Alle inzendingen over Catastrofe

Feestdag in Nice, werd een catastrofe. Doden op straat. 14 July, wordt geen feestdag meer omdat: Een chauffeur dit veroorzaakte. Gewonden worden afgevoerd. Een pop ligt op straat, waar gestold bloed, de sinistere gevolgen zijn van die imbiciel, die gelukkig niet meer leeft. Een catastrofe.…

Gelukkig werd een catastrofe net dankzij de hulp van Tsjechië beLet.…

Zondag 26 september 2004 Een zware aardbeving In de Indische Oceaan Veroorzaakte een vloedgolf Die vele landen trof 300. 000 doden Waren het gevolg Een catastrofe Die wordt gezien Als één van de ergste natuurrampen In onze geschiedenis Een vreselijke tsunami…

een obscuur begin van denken dat ons raakt, een hand in de nek, geeuwend tegen de planken een catastrofe van het moment die al plaatsvond, bruinrot; duizendschoon; besmetting; trefwoord; crash; alleluja; gaslek; vernuft geen haar gekrenkt daat zijn: de violen Je tegenwerping En dan, baby, dan -----------------------------…

is dit de mist na een catastrofe? is dit de stof die neerdaalt? zijn dit de rokende puinhopen van de openbaring? traag en adembenemend mooi zweefden de aeroben ongestoord verder ze dansten op de adem van de goden de mist steeg op was dit een vredelievende invasie?…

de wereld hemelblauw bestaat uit Eva’s, appels en verlangen een seismograaf tekent verhoogde activiteit op geeft vanaf de kuiten een catastrofe verwittiging in knieholtes dreigt mijn tong de ondergang jij murmelt en zoenen vechten om te overleven later geur jij naar liefdesnacht en wij naar liefdesmorgen.…

Ondergronds botsen mijn gedachten op hem Ze scheuren vlammen uit zijn gestalte, uit zijn stem Ze blazen vuur in zijn huis leggen vuur om zijn vrouw Een keten van kraters Aswolken over de wereld En ik in het Stille Midden van de catastrofen die zijn huwelijk moeten treffen zonder hem te deren Hoeveel naschokken nog?…

Deze plek waar alle dromen neergestort zijn gebroken vleugels en scherven het grasland bedekken catastrofe tot waar het oog reikt Dat jij daar je huis hebt gebouwd! Aan het begin van de hel het einde van de regenboog land zonder hoop Hoe wanhopig moet je zijn of hoe optimistisch?…

met het gezicht op onweer tornde jij op tegen de straffe wind die de huid van het gelaat strak trok en nog net voldoende ruimte liet voor priemende ogen het was genoeg geweest de schade die de natuur de eerste jaren niet te boven zou kunnen komen tussen het dode hout groeiden enkel nog dromen de elemententweestrijd moest er…

ik wilde steeds je blik vangen maar jouw ogen zagen geen verlangen zij flitsten met humor en lach door het media paradijs dat voor haar lag heb je hand even vastgehouden maar zij waren nodig om spirit op te bouwen theatraal past niet in verhevenheid als warmte uit het hart zo tussen woorden glijdt jij hebt hen geestdriftig…

je lachte toen de schalen braken en het ei zich opende het was jouw broedsel niet dat onder je vingers krioelde om een eerste glimp van buiten op te slaan van het tabula rasa bestaan geïnstitutionaliseerd hormoonde zorg een affectief en uiterst adequaat traject als een abces vermenigvuldigde zich het vreemde leven door…

ik heb je voorzichtig afgestoft het dof openbaarde als eerste een stukje lach alsof ik nu pas echt de hemel zag zacht en warm begon schoonheid te stralen in het raken van je ziel nooit was ons contact zo intens geweest een feest dat over zeven hemelen verspreid de opstanding laat zien naar een totaal nieuwe aarde en…

