52 resultaten.
Bovenaards?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 36 Grijpen wortels diep in de bemoste grond, hun
echo’s ontwaken raadselachtig, ongeremd in
lieflijke contouren uit een bovenaards verhaal,
kiemstof uit een Elfendal wat nooit verloren ging.…
Bovenaards?
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 130 Het aardse van de dingen
wordt onderaards gevoed,
doordat mensen elkaar verdringen,
naar het leven staan als het moet,
een werelds gekrijs van culturen
die elkaar de weg versperren, zuigt
het bloed uit de levensgrond, en
brengt ons verder van het paradijs,
vermoeid van het niet meer weten
in het spoor van een gebroken
voedselketen, de magere…
Bovenaards
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 243 zwart is de nacht totdat
twee ver uitelkaar staande
kleine ogen licht geven en volgen
een luide diepe stem zegt:
tastbaar ben ik niet
zelfs mijn zien waarin alles schuilt
is bovenzinnelijk
wij komen ver van de aarde
waar nog geen mens kan komen
dan alleen maar dromen
wij zijn al eeuwen verder
zien treurend toe naar uw streven
u bent…
Hemelspiegel
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 265 Tranen in ogen
Weerkaatsen stil de regen
Bovenaards verdriet…
abc-tje
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 498 Aan bovenaardse conceptie
doet een fout geen hinder.
Innen jaren kleine lieve minnen
nemen oude persoonlijke queestes.
Rode strepen tonen unieke vetes.
Waaronder xylofonen ijzig zingen.…
Voorwaarts?
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 393 Er komt weer nieuw terrein om in te lijven
Want ook al doet het nu als iets bizars aan
We kunnen op den duur gewoon naar Mars gaan
Om daar vervolgens permanent te blijven
Ik vraag me toch voorzichtig af in deze
Hoe bovenaards we moeten willen wezen…
Elkaar aantrekken
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 292 dan communicatie
Altijd thuis en ha dat had ik al gedacht
Ik heb je telefoon de hele dag verwacht
Ik dacht zonet nog ha daar istie
En altijd onder zware druk emotie
Flitsend hersenwerk of intens zwaar
Overkomt mij dit boeiende zowaar
Het is een ware contactexplosie
Aardstralen aura’s boven natuur
Vertellen ons geleidend puur
Via ons bovenaardse…
Gescheiden
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.176 Een strelende arm die om een hals zich snoert
Is wel een band, maar niet voor het geweten:
Zij kunnen zalig zijn van de aarde ontvoerd,
En verder nooit iets van elkander weten,
Maar eenmaal komt een zomernacht als deze
Dat ze in een ster of in een vogelkreet
Het uur herkennen dat geheel hun wezen
Deed rillen van een bovenaards genot,
Om…
VERKLARING
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 289 Je luistert muziek
van bovenaardse schoonheid
en zielsverlangen.
