Alle inzendingen over Clichés

Ik heb duizenden clichés voor je bedacht. Niet één die helpt, niet één verzacht.…

ik heb duizenden clichés waarmee jij blijft spelen jij speelt rond in mijn hoofd en deelt mijn moeilijke gedachten ik wil je nu dichtbij mij hebben je bent te mooi om op te wachten ik heb duizenden clichés die mij nooit zullen vervelen…

clichés hangen aan het firmament als duizenden guirlandes eeuwenlang van mensenlevens vormden snippers van wijsheid…

Alle woorden zijn voor mij clichés geworden mijn beste, laat ons daarom vanaf nu beginnen spreken in een nieuwe taal.…

geurig en kleurig sterfelijkheid en weemoed herfst in vier clichés ik ruik zoete stoofpeertjes en geniet straks van hachee…

Velen verwijten poëzie vaak Onbegrijpelijkheid, Clichés en Schijnbaar weinig samenhang Maar juist die mensen zijn als Lentemorgens bij een Kaarsverlichte Zonsondergang…

je rommelt wat in marges van nacht & noemt het dromen tot woorden het handschrift vormen van vader - die dood is dat je het eindelijk lezen kan & wakker wordt alsof clichés in pyjama ineens wel draagbaar zijn…

De Hema richt zich, in de nieuwe tijd van media en netwerkdigitalen, om torenhoge winsten te behalen, op internet en wereldwijdverbreid op nieuw elan voor Hollandsche clichés: Een gratis taart. Wat denk je? In your face!…

Die Gordon met zijn zouteloze grappen Bevestigt zo het beeld van ‘de Chinees’, Clichés van rijst erbij en véél meer vlees, Hij zou eens pure sambal moeten happen. Als dan het puntje van zijn tong verbrandt Wordt het toch éven stil in Nederland……

Alle clichés aan jou gericht: Julia, Roxanne, Regenbogen, ja, alles wat ik ooit gedicht heb over jou, ooit overwogen, is te goedkoop en te oneigen, ik gooi het weg, wanneer ik in een hartslag voel hoe puur en zacht jouw ziel zich buigt over de mijne.…

Voor Bram haal ik liefst vijf clichés van stal: -Heeft Moszkowicz zijn Waterloo gevonden? -Berouw komt, zo wij weten, na de zonde -En hoogmoed komt gewoonlijk voor de val. -Een vos verliest geen streken maar wel haren, -En wijsheid, waarde Bram, komt met de jaren.…

Vermoeid word ik vanmorgen Wakker in wat een voorjaarszon Lijkt te zijn - Als ik op wil staan Blijkt dat me dat niet Lukt vandaag - bevind me Liggend tussen het platgetreden Pad van pijnlijke cliches met Emoties die vervlakt zijn Tot neergeslagen poolijskou - De enige gedachte die erin slaagt Boven het platte bevroren gras Uit…

Clichés zweven voor mijn ogen. Ik schrijf ze weg in de nacht. De liefde snurkt. Ik schets een droom op grote witte vellen, inktloze levens van verlangen. Ze wachten om te mogen. Aangeraakt. Kleine twijfelingen bloeien als winterrozen op mijn bevroren lippen. De tijd smeekt. Mijn hart slaat over.…

Om toch weer originele clichés te vinden en de teksten goed te praten met toegankelijke inhoud voelbaar die kennelijk even zijn zoekgeraakt, boven de taalgrens waar alles oeverloos wordt, vrij te ademen soms in de beeldvorming die we aan de dubbelzinnigheid van twijfel overlaten.…

Het is hemels wandelen in dit helder warme licht schaduwen spelen als kinderen onder dwalende wolkenlucht bomen blozen onbeweeglijk als stoere nobele reuzen met bloeiende natuur in al zijn groeikracht dringt de zon door clichés van eigen schijnsel vol wonderbaarlijke energie zonder woorden in zijn daadkracht als stille getuige van wat…

een gedicht maken voor de kerst is putten uit de doos vol clichés die ik van zolder heb gehaald weer gaat het over fonkelende sterren het dennengroen en't kindeke in z'n kribbe twee dagen lang sluiten we de ogen en gordijnen voor de wereld buiten warmen ons behaaglijk aan het haardvuur en kijken intens tevree naar de boom en het…

een gedicht maken over de kerst is putten uit de doos vol clichés die ik van zolder heb gehaald weer gaat het over fonkelende sterren dennenboom en 't kindeke in de kribbe 2 dagenlang sluiten wij de ogen en gordijnen voor de realiteit van de wrede wereld buiten we warmen ons behaaglijk aan het haardvuur en kijken tevreden naar boom en…

hoop voor omhoog gezogen keramische bloemen brekend op de bladsteel stervend in hun scherven als sporen in het niemandsland worden gewist is het gissen naar passanten blijkt de wereld toch bewoond leid ze naar de offerbank daag het leven uit de beul is ingehuurd het interesseert de dood geen fluit er is nog hoop want ook clichés…

