is schoonheid alles
wat zinnen voelen
maar niet omvatten
door de kijkgaten
van onze realiteit
verken ik werelden
die waanzin erkennen
de zwarte engelen
breken hun vleugels
om zonder hemel
oneindig te vallen
holle mensen verstenen
in luchtledig schreeuwen
zodat mijn beeldenstorm
verheven zielen spaart
is de realiteit
niet de waanzin…
Somtijds, zo af en toe, bij tijd
en wijle
Verwijl ik met mijn kop vol fantasie
Bij haar, als ik de wind heb in
de zeilen
Mijn alter eega, die 'k te weinig zie
't Is een geheim, bewaar haar
in mijn hoofd
En hart - dat spreekt voor zich - maar laat niets blijken
Ad dies vitae, geen van ons
zal wijken
Zij is mijn alter ego als beloofd…
'Je maakt, met al je albums op de grond
Een chaos van je levensinventaris
Je lijkt wel een halfdronken archivaris
Een puinhoop,' zei ze, 'nee da's niet gezond...'
Ik weet niet, zei ik, of het iets voor haar is
Doen mijn verborgen wensen er wel toe
Zij wil niet weten wat ik zoal doe
Als man die haar verzorgt maar liever daar is
Ze vroeg…