Geen navolger ben ik, die
Zoals zovelen van zijn tijdgenoten
De woorden van een Byron
Tot zijn voorbeeld heeft gegoten.
Ik creer mijn eigen werk
Ik barst van inspiratie
Ik wens niet te verworden
Tot dichter van een natie.…
En we gaan geen meer
zo laat in de nacht
Doch het hart geen zeer
en de maan schijnt ons zo zacht
Voor dat zwaard geeneens schede
Geen borst voor die geest
Het hart verliest haar rede
Maar de liefde zij geneest
Als die liefde voor slapende dagen
wakker wordt veel te snel
Nooit meer dat wij elkaar zagen
Maar die maan bleef even fel…
Op een zee van vele talen
Dobberden we door de stegen
Zagen marktlui vis afwegen
Dreven we langs glazen schalen
Op San Marco aangekomen
Door handtamme duiven wadend
In het flitslicht zonnebadend
Zag ik Byron verzen dromen
Nadat we in winkels doken
Door vergulde zalen dwaalden
Tintoretto’s Paradijs
Snelle vaporetti haalden
-Zeer verzadigd…
Ik walg van vrouwen die geletterd zijn
Mijn eerste huwelijksnacht; een ware ramp
Ik had een nachtmerrie, gilde, kreeg kramp
Pijn in mijn vrijheidsdrang en wilde wijn
Het eerste wat ik deed toen zij er was
Was kijken naar de beentjes van het wicht
Goddank, gelijke lengte, uit het zicht
En snel op zoek naar een die nooit iets las
Die mij mijn…
nimmer valse plannen in het rond
om complot en haat te zaaien
tegen honden, hazen, haaien
en hij draagt geen nerts, konijn of vossenbont
Wat een mens een grote boodschap noemt, heet stront
als 't te voorschijn komt uit de kaninen-kont
mensen geven taal een draai
een denkbeeld een reuzenzwaai
en er komen hondendrollen uit hun mond
Ja, Lord Byron…
Ik had een droom, maar niet geheel een droom.
De zon was uitgedoofd en de stervende sterren
Zwierven in d' eeuwige ruimte, van stralen beroofd,
En zonder doel; en de donkere ijzige aarde
Hing blind en zwart in de maanverlaten lucht;
De morgen kwam en ging - en bracht geen dag,
En de mensen, uit angst om verlaten te worden,
Vergaten hun passies…