Alle inzendingen over Binnenkomst

Dat doet de deur dicht dacht hij toen de tijd daar was dit is het einde.…

Eenmaal binnenshuis draaide de deurknop niet meer.. bewegingloosheid, twijfelde oprecht, de balans in het donker.. deed stapje opzij. Ik zal niet spreken over dwaas richtingsgevoel ver van openheid zoals vergeten hoe ik door de voordeur kwam lichtvoetig dansend .. de vloer, het behang de vaat op het keukenblad.. moet niet meer…

Een gast: voorzichtig gaat ze zitten op een stoel – die ze nog niet kent.…

De kruk van de deur bepaalt mijn slechte humeur als onderdrukking…

bij binnenkomst te Rijssen blijken de stationsklokken slechts zeventig minuten achter te lopen heb ik in m'n onschuld altijd gedacht dat men hier verder achter liep... zo gaat de tijd mijn vooroordeel te lijf…

“Bij binnenkomst moet je een groet uitspreken, Vervolgens ga je zitten op jóuw stoel, Er zullen mensen zijn, een heleboel, Dat is het teken om van wal te steken. En weet je niet meer waar het over gaat? Dan is het tijd dat je de zaal verlaat.”…

zoveel forten cirkels en lijnen om me te verschansen terwijl het ondenkbare wacht op je binnenkomst lang vonden de beelden hun bijgesneden gedraaide weg ongewapend schuifel ik nu naar zwarte gruwelijkheden waar ik me in verduisterde tijd geen voorstelling van kan maken ondanks alles zijn de beulen onze gelijken…

Tranen van verlies en verdriet Huil ik als ik van enge mannen droom Die met kleine robots mijn Lichaam langzaam binnenkomen En zich een weg banen door Wat zuurstofarm bloed lijkt te zijn Niet lang na binnenkomst Bij mijn hart geraken en mij met Ernstige gezichten en gefronste wenkbrauwen Vertellen dat mijn hart nog voor het Nader…

Een binnenkomst van dit schip was voor mij niet te missen. Met prachtig weer deed het de haven aan. Een mooi schip met vele containers, ga er maar aan staan om dit telkens weer binnen te loodsen.…

gevangen in vergetelheid de drank die je daartoe dronk vervaagde de herinnering en toch weet je, elke weer, wie ik ben en waarom je bent jarig, is je verteld de blijdschap is groot bij binnenkomst, bloemen en cadeaus kussen en knuffelen, een breekbare vrouw maar bij de lift, op de weg terug zie ik verdriet, brekelijk gezicht korsakov…

bij binnenkomst struikel ik over de eenzaamheid die her en der verspreid ligt aan de muur tikt de tijdloze veroordeling van hen nog immer voort vage ideeën schieten wortel klampen zich vast aan dat wat al even was door mufheid omarmd baan ik me een weg naar een raam dat niet vastgeroest in de sponning zit om deze met een zwieper…

Hij legde me bij binnenkomst plat En opende meteen mijn lippen Hij keek aandachtig naar mn gat Mijn lichaam lag te wippen Ik kreunde toen zijn harde hand Me van binnen ging bevoelen Op nul ging daarna mijn verstand Ik lag daar maar te kroelen Ik kwijlde, hapte fors naar lucht Maar helaas, 't komende halfjaar Zie ik hem niet meer, ik…

blij en verward hou ik van jou met heel mijn hart dit was wat ik voelde toen ik naar je keek bij binnenkomst na zo`n lange tijd welke voor mij een eeuwigheid leek daar stond je dan in mijn gang.. ik was wat bang heel even maar toen je mij zoende rook ik aan jouw haar en was het goed..…

Binnenkomst in de hotelkamer. Je leest je naam op de televisie, een warme welkomstgroet. Je schakelt hem uit. Je koffer naast het opgemaakte bed, je gezicht een zwarte spiegel. Beneden in de neutrale bar een vrouw die niet op je wacht. En jij wacht op niemand. Dan de nacht in, de straat over die mateloos is.…

stokt vandaag als ik een onbeschreven blad tracht te ontmaagden ik worstel met een vervlogen drang ben thans aangeland in het gevreesde bordeel van verlopen dichters allen bloot geëtaleerd op oud rose behang alwaar woorden zijn verworden tot zuchten en inkt is verdroogd tot nutteloos zaad ik hoor, met weerzin, bij mijn binnenkomst…

