Alle inzendingen over Aphrodite

Oh, Aphrodite, zelfs Anchises is U liever dan mij, en Aeneas ontsproot uit het samensmelten van uw schoot, om Troje te verlichten! Oh, Aphrodite, Hera kan U niet meer helpen als ik mijn bliksem op uw schoon gelaat laat neerdalen en U voor eeuwig in de Etna baadt!…

Geboren uit het schuim der golven gekust door de branding gedragen door onzichtbare handen schoonheid en kracht Aphrodites macht…

wolkenflarden scheurt de hemel open: een God wil zijn boek dichtslaan maar hoort de donder rollen vertwijfeld gaat zijn blik naar het oosten, de witte bergen waar hij een eik ziet branden, getroffen door Zeus' bliksem kletterend valt de regen en koelt de geschonden eik terwijl Noach zijn ark stuurt, in de richting van een duif maar Aphrodite…

hoe langzaam de ochtend zich ontvouwt zal zij nimmer weten nog niet eerder zette zij met verdwaalde kwasten een portret van Aphrodite op…

Het is laat geworden gister Voor jou misschien een wilde nacht Maar ik heb de hele avond Hier alleen op jou gewacht Ik heb tot een uur of één Gehuild die nacht in mijn bed De ochtend lokte me zo weinig 'k Heb zelfs mijn wekker niet gezet Twee uur te laat opgestaan En ook veel te laat ontbeten Tegenover jou aan tafel Heb ik haast geen…

Zullen we spelletjes doen Die we altijd deden Precies zoals toen Jaren geleden Toen zij er nog niet was En wij altijd samen gingen Blote voeten in het gras Tikkertje en bokje springen Hoe kon je mij door haar vergeten Jij vond haar eerst toch ook raar Als je had geweten Zij drijft ons uit elkaar Had je dat dan ook gedaan Nieuwe spellen…

En wij spelen Spel van liefde Maar ik speel overspel Trouw me niet Ik kan niet trouwen Ik kan niet zeggen 'k Blijf je trouw Mijn hart klopt Het klopt niet Mijn hart klopt Niet voor jou…

Geef terug Mijn tranen Laat me voelen Mijn verdriet Sla me hard Met je woede Laat me tonen Wat jij niet ziet Want ik kan Niet meer huilen Weet niet hoe 'k Mezelf moet zijn Kan niet tonen Wat ik voel En toch voel ik Steeds die pijn…

Stilletjes ben je uit bed gekropen -- pantoffels aan Zachtjes ben je door de kamer geslopen -- deur dicht gedaan Misschien nog wel stiller liep je naar buiten -- deur goed op slot Haast onhoorbaar begon je te fluiten -- een lied voor God Met lichte tred liep je voort -- niemand die 't hoort Omhoog de hemel in, prachtig oord -- tot aan de poort…

Mijn hand glijdt langs zijn hals Mijn vingers in zijn snaren Fluisteren al wat hij Als geheim moet bewaren Ik stem hem precies goed En speel zacht een liefdeslied Als ik hem zo omarm Huil ik, maar zo voelt het niet Maar voor ik weet wat ik doe Sla ik hard de snaren aan Speel zo hard als ik kan Mijn God, wat heb ik gedaan? En gebroken…

Bedankt Dat ik bij je uit mag huilen Dat ik me mag verschuilen Achter melodieën En fatasieën Over toekomst Jij en ik Bedankt Voor deze kansen Dat ik mag dansen Op melodieën In fantasieën Door jou altijd Begeleid…

Je denkt te weten wie ik ben En ja, je kijkt recht door me heen Maar als zelfs ik en ik alleen Zo verward mezelf niet ken Hoe kan jij mij dan wel kennen Voel jij dan wel wat ik niet voel Je weet vast niet wat ik bedoel Ik ook niet, moet ik bekennen 'k Weet dat jij geen gedachten las Jij kunt niet mijn woorden spreken Als jij beter had…

Je hebt me koningin gemaakt En ik regeer een eeuwigheid Met strenge hand, over een land Vol verdriet, gemis, spijt En op mijn hoge troon gezeten Overzie ik mijn rijk En zie de muren hoog gebouwd Ik zie de muren zo vertrouwd Gebouwd van bitterheid Arrogantie is mijn wacht Haar pijlen haat en nijd Zo houd ik alles in mijn macht En voed…

voor eeuwig in steen gedacht in schaduw verstild na jaren door licht gekust Aphrodite hoor toch in het zuiden Ouranos daar huilen boven zeeschuim in de wind…

Heb je lief, daarom moet ik je verliezen Wat blijft zijn ankers wankel ingeslagen in een weerbarstige, zanderige bodem waaronder een tapijthaai, zeepieren, een slak een naakte, van wie de kleuren blijven bekoren zichzelf niet meer zijn zoals zand verschilt van rivier en zee, in meer of minder rond versleten zijn tot er weinig meer overblijft…

