2138 resultaten.
Als Bloembol
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Ja ik ben een bloem en ik groei en ik bloei.
De natuur is in mij op haar mooist...
ik ontpop mij tot kracht van dit zalige zijn,
geef me vrij, voor een ieder te zien.
Ja ik ben een bloem, in dit leven een Bol,
in mij ligt veel moois te wachten
en ik streef er naar, aan het eind van mijn leven
te zijn volgroeid, voor dat ik weer verdor.…
In het rode opgaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 315 zacht streel jij
mijn hart met
warmte mijn huid
je licht me op
laat schaduwen verdwijnen
brengt contrasten in het reine
scherpt de kanten af
weet vloeiend in het rode opgaan
dat het bloeien wordt gedaan
je lacht in ogen
opent morgenblik in
een stralend dag gedogen
streel mijn hart
en warm mijn huid voordat
de avond ons weer binnensluit…
Eer de tuin 't vertrouwen vindt
poëzie
4.0 met 3 stemmen 650 Eer de tuin 't vertrouwen vindt
Zich de volle bloei te geven,
Staan de meisjes er in, beven,
Willen wel, neen nog niet leven
En uit enge angsten streven
Tengre handen tegen wind.…
die mijn stilte plukt
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 379 slechts
de bloemen geven
die mijn stilte plukt
alleen hun kleuren
zullen spreken want de
woorden gaan steeds stuk
zinnen breken in gedachten
tong en lippen wachten
smachtend op de eerste toon
maar het geluid is weg
klinkers zijn verdwenen
betekenisloos is wat ik zeg
mag ik mijn stiltebloemen
vazen in je hart daar zullen
ze bloeien…
takken ieder eigen lente
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 406 wij twijgen samen
aan een boom
maar takken ieder
eigen lente
jij bloemt
terwijl ik groen
als jij je vruchten geeft
bloei ik hoogzomer
we drinken uit
dezelfde stam omdat
die ons bekend voorkwam
wortelen in zwarte aarde
dat wat wij vergaarden
gaan we oogsten in de
mooiste herfst van ons leven
in buigzaamheid zijn wij…
zo komt er geen mongool
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 390 kraak maar
genetisch materiaal
tot op de halve zool
zo komt er geen mongool
uit aanverwanten
ze schonen zich
uit angst de bloem
niet te zien bloeien
die ontluikt uit liefde
of nog onberekenend samenzijn
is het festijn alleen
maar voor de rijken
moeten hun mussen
havik zijn en gaan
ze daarom over lijken
er is geen eer…
Mijn Landschap
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 123 In de leegte van het eigen hart
in dat mooie landschap
is ruimte genoeg
om het verdriet te laten wegvloeien
waar tranen als een blauw bergmeer
worden weerspiegeld
de grauwheid verhullen
want ook liefde die er nog altijd is
kan er groeien en bloeien
vanuit hemel en aarde samen gekomen
een vlechtwerk als verbintenis
waar bloemen en lieflijke…
verplaatsen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 51 kunnen wij
in beweging komen
de liefde
voorrang geven
onze stilte
ademen
de poëzie
laten bloeien
de wraakzucht
verschroeien
kunnen wij
wortelen als een boom
de doden voort
laten leven
onze dromen
bewegen
de stormen
laten razen
de vogels
zien herrijzen
wij kunnen de
aarde koesteren
we kunnen haar
verplaatsen…
Wees een bron
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 333 Zet je voordeur op een kier
Laat het haardvuur branden
Wees een bron op die manier
Voor lege, koude handen
Bouw een kamer om tot thuis
Voor hen die kilte leden
Hef je hoofd en sla een kruis
En luister naar hun beden
Wijs de wegen naar het pad
Waar zij weer zullen bloeien
Nog een warme woordenschat
En... hun hart zal weer gaan gloeien…
Flores de Noche Buena
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 220 de arme Pepita
kon niets geven
waaraan het kindeke Jezus
plezier zou kunnen beleven
