40 resultaten.
l'envoi
gedicht
5.0 met 2 stemmen 2.017 Vertaling: Robert Dorsman, Jan van der Haar en Alfred Schaffer…
Politiek voor beginners
gedicht
3.0 met 25 stemmen 6.975 Het gedicht zal ook worden opgenomen in Kooi, de nieuwe bundel van Alfred Schaffer (te verschijnen in oktober).
Zie voor nadere informatie over DW B: www.dwb.be.…
Mirakel
gedicht
2.0 met 5 stemmen 2.000 Robert Dorsman, Jan van de Haar, Alfred Schaffer, 2017.…
De verborgen prestatie
gedicht
2.0 met 71 stemmen 45.471 Twee clowns werken in omgekeerde volgorde
door hun repertoire, hangen aan ringen als acrobaten,
vallen nog harder als zij iemand horen brullen of stampen.
Ze proberen te praten 'He,' roepen ze uit, slaan elkaar
met de vlakke hand en vallen opnieuw. Een stem zegt
'Zo kan het dus ook!' - nu lijken zij door angst bevangen.
Een van hen woont…
Aankomst en vertrek
gedicht
3.0 met 23 stemmen 15.051 De wekker is gesteld, als eilandjes liggen de kledingstukken
verspreid over de vloer. Het recht van de sterkste: op de rand
van een hotelbed, ver na middernacht. Een regenachtige nacht,
voorbij het punt waar stoppen en terug nog tot de mogelijkheden
hoorde. Gestommel op de gang, een enkele kreet. Uit vreugde
of afkeer, als blijk van opluchting…
Leg eens uit hoe dat voelt
gedicht
2.0 met 46 stemmen 17.388 Heeft u gewonnen? Loop dan even mee naar achteren,
hier komt een willekeurig einde aan. Waar zijn uw adviseurs,
of bent u voorbereid? 'Je komt er tegenwoordig
niet meer aan te pas.' Een paleis voor uw gedachten.
Nu u zo weinig heeft te zeggen, laat ik vast verklappen
waar wij u niet op hebben gewezen: het tegenlicht,
het prijzengeld, de voorgeschreven…
Kies nu een gedachte
gedicht
3.0 met 22 stemmen 12.862 Bericht gaat dat de stad drastisch veranderde.
Toeristen maken gretig gebruik van de nieuwe faciliteiten
en flaneren over het stadsplein in avondkledij
met op de achtergrond de prachtig gerestaureerde fontein.
De beroemde struisvogelboerderijen bleven intact.
Er zijn monumenten opgericht waar men,
als er tijd is, bloemen legt of uitrust onder…
De vertraging goedgemaakt
gedicht
3.0 met 29 stemmen 22.637 Op de donkerrode tennisbaan suist een bal heen en weer.
De tribunes zijn leeggehaald uit veiligheidsoverwegingen.
De formule bevredigt: de spelers imponeren als tijdens een topwedstrijd.
De lichamen in de juiste posities. Tot moord in staat.
Nu en dan slaat de vermoeidheid toe in de vorm van een reeks troebele
gedachten en het spel wordt gestaakt…
Haar geur wordt alles
gedicht
3.0 met 30 stemmen 13.820 Achter ons raast nachttrein
door een weiland - wij kwam van ver,
op verhaal, staan met lange jassen
in de gang, herhalen enkele gebaren.
Wij weten weer hoe deze vrouw ons
soms niet meer kon zien wanneer zij
door de grote kamer ijsbeerde, vlammen
van zich afsloeg, onverstaanbaar werd.
Iemand zal later, precies op dit moment
wellicht, met…
Een traditioneel gedicht
gedicht
4.0 met 352 stemmen 10.440 Het braakland in de verte. Een woord oud als de weg naar Rome,
we hebben de verleiding niet weerstaan. Lijnen en plannen maken
dit uitdijende weiland. We zijn aangekondigd - houd je mond toch,
je ziet ons spoken, zoek een betrouwbare bron, huiverig voor iets
dat maar voorbij blijft gaan. Dan sta je recht en grijpt me beet. Nee,
het was…
Het persoonlijk magnetisme
gedicht
2.0 met 120 stemmen 40.551 Kijk eens naar rechts en vertel me wat je ziet.
