Alle inzendingen over BERGLAND

Dwalend over de hoogten gaat het lichaam zijn zwaarte vergeten; vaag herinnert het zich, dat in de spleten halverwege de top kleine roofvogels huizen en hoe de nesten zich vastklampen tegen de steilten; in het dal moeten de huizen staan en vreedzame dieren gaan grazend over de weiden. 'hoe lang zal de heugenis aan het dal nog kunnen…

Meestal is de lucht hier gevuld met zinderend stof behalve wanneer er een westelijke zeewind waait dan kan de verte pijnlijk helder zijn de zon schijnt hier van kleur te veranderen met het wisselen van de jaargetijden en de toevallige regen ruikt naar mos en paddestoelen ik wandel veel door het rotsachtige bergland me verbazend over…

Ik waan me in het Ethiopische bergland. Genieten van koffie voelt als reizen, naar een stille oase binnen....onszelf.…

De dag overweldigt de wijd-open ramen met het morgenlichten der zee; berglanden, vloten, eilanden zonder namen, de kersentuinen van Jokohama stromen en sneeuwen voorbij ... ik voel mij gesterkt en tot reizen gereed; vermoeidheid en slaap zijn verwaaid als mist in de wind ... — waar gaat gij heen ?…

Het ruige bruine rund afkomstig uit woest heuvel- en bergland graast lustig met waakzame ogen op Nederlands of Vlaams heideveld onder het bedaarde eten danst losjes zijn geduchte kop waaraan twee lange kromme hoorns steeds naar de bosrand wijzen in dennen en sparren de verstild woorden vatten van dichte warrige wouden uit het verre stamland…

heel even dacht ik iets te zijn een mens misschien maar ik sloot mijn ogen te vaak en werd een toevalligheid zoals een woord dat in het beloofde bergland naar beneden stort daar de illusie bemerkt; de mythe van het honinghart naïef bij elke boom en elke aalmoes van hoop gewuifd tot vaarwel tot niets in dat heel klein…

Over het grauwe golvend bergland joegen De angstig zwangre wolke' hun nacht, - de wilde Donder loeide - en de doffe echo's rilden, Tot zij hun roffel uit alle rotsen sloegen.…

Zwitserse koeien kuieren lustig grazend rond op bloeiende berghellingen zoek tussen 't hoge gras de allerbeste plantjes die weldra hun melk des te fijnere smaak geeft tot eer van kaasgeschiedenis pittige GRUYERE wentelt zich smeltend om in de proevende mond brengt langs tong en kiezen een door zon gerijpte geurende kruidentuin zoete…

's Nachts regent het hard: rotsen en weiden blinken lang in de morgen.…

en het ivoren Lichaam van de Man tussen twee zwarte kruisen wordt een vlam, die het beslagen duister diep doorlicht: een weergaloos, doorschijnend vergezicht: over een woest, ontembaar bergland, groot en weerbarstig, het donker randgebergte van de Dood, klimt langs een wankel gemzenpad een man naar het verborgen ontoeganklijk hart…

De eerste Augustusnacht van het jaar twaalfhonderdeenennegentig trilt in het zwarte Vierwoudstrekenmeer een keten van rossige lichtjes vol vaste wil voor de toekomst overal op de hellingen der nabije bergen branden vuren waarmee Zwitsers elkaar sterken om gezamenlijk strijd te voeren tegen vorsten en keizer die hun kleine bergland beheren…