Alle inzendingen over Bacchus

Als je de Bacchusboschen kent dan weet je dat de oudste rent van vaste slijter naar de bak waar wekelijks met groot gemak een voorraad glas wordt in gedonderd waarover niemand zich verwondert. Want in die straat op nummer zes daar leegt men menig goede fles in fijn gezelschap weliswaar (het eigen kroost, bleek zonneklaar) Dan denk ik allemachtig…

Een vrolijke god, genaamd Bacchus Orakelde in amfibrachus: "De mens loopt te mokken En noemt dat betrokken Mijn raad: drink in godsnaam, en lach eens"…

Bij barbecues of sportverenigingen zijn ze aan Bacchus heel wat offers kwijt. Hik... sodermietels das ja slap gelulll Flikkel toch op.... geef me …hik…nog een pull…

Bacchus wenkt mij vanavond met duizenden gegiste druiven zal onder in dit laatste glas vergetelheid nog komen? vriend, vul nog eens bij nóg voel ik niet de roes die al mijn pijn verdooft jaren vretend aan mijn ziel stomdronken zal ik straks schreeuwen om mijn moeder…

Dit had de Rotterdammer niet verdiend Toen zijn rijinstructeur kwam aangekropen Hij had die nacht behoorlijk gezopen Ja, hij was met Bacchus nogal goed bevriend Hij liet zich achter in de auto glijden Onder ’t motto “glaasje op, laat je rijden” …dronken instructeur verknalt rijexamen……

mijn eerste gedicht verdwaalt op de achterkrant van de krant voor een manif opgesloten uit voorzorg voor een nacht een morgenster die door het labyrint gaat met kreatorius vroondienst der muzen bacchus steekt er een stokje voor dans met sint vitus de nachtwaker waakt over jolige nachtbrakers en hun drijfveren…

Bacchus schenkt mij geen klare wijn, en zijn zoete vruchten werden zeker veel te vroeg geplukt. Beneveld geef ik mij over aan de geneugten die de nacht mij brengen zal. De druiven zijn mij niet te zuur, en deze nacht zal ik duur betalen.…

met de ellebogen op de tafel zeven verticale kaartenrijen over mij zit, onzichtbaar, Bacchus speel ik patience, hij houdt zijn wafel tot nu toe, zeer zwijgzaam de zwijmelende godheid uitnodigend beloert hij mij ik negeer hem behoedzaam hij vraagt ‘geen dorst vandaag’?…

Haar ogen spetterden verwijt in de richting van de pianist die onbewust van de commotie nog bijkwam - van Bacchus orgie.…

Ik zong het zacht, verlangend ingetogen tot jij mij misschien horen zou je lachte wat en praatte over auto`s enzo en je heldendaden met Bacchus en nu: ik zing niet meer niets is er dat ik nog van jou verwacht misschien als jij jezelf niet meer zomaar veracht kan het nog weer gaan stromen maar ach misschien kijk ik dan liefdevol…

Als de resten van een doorwaakte nacht pijnlijk in je hoofd de dag opbouwen, weet dan dat de offers, Bacchus gebracht, alleen kleur geven aan het ochtendgrauwen als je in je gehandicapte geest voelt dat het de moeite waard is geweest. Uit het bovenstaande volgt de moraal: stel aan drankgebruik perk en paal.…

'k Las wél dat Bacchus was een joviale knaap belust op dans en zang, maar toch geen wreed tiran, een makker, en geen kwelgeest. Ik denk aan U o mergelende dronkaards die uw lach te vroeg verleerd hebt en wier vlees, door ziekt' of ander ongemak, verteert tot gij uw ‘Nooit meer’ nooit meer zweert.…

De muzelman weerstaat god Bacchus, De monnik god Cupido; Men biedt die goden trots: God Hypnus slechts is onweerstaanbaar; Hem volgt, gedwee en willig, En turk en kloosterling. De wijn baart dronkenschap, de liefde Onkuisheid; maar het slapen Schenkt nuchterheid en tucht.…

Bacchus! dat ik minnen moog’! Liefde! dat ik drinke!…

het zicht op gewicht- loze lichamen zwevend in de lege regels van een geschilderd gedicht een korte rustpoos op een bankje onder de schaduwen werpende eik vergroot waar ik een wildweg loop de kans om een doel te bereiken even de spreeuw naar een kind laten kijken bij de fontein in verkoelende wind stapt bezopen atleet weer eens op zou Bacchus…

Geef me nog een vaderlantje In herberg Beëlzebub Van de regen in de drup Ik betaal handje contantje Ik viel in de kercke neder Gister, ik kon niet meer staen ’t Avondmaal heeft afgedaen En mijn tong is één lap leder Gun mij nog een artisjokje En een blik onder een rokje Laat ons roken, laat ons klinken Bacchus Wonder-Wercken drinken…

Heel zijn leven had hij al geofferd aan Bacchus in zijn stamcafé en bij ieder rondje dat hij gaf deden al zijn vrienden mee. In de vitrine aan de muur, tussen de vaantjes en medailles staat als eerbetoon zijn lege glas. Jaap is niet meer en missen nu al zijn verhalen, maar één ding staat wel vast, hij moest ook het gelag betalen…

Ik ga jullie wijnkelders veroveren, uit naam van Bacchus en Apollo, jullie voorraden achter tralies, ik kom eraan, ik hou mij schuil in stinkende vodden en met een gortdroge tong. Woef!…

Jupiter slingert zijn schicht: donder en bliksem en licht; Pluvius, incontinent, watert precies op mijn tent; Aeolus’ giftige winden weten me feilloos te vinden; Venus, zo kuis als de maan, wakkert mijn lusten niet aan; Bacchus schonk wijn noch genoegen: dicht waren knijpjes en kroegen; Thialf, de god van de kou, toont me…

Als Theseus zonwit zeilend naar Athene Zijn brits 's nachts deelt met prinses Ariadne Blindvarend en verraderlijk verruild Verlaten op een Dionysisch eiland Waar zij, door god der wijn versmaad, nog huilt Ontroostbaar en onstilbaar is het leed Haar op het eiland Naxos aangedaan De flirt van Bacchus liet haar in de waan O Thisbe, schoonste…

Heer, hoe doet ons Bacchus razen als hij steigert naar de top van ons zwakke hersenkop! Heer, wat doen de stomme glazen als er twee of drie dozijn in het lijf gegoten zijn! Als de wijn begint te stijgen naar het hoge zinnenslot, dan zo wordt een wijs man zot, dan zo moet de rede zwijgen.…

Bacchus drinkt zich kwaad, ook al woont hij rustig op de hei. Met zijn pink breekt hij de kerstballen, die zijn minnares over de rand van zijn bedstede laat hangen. Ik wil stenigen en ledigen wat satan mint. Doe nog wat zwarte hasj boven in een café en verlaat Sodom en Gomorra via de nauwe steegjes vol magnetische goocheltrucdames.…

Nu golft hij Duitsland door, met trotse majesteit, Langs rijke dorpen, aan zijn vruchtbre boord verspreid, Langs bergen, lachende van Bacchus zegeningen, En steden, trots gebouwd, die zijne lof bezingen. Van Ehrenbreitsteins top ziet elk zijn slangenloop En groet hem, van die hoogte, als bronaâr van Euroop.’ - Ach!…

Men brengt de Roos op blijde tafels aan, En Bacchus feest. Wat wordt er toch gedaan, Wat zonder Rozen?…