Alle inzendingen over Carice van Houten

Soms fluister ik je naam midden in de nacht terwijl ik in bed lig alsof ik je daarmee naderbij kan krijgen dat heb ik ook met Maxima gedaan maar die vertikt Willem te verlaten wat ik een zwaktebot vind ik deed het ook met Carice van Houten maar die geeft geen sjoege vindt zichzelf te mooi en te belangrijk net als Astrid Joosten en…

Ik droom van Do, Carice van Houten, Catherine Deneuve, Sophia Loren, Maxima, Marilyn Monroe, Brigitte Bardot, o, helaas droom ik.…

Niet te geloven maar ik bevond mij in de hoogste hotelkamer van het Hotel Burj Al Arab in Dubai de zeven sterren maakten al mijn dromen waar en Carice van Houten liet zich graag door mij masseren, terwijl een bediende champagne en kaviaar presenteerde, gleed de filmdruk van Carice af en kon ik eindelijk van de woorddruk verlost volop genieten…

(voor Carice van Houten) Je bent natuurlijk geen Kate Bush, maar het is heerlijk dat je liefdevol prevelt, terwijl de wereld koudbloedig doorraast. Je bent teveel actrice om je serieus te nemen, zo met je mooie pakkie en je dartele snoet, maar je hebt me toch enorm verbaasd.…

Als ik schrijf dat Carice van Houten mij vannacht gezelschap hield, dan stuiter je van ongeloof, maar weet je dat wel zeker?...…

Carice sprak over haar debuut-cd Die zij een beetje weifelend lanceerde Het kàn natuurlijk best dat ze acteerde Zo'n houding stemt tenslotte vaak tevree Onzekerheid is echter nauw verweven Met ieder nieuw en grensverleggend streven…

Aan de rand van het aflopende land De lichten Zijn duisternis Maar het was halverwege dat ik naar rechts keek En hem zag komen In zijn zwart met witte pij Terwijl hij me in stilte voorbij ging Liet hij me achter met mezelf op mijn eigen verlaten eiland Onderweg naar waar de lichten licht zijn…

We zijn verbonden met visdraad Er valt niets te zien tot het licht erop schijnt Een glinstering Een flikkering Als je goed kijkt zie je de striemen Ze snijden in ons vlees Bloed vloeit Als we ons niet snel losmaken Maar het knoopje zit te strak Om ons lijf Losknippen is zinloos Vuur smelt de twee uiteinden Altijd weer aan elkaar…

het met het zoontje van Matthijs van Nieuwkerk doet Dus de een vindt die ‘Matthijs-op-speed-kop’ voor Carice te min En de andere roept in een forum onverholen kwaad: “Waarom wil die jongen nou zo’n Tiny Tandvlees als vriendin?”…

Carice piepjong, Cees Geel met vrij veel haar Halina zei ook ergens 'n paar zinnen Er stond iets heel bijzonders te beginnen Al werd je dat pas achteraf gewaar Oud nieuws? Oh ja, een achterhaald gegeven Maar hoe uniek om dat te herbeleven…

dat je nog eens groet voor ik dood zal zijn dan kan ik in het laatste hout woorden voor je branden en laten weten dat er veel zinnen zijn blijven rusten kom nog een keer dan om je hand op mij te leggen beloof het laat mij gaan…

zij sprokkelt woorden om een boom op te zetten maar het snijdt geen hout…

werden zij herboren zij zongen hun lied uit liefde uit verdriet er ging zoveel mis en toch nooit vergist in de keuzes die wij maken geesten lachen praten er hangt iets in de lucht het is eindeloos blauw dit leven waar ik van hou muziek op de planken gevangen in dromen en gedachtes in de lessen des leven aarde water vuur lucht houten…

Het hout is hard de klink verroest mijn haar verward in mij kookt het woest De sleutel verdwenen ik kan duwen wat ik wil mijn ogen wenen in mij is het stil Krakende scharnieren en dubbele glazen ik zeg gedag tegen mieren niets kan me meer verbazen Een nieuw geschilderd kozijn walmen verse verfgeur alleen op een groot plein ik sta…

Met ons hout Gaat het vaak fout. In het productiebos Gaan de kettingzagen los Op zoek naar goud. Als je maar van hout houd.…

na de bruiloft van papier spon zich het katoenen huwelijk tot het houdbaar lederen waarvan het fruit en de bloemen zich inmiddels rijpen laten in een houten verband dat jullie hartstocht om, voor, naast en met elkaar gelijk haar oorspronkelijke passie dat pact ook mag suikeren dat jullie liefde om, voor, naast en met elkaar tot wollen…

