Alle inzendingen over Barbara Pravi

Luister naar mij, zo half als ik ben Praat tegen mij, praat over mij tegen je liefsten, tegen je vrienden Praat! over mijn grote ogen, mijn dwaze dromen En ik, wat ik wil, is van alles vertellen dat jou raakt Ja, dat is het .....Alsjeblieft, dit is wie ik ben .....Hier sta ik, bloot voor jou, ja .....ik ben bang .....Hier sta ik, stil in…

Ik kus zijn halsslagader: Barbara, klopt zij, Barbara. (zijn mond geurt nog naar tandpasta) Aan het werk dus, aan het werk! De slagen der stomheid zien te verslaan door kakelend op mijn handen te staan. -------------------------------- uit: 'Aan het werk', 1981.…

laat me even, even maar laat me huilen, ga nu maar speel je spel met wie wil spelen laat me even geen gemaar kijk nog even, lach naar mij kan niet kwaad zijn blijf bij mij leer mij kennen loop niet weg ik voel iets voor je dom van mij…

Ik bezie haar vrolijke tweevoeter oneindige eenvoud schone lijn Ze danst door de velden snuffelt aan een lange spriet maar laat zich niet vangen zelfs niet als het giet Mens dier universum cel Zij is. Orde stijl wetten onmacht Haar leven niet.…

Zondag 20 juli, Barbara heeft haar ogen gesloten niet voor nu maar voor altijd Alles wat je haar had willen zeggen is gebeurd of zeg het nu maar heb geen spijt Want haar strijd is nu gestreden veel te vroeg is ze jullie ontnomen Lieve Pieter, de kinderen Ik wens jullie heel veel sterkte in de toekomst die nu gaat komen Altijd…

Een team met Molly, Noortje en Gravin Ging ondergronds en vorderde gestadig Victoria, de captain, groef krachtdadig Het laatste stukje naar Station Rokin Zo werd zes kilometer pijpenla Geboord met zegen van Sint Barbara…

zenuwachtig een beetje blozend nee, niet denken zeg het nu 'mag ik... een hand van jou?' geborgen warm voor eeuwig…

Zoals een weerlicht Zoekend naar de hoogste top Vond je mij terug…

Volgen de wegen gelijk met de mijne, dan zal ik jou ontmoeten. Misschien weet jij eerder dan ik dat onze wegen ons kruisen, maar de betekenis is voor ons gelijk. Een ontmoeting waar niets de waarde heeft zoals het lijkt. Antwoorden vervormen zich tot een samengesmolten vanzelfsprekendheid, vragen bestaan niet meer. De wegen zullen…

Je was nu bijna bij me geweest Ik had je over een maandje in mijn armen kunnen sluiten Je mooie ogen kunnen bekijken Je gebrabbel en gehuil aanhoren Je overladen met kussen Je trots laten zien aan iedereen Kijk, dit is nou mijn kleine Ik had je moeten houden Je gewoon laten doorgroeien in mijn buik Tot een grote meid of jongen Ik had het…

Morgen als ik opsta begin ik Begin ik met leven Begin ik met het begin van mijn leven Het begin van mijn gevoel Mijn doen Mijn laten Dan begin ik met het leven van het leven Het leven van mijn leven Morgen…

Miljoenen woorden zijn er gemaakt om iets te kunnen zeggen. Duizenden boeken vol woorden om iets uit te leggen. Vier woordjes los van elkaar lijken heel erg klein. Maar bij elkaar in één zin kunnen ze heel belangrijk zijn. Ik zeg ze jou want ik wil dat je het weet en dat je ze nooit meer vergeet Ik hou van jou!…

....hoog in de hemel, tussen de zon en de maan, ....zoen ik je gezicht, en zweef bij je vandaan. ....van ver zie ik jou, kijkend naar mij, ....en word warm van je blik, omdat ik weet wat die zei.…

De klok tikt cynisch de minuten weg en lacht me zachtjes uit als ik het waag haar aan te kijken. Daar ben je dan – het leek een levenstijd. Je hebt de schakelaar voor het zonnetje al gevonden, in je bruine ogen loopt de koffie door. De muziek die je praat stopt alle trommeltreurnis en rafelrauwheid. Ik stel voor: zullen we dit en zullen…

voor Barbara Ik droomde van een heerlijke taart, het was geen droom. De tafel stond zo vol zoetigheden dat de heerlijke taart niet opviel. Ik zag mijn geliefde met een taartschep. Ze zwaaide alsof ze mij niet zag. Ik droomde van een honingzoete taart en van mijn geliefde aan tafel.…