ze plukte een boeketje uit de berm
wat met liefde werd gegeven
God begreep: zij wil dat ik
me over het boeket ontferm
in de kerk ging het
bermboeketje kleurrijk bloeien
zonder enige weerga
de Kerstster was geboren
in haar land zou dit wonder mensen…
ONWEER
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 105 moeder natuur bulderde
vannacht van verdriet
over wat de mensheid haar
heeft aangedaan en achterwege liet
tranen met tuiten
liet ze volop stromen
bleef dit langdurig uiten
maar ondanks dat heeft
ze toch ook altijd oog
voor onze noden
want ze weet dat door het uiten
van verdriet en pijn
vaak iets nieuws tot bloei kan komen
wat tot troost…
Scharlaken en smaragd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 opborrelende
imaginaire woorden
fantasiebeelden of beide
als bruisend mineraal bronwater
met pfizeringrediënten
of wat bubbelend moderna,
Laat dan de feuilles maar mortes
gelijk de indian summer
evenals de dode eikels,
platgetreden glands mortes
en platgewalste kastanjes
en geef uw onderbewuste kans
te bloeien…
Indian Summer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Maar nu nog even liever niet:
er bloeien nog bloemen in de berm
en de vogels zingen nog over seks,
de zon lokt me nog steeds naar buiten
om te dansen en te flierefluiten;
ik heb nog lippen te kussen!…
Indian Summer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 Maar nu nog even liever niet:
er bloeien nog bloemen in de berm
en de vogels zingen nog over seks,
de zon lokt me nog steeds naar buiten
om te dansen en te flierefluiten;
ik heb nog lippen te kussen!…
Nationaal volkslied
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 73 o dierbaar
onbestuurbaar België
o veilig land der democraten
vol goede wil
en veel te veel mandaten
de parlementen
zes bijenkorven rijk
verdelen schulden en procenten
elk zijn gezoem
elk zijn gelijk
bloei o land
versplinterd en gespleten
aaneengeplakt met monarchie
het vaandel is tot op de draad versleten
en “La Muette”
al lang…
jij verstuift in het licht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 904 Jij verstuift in het licht
kleine bloesems varen
langs mijn ogen binnen
bevrucht door liefde
mijn netvlies staat in bloei
en ‘s avonds nog het meest
dan gloeit het verlangen
als romantiserende zon
ik droom vreemde dromen
voor ik in slaap ben
en kruip naar de tafel
mijn pen regendanst rond
een vurig blad, smekend
om de…
Zon.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 446 Zon, zon
Gouden bol
Laat de bloemen bloeien
Zon, zon
Overal
Doe mijn wangen gloeien
Smelt het ijs
In mijn glas
Laat je stralen
Stralen
Schijn je licht
Op mijn hoofd,
Op mijn huid
En haren
Kom,
Zon
Laat je zien
En jaag weg
Die regen
Kom,
Zon
Warme bol
En straal
Aller wegen…
Tederheid zal ik u noemen
gedicht
3.0 met 107 stemmen 44.034 Zal ik u lief en beminde noemen
in hoeveelheid namen vloeit gij mij uit
nooit stond een zomer zo te bloeien
in al zijn linden, in al zijn kruid.
Hoe zal ik u in mijn kamer noemen
als gij schreiend uw mond drukt aan mijn huid
als gij stamelend man wordt in al uw zoenen
tederheid zal ik u noemen.…
Mijn hart viert feest
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 1.675 Een stille bewondering
voor dit speciale gevoel
die kriebels van binnen
begrijp je wat ik bedoel
Een diepe waardering
van jouw liefde voor mij
je maakt me zo gelukkig
als je lief praat over wij
Ontelbare mooie vlinders
vieren feest in mijn buik
mijn gevoel staat in bloei
als een kleurige rozenstruik
Dit alles voelt echt heerlijk
en…
Stemmen in steen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 607 En de kersenboom stond in bloei.
Haar geur
was voor die engelen.
Maar hun echo's als juwelen,
die schonken ze aan mij.