Eeuwenoude gebinten, Kromgetrokken door de tijd, Dragen het dak dat Mens en machine beschut Tegen storm, water en sneeuw; In alle eenvoud bieden zij Bescherming tegen aanvallen Van buitenaf - En nu wappert aan de noordkant illegaal Dat vale dundoek, www.mijnpedicure.nl, Binnen een paar weken al Goor geworden nieuwigheid, Duurzaamheid…

alle kruinen met mijn oren alle takken met mijn ogen alle bomen met mijn voorhoofd alle stammen met mijn namen alle bladeren met mijn adem alle wortels met mijn haren alle bijlen in mijn handen alle scherp geslepen messen alle schoon-gezaagde planken alle zware houten kisten ------------------------------------------ uit: 'Portret…

hout we voelen de nerven blijven zwerven tot de volgende jaarring wortel dieper verworteld in de koude aarde voor het hout, geen grotere waarde muziek uit het hout klinkend vrij of niet, voldoen aan behoeftes niet zuur of zout, maar smaak refrein ontstaan uit het hout waarom refrein, is dat waarom er liedjes zijn liedjes blijven…

Ons houden van is hout geworden verschoten door het leven vervolgens is het koppig en ruw met onrust ingewreven Ons houden van is hout geworden zilt van de oneindige traan het haalde het zoete uit datgene wat eenmaal was ontstaan Ons houden van is hout geworden verweerd door het verleden geblakerde nerven relateren aan hoe vurig het…

Want met een glaasje op krijg je een dubbelle houten kop.…

Heel stil hoor ik Zijn stem liefdevol en zo warm... aangeraakt ben ik door Hem de stilte, die ik omarm om naar Hem te luisteren zwijgend in Zijn aanwezigheid te komen om Hem te eren dit moment, zo'n bijzonderheid God, leer mij zwijgen als U wilt spreken dan zal de Geest ruimte krijgen om te komen als een warme deken zegen zal neerdalen…

Zij fluistert kleine woorden, zacht, soms uitdagend, met omfloerste stem, traag, licht klagend. Zij heeft warme vingers, die, hoewel ze nauwelijks raken, speels lijnen trekken, mijn huid doen otwaken.…

Zwevend in een warme oceaan, grenzeloos en zonder tijd, ervaar je deinend en wiegend, beschutting, veilige omslotenheid. Hier val je samen met jezelf, dat wil zeggen het totaal, een schemerige wereld, waarin je stijgt en daalt. In deze omgeving vol geluiden - maar die komen slechts vaag door -, vormen ritmische patronen een continu en…

Uit het gebroken zolderraam hangt een verschoten vlag, al bijna tachtig jaren. En op de witte kruizenrij, waarlangs verwelkte bloemen staan, mag je je blind gaan staren.…

Heel vroeg, het is nog donker buiten, word ik, kind in het veel te grote bed, wakker van blazers, die hun instrumenten resoluut aan de mond hebben gezet. Voorzichtig stap ik uit het ledikant, loop rillend naar de bevroren ruit, mijn blote voeten plakken op het zeil, muziek vormt het enige geluid. Zes leden van de plaatselijke fanfare zie…

De kroegbaas, van onbestemde leeftijd, niet meer zo jong, eer wat belegen, staat stategisch opgesteld achter de bar, buiten valt gestaag de lenteregen. Hij spoelt wat glazen, rangschikt flessen, tapt een pilsje met het gemak waaruit jarenlange ervaring spreekt, hij is gepokt en gemazeld in het vak. Als een veldheer staat hij in zijn kroeg…

Ze zit achter in een bank alleen, haar brede wat ouwelijke gezicht is strak en ziekelijk vaal, schuw kijkt ze om zich heen. Diep over een boek gebogen, de lippen samengeknepen, zit ze moeizaam spellend te lezen, met grote verbaasde ogen. Haar klasgenoten zijn druk, maken rumoer, roepen en zingen, springen wild om haar heen, het lijkt…

Het landschap van je jeugd is nog herkenbaar in je gezicht, sterk doorlijnd en gebutst, met het verstrijken van de tijd kleurde alles mee, verzonk in je, werd stevig door elkaar geklutst. Langzaam verdween wat zin verleende, betekenis gaf, en zeker, 't is verschrikkelijk van niets meer te weten, maar pijnlijker, zo niet volstrekt meedogenloos…

Vandaag alweer geen post. Hij voelt zich alleen, ook al heeft hij, dag in dag uit, twintig man om zich heen. Hij besluit zelf maar te schrijven: lieverd, hoe gaat het met jou en de kids? Dan legt hij de pen even neer, gaat languit liggen op zijn brits, denkt aan de beschieting van gisteren, god, wat was hij bang, schrijft dan verder met…