1753 resultaten.
IJzeren tranen
hartenkreet
3.8 met 5 stemmen 806 ook de nieuwe pijn niet kunnen verdragen
Eelt houdt niet langer mijn hart gevangen
Als een stalker haalt uiteindelijk de monsterlijke angst
De geverfde glimlach van mijn gezicht
Het koude afscheid doet haar plicht
Verdriet verjaart niet, doch duurt het langst
Voor het eerst in tijden
Neem ik mijzelf op schoot
Troostend maak ik mijn hart bloot…
Submission
netgedicht
3.9 met 32 stemmen 2.201 Submission
Als Ayaan Hirsi Ali in haar onschuld denkt
Dat zij het lot van moslimvrouwen kan verlichten
Door haar betoog zo aanstootgevend in te richten
Dat zij daarmee Mohammedanen ernstig krenkt,
Durf ik u te voorspellen – zonder overdrijven –
Dat zij dat dan wel op haar blote buik kan schrijven.
---------------------------------------…
Die versnellend krulden
netgedicht
4.8 met 24 stemmen 38 langzaam
liet ik de
emoties los
die versnellend
krulden naar het
einde van het
leren stuk
van de zweep
zij knalde
gaten in de lucht
door een vlucht
die te snel was
voor het blote oog
het foeteren
veranderde
in snelle drift
met de vloek
als lokaal
taalgebruik
waarbij het tempo
van de slagen stevig
werd opgevoerd
in een exercitie…
Ik hoorde van je komen
netgedicht
2.5 met 6 stemmen 516 Ik hoorde van je komen
zware stappen morrelend aan mijn deur
kom schenk wijn in voorzichtig
leg je hoofd naast mijn gezicht
mijn handen de koude tegels
sterven van verlangen
het blauwe ijs bekruipt
het web is met je haar verweven
het kruis krast je wervels bloot
jij omhelst de geur thuis
ik sta hier buiten uitgeloot van geduld
geef haar…
ZOMERMAAND
poëzie
3.4 met 25 stemmen 8.936 Bedaagde Zomermaand, men laat geen schaap verlegen;
Indien het gaat vermast, zo neem het op uw schoot:
Maar scheert gij ’t om de wol, zo scheer het niet te bloot,
En was het wit als sneeuw, dat u de Hemel zegen’.…
MERKELDAG
netgedicht
1.2 met 4 stemmen 927 Wij leven door in hier en nu
Met af en toe een déjà vu
Van alles wat je hebt doorstaan
De lente swingt de bloesem uit
Een paashaas grijnst zijn tanden bloot
We lopen in een dierentuin
Een zeeotter wast er zijn snuit
Drijft op zijn rug, sterk uitvergroot
Blaast een kolos op zijn bazuin
Het Andrieskruis staat dubbel schuin…
handwerk
netgedicht
3.3 met 60 stemmen 565 Voor ik word vermoord door de lafaard
zal mijn haar groeien tot aan de voeten
Jurken van perkament zal ik dragen
dat het water zuigt tot aan de lippen
Met zingende bomen stook ik hoge vuren
braad met blote handen zeven dove hanen
Aan de voet van de berg moet graniet geraapt
havenloze dieren het wijde watervat gewezen
Doofstom en moe…
Bruut geweld...
hartenkreet
3.8 met 22 stemmen 2.484 Zij zwalkt door de verlaten straten
Al het menselijks is uit haar leeggeroofd
Wild rukten handen de kleren van haar lijf
Haar leven in een seconde van tijd uitgedoofd
Haar schoen is zij verloren in het gevecht
De tranen zijn stille getuigen in haar bevlekt gezicht
Een schamel kledingstuk hult haar blote lijf
Totaal verward doolt zij eenzaam…
Het mannenblad
netgedicht
4.8 met 4 stemmen 238 Een kleuter vond in de la
De literaire werken van zijn pa
Een dame zonder broekje aan
Bleek in het mannenblad te staan
Een aantal blote dames verder en met open mond
Viel het blad uit zijn vingers op de grond
Verward las hij nogmaals de titel die voorop stond
Hij herinnerde zich wat zijn moeder hem vertelde in het bad
Dat een jongetje…
De vitale vibraties
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 78 maar de vitale
vibraties zijn over
in het geluid van het lover
hoor ik niet meer je bloei
in het tasten naar
warmte voel ik rust
en gelatenheid in de
groen bemoste basten
nog staan ze fier
torenen hoog boven mij uit
in het samen beleven van tijd
is ook voor mij de spirit voorbij
het zachte avondrood
legt lieflijk de waarheid bloot…
sinds jij me zei
hartenkreet
2.3 met 3 stemmen 1.080 sinds jij me zei
dat liefde mensen soms als bomen velt
die dan als in een heel koud land
omhullend met warm rode koppen
vuurbezwerend bij elkaar zich leggen
en dat zij meer is dan een droom
omdat wij bijlloos en met blote handen
ons slechts begrijpen en omvatten kunnen
als spaanders zijn in wrijvingshitte
dat liefde is zich te verlieven…
Beeld van een vrouw
netgedicht
2.7 met 7 stemmen 951 Zij hoeft geen woord te spreken
om de spanning niet te breken
zich ook niet te generen
zo bloot en zonder kleren.
