852 resultaten.
Groene blaadjes veranderen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 217 Herfst met je prachtige kleuren,
wat doe je met de groene blaadjes
Ze vallen met zijn allen,
dwarrelen zachtjes naar beneden
Op het altijd groene gras, vochtig nat
amper te maaien en ik denk terug aan de lente,
de kale takken toen,
die langzaam omgetoverd werden
in blaadjes prachtig groen.…
De zon
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.321 Lieve meid, de lucht is dronken,
want die schandelijke zon
heeft een wonderwijn geschonken
uit de hoge hemelspon
en opeens – aan alle zijden -
van die lichte toverdrank
staan de wegen, staan de weiden
tot de polderboorden blank.
Uit de kruinen, langs de stammen,
door het diep verwonderd woud -
dat de grove schorsen vlammen -
druipt het…
Het verschiet
poëzie
3.0 met 3 stemmen 553 Tot in de donkerste spelonken
Van levens alverlorenheid
Heeft mij uw zuiver licht geblonken,
Mij uw gedachtenis verblijd.
Nog uit mijn bitterste uren klonken
De woorden op aan u gewijd.
Gij waart mijn heul, mijn troost, - gij zijt
De enige toevlucht, mij geschonken.
Nu is dan ’t ogenblik gekomen,
Dat we aan de nieuwe morgen staan,
En de…
Weldaad
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.526 Onbeschrijfelijk weldadig
is het, uw genegenheid
in ons innigst uur genadig
over mij te zien gespreid,
is het, in de kalme landen
waar gij zorgend zijt, te gaan,-
is het, aan de wijde stranden
van uw klaar geluk te staan.
In de stilgelegen dagen,
waar het leven mij gebeurt,
heeft uw licht in mij gedragen,
ieder ogenblik gekleurd,
mij verhelderend…
HET LICHT.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 448 Wij zaten aan het kalme plein,
voor 't open venster van ons klein
vertrek, de avond te beschouwen.
Wij zagen hoe de hemel, bleek
en ver, over de gevels week
van de ons omringende gebouwen.
De gave stammen, vast en rond,
van olmen stegen uit de grond
en hoog, om de verspreide kronen,
zagen wij voorjaarsvogels al
de uitgebreide schemerhal…
Te Bond
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 174 Each Time You Die Alone, The First To Die,
Maybe You Die Today or Die Tomorrow,
Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow,
Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye.
Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt,
Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…
Afvallig senryu
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 240 schuldig gesmokkel
tussen repen van Cote d' Or
ben ik afvallig…
Wanneer de blaadjes vallen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 189 Terwijl de blaadjes het tapijt vormen
waarop je wordt weg gereden,
kijkt men je na.
Dag blaadjes, dag vriend…
Blad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 251 Ze doen het ieder jaar opnieuw die bomen
De eik,de berk,de populier,de es
Ze hebben het voorzien op de NS
Door blaadjes op de rails te laten komen,
En over alle sporen te verspreiden
Zo gaan ze ons weer in de wielen rijden.…
[ In mijn hoofd zit jij ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 16 In mijn hoofd zit jij
daar nog, om ons waait de wind –
van jouw verhalen.…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 65 Zen-slagen wonder
Spreek "To be or not To be"
Goed te "zijn"- "zonder"…
Controverse
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 166 << >>
Controversy
Whether tricked or not.…
Herfst op 't balkon
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 429 Blaadjes stormen naar benee,
niet met slechts eentje of met twee,
neen,
hele hordes tuimelen over elkaar heen,
niet naar het grasveld of naar de grond,
welnee,
ze landen om mijn balkon.