De constante verandering,
nu al onderdeel van onze dagelijkse routine.
Dit is de grote dag,
de dag van het titelgevecht en het spontane compliment.
In de drukte zoek je naar het gat
in een gesprek en als op een teken lijkt de aandacht te verschuiven
naar geluiden buiten.
Het blijft vragen naar…
En dan stopt het
gedicht
2.0 met 46 stemmen 22.799 De afgelopen dagen denk ik meer en meer
aan het eiland van mijn moeder
en het huis van haar vader,
het had blauwe buitenmuren en geen deuren,
zoals de meeste huizen aan de baai.
De zee,
het blauwe huis op het strand,
de boom in de keuken die men uit bijgeloof
niet had willen omkappen, er was zelfs
een gat gemaakt in het dak -
alles komt…
Land zo ver je kijken kunt
gedicht
3.0 met 16 stemmen 5.660 En dan gaat het doek op, het rode woordje exit stelt ons gerust.
Je concentreert je weer op de verkeerde dingen, in de verte doe je me
zelfs denken aan iemand anders. Zo met die sigaret in je mondhoek,
een reisgids in je linkerhand, je wapen in je rechter. Verdacht veel
aandacht voor het detail. Is deze verering wel terecht? Hoe ver draagt
je…
Kleine gezichten
gedicht
2.0 met 123 stemmen 35.055 Broers beschermen elkaar met messen
en stenen. Ze zijn jong en groot,
op zoek naar een vijand en vinden hem,
dagen hem uit.
Ze maken hun jongere broers vroeg wijs,
met hun kleine gezichten
waarop veel geschreven staat.
Hun moeder heeft de mooiste stem van alle moeders.
Op een bewolkte vakantiedag
voldoen de broers aan hun broederplicht,…
Het jaar van het misverstand
gedicht
2.0 met 30 stemmen 10.016 Die dag werd ik, als laatste, opgewacht in de rokerige zaal.
Bezwete hoofden.
Uiterste concentratie.
Met kracht stootte ik de zaaldeur open,
ging wijdbeens voor hen staan.
Vragen werden niet gesteld.
Ik sprak:
'Wij bevinden ons al geruime tijd precies in het hart van deze eeuw.
Ondertussen droogt mijn wijsheid op.
Ga dus, nu dat kan, heelhuids…
Verdiepingen
gedicht
2.0 met 15 stemmen 4.555 Babygekrijs, dat de haren overeind laat staan.
Daar weer bovenop de trage voetstappen
die steeds luider klinken, een toilet
dat alles schoonspoelt, met een reuzevaart,
bij wijze van een geurig intermezzo.
En op de achtergrond een prettig
kwetterkoor van vogeltjes, de naklank
van een schot, midden in de roos (of kraakbeen
van een vluchtend dier…
Prooi
gedicht
3.0 met 2 stemmen 4.790 Ik heb de ruitenwissers aan mijn bruine huid is bruin
van alle zomerdagen. Dorpjes kraters reservaten
alles schuift voorbij, het is alsof ik door een tunnel jaag
met nat cement en aan het einde het beroemd licht
en heldere geluiden. Alleen er is geen tunnel, ik kan het
niet beschrijven. Mij rest ook weinig tijd ik doe alsof ik weet
van niets tot…
Sjaka die slaapt met zijn speer.
gedicht
3.0 met 6 stemmen 7.912 Sjaka die slaapt met zijn speer.
Staand.
Vogels, vlinders, alles wat beweegt sterft door zijn blik.
Bij vrije verkiezingen zou hij grandioos verliezen.
Wie hem liefheeft stuurt hij op een hopeloze missie.
Om te creperen onderweg
of om terug te keren, uitgemergeld.
En dan die vragen en die opdrachten.
Breng die berg daar naar mijn huis.
Breng…
Haar geur wordt alles
gedicht
3.0 met 5 stemmen 4.389 Achter ons raast een nachttrein
dor het weiland - wij kwamen van ver,
op verhaal, staan met lange jassen
in de gang, herhalen enkele gebaren.
Wij weten weer hoe deze vrouw ons
soms niet meer kon zien wanneer zij
door de grote kamer ijsbeerde, vlammen
van zich afsloeg, onverstaanbaar werd.
