33 resultaten.
uitbotten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 147 boomkruinen schurken
tegen lichtblauwe wolken
zomer in aantocht…
Boomkruin
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 70 De boomkruin
reikt tot in de hemel
dankzij de ruimte
om de stam.…
Haiku XIX
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 402 vanuit zijn boomkruin
roept een lijster de regen
die zacht ruisend valt…
Haiku XIV
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 253 onweerslucht, blauwzwart,
kleurt de boomkruin feller groen
terwijl bliksem flitst…
Sneeuwlandschap (tanka)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 Amper kleurverschil
tussen hemel en aarde,
enkel gescheiden
door de zwarte weipalen
en het rag der boomkruinen.…
aanslag verijdeld
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 611 moet ik nu vluchten
op een duin
in de schaduw
van de maan
in een boomkruin
tussen de plooien
van de wind
of ik een schuilplaats vind
ingetogen weggedoken
achter wenkbrauwbogen
in het glasvocht
van je ogen
de vogels
moet ik het niet vragen
ook zij ontvlogen
moedeloos de hagen.…
Catwoman
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 729 Terwijl ze me
grommend op
het mos trekt
zie ik nog nèt
het knipogen
van de boomkruinen.…
Het staat in de sterren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 232 een bootje dobbert stuurloos op de golven
wolken pakken zich samen
boomkruinen zwiepen heen en weer
ze vangen veel wind
terwijl het bootje op de golven voort dobbert
staan de beste stuurlui aan wal
zoals altijd…
EENLING...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 194 Zoekt zich
een weg
baant zich
een pad door herfst
Negeert regen
wind uit west tegen
begeeft zich
van het pad
Kijkt naar
de luchten
wolken grijs gekalkt
boomkruinen in kleurendruk
Buigt zich
in aandacht voorover
knielt
in stille verwondering.…
Kanoën in de mist
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 269 Aan de horizon een boomkruin
en ook nog een zwevend dak.
Reigerkoppen zonder poten
staren in dit wolkenpak.
Oorverdovend is de stilte in
dit onherkenbaar land.
En mijn hoofd, ook zonder lichaam
peddelt naar de wallenkant.…
HERFSTAVOND.
poëzie
3.0 met 4 stemmen 828 Op 't donkre buiten
Boomkruinen ruisen;
Stormwolken drijven:
In 't lamplicht huis en
Voor donkre ruiten,
Zit 'n dromend beeld
Woorden te schrijven,
En 't kruinenruisen,
En 't wolkendrijven,
Staat, een geluid, in
Schrift gepenseeld.…
BLIJE MORGEN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 het bos is vol zon;
uit dicht loof valt een druppel:
verlate regen.…
Wanneer de vogels zwijgen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 501 Steel niet mijn illusies
van achterhaalbare waarheid
in de geboorte van jaren
die mijn spiegelbeeld verscherpen
Laat mij nog wat dromen
in dit vergroende veld
waar wind boomkruinen streelt
en bloemen de aarde benevelen
Maar wanneer de vogels zwijgen
neem ik jouw vleugels over
maak mij dan ademloos
in de stilte van één tocht…
Polderdijk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 66 Kaarsrechte polderdijk
Naamloos fietspad
Ernaast voor hen
Die het duel
Met de eenzaamheid
Durven aan te gaan -
Juist hier de
Eenzaamheid die
Ik voel om wie
Ik verloren heb
De boomkruinen
Wijzen mij loom
De windrichting
Aan waarin ik
Mijn troost mag
Zoeken, ze wuiven
Met zachte beweging
Mij de troost toe
Die ik zo…
Een brug te ver
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 740 en ik sta daar maar
verloren
kijkend over het water
en weet het zeker
dit komt nooit meer goed
maar toch zal ik ooit weer glimlachen
weer geloven in de liefde
weer vertrouwen in de toekomst krijgen
hoopvol zijn
maar nu nog niet
zelfs de wind biedt nu geen troost
zacht fluister ik wat namen
en de lenteregen legt een rouwsluier
over boomkruinen…
slapen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 160 ik open het verleden
dat zich vloeiend vermengt
als een aquarel
met het heden van alledag
wat laat ik zien
waar toon ik me de meester
van de afgewende blik
waarom kijk ik schuw achterom
het lichaam omarmt sluimerend
mijn ontwortelde ziel
ver weg diep achter me
vliegt een zwerm vogels
ik hoor het zware ruisen
van een vallende boomkruin…
Magisch bos
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 165 Niets bijzonders toch
na het eten
een boswandeling
halfuurtje opgelegde
therapeutische
bewegende handeling
maar terwijl het zonlicht
tussen boomkruinen stroomt
lijk ik alles te vergeten
levendiger zijn de kleuren
bomen en struiken
zijn bloeiend aanwezig
geluiden en geuren
maken mij even los
dit is zo mooi en fijn
ik heb het nooit…
wanneer alles dromen gaat
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 886 laat me, mijn lief
laat me een gedicht voor jou maken
al is onze dood
onbegrijpelijk voor de beuken
en de bloemen