Ik bouwde mijn dromen van fonkelstenen,
mijn enige bezit.
En danste onder de witte boom
met engelen als ik.…
Het groen struweel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 69 zij ranken
niet meer in
de speelsheid
van lente
bloeien geen
bloemen maar
bladeren vormloos
in het voorjaarsboek
de spirit
is weg en de
flow aan kleuren
en geuren verleden tijd
de hemelbestormende
power naar ruimte
en licht is slechts een flits
vergeleken met vroeger
dat is wat ik mis
in samen zijn en het
ontbreken van meerwaarde…
In zacht verwachten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 96 ik deel
bloemen uit
de handen hebberig
door gratis buit
slechts een
enkeling ontvangt
de pracht in
zacht verwachten
zij openen en
bloeien samen
dit mooi moment
vol enthousiasme
zijn het koren
op de molen van
leven in de fleurigheid
van zon als onze bron
zij delen sfeer
genereren goede vibraties
laten ogen warm schitteren…
ijsland
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 450 gletsjers stoom en zwavel
een donkere dreiging
van verre sombere vulkanen en
traag gloeiend lavageweld
rokende watervallen
eeuwig beukt wit schuim
op zwarte basaltstranden
onder wolken krijsende vogels
op ongenaakbare rotsen
bloeien kleine bloemen
fel rood en paars
op de troosteloze aarde
eens gloeiend en trillend
nu koud en wachtend…
Lente-schreeuw
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.227 Houd mij heel even vast
raak mijn verkilde huid,
verjaag waarheid, neem mij
mee naar het hoogste duin,
waar passie aderen vindt
in omwoelde grond, laat
ons wij zijn, geef bloei
aan het naderende voorjaar
fluister liefde richting
lente en geef ons die dagen
waar licht alleen maar zon
zal zijn, reik mij jouw hand…
Het stralende
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 94 ik pluk geen bloemen meer
om weg te geven ook zij
willen bloeien en leven
ik neem je mee naar
de plaats waar zij groeien
zacht door alle seizoenen vloeien
zij openen en wiegen
op de wind die wij voelen
kleuren in warme zon
vertellen in vruchten
hoe generaties vluchten voor
noodweer en onvruchtbare grond
zij overleven en willen…
Pluizen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 28 je handen
wierpen pluizen
in de lucht
met pas verkregen
vrijheid dolden
zij een heerlijk
kleurige vlucht
jij hebt
de bloemen
eindelijk uitgeblazen
zaden overrijp
na veel te lange
jaren voelde ook
jij je heerlijk blij
jij dacht ze
snel te snoeien
zo dat anderen
konden bloeien maar
zij wilden weg in een
tijd die nog kansen…
vidar mijn paard
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.345 jij,VIDAR zo in de bloei van je leven,kan ik niets anders dan je alleen maar liefde geven.
wij horen bij elkaar dat is een feit,
VIDAR wij blijven vriendjes voor altijd !!…
Reikten hemel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 je hebt met
vormen gespeeld
bent opgemaakt
in tal van kleuren
wiegend op
de wind testte
jij in alle rust
speciale geuren
licht heeft
jou doen groeien
in warme zon
ben jij gaan bloeien
ik zag je
in de verte staan
volmaakt in een
pril groene oase
jouw ogen
lachten liefde
reikten hemel
in totale overgave…
odyssee van liefde
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.233 als uit het niets heb jij de liefdesban gebroken
in roes van angst je zelfgeschonden wond gemaakt
jouw zachte lippen die nog enkel bitter sproeiden
verstikten lust tot op het einde liefde werd verzaakt
maar ik zal verder rusteloos blijven zoeken
ook als het mos van jaren bloed door groen vervangt
tot levensdauw het dode weer doet bloeien…
Niet te stelpen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 288 Niet te stelpen is de lente
in haar bloeien, geur en kleur;
ook al moet ze later komen,
ze komt aan met goed humeur
en ze doet mijn hart weer zingen,
juichen, danken, luid en licht.…