Een gang in het Concertgebouw en jij daar, met een andere vrouw Ik maak mij haastig uit de voeten bevreesd voor dit mislukt ontmoeten Mijn adem stokt - mijn oren suizen Dat schaamteloos jij kunt verguizen de liefde die nog gisteren stond voor al wat onze harten bond! Een gang in het Concertgebouw en jij daar, met een andere vrouw Ik vlucht…

In het zilt van jouw ogen spiegel ik mijn zalig ziel en zie ogenschijnlijk onbewogen je prachtgelaat waar ik voor viel Jouw blik verworden tot breekbaar glas ontmoet de mijne halverwege flinterdun en ik zie alras, je ogen loken en daarentegen, sper ik de mijne werkelijk wijd mijn adem stokt en stokt en stokt omdat ik volkomen onvoorbereid…

Ach, hoe schoon zijt gij: gelijk Aphrodite die uit Fenicie is gekomen. Gij, mijn liefdesgodin. Uw zinnelijke lijf min ik o zo zeer. Laat uw schoot vruchtbaar zijn, uw nageslacht koen en sterk. Zacht en warm zijt gij, laten we elkaar beminnen tot de hanen kraaien, tot de morgenstond.…

je duikt uit het water op beeldschoon ik kijk je aan net als boven water ben je onder water alvast even mooi helaas ik zwem niet daarom kijk ik onder water je nooit aan maar met ogen blauw als water kijk ik boven water je als Aphrodite aan.…

er hoefde niets te gebeuren hij belandde vanzelf op een plek aan de rand van vergetelheid hij danste met Aphrodite een lichtvoetig leven tot de muziek verstilde en Chronos hem wenkte hij draaide zich om en reikte de hand van de gevederde dood voor de laatste dans aan de rand voorbij vergetelheid…

God van ontluikend, rottend groen Uit zijn bloed bloeien anemonen Hij barst uit de schors, uit gomhars (Het inteeltnest door Aphrodite bestraft) Zelfs de hel zwicht voor zijn schoon Zo wordt hij speelbal van godinnen Door een jaloers everzwijn belaagd Verraderlijk in het kruis gebeten…

Samen; Gestuurd en geleid door niet-vermoede krachten die Eros, of Was 't heel misschien Aphrodite? Griekse godin van de liefde, die gemeend wil dat goede kunst (zich blijft herhalen)…

Hij is de smid en de leverancier van de wapenrusting van de goden Onder de vulkaan smeedt hij zijn vuur creëert daar de mooiste en magische dingen geholpen door Cyclopen in zijn werkplaats onder de Etna Schepper van Pandora uit de aarde de eerste vrouw Trouwde Aphrodite godin der liefde Vurig en gedreven vriendelijk en vredelievend…

In de berg bij mijn vuurman heb ik niets te doen dan gelukkig te zijn Om me te vermaken verschijn ik soms als blanke maagd in de wereld voor afgunstige ogen en onhoudbare begeerte om aan den lijve mijzelf als nieuw opnieuw te ontdekken Mijn dag en nacht duren langer dan een mensenjaar van de jongens en de mannen die hun schilden…

glanzend in een kraag van gevoeligheid veelal misbruikt voor beledigingen naar uw hoeder omdat ze de pik op hem hebben hem klootzak noemen of voor lul laten staan O machtig zwellichaam ik zuig u mee in mijn liefde mijn lippen trekt u zich niet terug naar af gelijk de Grieken die u vereren en groot gemaakt hebben voel ik mij Aphrodite…

Diamanten schitteren in jouw ogen De lichaamsvorm van een Aphrodite Eerlijk en jou nooit te hebben bedrogen Jouw onbetaalbare uitstraling is het mooiste wat men ziet. Onschuldig, lief, geduldig en intelligent Als een schilderij wat een meesterwerk is Geschreven door jouw betrouwbare vent Leven zonder jou is een niet te verwoorden gemis.…

zó het landschap willen beschrijven dat het dorre droog en stekelig verhard is door de tijd met verweerde bewoners als verkromde olijfbomen er middenin staan óf hoe het land zich kussen laat door de kalme zee, Aphrodite naar haar hand laat dingen de geheimen nog niet prijsgegeven alle raadsels komen laten zoekend verdwalen tussen de…

Ze rees op vanuit de zee Bruisend; Aphrodite Ik doe er mijn voordeel mee Dank, dank aan de mythe Zacht neurie ik het ne me quitte Pas van Brel en kirt ze mee Weggeëbd; de laatste wee Leidend tot een rite Het golft en vlokt rond beiden Dit kerstent elke heiden Preek ik die juist beviel Nee, niemand kan ons scheiden Nu we op de baren…

waard Van de late avond tot de vroege ochtend Zij was de Lente en het feest Zij was de vitale zon die alle wonden helen kon Zij was het roer zij gaf je richting zonder enige verplichting Zij was de volle maan schijnend in een idyllische laan Zij bleef voor altijd in jouw leven zonder de zeilen te reven Zij gaf jou houvast als een Aphrodite…

Aphrodite, laten we honingkoekjes delen, gedoopt in zoete wijn; U bent mijn Godin als ik uw Hephaistos mag zijn.…