eenhuizig zonder stem, met schimmels
langs heuvels, glad en
grijs
ik klaag niet, mijn lief
om het mos dat aanspoelt door
regen
mij zacht kust in boomkruinen
als zouden vruchten nooit verdwenen
zijn
en de…
`De coulissen van wereld´
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.300 ‘de coulissen van de wereld’
Ik zag toen lantarenlichten
van de avond eerder drijven
het rimpelen van de boomkruinen, takken
de vensterramen van twee drie hoog
donker glas, verlichte vakken
kroonluchter, schemerlamp
en dan de golvende geveltrappen, klokken
er waren patrijspoorten
lange masten, een reling
En op de brug stond de man
wiens…
herfst in Pikes Peak ( IOWA - USA )
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 493 wat ben je dichtbij, dat andere licht hier
alsof bladeren verguld zijn, aaibaar soms
uitzichten sterven voor mij in lange stiltes
hier op dit punt tilde ik jou van blijdschap
je bloemenlach en heerlijke huid kropen
hartstochtelijk in de wuivende boomkruinen
“which way the wind blows”, ik hou van jou
zei je, op afstand gadegeslagen door…
En laat ons zwijgen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 235 fluistert de wind heel zacht
Waar onbegrip droeft
en neersabelt in harde woorden
daar zwijgt slechts de stilte in het goud
Zachte stroom van liefde kabbelt
in duizenden waterdruppels
als regen op dorre bodem
Dorstig drinkt moeder Aarde
kwistig ontkiemen zaadjes
en ontluiken bloemen in de mooiste kleuren
Groene struiken
wuivende boomkruinen…
VERLANGENDE BLIK
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 240 's Avonds loopt een kind peinzend achter het huis om,
ziet door zwarte boomkruinen het sterrenrijk:
hoge èn verzonken hemels binnen bereik
van één wijd, overweldigend vorstendom.
Benauwend klein is de wereld rondom,
glazen wanden onder duwende lucht gelijk.…
KIJKGENOT
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Hoe in het woud de geëerde helden
rustig genieten van boomkruin en plant,
vertellen de verhalen uiterst zelden.
Wat zij ervaren bij lover, omrand
door zon of schaduw, zal men nooit vermelden,
maar houdt in de geest van rijpe lezers stand.…
Foto met opkomende zon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 258 De zon stijgt uit
boven de bossen aan de horizon,
zet het rag der boomkruinen
in een aarzelende gloed.
Een moment geleden
renden twee reeën
links uit de driehoek
van de nog verrassend groene weide.…
EFTELINGEEKHOORN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 55 Te midden van roerig sprookjesgebeuren
rent onze kleine roodbruine kameraad
heen en weer, duikt bij mensen op, en gaat,
gewenkt door boomkruin en verre geuren.
Het diertje klimt, wil ijverig speuren
naar eikels en noten voor wintervoorraad,
daalt weer, waagt zich op plein en wandelstraat,
proeft kabouterkookkunst naast eethuisdeuren.…
SINT HIPPOLYTUSKERK
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Door Olterterper boomkruinen omringd
staat de oude kerk fier, toch bescheiden,
waar bij feesten van vreugde en lijden
plechtige of opwekkende wijs zingt.
Zachte, gele schemer daarbinnen drinkt
vloeiend wanden op, kan zich verblijden,
daar rode banken jong gemoed bereiden.
De preekstoel toont houtsnijkunst, die stil opblinkt.…
DE MOND BEELDT
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 39 zo 'n enkele slang
of hagedis zweefde eens
tussen twee boomkruinen
dieren schiepen in landen als
India China en Japan
schone vertellingen
waarin gestreden werd
met geduchte wezens
die alle verschrikkingen
en gevaren in zich hielden
deze sprookjes sagen
en heldendichten
mochten de scepter zwaaien
over heel de aardbol
in het rijk…
Stille tekens
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 444 Zwalkend op het pad der weemoed
spreekt de taal zijn stille tocht
Een plaggenhut markeert verlatenheid
wanneer koude mijn ogen blind traant
De windhoos blaast een boomkruin kaal
lenig dansend
herfstig sjansend
wat meteen de adem stokt
En waar mijn geest de winter wacht
waarin ik jou zo naarstig zoek
met handen blauw gevroren
draagt…
Vorst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Bevroren wegen
Nevel en kou
Sluiers die voortbewegen
Damp uit een vossenbouw
Een dikke tak kraakt
Een eenzame vogel die de weg is kwijtgeraakt
Sferen van verlatenheid
Rijp over een heidevlakte uitgespreid
De weg langs kale kruinen
Een verlaten wandelaar in de verte aan het struinen
De sferen van verlaten
Maar de vos in z’n hol houd…
ONDERWEG
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 165 dan gauw weer vergeten
of geven bange voorgevoelens
daarnaast geuren wiegende velden
graspluimen en bonte bloemen noden
hier lui te blijven liggen
horzels en muggen snorren dreigend
dwingen tot snel doorlopen
verder langs die blanke slingerweg
tot bovenaan een helling
je ziet neer op een zachte glooiing
beneden ligt een dicht bos
zijn boomkruinen…