Dat sotto voce, kalm met zachte stem Piano, afgewisseld door wat forte Langgerekte noten dan weer korte 'k Zag 't bij die Parisienne, niet bij hem Te hopen valt dat wij weer sòngs gaan horen In 't land van gouden alten en tenoren…

Barbara en Lo houden mij wakker ze slapen zo roze op de bank hun woorden van vanavond stromen nog ik zie mijn gezicht in het raam als een maan met ogen de nacht is helder bevroren tijd een droom van slapende vriendschap en een volle maan met ogen boven de ijsrivier…

Een schoen aan het strand van Santa Barbara (Cal.)…

Barbara, ooit steun en toeverlaat De patrones van 't proletariaat Wie op haar hulp kon rekenen en raad Vond medestanders tegen al het kwaad Een bonte stoet van outsiders verslaafd Aan gokken, drank en vrouwen, veelgeplaagd Edoch, hoe zonderling, nooit werd gevraagd - Neen, nimmer had het Barbara behaagd - Wie van de vlegels vrouwvolk…

rode bladeren uit de bevroren nevel een gevallen mes je gaat door die deur maar je verlaat me nooit meer praat in mijn dromen let op problemen als dit foutbericht verschijnt sluit het programma het stille water en de dode bladeren luidkeels barbara met een zwerm spreeuwen een koor van vrouwenkelen in oud hollands groen…

Voor Barbara Hoog uit de lucht viel een bosje bloemen. Wie het ving, was gelukkig. Maar het viel op de grond en een grote bulldozer plette de rozen. Niets onderscheidde de bos nog van het asfalt: alles was met de grond gelijk gemaakt.…

* voor Barbara…

Jouw liefde voor mij is als water voor een roos, soms zo sterk dat ik het bijna niet geloof. Jouw armen zijn altijd open voor mij, daarin voel ik me zo veilig en toch zo vrij. Jouw ogen kijken me soms zo lief aan, dan kan ik jouw gewoon niet weerstaan. Jouw lippen zetten me in vuur en vlam, Ik weet gewoon zeker dat ik niet zonder jou kan…

Teder lentelicht droogt dauwdruppels van een lange koude nacht. Een frêle vlinder ontworsteld aan haar cocon zweeft weg op de wind. Beukende golven door stormen gejaagd komen tot rust op het strand. Witte ijsbloemen winterpracht uit kou ontstaan weerkaatsen zonlicht.…

'morgen moet ik op transport' zei de uitgeprocedeerde ama-jongen die al het vuur verloren had terug naar af met zicht op arriverende vliegtuigen sleet hij zijn laatste dagen in het land dat hem niet wilde tot het vuur hem nog een keer vond…

Jouw echtheid is net als water.. Bedrogen door zijn schoonheid kent zijn eigen krachten niet.. Vloeit over van uiterst intens genot in meedogenloos verdriet.. Jouw echtheid is net als water.. Door angsten gestuurd, simuleert het de vijand.. Overgave toont kwetsbaarheid aan de oppervlakte. Jouw echtheid is net als water.. Langzaam sijpelt…

St. Yves met zekere hand bewerkt zij steen rank het lijf, sterk, de spieren gespannen haar beitel baant een weg naar geen terug meer mogelijk hout donker, hard, gesneden tot oervrouw gevormde rondingen transparant en zacht na dagen schuren, schaven en polijsten beeld met uitzicht op oneindig water ogen starend naar de horizon waar lucht…

Als een wilde roos worstel ik in gekwelde bewegingen. Bewogen door hebberige handen die mijn Habsburgse borst kneden, word ik het leven moe. Ik hoest, ik hoest. De bezoekingen van kleine mensen storen mijn uitkleden niet. Ik spuug op hen. Diep kerven de koraalkettingen in mijn lijfeigenennek. Ik ben niet Cleopatra, niet de minnares van Caesar…

ik zit nu bij jouw grafje, boos, verdrietig, eenzaam en met pijn. ik wil weten waar je bent, ik wil bij je zijn. ik zou zo graag je stemmetje willen horen. zo sterk als nooit te voren. ik zou je mooie gezichtje willen zien. en aanraken, als het mogelijk is misschien. ik zou je willen zien spelen. zo vrolijk en zo blij. waarom moest dit…

dan gaat er van binnen iets branden. dan rommelt het in mijn buik. mijn hart gaat sneller bonzen, alles om mij heen ziet vaag. als mijn ogen zich dan sluiten zie ik jou dicht bij mij. we lopen samen, hand in hand de uren vliegen voorbij. maar dan open ik mijn ogen. en ben jij niet bij mij daarom deze dromen. die brengen jou en mij wat…