Alle inzendingen over Arnold

Anna, je bent nu vijfenzestig jaar geworden één jaar ouder, één jaar minder jong maar je weet het is maar schijn je was, je bent, je zal altijd zijn Anna van de bergen, Anna van de bossen, Anna van de zee altijd en veel langer Arnold van de bergen, Arnold van de bossen, Arnold van de zee…

Nee, binnenkort staat Arnold echt niet meer alleen bekend als óngelikte beer.…

Wat als ik je het nooit verteld had Was je dan nog wel bij me schat Is het nu allemaal voorbij Ben je nu gelukkig en blij Ik weet het allemaal niet meer Ik bedenk me keer op keer Wat heb ik toch allemaal gedaan Waarom zie je me niet meer staan Ik kan je niet vergeten Mijn hart is in tweeën gespleten Een deel van mij, een deel voor jou…

Winter De winter is nu gekomen, de tijd van de kou Als ik soms kijk naar de tijd op de kerktoren Dan denk ik weer een uur voorbij zonder jou Dan voel ik me leeg en verloren Ik heb de winter niet eens zien komen Ik heb de herfstbladeren niet zien gaan Voor dat ik het wist waren ze van de bomen Mijn leven heeft 2 maanden bij jou stil gestaan…

Explosie na zo vele uren trainen, de stooteruptie bleef gedistingeerd, dat straatvechten heeft hij nooit geprobeerd, de gentleman die zat hem in de genen Qua streven wilde Arnold all the way, als zwaargewicht zou hij de scepter zwaaien, dus na het eten van vijfhonderd vlaaien toen stond hij op De Spelen in L.A.…

Hoe moeilijk is het Om de ultieme waarheid Te achterhalen, als ik het Met mijn eigen waarheid al Zo moeilijk vinden kan - Waar anderen de horizontale En de verticale lijn volgen En op het snijpunt van beide Hun verhaal baseren, hou ik ervan Om de zaak nog net even Een kwartslag te draaien, Voor het verkrijgen van Een iets andere…

---------------------------------- Voor mijn oud-collega maar voorál DIERBARE VRIEND ARNOLD…!…

Eric Arnold, we zullen je niet vergeten. De top gehaald, het gezwoeg niet beloond. 22 mei 2016…

Nu Schwarzenegger gouverneur wil worden Gooit menig vijand roddels in de strijd Zijn zonden uit een lang vervlogen tijd Zijn op het net ineens weer aan de orde Een oeroud interview in 't blaadje 'Oui' Waar Arnold spreekt van orgieën en blowen Pleegt men vol trots op menig site te showen Vergeefs, die opponenten-euforie Want ach, het…

daar is arnold de a en de d zitten in zijn naam altijd druk altijd heel druk met alles vogelskeletten schelpen stenen plaatjes postzegels braakballen eieren visjes salamanders sleutels en alle plaatjes hij ziet alles waar anderen niets zien kent alle katten om de school noemt de merels bij naam vergeet zijn boek zijn huiswerk…

(bij het schilderij: Die Toteninsel - Arnold Böcklin)…

Getuige was ik van onnoembaar Oorlogsgeweld overal ter wereld Meters oorlogsdoden en vermoorde Baby´s wilden mijn ogen verblinden En toch bleef ik kijken, Het is mijn werk, De waarheid hoe erg ook Moet ik onder ogen zien - 's Avonds, op mijn kamer, Schrijf ik op wat ik gezien heb, En merk ik dat het schrijven Mij lucht geeft,…

ik ben mijn moeder verloren verloren aan kanker mijn vader is weg, nu blijven mijn broertje en ik over. ik had beloofd aan mijn moeder dat ik op mijn broertje zou passen en hem bij mij zou houden. ik wil hem niet kwijt raken want wat blijft er dan nog over.... niet veel. ik wil hem terug maar dat krijg ik niet, ik haal hem terug en…

Als beren boeren blijven plagen mag je ze wel verjagen. Desnoods, als ze van land verhuizen, ook nog ontwormen en ontluizen. Maar stop met het ontberen door kogels uit geweren !…

een rare nacht van wakker zijn en slapen en wakker zijn en slapen en wakker zijn en alles werd helder onverwacht als die dag in de zomer waarop ineens overal mieren opvlogen realiseren: ik kan zelf mijn keuzes maken, mijn keuzes maken stoppen met die lessen op maandag waarvan ik – plotseling – weet dat ik daar al jaren minder…

Voel jij ook het lustig verlangen van kwetsbare voorjaarsbloesem op zoek naar onzekere schoonheid omdat de stad nog ligt te slapen ochtenddauw in het park parelt diep van binnen bloeit de lente nu je in jouw oude kloffie koffie drinkt en nadenkt over problemen in de wereld terwijl ik zorg voor zoete koffiekoekjes merk jij dat de mensen…

