Alle inzendingen over Bouwen aan jezelf

want ik ben zo ontzettend gek van jou nog iets hou van jou blijf lekker gek jezelf en verlies jezelf maar in mijn donkere ogen in oneindige dromen.…

Waai waar je waaien wilt lach om jezelf dans op muziek die je hoort zing met de vogels zoen van wie je houdt geniet van de wereld. Wees gelukkig met jezelf en met je vrienden feestend door het leven gaan een paradijs vol inhoud met bijen en vlinders bloemen in alle kleuren.…

Geef jezelf de ruimte en leer van álle momenten, telkens weer.…

buig het recht tot uitroepteken geloof in wat je kan het kost heel veel kracht misschien wel veel meer dan gedacht maar leer je lessen laat je niet nog eens stressen maar laat zien dat je niet bent bezweken zoals men had verwacht toon hun en jezelf je verborgen kracht sta voor jezelf sta je man!…

Het leven is het leven waard al is het vaak ook erg lastig vrolijk kijk je de wereld in maar somberheid is machtig Vreugde bij geboorte verdriet bij de dood blijdschap om van alles dagen wegen soms als lood Je hebt jezelf gemaakt tot wie je nu bent Alleen die ziekte daar raak je nooit aan gewend Wees blij met wat je nog kan somber…

Hou van je naaste net zoals jij van je eigen, staat in de Bijbel en dat weten we allemaal, maar als je van jezelf de zenuwen kunt krijgen, wat blijft er dan over van dit hele verhaal.…

Maar jij voelt dit vaak als heel zwaar, je durft jezelf niet meer te " verduren". Vreemd je eigen verloochenen, dat jij je afsluit voor jezelf. Je toegankelijkheid laat ontgoochelen, zeg nou zelf.…

Vertrouwen, Op iemand kunnen bouwen, Van iemand kunnen houden, Het lijkt zo simpel op papier… Als mensen nog wisten wat echte liefde was, Dan gaf dat ieders leven, toch zoveel meer plezier… Jemaima…

Bij elke gedachte Gebeurtenis Gesprek Steeds weer Die ene gedachte Wat maakt het uit Niets is belangrijk Denk het elke keer Zoveel frustratie Vanwege dat ene Bij jezelf Uit de gratie…

Het aan te zien dat je alle leed kunt dragen leef je min of meer jezelf tot het optreden; je vacante liefde dan komt aan diepe lagen, volgens de ziel zich aardend tot onbekende zeden.…

Jij zo teder zo zacht Maar ook zo energierijk vol van kracht Je waait over de zee en de aarde Je hebt een enorme waarde Van briesje tot orkaan laat je jezelf gaan Zonder jou is er geen bestaan…

Niet gedood willen worden, en toch jezelf vermoord. Een roep om aandacht, die te laat werd gehoord.…

In door schaduw verduisterde gedachten volg je ondergronds op afstand jezelf wegglijdend in zo’n fenomeen van tweeslachtigheid: meegaan of vechten voor allebei te moe doe je niets laat de keuze maken…

vertrek maar zonder mij vergeet mij maar vergeet mij allemaal en laat mij hier je zult me niet missen je leven zal lichter zijn niemand meer die jou herinnert aan jezelf…

het gebeurde zomaar het leven in gesleurd op de wereld gepleurd en daar sta je dan met vraagtekens, waarom ben ik hier je verdedigt jezelf met woorden gehoord worden, zou mooi zijn, mooi gaan ik ben mijn ouders dankbaar en ik haat ze…

Wat is het leven als je niet jezelf kunt zijn?…

veel gezeur en veel gezeik want volgens ma heb ik ongelijk ik ben dom bezig en denk aan mezelf maar kijk eens naar haar ze lijkt net elf ze kijkt naar een ander maar nooit naar der zelf want stel je voor je ziet jezelf…

De echte overwinning Is niet die op een ander Maar die op jezelf Het gevecht gewonnen Van je meest gelijke tegenstander De kracht, de moed, de durf Om de strijd aan te gaan Om daarna te weten Nu kun je echt alles En iedereen aan…

Kolderiek periodiek (nr.7 uit een reeks van 100) Zegt de ene buur tegen de andere: "Waar je ook heen gaat, je komt altijd jezelf tegen!" Zegt de ander: "Dat is nog altijd beter dan dat ik jou tegen kom!"…

op een bepaald moment neem je jezelf de maat spiegel je liefde en haat het verdriet op je gelaat kijkt de andere kant op uiteindelijk rijmt het niet maar het dicht wel, zulks is alom bekend…

voor altijd in de schaduw van lijkt er geen ontkomen aan het opgedrongen stigma in wat voor bochten je jezelf ook wringt, lijkt vluchten zinloos daar één blik of woord je genadeloos aan de grond nagelt door hen die geen scrupules hebben…

jij neemt de schaduwkanten om uit het licht te zijn de confrontatie met de waarheid doet jou te veel pijn nog koers je voor de wind in het ontwijken van de feiten maar eens zal jij jezelf tegenkomen tussen de scherven van je dromen…

Je kàn het, als je in jezelf gelooft.…

Vergeven is ook energie weggeven, die je angstvallig, zelfs gewoontegetrouw als vanzelfsprekend, bijna, maar vooral boosaardig vasthield, tot een breekpunt van inzicht en mededogen; zie je, dat je jezelf bijna al die tijd, had voorgelogen.…

Eindelijk klaar… absoluut jezelf En kan altijd; lef Ja, ik wil De eerste bevrediging maakt de grootste indruk Ook goeiemorgen Meer zou misschien teveel zijn Om verder te rijden dan voorzien Maar nu even niet Verlaat verdriet…

schat je vindt jezelf lelijk omdat iedereen dat vindt maar ik vind je mooi omdat ik van je hou en daarnaast ben ik zelf ook niet wat je noemt de mooiste kijk gewoon wie we samen zijn en treur niet door Angelina Jolie…

Aandacht schenk ik je, zoveel ik kan, en voor het overige is er hulp nodig van jezelf, want, jij, net zomin als ik, kan het niet alleen! Maar weet, dat ik er ben!…

zwarte lokken rode lippen glinstering in bruine ogen warm liefdevol vermogen verscholen onherkenbaar bleek gebroken ben je nu jezelf en ons verloren mijn mooie liefste moeder…

de vlammetjes achter mica ruitjes als tongetjes die een verhaal vertellen over de vervlogen tijd toen alles nog sober was en het leven zó leefbaar jezelf betrappen op een hang naar warmte en een vleugje heimwee dat is wat het is…

jarenlang stond er op de blinde muur van de fietsenstalling met witte verf 'heb vertrouwen in jezelf' thans jaren later is de tekst weggevaagd wellicht vanwege een chronisch gebrek aan zelfvertrouwen…