Alle inzendingen over Begrijpt u wat u leest?

Als hanen van torens kukelen Klokken nergens op slaan Als de priester zijn heilige hang Naar jonge billetjes laat gaan Misschien wel nooit Begrijpt men alle boeken Leest men wit op zwart Dan wordt uit alle hoeken Een wereldhoop gestart Misschien wel nooit De tempel in je hart De gedachten in je hoofd Zijn eerlijker dan dit alles…

De kleren van een keizer dragen. Jezelf bloot durven geven in het kostuum van de eerste mens. Laten zien wie je bent. Dat kan de machtigste man op aarde. Dat durft de Amerikaanse president.…

me dat taaltje van de jeugd eigen gemaakt, tegen zin in generatiekloof,ik had het er niet makkelijk mee- onzin? - wennen dat doe je toch beslist voor liefste joch of voor knus huisje venteke toch what a feelings, huisje boompje beestje tuintje. sms van omg en nog meer van dergelijke me niet zo bekend mijn scholing, dat wil je niet weten zelfs…

hij wankelt in zijn gangen met het zoeken naar geluk het hart slaat alsmaar banger zijn geloof al jaren stuk…

De aarde beefde door verboden knallen Al rellend is vernielingswerk verricht En in het hele land werd brand gesticht Er zijn weer hulpverleners aangevallen Ons landje telt maar weinig wilde dieren Rond Nieuwjaar zie je ‘t aantal welig tieren…

De eerste winst, was 't ontwaken vrijwel gelijk daarop de trance van een strijd, ongelijk, verloren het lied dat bij aanvang zijn refrein al inzette 'k Verloor de tijd in een leven niet veraf, dichtbij dood gelegen Een uur. Etmaal, of misschien wel jaren buiten bewustzijn dat leven belette 'k Vlieg en zweef zonder motor rijt de regenwolken…

Beatrix, allemachtig... allemachtig prachtig krachtig Beatrix is tachtig…

Als de wind niet aflatend tegenzit De jaren van een ongelijke strijd tellen Droog en verdord is mijn verlangend hart Gemis is schrijnende in ontbrekende liefde Als al mijn hoop op het vinden is vervlogen Verlaat ik de doorgroefde boom des levens Ik begeef mij naar het zekere ‘onzekere’ einde Dwarrelend, vertwijfeld, Doch in alle rust laat…

De K van Kerst staat ook voor Klote kut of keurig kleurig Kerst blijft een kunst En dat allemaal rondom het kleine Kindje…

Op woensdag maak ik straks een rondje rood Ik stem op groen, op roze, op ’t gezin Op oud en jong of iets daar tussenin Op mens en dier, een witte zielenpoot En dan...let op! Ik concentreer me even... om goed gestemd naar ’t Torentje te zweven…

Bij een afkorting telt het meest, Dat je nauwelijks nog begrijpt wat je leest, Dat is dan de straf. Het was een heel gezoek, Naar afk. in het afk.w.b.*…

Eén duif blijft zitten, op het gras stilzitten... de rest vliegt hoog op. Eén duif, die ik nooit zag poepen, eten of pikken, drinken... die niet méér vroeg, dan wat nodig was. Eén duif om me heen al 41 jaren lang, met wie ik alle angst overleef! Eén duif met wie ik mijn levenlang leef.…

de jaren voorbij mijn haren zijn nog vol en donker de jaren zijn voorbij geraasd nu zou ik wijzer moeten zijn zoals mijn leeftijdsgenoten maar dat is een misverstand een leugen die komt van oude mensen milder ja, misschien milder… ik hoor kennelijk in geen categorie ik was geen goed noch slecht mens meer nog dan vroeger hou ik van…

De reden; apokrief, besluit; abjekt. Geen mens kan zich ermee afillieren. Dus Jan-en-Alleman jeremieëren. Maar klip en klaar helaas een freakie fact. Krijgt prestigieuse Philip zijn congee. De NTR coepeert het Groot Diktee. (Na al die jaren kent u uiteraard de juiste spelling van prezwalskypaard)…

de echo raapt haar stappen op een hart dat wacht ongemerkt achtergebleven zij zoekt de stille diepte op hoe zon in water leven schept wie leest in een zee van taal door de letters heen…

Ik werd gebeld door een reclamemeid, zo’n bijdehante consumentenjager: mijn rekening voor gas kon stukken lager, hetzelfde gold voor elektriciteit. Bij mij wekt dit alleen antipathie: ‘Mevrouw, dit is verspilde energie.’…

