471 resultaten.
De bossen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 160 Slechts aanschouwde ik, leunend,
de gang van zaken, op aarde,
in bossen der vroeger tijden.
Niks en niets scheen mij te bevrijden.
Alleen en nergens,
met hart en geest
vol betrokkenheid in het menselijk lot...
zo machteloos!
Totdat ik losliet, wegging,
om terug te keren...…
een leven aan de zelfkant
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 741 kringen statig bos
en wuiven met hun takken
eens per jaar de bladeren los
die dwarrelen een
kleurig herfsttapijt dat
in de winter modder wordt en
het geluid van stappen smoort
niet alle bomen maken bos
ze hechten niet aan struiken
vervlechten moeilijker met
sfeer uit sprookjes van weleer
ze staan wat afgelegen alsof
ze niet om bossen…
WATERZICHT
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 In het bosmeertje
siddert zacht _ donker mosgroen:
pijnbomenspiegel.…
De velden, bossen
poëzie
2.0 met 7 stemmen 790 De velden, bossen, dorp en stad
Zijn achter mij: de zee
Is voor me en lokt en troost mij wat
Van wat mij 't land misdeê.
Zij ruist, zij lokt ; zij trekt, zij deint,
Zij murmelt: mee, kom mee,
En als uw voet op 't land u pijnt
Wees dan een golf in zee.…
BRABANTSE BOSSEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 182 Stil graast de rikke;
bij de bosrand beweegt iets.
Schuwt haar jong het veld?
Onverwoestbaar
leeft de beuk voort,
met doorkliefde stam...
Het bos geurt fijntjes;
veelstemmig gezoem klinkt op:
paardenvijgenlied!…
BOSSEN BIJ BEETSTERZWAAG
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Almaar schudt de struik,
luid schurend en ritselend:
het reekalf vecht door.
Een kleine draaikolk
glijdt traag voort in de bossloot:
daar komt de ringslang.
De dode boomstam
is vol levendige galm:
het spechtennest roept.…
't VERRAST
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 73 De kleinste bossen
doen verlaten aan, bergen
grootse woestheid.…
helemaal kwijt
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 650 leven me wenkte
ik was vrij en alleen
mensen, er waren er geen
die zachte gloed op al dat groen
de bladeren gaf ik een zoen
het riet een dikke knuf
daar werd ik weer suf
ik kwam weer op beide benen te staan
maar die ervaring liet me niet meer gaan
die mooie lach van de natuur
kreeg om een ceintuur
het werd in de kiem gesmoord
de bossen…
Kleine vogel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 208 Grotere vleugels
kan ik niet voor jou verzinnen
je vliegt een eind landinwaarts
want je komt van de zee
het leven kleurt zich hier
uit het grauwe en grijze
om liefde te geven
aan jouw zweefkracht
boven bos en bomen
kleurrijke liefde
altijd bij ons
en niet alleen in dromen
visualiseer ik jouw vliegen
ver weg van mijn ratio
om heen…
Hoop voor Siberië en de gehele kosmos op tilt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 45 zomerse wolkenregen
dat dagelijks in stortbuien
met tussenpozen is neergezegen
in het lage Hollandse land
Tikkend op het raam waarachter mensen
engelen in
mensen gedaante zien staan
Poetsten de zuivere regen
stromen alles blinkend schoon
Een schone droom is mijn meisje poëzie
dat trok als een zwaluw over naar
de Siberische bossen…
Herfstochtend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 70 Ochtendgloed verdrijft duistere nacht
En kleedt de velden met kleuren
Een deken van het zuiverste smaragd
Overal begint men herfst te bespeuren
De takken zijn behangen met zirkoon
Struiken gehuld in beparelde tooi
Boven de kim stijgt als gouden kroon
Een stralende zon in vol allooi
Over het water hangt nog een witte mist
Een sluier voor…
Gelukkige verjaardag!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 181 Anna, je bent nu vijfenzestig jaar geworden
één jaar ouder, één jaar minder jong
maar je weet
het is maar schijn
je was, je bent, je zal altijd zijn
Anna van de bergen, Anna van de bossen, Anna van de zee
altijd
en veel langer
Arnold van de bergen, Arnold van de bossen, Arnold van de zee…
dierendromen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 69 Ongerept en wild geschapen
waren bossen op zijn mooist
maar door tijd en evolutie
werden dierendromen stil vermoord
wilde dieren moeten wijken
want hun habitat werd afgenomen
mede door de slimmen en de rijken
die hun bossen kolossaal onthoofdden
ik kan hier enkel maar wat hopen
dat industrie en bondgenoten
éérst wat denken alvorens zwaar…
duizendschonen - haiku
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 233 armen vol geuren
bezorg ik jou met bossen
vol schone kleuren…
Natuurlijk symbool
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 444 morgen gaat het gewoon
verder
omdat het uitsloven
je hart eens opbreekt
vier maar
de pijl richt op
die ritmische bossen…
Visioen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 248 over duinen en wilde braam
bossen en geestrijke gronden
scheren hemel en hellehonden
ijlend langs mijn gedachteraam…
Tijd
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 264 waar
ruisende regen
aarde proeft
zullen
bomen bossen
vogels fluiten
op het ritme
van tijd
in eeuwigheid…
Kind
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 314 Het kind dat ik was
stapte door bossen en gras
rook de geuren
zag de kleuren
droeg zijn kindervreugden
en -tranen
van gehucht tot gehucht.…
Duivelssteen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 De duivel was woest toen
hij je naar de Doesburgse kerktoren smeet;
gelukkig gooide hij mis en belandde je
in de bossen bij De Steeg.