Dan ben ik zwijgen
en luisteren jouw liefde
en die van kosmos.…
de omhelzing
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 alles van
waarde draag
ik met me mee
ik leer het
onthechten
ik oefen om
het licht op tijd
uit te doen in
een onbekende
ruimte op een
ongekend uur
niet langer vermalen
in de machinaties
van een bovenaards
medisch mirakel
in een Lourdesgrot
of in de aardse
wonderen van
de techniek
mijn waarheid is
draaglijk als…
Witte rozen
netgedicht
1.0 met 13 stemmen 1.460 Jouw bovenaardse zinnen
die zwijgend roepen
om witte rozen
die je prikken
moeten
bloeden soms
want hun rook
sluiert dwingend
je blauwe ogen
die niet meer zingen
kunnen
in die zoete slaap
van dood sluimeren
en koudziek huiveren
bij 't ontwaken
dan roep je weer
om witte rozen
die je prikken
moeten
schreeuwen soms…
Kijkdoos
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 942 Ik plukte zo maar achteloos
wat letters langs de beek
verborg ze in een hoedendoos
en kuierde nog een week
Toen ik later heimlijk blikte
door een spleetje langs de rand
zag ik hoe God de woorden schikte
in een bovenaards verband
Zag zijn hand de taal beroeren
zoals geen schepsel roeren kon
liet mij op zijn Woord vervoeren
naar een rustplaats…
ga maar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 766 nu je sterft uit een verlaten lichaam
vogels zingen van de voorjaarszorg, uitbundig
blij en tomeloos het leven vieren
zucht ik vrijer
over zeven uren zweeft jouw stille lach
zonder machteloze durf een andere tijd tegemoet
hoe zoet is dan het sterven
blijer zal ik zijn
als jij jouw haren glanzen laat
in bovenaardse zon
In memoriam…
BEREIKT
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 251 Het wezen kijkt mij vriendelijk aan
Ik overhandig mijn bestaan
In boekvorm en het neemt het zacht
In handen, transparant als glas
Om dan met bovenaardse pen
Te glijden langs wie ik echt ben
Buiten al wat ik schreef en las
Ik liet een prachtig oeuvre na
Nu worden al mijn woorden beelden
Die nooit worden gepubliceerd
In onaardse grammatica…
Verzoening ?
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 362 Wanneer je mij met
je ogen raakt, word
ik licht, vloeibare
bovenaardse regenbogen,
zo volkomen waarbij
de laatste zilveren
druppels stromen in
de palmen van het hart,
met tederheid bespeeld
het smachtend water,
waaruit de lichamen
van de wereld zijn
gedeeld, weerspiegeld
verlangen hemelsbreed,
toch aarzelen je lippen
te drinken…
Persica
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 530 niet is overtroffen
doch de kleur van het lichtste gedeelte
komt verbazingwekkend overeen
kunstschilders zoals Rembrandt
hebben het weerlicht getart deze explosie
poëtisch in hun werk te laten strelen
zelfs de planethische warmte van Venus
heeft haar goddelijke vel nimmer bereikt
bovendien niet met de allerhoogste fantasie
uit het bovenaardse…
HET EINDJE TOUW
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.224 Maar zo van ’t bovenaardse
Hij soms al iets verrast,
Toch houdt ’t onzichtbaar touwtje
Hem hierbeneden vast.…
aan de grond
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 153 (nu nacht verduistert en de maan haar plaats weer kent
zoemt een slaaplied zorgeloos mijn lakens warm)
aan elke arm verschuift een hand wat
licht bewegen
in de tegenvorm van nu
kruist een zachte zuidenwind; haar zwaluwkind
vliegt laag mijn dromen binnen
waar een meizoen zachtjes bloeit
groet immer nog haar glimlach, bovenaards…
niets meer hetzelfde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 159 in een grote koffer
in verbrokkelde
nachten strelen we
je bange kleine hoofd
sussen we met
zachte woorden
je ontroostbare hartje
waarin duistere angsten
spoken die dieper gaan
dan je zeggen kan
op een dag boven ons
plots een vliegtuig
de bal die uit je handen rolt
een kleine jongen valt
hij luistert roerloos
naar bovenaards…
Sanne Wevers
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 De kosmos leeft hier in dit stadion
essentie en perfectie tikken tiktak
ineens een aanloop en dan na een flikflak
volmaakt rechtop als een acrostichon
onmiddellijk de weverspirouette