Zijn muze, zo benoemt hij haar
en duidt met cirkelend gebaar
de lijnen van haar bil en buik
gestroomlijnd als een Griekse kruik.…
Tropisch hardhout
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 612 gladgeschaafd splintervrij
stabiele messing grepen
wel acht , vier aan de ene kant
vier aan de andere
onder het hoofd en ruggengraat
een peluwtje van wit satijn, de
wervels rustend op decubitus matras
zo lijkt het wegvoeren iets zachter
niemand hoeft toch zo bloot te zien
ontdaan van kostuum of mantelpak
door vreemde handen gepoederd…
Weerbarstige contouren
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 72 de natuur heeft
het palet met klassieke
kleuren klaargezet
wind veegt nonchalant
wat bladeren van het doek
kaalt takken tot een lichte hoek
waar aarde somberde
onder het zomers zware loof
komen nu de jonge varens bloot
het is geen tweederangs leven
zij gaan deze herfst
nog hun lentetintjes geven
toch schraalt het weer
en scherpen…
Gebruinde benen
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 184 lente
schroomt de bleke huid
t shirts en de korte mouw
lijken haalbaar voor de vrouw
maar de spiegel rekent
onverbiddelijk af met
witte top en korte rok
zonder gebruinde benen
kleur krijgt langzaam
weer de overhand
waar somber het straatbeeld
lang domineerde
de donkere massa breekt
in speels en licht bewegen
nog even en het zomers bloot…
Beesten
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 153 Het wildlifepark voert naar eigen zeggen als eerste dierentuin een dresscode in, of liever gezegd een 'blote bast'-verbod.
------------
In het Safaripark De Beekse Bergen
Moeten de bezoekers nu voortaan
een T-shirt of een overhemdje aan
Om bierbuik en beharing te verbergen
De mens is in dit zomers jaargetijde
Helaas niet…
teweeg
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 409 mijn paadje heb je schoongeveegd
en aangeharkt de sintels
de distels stonden schandelijk hoog
de dovenetels en het ruige gras
dat jij met zoveel liefde
en met blote handen wilde rooien
door ging je
met de paardebloemen
met wortel en met tak geruimd
het boerenwormkruid tussen
alle tegels weggekuist
de gulden roede
op de schop genomen…
Glazen vitrine
netgedicht
3.7 met 17 stemmen 421 mijzelf op
maar as kan je niet tellen
roept de gevlogen engel
nog uit de verte
haast onhoorbaar
terwijl de kim toch
mijn hart raakt
en de kou mijn vel omsluit
zo ontkleed kan ik zijn
in een vloed van gedachten
de handen, zwart van de resten
grijpen de hoogte
alsof ik mijn ziel nog wil redden
voor de kast met curiosa
ja, zo bloot…
de Analyse
netgedicht
3.9 met 8 stemmen 196 Zij forceerden mijn geopende deur
drongen binnen in mijn diepste ik
legde bloot verborgen geheimen
gelijkhebbend niets ontziend analyserend
Mijn recht op een afwijkend gedrag
een eigen ik levenswijze te profileren
buiten de gehandhaafde norm te leven
werd mij ontzegd als psychotisch zijnde
Psychiatrische behandeling, de inrichting
direct…
Kokosnoot
hartenkreet
1.7 met 3 stemmen 959 Een harde kokosnoot
die ligt te zonnen
geeft zich niet zomaar gewonnen,
geeft zich niet zomaar bloot.
Maar de schildpad had 'n idee.