De nacht schreeuwt zijn wanhoop over de okergele natuurstranden in de zompige zwerversvallei whisky drijft driftig naar de keel in alle omstandigheden te veel voor veelbelovende dwazen wijn en schuldgevoelens ankeren onder het schip van het geweten het onderbewustzijn ijverig zoekt naar de kurk maar vindt geen fles de laatste stappen…

Herbergzaam huis, dat wel een eeuw daar ligt de landweg langs die leidt naar verre steden, hoe velen hebt ge, als tot een gastvrij sticht, uw uitgesleten dorpel op zien treden. Wie moe zijn stap de avond tegenricht en loomheid zwaar voelt wegen in zijn schreden, groet blijder hart van wijd uw lampelicht, waar zoete nachtrust wacht zijn matte…

De bladeren vallen stil, een voor een. De vogelkens alle die gaan nu heen. Leeg liggen de velden, zo kaal en bloot; de stoppelen melden de zomerdood. 'k Hoor 't roepen van kranen, die trekken voorbij; een stil vermanen: ook gij... ook gij...…

'k Zit zo vaak in 't avondgrauwen over 't veld naar u te schouwen, waar ge nog in gouden schijn ligt te scheemren, dorpje mijn! Boven uwe rode daken zie 'k uw hoge toren waken, die de schaduw van zijn kruis afwerpt op mijn vaderhuis. 'k Hoor van ver uw klokken galmen, feestlijk soms als vreugdepsalmen en soms klagend, naar en droef…

Ginder in de delling onder 't blaârgeruis van die hoge beuken, ligt mijn vaderhuis. Lang reeds dood is mijn vader, moeder wordt zo oud, en de ganse hoeve is mijner zorg vertrouwd. Gij, de bloem der meiden, knap, van leden struis, wilt gij met mij wonen in mijn vaderhuis? Moeder heet u welkom aan de stille haard; gans mijn liefde…

Wat norse wrevel legde in uw borst die wondre drang om, met uw kinderbende, jaar in jaar uit te zwerven zonder ende, uw orgel draaiend voor de schrale korst; Gij die u nooit aan werk of tucht gewende; met onbezorgdheid uw bestaan omschorst, en willig op uw sterke schouders torst de jammerlast der dagen van ellende? Van d'arbeid wars, trekt…

Vedelspelers, orgelkramers, drijf de nood uit muffe kamers ons door 't land met wijf en kind; door de zwerverszucht gedreven gaan we blijgemoed door 't leven, zonder zorg, door weer en wind. Onze planken huizen trekken wij, geduldig als de slekken, voort langs dal en heuveltop. Naar het noorden, naar het zuiden, waar de kermisklokken…

Herbergzaam huis, dat wel een eeuw daar ligt de landweg langs die leidt naar verre steden, hoe velen hebt ge, als tot een gastvrij sticht, uw uitgesleten dorpel op zien treden. Wie moe zijn stap de avond tegenricht en loomheid zwaar voelt wegen in zijn schreden, groet blijder hart van wijd uw lampelicht, waar zoete nachtrust wacht zijn matte…

het is een levenskunst om bij het ouder worden in je hart kind te blijven waar werelden elkaar raken verbeelding schaduw tekent in onderlinge samenhang tot ze je uiteindelijk naar de zilte oevers brengen van eigen spiegelbeeld hunkerend naakt en onbedorven in de ziel van een stilleven…

Over heiden, over venen, drijvend in de hoge lucht, Door de avondgloed beschenen, trekt de wilde kranenvlucht. Uit het koude Noord verdreven, reppen ‘t machtig vleuglenpaar, Wenden zij naar ‘t Zuid de steven, Zweven over, schaar bij schaar. Boven sluimerstille heide waar geen voglenzang meer schalt; waar het leven langzaam scheidde en…

Zij drinkt uit regendruppels dromentranen en met een parodie over haar liefde sluit zij de dag maanlied minnend.…

Als dagen versleten in sneeuw in stilte om de nachtwenk schreeuwen en jouw honingzoete belofte in een duistergrauw gewaad langs het heimweebed mag slenteren op zoek naar de juiste toonzetting van verloren woorden toevertrouwd aan ’t innerlijk behang ik zal niet citeren.…

De velden liggen stoppelbloot, geplunderd en geschoren; geborgen in der schuren schoot ligt dorsensklaar het koren. En wat geen schuur, hoe breed en hoog, kon bergen in haar wanden, staat veilig daar, gebermd en droog, in mijten op de landen. Geen halm meer wiegt; 't ligt alles kaal. En blank en blauw van veder, strijkt, zwenkend in…

dag dorre dag nu ga ik slapen ik vervloek je zonovergoten vrolijkheid, je tijd, je mensen, en je niet aflatend gezeur, je iedere dag weer 'zin' te geven.....…