Iemand zal later, precies op dit moment
wellicht…
BEROEPSMILITAIREN NAAR IRAK
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 144 Mijn neef Alfred
is naar Irak uitgezonden
voor de lieve vrede
voor het vaderland
en gewoon
voor zijn werk!…
Artsen zonder grenzen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 224 Alfred Nobel was de uitvinder van het buskruit.…
Nachtschade
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 294 flessen
ouzo, whisky, cognac, jenever, wodka, raki, absint
noem ik nog niet eens de vele biermerken en wijnvarianten
Alfred is nooit opgepakt voor zijn biologische drugshandel
daarvoor is het nu dan ook te laat
maar dat hij de aanzet was voor mijn alcoholisme
mag met terugwerkende kracht wel eens verrekend worden
Alfred, de Al Capone…
Chemin de la Machine
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 437 Scholen ongestookt verholen
achter stoïcijnse muren van
gebleekt week maché geplakt
Troosteloos deprimerend in
stilte bekerend deze ontering
en bezetting van kristallen
ketters
Gevelglimmend oogverblindend
verminkend de brede basten
en tere sponzige wortelgestellen
gillend in ongewoon kwetsende
hersenpan tonen
Splijten karrewielen…
Mensdier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 Wat wereld genoemd wordt
ligt hier in volstrekte
verlatenheid voor mij -
Wat carpool heet baadt
in het zonlicht van deze
nieuwe dag -
In het midden prijkt
het kruis dat rood is
van vergeten vruchtbaarheid,
Iets over het midden
een hand vol rubbers
rijkelijk gevuld met
Het witte goud dat
makkelijk een nieuwe
stam verwekken kan -…
Willem Holleeder
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 355 Willem Holleeder vertelt dat het losgeld van de ontvoering van Alfred Heineken door Frans Meijer verbrand is op het strand.
En krijg je dan flink spijt van het ontvoeren,
Dan sleep je al dat losgeld naar het strand,
Frans Meijer steekt dat daar dan in de brand.
Zoiets kan mij tot op het bot ontroeren.…
Von Wereldoorlog I (1914-1918)*
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 781 .
---------------------------------------------------------------
*Alfred Schlieffen (1833-1914)was een Pruisische generaal/houwdegen. Hij behoorde niet tot de adel maar liet zich niettemin 'Graf von Schlieffen' noemen.
Zijn beruchte plan Frankrijk ook via Nederland aan te vallen ging niet door wegens zijn tijdig overlijden.…
Het razen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Het stille leven ligt op het kerkhof
hiernaast, het nieuwe leven raast
erlangs over ijzeren staven
en dat maakt me gek, het dendert
door de kamers waar ik heb gespeeld
Ik haal ze leeg en ik rook ze uit
met Nag Champa, met tranen
in mijn ogen sluit ik de ramen
en toch worden de muren dikker
van het geraas, ze eten het op
net als ik, het…
Prentenkabinet 1
gedicht
2.0 met 55 stemmen 14.869 De vrouw achter de tapkast was niet groot
maar vreselijk van boezem: een matrone
die lette op haar geld en zeven zonen
en scherp en zeker zijn zou tot haar dood.
Ik mat haar met een schildersblik: in 't licht
dat scheemrig overbleef uit de gordijnen
heerste bij duisternis en flikkerschijnen
nadrukkelijk en kwabbig haar gezicht.
En 'k had…
naam
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 580 blaas ik stof
uit mijn handpalm
asse wordt het
en tegen-licht
kristallen vuur
in mijn huid gegrift
ik ben de zwart-bevlekte
de brand-gemerkte
vlucht
in het verhaal
van geheim en stilte…
Onmacht
poëzie
4.0 met 4 stemmen 651 Ik weet het niet wat van mij worden moet
Na al dit rustloos pogen, nimmer slagen;
'k Heb vruchteloos een beeld in mij gedragen,
Ik heb de adem niet die 't leven doet.
En geest en hart, zij waaien droeve vlagen
Van kille leegheid in 't verdord gemoed;
En de aarde kwijnt; met haar gij, 't laatste goed
Waaraan 'k mij klamp, gedenkend…