Alle inzendingen over Afrodite

Je strooide glasscherven waar ik mijn liefde gezaaid had IJzerkrullen in mijn harmonie Je knakte de bloemen die ik vers geplukt had Je kerfde diepe groeven in mijn hart Met spijkerschoenen liep je mijn gevoel binnen Ik heb mezelf bijna verloren maar diep in mij wilde iets eruit Groter groeien sterker worden Sterker en nog…

.' Hem, die Mij eert, schenk Ik Mijn gunst der liefde vaste trouw; u, maagd, in het nev'lig noorden zend dit pand Ik, heil'ge van 't zonnig Cyprus, Ik, Afrodite.…

de zonnemond kust het avondrood minnestrelend op zachte appelwangen van bevriendheid stroomt warmte dorstig aan de oever van jouw voeten als je stille paden loopt waarop dromen verdelen tussen duizenden zandkorrels rijs jij op als Afrodite blootsvoets één met de golven die je lichaam strelen vriendschap bindt ons samen beroert het…

Losliggende eilanden die een geheel vormen, waaruit een ongekende roos opbloeit; Afrodite, verlokt door de blik van Sapfo, evenals Gongula, tedere vriendinnen, wellustig opgaand in hun zoete liefde. Nergens bang voor een driedimensionaal schaamtebesef. Alles is weg.…

De Ida was tot in de wijde omtrek Te zien vanaf de burcht waar wij van lazen Waar Paris, prins, die er het vee liet grazen, Zijn oordeel gaf wie of de schoonste was: Athene zou hem kracht en wijsheid schenken En Hera lokte hem met sceptermacht Doch als de mooiste wees hij Afrodite Die hem de schone Hélena toedacht Het vonnis was geveld…

Van al dat navelstaren in jezelf Krijg je geen helder zicht meer op je 'zelf' Je ziet niet alleen scheel maar ook nog dubbel - aldus opgetekend de avond van den eersten Julij in het Jaar van Corona, zijnde twee millennia na den geboorte der Nazarener door Gymnadenia van Duijvelstein toe Dooijeweert, poète maudite afrodite…

verraadt hoe Dorothea met haar vak omgaat, als doctoranda in het leven staat Van ouderloze androgyne wezen alleen door hen en verder door geeneen in eigen kring, na onderling beraad in 't zadel van cathedra wordt gehesen Och, Dorothea wilde doctor wezen maar wist hoe moeizaam promoveren gaat als masculiniteit van Hermes' zaad haar Afrodite-inborst…

Hij noemde mij 'zijn Afrodite', toen we nog verkeerden met de goden, lange, zwoele, nachten en koele morgens, op het strand. Eén keer per jaar kom je naar Nederland, dan praten we, lachen we, en kijken we naar de foto van jou en mij en Odysseus, in de sneeuw.…