Ik veeg me te barsten!…
getijden
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.225 zoeken
over de grens
van de schaduw
is een wens
het blijft bij een
schuchtere verbeelding
van ravijnen
die ik vul met goden
of te zoete rozijnen
soms
schep ik een
verduisterd einde,
opgaan in niets
van al het zijnde
zo bewegen
mijn getijden
als liefde en
verlies
van vermijden
of bezitten
het is maar net
hoe het gemoed…
Getijden
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 647 zullen dagen lengen wanneer de zomer
een regenjas draagt
worden nachten korter wanneer ogen
niet omzien naar uren
die tussen zon en maan verbleken
luiden klokken de lauden in of worden
korte metten gemaakt
met lofzangen en psalmen wanneer
in het raamkozijn
schaduwvleugels worden gestreken…
De blaadjes
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 242 De blaadjes komen een voor een te voorschijn,
ze lijken zelfs een beetje bang: onstuimig maar toch
nog met ingehouden drukte, omdat ze niet te vlug
al helemaal daar willen zijn, maar eerder traag
willen genieten
van de warme zonnestralen, van de vriendelijkheid
van de mensen
die nu ook hun winterslaap vlug zullen vergeten.…
Getijde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 80 In dit alles
Wil ik zijn
In dit moment
Wil ik zijn
Woorden vertragen
Het oneindige denken
Dit moment vergaat
Voor ik me kan bedenken
Moment tot moment
Bewustzijn vergaat
De eeuwige beweging
Komt en gaat
Het licht komt tot mij
Zindering van het nu
Verlaat me en verlos me
Ik kom tot u…
Getijden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 Een vanzelfsprekende
Herhaling van
Komen en gaan
Voorspelbaar, zeker
Wat is het met water
Dat aangestuurd door
Onzichtbare krachten
Land verovert en afstaat
Het water komt op
En verandert
Minuscule zandkorrels
Veranderen van plaats
Ogenschijnlijke herhaling
Van zetten is
Veel meer dan
Enkel eb en vloed
Water ebt weg
Afhankelijk…
Getijden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 128 er knagen voorwaartse
stranden aan mijn kleine
schelpenhuid, zo luid
als tijdloos verzanden
als hellevuren branden
of groene weiden van
mijn gemoed, ga ik op de
vlakte langs eb en vloed
met deze stroming mee
er velt een avondgericht
een doorschijnende zee
van eeuwig bloesemlicht…
Getijden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 77 uit de zee gekomen
aan land afgezet
je toen opgericht
vol met te vervullen dromen
voor een toekomst
met een nieuw vergezicht
toch altijd zal je gemoed
onderhevig zijn
aan dat van de zee
voel je heel ver weg
heel onbewust gedwee
nog steeds haar eb en vloed…
Blaadjes
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 112 Totaal anders gaan zien
De blaadjes laten alles los
Om door te kunnen
Om weer mooi te worden
Want dan hebben ze weer
Alles op orde
Dus misschien als ik af en toe
Wat dingen die me dwarszitten loslaat
Misschien kan ik daarna ook weer groeien
En dat een mindere periode zo weer
Sneller voorbij gaat…
in lichtend mooi verlangen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 208 nog zoveel jaren lang
zullen wij buitelen
in de nieuwe getijden
van onze gedachtegang
uit schemering en duister
zijn ze in komen en keren
zo zwierig mooi opgerezen
goudfonkelen nu
in onze tijd
zo warm en dichtbij
in lichtend mooi verlangen…
Zilte getijden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 175 de zee verwacht mij vandaag
om mijn liefde te strelen
als ik haar daar naar toe draag
kunnen blonde lokken spelen
er kleeft zand aan mijn voeten
kruipend omhoog, ziltig gehecht
kom eb en vloed even groeten
opdat het woord wordt gezegd
op de grens van mijn land
beweegt even de horizon
gedachten hebben het bemand
maar ruikt zij,
net…
Ongewis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 de sporen in het zand
die ik gisteren zette
zijn vannacht verwaaid
zou ik ze willen zoeken
de wind die nam ze mee
de vloedlijn kruipt omhoog
als ik langs het strand loop
ik weet van de getijden
die mij nog steeds verrassen
als onvoorziene golven
mij meesleuren
hoe kan ik weten
of ik aan het einde van de de dag
de Avondster begroeten…
Periodiciteit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 82 Leven en dood
ziekte en lijden
hebben hun plaats
binnen de periodiciteit
zoveel wat we ervaren
heeft twee polen
zoals dag en nacht
donker en licht
hitte en kou
zo raakt eb de vloed
ook nooit kwijt
we kunnen het
eenvoudigweg
niet verklaren
het ligt verscholen
in wat wij steeds
waarnemen als
het keren van het tij…
tijdens een 'dolende' dichtrit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 254 straight ahead
immer gerade aus
en dan ineens
die afslag naar links,
rechts, einde rotonde
or whatever...…
to be
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 696 vermeden
to be or not to be, that is ...…
Mood swings, just like the weather
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 599 Het komt misschien door het weer
Dan schijnt de zon, dan weer niet
Zo ook met mijn gevoelens elke keer
Dan ben ik happy, dan weer niet.
Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen
De wereld laten weten hoe blij ik ben
En al het moois in de wereld willen omarmen
Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen
dicht tegen je aan willen kruipen…
adempauze
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 246 ondergedompeld
opgeschoond
adem en getijden
pauze…
Weemoed
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 182 Het kan me zomaar
overvallen,
weemoed omdat de blaadjes
vallen,
ben niet depri of
anderszins,
maar als ik die blaadjes vallen zie
ginds,
kan me zomaar overvallen
dat weemoed gevoel,
niet depri maar weemoedig,
snap je wat of ik dan bedoel?…