roemrucht gemaakt door excellente Sanne
illusie van gemak, een radslagspanne
gevolgd door overslag, de loftrompetten
eerbiedigen het bovenaardse draaien
vrijmoedig…
Grondstoffelijke trillingen
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 61 Een bommel-ding, een knalvuursalamander
Verspreidt grofstoffelijke trillingen
Bezorgt het noorden weer
de rillingen
In onderaardse verticale
gangen
Er gaat niets boven Groningen
dan gas
Waar bovenaards van Pekela
tot Beijum
De eigenheimer en de bint
gedijen
En voor de strokarton een zee
aan graan was
O ferme commissaris van…
Daarmee goed te leven?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 56 troost of eeuwenoude vloek,
is mij om het even, een bestaan
tussen mijn uiterste polen, in
de draaikolk van de realiteit
de queeste van verlossing
komt de spiegel van vergankelijkheid
voorbij, even lijkt ik te zijn verlost
van mijzelf, het dubbele herkent
zich in eigen proces, herboren als
overlevende kracht, wil ik niet
met het bovenaardse…
zielen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 mijn rusteloze ziel
met wie je
goed verdwalen kan
neemt plaats
bij het venster
met zachtmoedige blik
ziet ze het menselijk
tekort daarbuiten
vandaag neemt zij
alles voor lief
mijn zorgeloze ziel
met wie je
uit het venster vliegen kan
ademt bovenaardse
vergezichten
met open blik
wijst ze de wegen
door oneindige labyrinten…
Leeg kasteel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 54 Er golven witte kandelaars door de nacht
ik zie hen op de weg naar Thebe
ver van de blinde massa
Het bovenaards ivoor van engelen draagt mij
en gouden meeuwen krijsen onze naam
zij hekelen de getergde gnomen
die met hun waanzin de aarde vermoorden
die niet net als ons op blote voeten
door de kasteelgangen stampen
bezaaid met glasscherven…
LICHT WIL IK (naamvers)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 163 licht wil ik
einders voorbij
gedreven
mijn zucht verhuld
in kabbelend water
juventus speuren
indigo dromen vol
nachtviolen
en langs de bedding
echo’s verzaden
naamletters raden in
bovenaards blauw
ongerijmd tijd met rijp
camoufleren
halfweg het water
tijstromen spelen
lachsalvo’s delen in
aurora-rood
naakt zal ik
gêne voorbij…
Styx
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 175 Zilveren rivieren houden zich op de vlakte
doch houden in het blauwe schijnsel
onopgemerkt de wacht, zoeken in
luchtledigheid naarstig naar bovenaardse
kenmerken, lenen zich als doorwrochte aderen
bij uitstek voor onderkoeld aansterken,
gaan loom voorbij aan boodschappen
dagzomend achtergelaten of verborgen
dagdromend aan het oog onttrokken.…
Dood hout
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 191 het bos verzamelt zijn dood hout
een straffe wind schudt buien
uit een mat grijs wolkendek
maar niets is jou te gek
jij laat de winter smelten
voor die ooit begonnen is
jouw lach doet bollen zwellen
waaruit de ziel van voorjaar
zich ontvouwt tot bovenaards pril groen
je ogen schijnen perspectief
in lange dagen met meer licht
een warme…
Dichters moeten de minnaars uit zich weren
gedicht
5.0 met 4 stemmen 2.508 Hijg dus, o hart, uw sterflijkheid te buiten,
gij, die uit de pijn het bovenaardse koos,
eens zal uw mond zich als gesteente sluiten
in d’ eenzaamheid van wind en waterhoos,
maar, wie hem kust, zal er op leven stuiten:
diep in zijn barsten hurkt de wilde roos.…
Woorden vloeien uit mijn pen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 415 woorden die zeggen wat we bedoelen
De woorden vloeien uit mijn pen
van streelzacht tot keihard
taal als nieuwe stiel
woorden als zalf voor de ziel
De woorden vloeien uit mijn pen
van onzinnig tot diepzinnig
taal wordt mijn nieuwe vorm van uiten
woorden als nieuwe kijk naar buiten
De woorden vloeien uit mijn pen
van onderaards tot bovenaards…
Jochie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 403 En tijdens het naar school toegaan
de vogels hoorde zingen,
iets over bovenaardse dingen
die hij gewoon nog kon verstaan.
En bij de juffouw voor de klas
iets zag dat hem deed dromen
van een geluk dat ooit zou komen,
niet wetend dat het zeldzaam was.…