De lichte dag is niet welwillend Hij zou `t willen Kunnen dromen als de nacht Liefde vrede En meer cliché Donkere clichés zijn licht geboren Tijdens de geveinsde droom Daglicht toont werkelijkheid Een chaotisch moeten De start van weer Het aangezicht van enge prestige Ikzucht toont zich schaamteloos Laat rijkdom tot zich komen Via…

Hoe onwaarschijnlijk blijkt de dood voor diegenen die in een roes van clichés gezamenlijk een rooskleurige boot drijvende houden? Men voor al het zwemmen vreest. Hoe onbegrijpelijk is de nood om langer te leven en langer te zijn? Eeuwig leven? Nee, ik wacht al vanaf klein op de onvermijdelijke dood.…

onverdraaglijk stille linten druipen huilend langs de kist, door witte rozen neergevlijd voor haar wier tijd verstreken is jouw stem verkleedt ons leed in vreemde, plechtige clichés, tekortgeschoten woorden smorend in verwacht gemis, verloren in een bloemenzee en ongehoorde treurmuziek maar waar is ons verdriet?…

(een indruk van de hedendaagse popcultuur) Kleurloos toont zich de zang bij bedachte posen De muziek ontstemt door haar hedonisme in alle toonaarden en clichés te over om slechte smaak duur te verkopen Geen ware kunst die de geschiedenis voorkauwt waarbij ijdelheid en roem als een sloffend beest hun hersenspinsels…

opium op podium voor slechten en voor dwazen kom haal de glazen kunstenaars en bazen zijn het nog niet eens een lijntje meer of minder regels zijn tekort er hebben zich nu dwazen op de podiums gestort vanwege een poëtisch schijntekort clichés daar zijn we tegen die hebben wij alreeds geschreven wij bepalen het niveau wees…

Op 1 april bestaat het “homohuwelijk” twintig jaar Juridisch gelijkwaardig, echter clichés blijven maar. Over hoe ontstaan die clichés wordt een boek uitgebracht En brengt de wereld die gay heet onder de aandacht. De lhbtiq-gemeenschap van nu wordt belicht Welke verbeteringen zijn er tot nu voor ons verricht.…

Clichés die ontoereikend welgemeend hun opwachting maken. Onverdraaglijk leed hoe het ook zij.…

Hoor hoe u spreekt in clichés, beeldloos gebrabbel brakend in een stoffige, levenloze ruimte waarin elke essentie ontbreekt. Schaduwen, huizen, parken en gebouwen wreed ontdaan van hun contouren - even amorf als uw verzet - vormen uw zelf bedachte vrolijkheid, klinken als een doodskreet in een echoloos bestaan.…

woorden vissen uit de letterzee met de kleinste mazen visten snelle bazen vlug het water leeg woorden in de uitverkoop de aanvoer was te groot een zak clichés voor nog geen piek maar het publiek dat hapte niet heer criticus de slimste baas weet raad kiest een mand met woorden uit voorziet die van repliek de rest als bagger in de schuit…

je wilde lief nog liever zijn geur en kleur verdansen in de morgen de nachten bijgelicht door maneschijn ik bijt met rammelende tanden in je gammele teksten spuug gal over verzonnen zin en braak emoties kotsend uit ik hikte van je troep verdomde je clichés te slikken stikken zul je in je eigen drek want wat jij schrijft is gek gelepeld…

en hoe ik daar mijn tanden op gebroken heb ergens hier waart het in alledaagse gestaltes het herkennen in de vlakte van de poëzie hoe het trekt aan het panorama (het zich tot vleugels verheft soms) hoe het achter ons in de horizon schuift tot de verte een paar koffers meebrengt en wat beloofde toekomst uitpakt een handvol boutades en clichés…

we vissen woorden uit de letterzee snel en behendig zijn de grote bazen hun netten hebben veel te kleine mazen en nemen daardoor volle zinnen mee de aanvoer is te groot het zijn clichés woorden met de klank van holle frasen op originelen zitten we te azen noodgedwongen verkopen we een nee ik kies uit manden met de sterkste zinnen die…