spirits, for all we know!…

Oud en broos afhankelijk van hulp Mijn pillen liggen door elkaar Mijn lijf trilt en is zo zwaar Ik woon zo graag in mijn eigen stulp Er wordt het uiterste gevergd van mijn krachten Kwaliteit in de zorg...... Ik kan niet wachten!…

Amerika is volgens Bush al tijden Helaas verslaafd aan olie, want die dope Is in het Midden-Oosten slechts te koop. Dus hij wil de verslaving niet bestrijden, Welnee, de zaak ligt voor hem veel subtieler: Hij zoekt alleen maar naar een nieuwe dealer.…

Spreek je over dichten, Dan wordt iets dichtgestopt. Er wordt iets toegesloten, het deksel gaat erop. Dichter zijn is iets heel anders. Een dichter houdt van openheid, zijn hart voor schoonheid openstellen, Een heel groot onderscheid. Hij moet aan anderen overbrengen, de schoonheid die hij voelt en ziet. Geen geluk ligt er in zwijgen.…

Want als je je zelfbeeld Door hopen laat bepalen Zul je steeds afhankelijk zijn En valt er geen eer te behalen.…

Je ligt daar in je nieuwe wieg Zo zalig pril te zijn Zo klein en zo afhankelijk, zo puur nog en zo rein... Lief, klein nieuw wezentje, er wordt voor jou gezorgd! Dus geniet maar van je baby-zijn En wees nog niet bezorgd...…

De mens is zo ontvankelijk voor invloeden van buitenaf; daarmee maakt hij zich afhankelijk en ziet dat pas achteraf... Sluit oren, en kies waar jij wilt gaan, en luister naar je hart; geen invloeden van hen die buitenstaan, het levert je niets, alleen, nog meer verward…

Vrij is de zanger niet Maar vlug en schamper en toppen scherend als een baard. Vrij is hij niet want zijn doorboord geklater En zijn sprekend wormhout hangen in zijn mond, huig en zijn tong. Losgelaten in zijn huid, dit huis, Groet de zanger koekoek noch vinkenvanger Noch de schuwe spieders in het laagland. De zanger is zijn lied.…

Boven de smetteloos gebleekte kleren staat haar gezicht als onecht jong, verheven in de macht van hoger sferen voert zij gedachteloos de opgedragen rituelen. Het klimmen van de jaren laat geen sporen, hoogstens de harde echo van haar blik en de metalen weerklank van haar stap. haar roeping blijkt het meest als, op de grens van waanzin…

blindelings binnen gehaald zijn wij als onnozele kinderen gaan spelen met deze onschuldig lijkende energie nu hebben zij ons in hun spookachtige greep met een ultra fijnmazig netwerk waarin robotisering spel is geweest tot de nano en stealth praktijk ze in grote hoeveelheden hebben verspreid zij hebben ons als slaaf al totaal afhankelijk…

Ik zag het als mijn opdracht haar van alle onheil te ontdoen, van alle ongemak te zuiveren haar te verpuren tot het klare, mijn leed te logenstraffen, haar in mijn leven tot die ene te maken, tot die ware - ik zag haar als mijn lot. Zij, wel gemaakt van spier en bot, leek mij op water stromend uit een beek of kraan en haar…

Er is iets Iets wat duidelijk zou moeten zijn Het is gericht, zonder doel De pijn, het verlangen, alles spreekt. De glazen muren om je heen Je kan geen kant op, met je boodschap Je spreekt,niemand hoort het Iedereen weet het, je hebt geen stem. Ooit was daar die oprechtheid Nu afgenomen door deze muren. Jouw boodschap zonder doel deed…

Zoveel om mij heen heb ik niet: een raam en een boom ervoor die me vertelt wanneer het herfst wordt en wanneer lente. Een vrouw die mij thee brengt en de krant voorlas. Nu is zij telkens haar bril kwijt en als zij leest, leest zij keer op keer haar boodschappenlijst voor. En halen: ho maar.…

liet ze binnen bood ze angsten aan ze wilden niet beminnen neuken en dan gaan onderliggend janken eerloos mijn verzet vaak om stilte bidden als er weer niets werd gezegd ik vergrendel slotenloos ramen zijn gebroken uitzicht splintert weg in een leven zonder hopen gebarsten is mijn kop gedachten zijn mijn scherven het lichaam is…

