Alle inzendingen over Betweterig

“Voor de lol?! jij schrijft voor de lol?! ben jij nou helemaal van de pot geplukt! ga zitten en schrijf ja schrijf zeg ik je! nee, niet zomaar iets maar wat ik je dicteer en wel nu! leren zul je het volgens mijn regeltjes die zegeltjes van jezelf plak je maar in je delfts blauwe dagboek luister naar mij en pas dan zul je weten…

Mama, jij wordt klein... Nee, jij wordt zo groot... Maar jij bent aan het krimpen... En jij bent levensgroot... Ma, je bent ook wel een beetje dik... Nee, jij, jij bent te mager... Maar, jij bent echt al oud... Maar nog niet echt, jij slimmerik... Zo staan we vaak te kletsen zijn armen om me heen Het is zo'n heerlijk fijne knul ik kan…

Ze noemen mij een betweter Maar geloof me, ik bedoel het goed Ik bedoel het zelfs beter…

nog altijd houd ik van jou wel op ’n afstand daar jij mij niet meer velen kan gedragen in ’n hart dat je met pure liefde omringde raakte je verstrikt in jouw eigen web de moed die je je eerder toegeëigend had gaf je aan de wind jij wist wel beter…

Betweterig en zeldzaam arrogant.…

Als speler stond je liever aan zijn kant, Zijn dribbelen, zijn pass, zijn dirigeren, Zijn juichen, zijn betweterig beweren, Met Johan sterft een stukje Nederland. Geliefd als sportman en om wie hij was, Nu treurt de voetbalfan, en treurt het gras.…

Een volk van noeste arbeid en van plicht Bekend als een betweterige natie Die trots is op haar handelsreputatie Knijpt bij Ikea graag een oogje dicht Als wij in bed de Zweden meer naäpen Dan zijn we, wat je noemt, pas uitgeslapen…

Betweterig wil ik ‘de kranten’ tippen: Doe nooit concessies aan de kwaliteit, Want wie dat doet raakt nóg meer leden kwijt.…

Flûsteraar Luister naar JHWH luister niet naar die buurman of buurfrolje sy benne dyn freonen net benne sy de betweters weten sy altijd meer als een ander hest 't al vernomen die het ditte en die het datte hest 't ek al vernomen ik ben ien flûsteraar heb het zelf gezien ze zeggen het allemaal je kan 't van een ieder horen…

Lui die alles beter weten Overtuigd van eigen gelijk Zich stiekem geniaal heten Verheven boven het dommenrijk Lezen iedereen de les..... Verleid zo’n wijsneus eens tot drie potjes memory met een kind van zes…

Zonlicht klatert in zomers verlangen over mijn genietend lijf wanneer ik onbezorgd de tuin in loop vergeet ik de politiek van de ontstemden de klaagzang van betweters gelaten vrolijkheid van de gemaakte clown boosdoeners onechtheid ontucht van de zielenpriesters en ik heb het leven lief met alles wat ik in mijn tenen voel.…

De dagen, verloren geen schoonheid tussen eiken, beuken en wilgen groeide ik uit mijn hemd en uit mijn dromen in rookwolken nachtwouden speelde ik indiaantje met mezelf tegen blanke betweters ik verbond mijn geest met vrede in deze wildernis van ziel liep ik weg uit de stad van de dwaasbeschaafde mensen om in het wilgenwoud…

Geacht verstand, Ik ben moe door gezeur en gezemel van geïndoctrineerd gewemel en op kritiek punt aanbeland Beste synapsen, Ik ben moe door nonsensicaal gedaas van betweters en zeveraars en toe aan een hersenscan Zeer geëerd onderbewuste, Ik ben moe door amicale façades van bedrieglijke mombakkes Zo moe, welterusten…

waarom, oh,waarom is een mens zo naïef en een betweter en een dier toch zo veel beter. waarom, is zo'n typisch antwoord op waarom daarom.…

