inloggen

Alle inzendingen over Awater

7 resultaten.

Sorteren op:

Samen vechten

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 190
Samen vechten Bergen beklimmen Op de top zijn en genieten van het zicht Tot je knieën in de modder Geen beweging in te krijgen Maar toch eruit komen Verdwaald in een woestijn Uit zicht geraakt Maar in gedachten verbonden Tot de ander gevonden is Samen vechten wanneer dat nodig is Omdat je niet wil Omdat je niet kan Omdat je niet leeft…
Kees Awater21 november 2016Lees meer…

Kelder

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 510
Als gekurkte flessen in een rek liggen mijn gedichten daar in schemerduister op hun stek in stof gedompeld rijp en klaar Gevuld met rood of wit of wijn nooit gekend naast fraai bekroond een teugje awater of een slok azijn lauwerkrans naast nooit beloond Sprankelend drupt op zielloos dood soms liggen ze te kruisbestuiven de geur en smaak…
kees keizer26 februari 2004Lees meer…

Ze komt niet, ze gaat niet

gedicht
3.8 met 23 stemmen aantal keer bekeken 3.238
. --------------------------------- uit: 'Awater', oktober 2010.…

de liefde denkt

gedicht
3.0 met 48 stemmen aantal keer bekeken 39.620
wat is ze mooi ze knikkebolt in jugendstil de groene droefheid van papavers in de trein kwijnt zij tegen de stang in de deuropening en lacht zo nu en dan naar hem amos, ze moet daar zijn die bijeenkomst is belangrijk liefde denkt toch geen kwaad zij zwijgt zij zwaait en tilt bij haar vertrek door lust omstuwd een knie…

Veergeld 1

gedicht
2.0 met 237 stemmen aantal keer bekeken 27.163
. ----------------------------------------------------------- uit: onderdeel van een reeks die te lezen is in poëzietijdschrift Awater, jrg. 8, juni 2009.…

Het meisje dat verdween

netgedicht
3.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 93
Ik hoef niet te eten, Zei ze, ik leef van het licht - Een glaasje water Is voor mij genoeg. En ze at niet, Dronk alleen water En bleef leven. Dunner en dunner werd ze, Tot ze op een dag in de klas Hier bij mij vooraan In de mouwen van Haar trui verdween.…

Het meisje dat verdween

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 238
Ik hoef niet te eten zei ze, ik leef van het licht - Een glaasje water is voor mij genoeg. En ze at niet, dronk alleen water en bleef leven. Dunner en dunner werd ze tot ze op een dag in de klas hier bij mij vooraan In de mouwen van haar trui verdween.…