Beeld Steen is ouderwetse plastic harder en ook zwaarder nu lopen lichtvoetig haastig de mensen geen indruk is bestendig Recreatie Fijne dag slampampen eten op het strand in de bossen kuieren ’s avonds futloos humeur en afval blijven liggen Pensioen Vier decennia succes of catastrofe verplichting of plezier hoe dan ook…

Water en Catastrofe lijken het eens te worden. Pas op: reken niet buiten de wind. Klokjes en krokussen zijn er zómaar, zorgen alvast voor een glimlach. Een handreiking aan wie het ziet. Tijd om dingen bij hun naam te noemen. Overtolligheid in de ban te doen. Volop puur te ademen.…

Naar het plafond lig ik te staren, met in mijn hoofd de beelden van de catastrofe, m’n gevoel is meer dan balen, want een ramp van die orde is teveel voor menselijk besef.…

Maar wat ik las, dat deed me geen plezier, zo’n catastrofe had ik niet voorzien, ik had gedacht zo rond een ons of tien . . . vermenigvuldig dat dus maar met vier! Ach bleef het maar bij dit gewichtsmalheur: Mijn neus snuift al weer oliebollengeur.…

Laat ons er daarom vanuit gaan dat we die uitdaging wel aankunnen en dat het wel mogelijk is om wereldwijd deze catastrofe te stoppen. De mensheid heeft al vaak bewezen dat zij zelfs de grootste moeilijkheden het hoofd kan bieden?…

gekeerd maar het leven bleek al door de immense hitte te zijn verteerd in een herfst zonder oogst nog duistert het onder levenloos loof maar de koelte die de kruinen altijd hebben kunnen geven is door droogte verdwenen knisperend is al veel blad gevallen en knoppen bomen in een noodscenario geteisterd kaalt het bos door deze laatste catastrofe…

gefaald ze sloegen eigen wegen in los van Hem in oorlog hebzucht en in hoogmoed Zijn liefde is aan hen en niet de haat en liet hen zelf de wegen kiezen maar hun streven kreeg de overmacht zichzelf als uitverkoren te verklaren in de hoop dat alles goed komt grijpt Hij uiteindelijk toch wel in en laat de mensheid zelf boeten in een catastrofe…

liefde het verlangen naar een periode die als een spiegel fungeert liefde weerspiegelt die aan elkaar geregen bleek te zijn reeds haperde dit eenzame hart dat werd misbruikt ik dacht dat ik je verstond,niets is minder waar ik tref mezelf in mijn gemoed in een verdwaalde hartstocht die jaren lang op het ritme van mijn hart mee danste de catastrofe…

Daar sta je dan, je kunt het amper geloven met je woordeloze catastrofe. Wie moet je het vertellen, wie hier, van dat slaperige dier? Waar is de wereld met de namen der rozen, de musea met genummerde balgen in dozen?…

Het was vandaag een catastrofe. Het is traditie geworden, dat de wekker mij stilletjes laat ontwaken, zodat ik met een diepe zucht mijn armen kan strekken in de kamerlucht. Vandaag schrok ik me rot de wekker die luid zingend mijn oren geweld aan deed. Niet eens wakker nam ik dat ding stevig beet.…

voelen Heb ik niet vaak genoeg gezegd dat voor mij diep weggestopt de maan gewoon de maan bleef En ik verlangde naar de zon Bevrijd uit een onzichtbare leugen Zwijg ik tussen de regels door Tussen de koortsdromen van mijn boze vragen Blijf jij gek genoeg Een liefdeloze vriend Jij in de eindeloze verte Jij houd mijn nacht zwart De catastrofe…

Wat schaft het NOS-journaal vandaag Voor ons een weet, maar voor de redacteuren Die na twee dagen piekeren en zeuren Wat moeite hebben, is het nog de vraag Wat zei Guterres, baas van de VN Eergisteren, de negende december Hij riep de Veiligheidsraad op, "Remember Ik ben niet voor Hamas, Jeruzalem Noch tegen Netanyahu en zijn lieden…