In lang vergeten en vervlogen tijden
brachten Ymirs verwanten je mee uit Jotunheim,
als altaar voor het offermaal gewijd
aan Wodans raven.…
blusgerust
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 341 Het blijft wel bewegen
de golven des leven
de wind door tijd
de bergen en bossen
tot de zon ze weer
beschijnt,
Het blijft wel bewegen
de heupen op muziek
de goden die men riep
op bergen
in bossen
valt er eigenlijk
niets op te lossen,
Maar bewegen doen we zeker
door en met de tijd mee
zegt men graag ja
in plaats van nee
ga je mee
op…
Ruimtekunstenaar
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 113 Werkten we vroeger voor de kerken
Nu is de ruimte om ons heen,
de gebouwen, de lanen, de stranden, de bossen,
die er allemaal al zijn of nooit geweest.
Een zandvlakte bezaaid met olifanten. Een sneltrein
spoor van Lelystad naar Amsterdam de duizenden huizen,
de bossen, de standen de sportvelden Dat wat nog niet geweest is.…
nattigheid
gedicht
4.0 met 27 stemmen 5.663 bomen bossen eensgezind
takken wuiven westenwind
regens ranselen akkerland
hoofden hoeden waterstand
vlak ziltzompig lageland
verzuipt langzamerhand…
Paarse Velden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 304 de vele regen bracht iets moois
we zagen het in Dwingeloo
dwalend door bossen en heide
zagen wij de paarse pracht
kochten ook nog een potje honing…
hier
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 179 neem mijn hand,
wees niet bevreesd
als ik trek
door levende velden
met voelende bossen,
rondom
vaak is een mens
teveel bedeesd
zich als delende,
roepend te melden…
Brandende liefde
snelsonnet
3.0 met 43 stemmen 3.350 Amerika heeft altijd wel iets geks:
Omdat daar een relatie werd verbroken
Heeft een mevrouw wat bomen aangestoken
Met, naar men zegt, de bonsbrief van haar ex
Terwijl die bossen juist verloren raken
Omdat haar vlam het maar NIET uit wil maken…
beetsterzwaag
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 238 rond dit mooie dorp
als stille levens in een
nog serene sfeer
heffen bomen met
hun gewitte stammen en
kronen gespreide
armen, zegenend,
de bossen ademen zacht
in hun samenhang…
De aarde.
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 495 De dieren die leven in de bossen.
De mens: laat hij het niet vernietigen!…
Klimaatstrop
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 675 De wereldleiders lijken niet goed wijs:
Om de klimaatproblemen op te lossen,
- dat is urgent voor mens en dier en bossen, -
Neemt iedereen het vliegtuig naar Parijs!
Het draagt dus bij aan minder broeikasgas,
Als dit de laatste conferentie was.…
B o s s e n
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 382 bossen klotsen een riviertje over rotsen
ontvouwen houten lommer boven
waar echo's op stilten botsen
in kruinen schuilende schaduwen
fluisteren schrikverhalen
van wezens die klaarte schuwen
alsof bij het tijdloos verblijven
onder een hemel van blaren
wolven sluipend thrillers schrijven
in een mantel van fruitig kruid
loop ik de boomtunnels…
Geen maaksel was 't van sterfelijke hand
poëzie
4.0 met 11 stemmen 1.973 En over 't oude land uit lage blaren
Zie 'k overal met spokenogen staren
Verbijstering van lang gestorven eeuw,
En wuivend met eerbied'ge bossen fluistert
De hei haar hulde naar de verte en luistert
Naar stilte van verwaaid triomfgeschreeuw.…