De mensen van deze vernuftige tijd zijn verrukt, dankzij grote uitvindingen, vol bewondering voor wonderdingen, wellicht trots op hun eigen vaardigheid. Bij al wat wordt gegeven en bereid: wil men niet eindeloos juichen en zingen tot de Heer van aard' en Hemelingen, die steeds de menselijke krachten leidt? Duizenden jaren her was Israëls…

Als die waan verdwijnt is het al te laat en ben je niets wijzer of kan je zelf niets afhankelijk van anderen dans je naar de pijpen maar hoe communiceer je met mensen die je niet begrijpen?…

Want als je je zelfbeeld Door hopen laat bepalen Zul je steeds afhankelijk zijn En valt er weinig eer te behalen.…

Geluk en vervulling zijn afhankelijk van je vermogen om risico's te nemen om te confronteren en problemen uit te werken om je diepste geheim prijs te geven en je vrij te voelen je hart te luchten wanneer de ander belemmeringen in de weg legt…

jij hebt vast wel een lijstje met wat wensen voor jou: wat spullen, wat prullen, wat warms tegen kou... vandaar mijn stil gebedje wie weet, wordt eraan voldaan: vooral dat de zon aan de hemel blijft staan…

Eerst altijd goed de ogen opensperren Voor 't gevelbord ‘geregistreerde hoer’ Met locker, naspel en een petit four Afhankelijk van skills en aantal sterren Nu de OV-chip echt is doorgestoten Is Nederland gecontroleerd ontsloten…

Over een grindplein naar de binnenstad Langs fietsers, winkels, stoplichten Het was maar even dat ik vergat Langs grachten, gebouwen, toeristen Hoe afhankelijk we zijn, we zwichten Langs kleine huizen, panden, tegels Ik wandel van bovenaf De metroroute…

als ik mijn plek op de wereld bekijk voel ik me dobberen in een zeilbootje afhankelijk van wind zon en rustig vaarwater terwijl de wereldzeeën volop door vrachtschepen worden bevaren die bijna overal maar doordenderen om aan de onverzadigbare elitehonger van de meedogenloze mens te voldoen…

In Parijs Vond ik wat ik zocht Gebouwen, Lichtjes en De Liefde Toen was het geluk Bijzonder groot Tegenwoordig is geluk Heel gewoon en Afhankelijk van de geestestoestand Ik zal Parijs nooit weer zien Maar de herinnering blijft Geluk is overal Als je vindt wat je zoekt…

heen en weer geslingerd verraadt mijn lichaam me vol onbegrip doorsta ik het donkere van mijn zijn afhankelijk geworden van hen die mij uitsluitsel kunnen geven over de weg die ik gaan moet bewandel ik onzeker geplaveide paden tegen muren opbotsend duurt de nacht lang…

wat heb je in de hand als je spreekbuis te nauw is geworden je bang voor vrijheid bent omdat de deur nog niet geopend is terwijl verwachten groeit met de dag was het loslaten met de conceptie al begonnen kom en schreeuw maar lieve kleine eindig je afhankelijkheid wij hebben je zo graag erbij…

Ik vleugel kleuren in dit paradijs waar iedereen afhankelijk is van wat anderen willen. Niets danst met mijn muziek zo lekker ritmisch als zo stil om elke lach te kunnen weerkaatsen. Nee, ik wuif mijn elegante hand en steek de loftrompet omhoog voor ieder, die nog in zichzelf gelooft.…

kom daar vandaag nog maar eens om lees ik juist over een beroving met geweld op een oude man van 85 jaar die op het kerkhof het graf van zijn vrouw bezoekt of het stelen van een rolstoel aangepast busje van afhankelijke mensen dan begrijpt u wel wat ik bedoel…

De liefde maakt me dronken, en afhankelijk word ik van mijn verlangen naar jou. Bacchus schenkt mij geen klare wijn, en zijn zoete vruchten werden zeker veel te vroeg geplukt. Beneveld geef ik mij over aan de geneugten die de nacht mij brengen zal. De druiven zijn mij niet te zuur, en deze nacht zal ik duur betalen.…

Ik zal het in de ander moeten vinden Waar ik ten diepste van afhankelijk ben. Ongeacht of ik diegene wel of niet ken. Daarin moet ik mijn kracht hervinden.…