Om het nootje snel te kraken
en aan lekkers te geraken
rolde hij ze tot aan zee.
En in de azuurblauwe baai
kwam hij tot een soort
van mondeling akkoord
met een vriendelijke hamerhaai.…
dorp in lentestemming
gedicht
2.4 met 24 stemmen 8.396 Nu de wijven
Schutteldoeken uit het telraam
Van hun mager a b c
Hoe innemend de haat kraait, de vliesdunne wrevel
Bij donker alleen met de rook
Het gebaar voor de spiegel
De baltsende vogel vergaat
In het vuur van haar bloot
Ah de muis in haar hand de beminde
Die klautert en klimt
In haar adem
Het lichaam staat groot…
Demasqué van het duister
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 omstandigheden
door de wellust van de nacht
heksen vervullen nachtmerries
met laakbaar amusement
dichters vullen lege ruimtes
honger dwingt de mens
tot dwaze dadendrang
ontlasting zorgt voor hoop
en wie werkelijk waakzaam is
ligt woelend wakker in het zweet
ademhalend uit het dikke donker
ontmaskering van de consument
de hete adem onder de blote…
Nachten vol tranen.
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 982 Alleen op blote voeten in een hok en achteer tralies.
Dag en nacht.Ze verlangen naar moeder.
Ze houden gelukkig nu van Maria en Jezus en Jozef.…
Gaten in emmers
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 200 land tasten
daklozen in het duister, ze
zijn de stralen van een
getergde zon en goddeloze
geloften al tijden moe,
papieren regels rotten in
het hout, een leger van
houtwormen splijt de wereld
open, dekt de aarde met hun
maskers toe, in de vlijt van
alle gestorvenen treft alleen
de hoop geen verwijt, de nachten
woelen twijfels bloot…
Ruizelt zacht vergeten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 212 jij bent volgroeid
een markante boom
karakteristiek in de omgeving
toch draag je
de laatste jaren minder
bladeren en meer dood hout
jij bent nog echt
niet oud en versleten
maar ruizelt zacht vergeten
de screen
is al geweest voor het
lichte falen van je geest
verborgen wortels
komen langzaam bloot
in het fysiek mankeren
het…
Artistieke vingers
netgedicht
0.5 met 4 stemmen 201 een glazen bol
kaarsen flakkerden
door koude tocht
een slanke hand met
artistieke vingers verstrooide
licht uit tal van ringen
haar donkere stem
legde mijn leven feilloos bloot
hoewel ik weerstand bood
zij slechtte de muren
rond mijn hart het gelag
dat ik betaalde in mijn bestaan
duidde de plaats
waar ik ontspoorde
wissels die…
DE LASTER
poëzie
4.0 met 1 stemmen 474 Zie, de nevel zwicht,
Voor het zonnelicht,
Dat de waarheid bloot leit;
En de pest der aard',
Staat, in al zijn snoodheid,
Naakt geopenbaard.
Wat zijn helse tocht,
Gruwlijks samenwrocht,
Tot zijn naastens smarte, -
't Plet zijn eigen kop -
God doorzag zijn harte,
En stond wrekend op!…
Achter gesloten ogen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 134 blote voeten
verzonken in de aarde
miniem contact
het ego voorbij
vingertoppen leiden
een eigen leven
in een dans
zonder hoofd
groene heuvels
tekenen zich af
achter gesloten ogen
op een onbekende wijs
een plotse reis
dient zich aan
het grote genieten
van de steppe
mannen en vrouwen
in vertrouwde
felle kleuren
trekken langzaam…
Zij is de wijzer van de tijd ...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 Bloot, slechts omsluierd in doorschijnend kleed
sluit ze de gordijnen
en verdwijnt glijdend onder het satijnen avondkleed.
Het bed wordt dan gedeeld
door 2 paar tranen samen.
Zij maakt plaats door ruimte en tijd
in 't onbeschrijfelijk geluk,
de kamer doof voor't straatlawaai..…
Evenwicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 224 In een penthouse in Manhattan
vermaken zij elkaar glimlachend
De lucht is blauw, balkondeuren open
beiden in ontklede staat
Tere schaamstreek bedekt zit zij
het oude wicht in balans met blote dij
de armen wijd uitgespreid
Zijn haar krult roodblond uit zijn slip
Zou hij zich omdraaien en haar
naar beneden smijten vanwege
levensverzekering…