Doornen van rozenstruik
aureool van geweldloze strijd
doopte druppels bloed.
Onuitgesproken
zoals de noorderwind,
zijn tijd liet glippen.
De ritmiek van dingen
de dood niet te verzwijgen,
van het ongeborene.
Het bloed stuwt de zon
wind verstuift de ballon van glorie
baart vruchten in victorie.
De dromenklok waagt
zich in…
Bij het krieken zwellen de windgeluiden
hebben mijn ogen echt de nacht liefgehad
heeft een onverlaat unieke Banskykunst beklad
maar wat heeft dat nu toch te beduiden.
Hij zal weer opnieuw mogen beginnen
vlijtig realistische dingen weer te duiden
wellicht nu overdag beginnen in het zuiden
wetend dat daar inwoners zijn werk beminnen.
Er zijn…