De Oude Bruegel, Sylvie Meis, Kees Rijvers Maria Goos, Louis Charles de Bourbon Joost Prinsen, Dries van Kuijk, Prins van Chalon De Tokkies, Corry Brokken en Daan Schrijvers Ziet u vanzelf waar deze rij ontspoort En wie of wat er niet en tóch wel hoort?…

Als de wolf zijn tanden verliest En de vos zijn streken Wordt het schrift des dichters Nog altijd argwanend bekeken Maar de oude geleerde uil Die leest vanuit alle hoeken Begrijpt de essentie ervan Hij leest dan ook andere boeken Maar meestal zijn alle dieren het eens En laten kritiek achterwege Uiten lof voor hem die het schrift beheert…

Geen taal kan zeggen wat er in mij omgaat. Alles is beeld. Alle beelden klinken. Gedachten en woordenstromen. Losgeslagen betekenis zoekend bodem om te ontkiemen Gedachten, gevoelens leegte en overvol Spreken en zwijgen. Leeg en verlangend. Wetend dat het is er is.…

Ik ging eens zitten voor een tragisch traagsonnet Dat was toch zeker wel een week of drie geleden Wat was ik sloom en loom vanaf die tijd tot heden Waaróm bekaf, geknakt, gekluisterd aan het bed? Een traagsonnet heeft twaalf of dertien lettergrepen! Vandaar dat ik geruime tijd was uitgeknepen!…

Je bent nog brak en ietwat van de leg En moet, waar je ook komt, diverse mensen Steeds Van Hetzelfde In Het Elfde wensen Zo ebt de nieuwjaarsecho langzaam weg Een nieuwe start van pogen naar vermogen Bij iets, dat, voor je 't weet, weer is vervlogen…

Verschrikkelijk, als straks het kabinet besluit dat hij belasting moet betalen. Hij loopt voortdurend om Box 3 te malen en slaapt onrustig door de WOZ. Maar Maxima ontzorgt haar echtgenoot: ‘Ach Willem, dan verkoop je toch je boot.’…

Het boek van Donna Tartt leest als een trein Maar dan een uit de negentiende eeuw Het is een uiterst langgerekte geeuw Lees ik in de recensies vol venijn Men heeft het ook de hemel in geprezen Te zijner tijd kan ik het daar dus lezen…

Zoals de dwaze maagden Die over hun olievoorraad klaagden In afwachting van het trouwfestijn Zal God's hemelrijk dan zijn Waarbij de bruidegom vertoefde En hun geduld met de nacht beproefde Toen na het waken steels de slaap intrad En slechts de wijze helft genoeg bezat Terwijl de andere helft te weinig had Zodat hun lampen niet meer schenen…

Het moet er dan maar helaas van komen Met een bloedend hart schrijf ik dit Als Rijksdichter van Ons Koninkrijk. Dat Koninkrijk van ons, dus niet van Hem Dat van de zuidelijke Caribische Eilanden Tot de Noordelijkste Wadden Eilanden Wordt dat nog wat met al die crisissen Waar de menselijke maat volledig weg is Tussen de politiek, ambtenarij…

’t Klikte niet met de trainer van Twente De club stond derde, dat is toch niet slecht? en tóch moet hij henen, is er gezegd door alle drie de Coassistenten die als een stekker baalden; de modale spelers echter stekkerden als balen…

Ze horen en ze zien mij als ik winkel Ze registreren alles van mijn smartphone Vanzelf zijn ze bekend met al mijn zwartloon Ik word bespied door elke boerenkinkel We hoeven nog maar eventjes te wachten Of googlebrillen lezen mijn gedachten…

Altijd hetzelfde liedje, jaar na jaar Het is toch niet zo moeilijk, zou je denken Om voor mijzelf een spaatje in te schenken Maar echt, Dry January valt me zwaar Ik zit hier elke avond in mijn stoel Te drinken met een hevig schuldgevoel…

Ranomi, Epke, Dafne, Tom, Jeroen en Abe, Coentje, Johan, Marco, Faas geen achternaam, maar die weet elke dwaas Eerst vijf van nu, vervolgens vijf van toen Geachte lezer, kunt u iets vertellen Van Wim en Jan en Piet en Ruud en Jelle?…

Twee broertjes zijn al dagenlang vermist Wie illegaal of homo is moet vechten Nog altijd schenden leiders mensenrechten Videla ligt tevreden in zijn kist Het rommelt in het paarse kabinet En Harmsen schrijft hierna nog één sonnet…