Op uitnodiging van de koning kwamen ze langs: armoedzaaiers, geluksvogels, betweters, dichters, huisvrouwen, vlinders van de Waarheid. En ze aten, dronken, zongen de woorden uit hun longen, praatten, lachten, zwegen, deden de ogen dicht, omdat ze deze niet geloofden.…

sommige gedichten slapen in mausoleums andere in een anoniem graf vele slapen nooit dansen in de regen creperen in de goot het gedicht blind of doof sterft een ongelezen dood of kreukelt als oude huid kraakt als het vermoeide huis de uitgelezen betweter breekt het af een gedicht weet jij het hoe het er uit moet zien?…

alleskunners, allesweters, soms ook een beetje betweters, tranendroogsters, waswegstrijksters puinopruimers van deze tijden en zo... kan ik nog wel even doorgaan, straks kan niemand me meer uitstaan!…

Maar repliceerde de geestige gezwindheid ad rem: decadentie zou decadentie niet kunnen zijn zonder decadent veel monden En hier had zelfs de brabantse betweter niet van terug even liet ze dit besef op zich inwerken en besefte toen dat de woorden noodzakelijk waar waren…

Ik zou zo graag Met het woordenboek erbij Gedichten willen schrijven Die ikzelf niet eens snap Maar de vraag "Wat bedoelde hij?" Zal nooit lang beklijven Want de 'kenners' zijn zo knap...…

In mijn tijd was alles beter In deze tijd ben ik een beterweter…

Ik heb ooit in vlagen van koorts over moed per ellowie een spoedles of drie (honderd) vrij dichten genoten; poëzie bewonderd gekocht werd `n bundel hoe ik kloppen moet Ontroering is leuk echter zeer zelden goed wanneer er van leerboeken af wordt geweken ik heb daar al menigeen voor afgezeken na genoeg over wegen stelsel matig beboet Buiten…

er is weer een herder neergestreken die eigen wijsheid verbetert in taal en teken zing zijn lied draag de leiband like zijn kudde jij nu nog onwetend lief hij is de ster hoedt met halfgoden en zijn virtuele leiderschap de volgzamen op zijn pad doodt initiatief miskent het eigene prijst de hype want die maakt iedereen gelijk…

hij reisde miljoenen meter hij wilde alles zien nu is hij allesweter beweert hij sedertdien maar ís hij wel zo kien? nog voor geen centimeter kent hij zijn Jacobien en al geen haartje beter hun eigen Ot en Sien en die zijn al zeventien!…

Ik ben niet de beste ik ben ook niet goed Ik ben een betere een constante betere en daar werk ik dag en nacht aan en daar zal ik en u het mee moeten doen!…

Er achter willen komen wat God is, hoe Zijn machten mogen heersen en werken: iets, dat mensen graag zouden bemerken, maar omhuld wordt door milde duisternis. d' Almachtige blijft een geheimenis buiten onze verstandelijke perken. Diens Wezen met harde uitleg sterken? Zwervende leugen vol vermeende kennis. Onblusbaar straalt de eerzame Waarheid…

Droomde dat ik in een diepe put gegleden was als ezel met een frame vergeeld overspannen canvas ergens ver van thuis op een heel breed akkerland omringd door irissen en zonnebloemen aardappeleters ingesmeerd met kolengruis blèrend omheen de rand: wij zullen jou verdoemen betweters applaudisseerden: jij schildert je onkundig regelrecht…

"God heeft een binnen- en een buitenkant" schreef dichter Achterberg ooit in een van zijn gedichten en ik zag de gezichten een wonder in licht ik sprak met de zon die de maan niet vreesde vermeed die dwaze mensenbuitenkant van egotrippers en ijdeltuiten tactieken en kornuiten betweters en knuffelkonijnen ik zocht een tocht naar binnen…

De betweter is opgezouten. Er was reeds maagzuur opgerispt. Vandaar dat ik nu eerst moet bouten, steeds na beklag werd ik gegispt.…

ik heb de dood ontmoet een vriendelijke man bril en witte jas de geleerde titels las ik op de rekening van later pas maar dat terzijde zijn hand was droog de mijne klam hij zei... waarvan ik keek hem aan dacht daar zo het mijne van, zag ineens mijn schoenen zonder veters natuurlijk hoor ik bij betweters hij gaf mij bloemen ik…

Geestelijk vermoeid ritme van de dag eentonig eenzelfde beleving zonder lach thuis uitgesproken lacht u met uw gebleekte tanden door de dag weet de betweter verf uw huis in heldere verzonnen kleur muren waterval licht en schelpenwit rommel weg kasten leeg en uw geest verlicht maar....…