De armen van mijn dagen wachten om je minuut te omhelzen, de deur wil je binnenkomst zijn, maar voor de tijd, de ruimte en de liefde ben ik niet genoeg om jou te vinden. -------------------------------------------------- uit: "'Liever niet", antwoordt de liefde', 2013.…

onbewust trachten wij de tijd die ons gegund is, op een goede manier te besterven, zodat we niet ieder wakend moment hoeven te belijden, het leven te beslechten, leven wij, niet in de wetenschap, ons zelden beseffend, dat we eens de ogen sluiten, niet om te rusten, noch slapen, maar sterven, iets wat ieder mens heeft geleerd, als huilen bij binnenkomst…

heel mijn hart gedompeld in jouw zoete nat afkomstig uit de bron waar jouw dijen zich ontvouwen maar wat zich spreekt is de eenvoud van het verleden, de ware toedracht herkent het verbond van kracht en waanzin doch jouw schouders vleugelen mij langs diepten zonder stem, zelfs waar de hemel stamelt is jouw driehoek mijn huis dat mijn binnenkomst…

Er klopt iets niet bij binnenkomst zie ik het meteen het huis is leeg helemaal leeg! Mijn neus loopt mijn haren verward eventjes een frisse loopneus halen dan is in een mum je huis leeg, vooraleer de paniek toeslaat is het de wekker die met veel bombarie afgaat!…

Als je bij binnenkomst de voordeur dichtslaat en nog realiseert hoe fijn en gezellig het was, zie je bij bedtijd in de spiegel je grauwe gelaat, besef je: dit is de tronie die mìj het beste staat.…

de Rooise Academie voor Schone Kunsten heeft haar poorten wijd opengezet voor straatbeelden van Alexander de Grote in een ongeëvenaarde systematiek heeft hij de eeuwenoude legkunst van de verwoestende ondergang gered al bij binnenkomst zoekt het oog naar werken van deze gigant die zonder maar een steen aan te raken zijn gedachten legt…

reeds bij binnenkomst slaan de zenuwen toe de draaideur spuwt me uit de kar zwenkt naar alle kanten ik oefen al vast het formuleren van excuses het is bizar boodschappen doen in de supermarkt waar in de vrieskist een bevroren hand zichtbaar is tussen de taarten en pizza’s levende koeienogen starend Blue Band en halfvolle melk promoten supergalante…

De Zon vond bij zijn binnenkomst de meisjes kant en klaar: de meisjes zonder manteltjes, - en met de blonde kleuren van die Ridder in het haar.…

Iedere morgen opnieuw bij binnenkomst, niet wetend wat te verwachten lag ze glimlachend in de bedstee. Een gewoon bed was niks voor haar, daar KON ze niks mee. Dat anderen het daar juist lastig mee hadden, wuifde ze weg, is toch zeker mijn leven zeg, en ze had gelijk!…

Gewoon, omdat je zin in een biertje had, dat men bij binnenkomst al ging tappen. Een goed café is een waar levenswerk, een organisme bijna van vlees en bloed, je lotsverbondenheid voel je heel sterk, als je weer op je eigen huis aan moet.…

Voordat dit alles is voltooid verleden Laat mij nog eens getuigen hoezeer ik heb geleden En spreken van een liefde die kennelijk niet kon Een liefde die ten einde kwam voordat ze echt begon Nadat nu al die jaren zijn vervlogen En weinig nog resteert van wat ooit is geweest Staat mij nog een beeld meer dan helder voor de geest Jouw onverwachte binnenkomst…

mensen wens doch, net op tijd versta ik 't geruis van het blad dat ritselend neervalt op mijn pad ik hoor, in deze Hof van Eden stemmen uit een lang verleden mijn raadselachtige geest, gedrenkt in "toen", laat mij vreemde dingen doen achter die oude deuren en ramen waan ik mij met de nonnen samen ik zie getekende gezichten die, bij mijn binnenkomst…

Geld voor een juffenknuf? Leve het onderwijs! Onderwijs? Weet u wat ik nou zo vrees? Van dat verzamelde knuffelbelastinggeld eet die juf vast alle dagen chinees…

Een zalige, bijna hypnotiserende film speelt zich tegelijk voor mij af, vanaf het eerste haartje tot het laatste: vanaf haar binnenkomst, het lebberen der pareling, het voorgerecht, de coq au vin, het heupend dansen, maar vooral: het p(l)akkend nagerecht.…

zo hard lachen dat jouw spieren pijn doen Wakker worden en minuten nagenieten van een prachtige droom die nog dagen duurt slagen voor een belangrijk proefwerk terwijl jij bij jouw buurman hebt gegluurd In een drukke stad ineens oog in oog met jouw grote jeugdliefde uit de brugklas helemaal niemand voor jou aan de kassa terwijl het bij binnenkomst…